ترجمه آزاده اسفندیاری

عملیات ویژه نظامی ارتش روسیه در اوکراین، پرده استتار نیات ایالات متحده و متحدین آن را پاره کرد. اوکراین، از سال 2014 یعنی از هشت سال پیش، توسط ایالات متحده آمریکا، در گیر استراتژی یک جنگ برادر کشی شد. بر اساس بسیاری از حقایق، به نظر می‌رسد که جنگ اجتناب نا پذیر بوده است و روسیه برای جلوگیری از یک فاجعه عظیم مجبور به پیشگیری از آن شد.

با انجام کودتا در فوریه سال 2014 زمانی که نیروهای ضد روسیه، با حمایت آمریکا و نئونازی های محلی در اوکراین به قدرت رسیدند، شعله های جنگ زبانه کشید. خشم ناشی از کودتا در کریمه، منجر به بازگشت این شبه جزیره به روسیه شد. باز گشتن کریمه به روسیه، نه به دلیل مداخله این کشور، بلکه ضدیت با فاشیسم و تمایل آشکار مردم محل برای بازگشت به روسیه بود که از سال 1783 به آن تعلق داشت. به دنبال آن،  مردم دونباس زیر فشار مقامات اوکراینی جهت فشار در نفی زبان روسی و جایگزینی زبان اوکراینی قیام کردند. در نتیجه مردم دونتسک و لوگانسک، شیوه خود مختاری را پیشنهاد کردند اما کیف، راه حل را در کشیدن اسلحه بروی مردم و تحمیل زبان اوکراینی در پیش گرفت.

باندرا و نئوفاشیست های اوکراینی، شیوه خود مختاری دونباس را به عنوان اشغال اراضی که مستلزم انتقام گیری بود تعبیر کردند. ایالات متحده و متحدانش ایده فاشیست ها را پر و بال دادند تا احساسات ضد روسی در اوکراین زبانه بکشد. پس از چند بار تلاش ناموفق برای تصرف دونباس، کیف در سال 2015 تصمیم گرفت با دقت و نیروهای بیشتری برای تهاجم به منطقه نا فرمانان آماده شود.

شایان ذکر است که حاکمان اوکراین، پس از سال 1991 وجود ارتش برای این کشور را آنچان ضروری نمی دانستند. به همین مناسبت تا سال 2014 ارتش، یک نیروی جنگی مؤثر نبود. تجهیزات نظامی به تدریج فرسوده و روحیه افسران و سربازان به دلیل حقوق پائین ضعیف بود و انگیزه‌ ای برای جنگ نداشتند. تنها گردان های آماده شده پس از کودتای فوریه 2014 بود که توانایی جنگیدن داشتند. از آن به بعد حضور کارشناسان نظامی آمریکایی همراه ارسال انواع سلاح به اوکراین علنی گردید. در همان زمان بایدن، معاون رئیس جمهور وقت ایالات متحده، شخصاً بر سیاست آمریکا در اوکراین، نظارت داشت و پسر وی نیز با استفاده از منابع طبیعی این کشور به ثروت اندوزی پرداخت.

حاکمان جدید کیف، با استدلال بازگرداندن دونباس و کریمه، با نیروی نظامی و بهبود رفاه مردم به تقویت ارتش (با مدیریت و صلاح دید کارشناسان سیاسی- نظامی غرب) همت گماشتند. اگر در سال 2014 بودجه نظامی اوکراین 1.7 میلیارد دلار بود، این رقم در سال 2019 به 8.9 میلیارد رسید. فاجعه زمانی بیشتر نمود پیدا کرد که در سال 2021 برای بودجه آموزش و فرهنگ این کشور 84 میلیون دلار اختصاص داده شد. در آن سال‌ها ایالات متحده نتوانست کشورهای متحد خود در ناتو را وادارد تا 2 درصد از تولید ناخالص ملی خود را در اختیار این سازمان قرار دهند، در حالی که اوکراین فقیر، حدود 6 در صد از تولید ناخالص ملی خود را به تقویت ارتش و خرید تجهیزات نظامی اختصاص داد. اوکراین با قرض از صندوق بین‌المللی پول و اتحادیه اروپا بار خود را کشید و مجبور بود سه برابر کشورهای مرفه غربی برای اهداف نظامی هزینه کند. ضرورتی برای بحث تمرکز نیروهای اوکراینی در دونباس و برنامه‌های عملیاتی نظامی نیست بلکه هزینه‌های سنگین نظامی به طور قانع کننده ای ثابت می‌کند که این کشور به مدت هشت سال خود را برای یک جنگ در مقیاس بزرگ آماده می‌کرده است.

سر مگویی نیست که پس از سال 2014 اتخاذ تصمیمات کلیدی در اختیار دولت اوکراین نبوده است، بلکه این وزارت امور خارجه آمریکا از طریق سفارت خود در کیف بود تا همه چیز را تحت کنترل خود داشت. برخی از وزرای کلیدی این کشور ( از جمله وزیر دارایی) شهروند آمریکایی- اوکراینی بودند. سازمان سیا و اف بی آی، آشکارا سرویس های اطلاعاتی و امنیتی اوکراین را کنترل می کردند. در چنین شرایطی بود که این کشور تحت نظارت ایالات متحده برای یک جنگ همه جانبه آماده می شد.

در سال‌های 2014 – 2015 ارتش اوکراین هیچگونه پشتیبانی هوایی نداشت، زیرا همه هواپیماهای جنگی  نیاز به تعمیرات داشتند. با این حال تا فوریه 2022 نیروی هوایی، حدود 150 جنگده بمب افکن و هواپیماهای تهاجمی در اختیار داشت. طی همین دوران حقوق سربازان از ماهی 170 دلار به 519 دلار افزایش پیدا کرد و از طرفی دیگر، استحکامات نظامی قدرتمندی در اطراف دونباس ساخته شد که توانایی داشت در مقابل حملات تلافی جویانه مدافعان آن مقاومت کند. دیوارها و سقف های این استحکامات به قطر سه متر بتن آرمه است. دولت اوکراین نفرات ارتش خود را به شدت افزایش داد و حمله به دونباس و کریمه، برای اواخر ماه فوریه و مارس 2022 برنامه‌ ریزی شده بود.

اگر ارتش اوکران در سال 2014 به لحاظ اخلاقی و روانی آمادگی برای جنگ در دونباس را نداشت اما با گذشت هشت سال شستشوی مغزی و دمیدن روحیه فوق ناسیونالیستی و روس هراسی دیوانه وار، وضعیت بکلی تغییر کرد. در اساس در این سال‌ها غالب جمعیت اوکراین نیز قربانی شستشوی مغزی شدند. در حالی که ما از اوکراین برادر صحبت می کنیم، رسانه‌های این کشور تخم کینه و نفرت علیه روسیه می پاشند و از آن به عنوان دشمن یاد می کنند.

کتاب‌های درسی تاریخ، برای دانش آموزان مملو از روس هراسی و ضد کمونیستی بازنویسی شد. روس ها را دشمن و ساکنان دونباس را جدایی طلب و تروریست نشان دادند و جنگ با آنان را امری مقدس عنوان کردند. بد رفتاری و شکنجه سربازان روسی مجروح در طول جنگ اوکراین علیه دنباس، در زندان ها بقدری شنیع بود که حتی سازمان ملل متحد مجبور به ورود به آن شد. پی آمد روشن « فرهنگ نفرت» است که به مدت هشت سال  به مردم اوکراین تحمیل شده. تا جایی که به گفته گروهی از نمایندگان کنگره آمریکا، اوکراین مرکز نازیسم جهانی شده است.

امر پوشیده ای نیست که مقدمات جنگ تا اواخر سال 2021 آماده شده بود. نیروی رزمی ارتش ارتقا پیدا کرد، تجهیزات تعمیر و مدرنیزه شدند و توأماً روحیه روسیه ستیزی به بالاترین حد خود رسید، نفرت و کینه نسبت به « تروریست ها» و « جدایی طلبان» دونباس با موفقیت در ذهن و جان نظامیان جای گرفت. در چنین شرایطی بود که ارتش اوکراین و گردان های نازی، آمادگی جنگی پیدا کردند.

ایالات متحده، اوکراین را به شدت کنترل می کرد، گویی این کشور نیز مانند پورتوریکو، در نزدیکی های آمریکاست. به همین دلیل نیات خود را صرفاً برای یک جنگ محدود نکردند و از آن بمراتب فرا تر رفتند. پس از ورود ارتش روسیه به اوکراین بود که مشخص گردید حدود 30 آزمایشگاه بیولوژیکی تحت حمایت و نظارت آمریکا در اوکراین فعالیت دارند. در این لابراتورها در باره بیماری‌های کشنده از جمله کووید 19 و نحوه انتشار آن تحقیق کرده اند. بدیهی است که ایالات متحده از خاک اوکراین برای توسعه تسلیحات بیولوژیکی استفاده کرد که این عمل نقض فاحش قوانین بین المللی منع سلاح هایی از این دست است. تحقیقات در باره کووید 19 در اوکراین، مدت‌ها قبل از پدیدار شدن آن درچین آغاز شده و این ادعا را تأیید می‌کرد که ویروس این بیماری مهلک در ایالات متحده ایجاد و سپس در چین به آزمایش گذاشته شد.

در هر صورت برنامه بلند مدت آمریکا این بود که اوکراین را به سرپلی برای حمله به روسیه با دو هدف، یکی فتح غافل گیرانه دونباس و دیگری حمله به کریمه، اما در عمل، ارتش مدرن اوکراین نتوانست ارتش روسیه را که پشت مرزهای دونباس استقرار یافته بود به چالش بکشد.

طی این سال‌ها روسیه بر این باور بود تا غرب را به پذیرش توافقات مینسک 1 و 2 قانع کند و البته با خود مختاری دونتسک و لوگانسک که امیدی بود تا از جنگ و خون ریزی جلوگیری شود، اما در تمام این سال‌ها غربی ها، با زمان بازی کردند و استدلال می‌کردند، کیف است که از خود سرسختی نشان می دهد.

تمامی مواردی که در بالا بدان اشاره شد عملیاتی است که ایالات متحده در سال 1990 با کشورعراق انجام داد. عراقی ها قبل از حمله نظامی به کویت ( این منطقه در اصل بخشی از خاک عراق بود که انگلیسی‌ها آن را جدا کردند و تبدیل به کشور جدید کردند) نظر آمریکا را در این باره پرسیده بودند. سفیر وقت آمریکا در عراق گفته بود: ایالات متحده در باره مناقشات بین اعراب و از جمله اختلاف مرزی عراق با کویت، دیدگاه خاصی ندارد و زمانی که ارتش عراق وارد کویت شد، ایالات متحده بدون اتلاف وقت یک ائتلاف قوی ضد عراقی تشکیل داد و این کشور را محاصره کامل اقتصادی کرد که منجر به کشته شدن صدها هزار نفر شد و سپس به حمله نظامی و قتل صدام حسین دست زد. سناریویی که در اوکراین اجرا شد، شباهت روشنی با عملیات آمریکا در عراق داشته است.

 جو بایدن، کاری را که در مقام معاونت ریاست جمهوری شروع کرده بود، با جای گرفتن در کاخ سفید بعنوان رئیس جمهور باید آن را به پایان میرساند.

در پروسه تغییر و تحولات اوکراین، روسیه پی برد که کیف، تحت کنترل ایالات متحده است و تبدیل شدن به یک خطر بسیار واقعی است. این احساس خطر، زمانی افزایش یافت که آمریکا بحث استقرار سیستم‌های ضد موشکی پیشرفته را در اوکراین که قبلاً در رومانی مستقر بودند به میان کشید. به همین مناسبت در ماه سپتامبر سال 2021 مسکو مجموعه‌ ای از الزامات امنیتی خود را به ناتو ارائه داد. غرب با علم به اینکه مقدمات حمله سراسری به دونباس آماده است با گستاخی این خواسته‌ها را نادیده گرفت و جواب روشنی نداد. ضمن اینکه با آمادگی 150 هزار نیروی تشکل یافته و تربیت شده ارتش اوکراین در نزدیکی دونباس، عملیات غریب الوقوعی در پیش رو بود. آمریکایی ها در این تفکر بودند که طی چند روز، مقاومت نیروهای محلی را در هم شکسته و دونتسک و لوگانسک را با اشغال خود در می آورند. در چنین شرایطی بود که روسیه باید از بیش از 800 هزار نفر از شهروندان خود و حدود 4 میلیون نفر از ساکنان روس زبان این مناطق به دفاع برخیزد.

با اقدامات پیشگیرانه عملیات ویژه نظامی ارتش روسیه در اوکراین، فریاد های گوش خراش« امپریالیسم» خیالی روسیه از غرب، به آسمان رسیده است. در حالی که مقصر آنچه در اوکراین اتفاق می‌افتد متوجه ایالات متحده است که مردم برادر اوکراین را به عنوان گوشت دم توپ سلاح های خود جهت حفظ سلطه جهانی به کار گرفته است. کافی است به ارقام فروش سلاح های مجتمع های نظامی- صنعتی ایالات متحده نظری افکنده شود تا متوجه شد، چه سودهای کلانی به کیسه آن‌ها ریخته می شود. ریختن خون سربازان اوکراینی و روسی، همینطور مردم بی‌گناه غیر نظامی متوجه کسانی است که از دو سوی اقیانوس اطلس این سناریوی غم انگیز را طرح ریزی و به اجرا درمی آوردند. 

https://www.sovross.ru/articles/2252/56625

        پیج فیسبوک راه توده