راه توده                                                                                                                                                          بازگشت

 

 

امریکا در جنگ

نفت و گاز

از هیچ جنایتی

رویگردان نیست!

«ولادیمیر مالیشیف»

بنیاد فرهنگ استراتژیک

ترجمه- کیوان خسروی

 

 

27 اکتبر شصت سال از یکی از پرسر وصداترین جنایات در ایتالیای پس از جنگ گذشت. در 27 اکتبر 1962، «انریکو ماتی»، رئیس بزرگترین شرکت نفت و گاز کشور بنام«  ENI» ، در یک سانحه هوایی در نزدیکی میلان جان خود را از دست داد. سؤظن  مبنی بر اینکه این یک حمله تروریستی می تواند باشد بلافاصله بوجود آمد، اما تحقیقات با بسته شدن پرونده به خاطر "نبود عناصر جرم" پایان یافت. در اوایل دهه 70 کارگردان «فرانچسکو رزی» فیلم «پرونده ماتی» را که به این داستان مرموز اختصاص داشت تهیه کرد و از روزنامه‌نگار معروف «مائورو دی مائورو» خواست تا دوباره درباره مرگ رئیس« ENI » تحقیق کند. اما، این خبرنگار به زودی ربوده و بدون هیچ ردی ناپدید شد. در روز قبل از آدم ربایی، «دی مائورو» به همکاران روزنامه پالرمو« L'Ora » گفت: "من خبر جنجالی دارم که ایتالیا را تکان خواهد داد." ولی او فرصتی برای گفتن بیشتر نداشت. در سال 1997، برگه های جرم تکمیلی پیدا شدند و تحقیقات جدیدی در مورد مرگ رئیس شرکت« Eni. » آغاز شد. این بار تحقیقات به این نتیجه رسید که این یک خرابکاری بوده است. تجزیه و تحلیل ها حاکی از وجود آثار انفجار بر روی بدن مسافران بود. ثابت شد که بمبی با ظرفیت 150 گرم « TNT» در هواپیما کار گذاشته شده است. این بمب پشت داشبورد پنهان شده بوده و ظاهراً هنگام باز کردن شاسی کار می کرد. با این وجود، تحقیقات نتوانست نامی از دستور دهندگان و عاملان جنایت ارائه کند. در فوریه 2003، دادستان «وینچنزو کالیا» سرانجام پرونده را تشکیل داد. «انریکو ماتی» در سال 1906 در شهر کوچکی در نزدیکی «پسارو»، از پسر یک سرکارگر «کارابینی» به دنیا آمد. او بعنوان کارگر در یک کارخانه مشغول کار شد و مقام و منزلت شگفت آوری را پیدا کرد. پس از پایان جنگ، او سمت مدیر شرکت« Agip » را بر عهده گرفت- شرکت بزرگی که به جستجوی ذخایر گاز و متان در شمال ایتالیا مشغول بود. در سال 1953، به ابتکار او، کنسرسیوم دولتی انرژی« Eni » ایجاد شد که امروز یکی از بزرگترین شرکت ها در نوع خود در اروپاست. نفت در ایتالیا کم بود، «ماتی»  شروع به جستجوی آن در خارج از کشور کرد و در این جستجو دشمنان خطرناکی را در مواجه با شرکت "هفت خواهر" انگلیسی- آمریکایی برای خود تراشید. رئیس شرکت نفت و گاز« Eni » شروع به همکاری با کشورهای آفریقایی و خاورمیانه کرد و به کشورهای صادرکننده نفت سود بالایی از فروش ارائه داد - تا 75٪ به جای 50٪ که توسط "هفت خواهر" ایجاد شده بود. علاوه بر این، در گرما گرم جنگ سرد، او شروع به همکاری با اتحاد جماهیر شوروی کرد. در اکتبر 1960، «ماتی» درکنار رئیس جمهور ایتالیا، «جیووانی گرونچی» وارد مسکو شد. در طول اقامت رئیس  شرکت «ENI » در پایتخت شوروی، به او پیشنهاد شد که در نصب خط لوله نفت قفقاز- دریای شمال شرکت کند. دولت شوروی آمادگی خود را برای عرضه 12 میلیون تن نفت در مدت چهار سال اعلام کرد (برای مقایسه: میادین نفتی « ENI» در مصر سالانه یک میلیون تن تولید می کردند و تولید در ایران به 2 میلیون تن در سال می رسید). در عوض، اتحاد جماهیر شوروی می خواست 50 هزار تن لاستیک مصنوعی، 240 هزار تن لوله فولادی با قطر بزرگ، پمپ برای پمپاژ نفت و کمپرسور برای خطوط لوله نفت دریافت کند. این قرارداد در 11 اکتبر 1960 توسط خود «ماتی» و وزیر تجارت خارجی اتحاد جماهیر شوروی، «ان. پاتولیچیف» امضا شد.

برای ایتالیا، این معامله بسیار سودآور بود. این کشور توانست نفت را از اتحاد جماهیر شوروی با قیمت 1 دلار در هر بشکه خریداری کند، در حالی که از کویت به قیمت 59/1 دلار در هر بشکه به اضافه 59/0 دلار هزینه حمل و نقل وارد میشد. اتحاد جماهیر شوروی بهره زیادی برد. در اثر همکاری تجاری با ایتالیا، اتحاد شوروی تجهیزات با کیفیتی را به دست آورد که به این کشور اجازه داد بسیاری از وظایف مهم اقتصادی را حل کند و با این کار، «ماتی» که به منافع انحصارات نفتی انگلیس و آمریکا برخورد می کرد، حکم اعدام خود را امضا کرده بود. برخی از مافیایی های پشیمان مانند «گائتانو جیانی» و «توماسو بوسکتا» تأیید کردند که مواد منفجره در هواپیمای «ماتی» توسط اعضای مافیای سیسیلی کار گذاشته شده بود که مافیای آمریکایی از آنها درخواست "کمک" کرده بود. در سال 1970، دو روزنامه‌نگار ایتالیایی به نام‌های «فولویو بلینی» و «الساندرو پرویدی» در کتابی مستند به نام ترور «انریکو ماتی»  که در میلان منتشر شد، اعلام کردند که سقوط هواپیمای «ماتی» یکی از کارهای مشترک مافیا و سازمان سیا بوده است. جزئیات دیگری از فعالیت های «ماتی» آشکار شدند که می توانستند باعث مرگ رئیس شرکت « Eni» شوند. «بنیتو لی ویگنی»، نویسنده و دستیار سابق «ماتی»، اسناد ناشناخته ای را در آمریکا پیدا کرد که آخرین روزهای زندگی او را روشن می کند. از این اسناد معلوم شد که «جان اف کندی» رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا قصد داشته با «ماتی» ملاقات کند تا از طریق او روابط نزدیکتری با اتحاد جماهیر شوروی برقرار کند. «متئو ساوینو»، روزنامه‌نگار ایتالیایی، نوشت: «انریکو ماتی» از نظر واشنگتن به قهرمان به اصطلاح «حمله نفتی شوروی» تبدیل شد. ایالات متحده آمریکا متقاعد شده بود که تجارت نفت مسکو با غرب می تواند ناتو را نابود کند. همانا ایتالیا را واشنگتن طراح این سناریو بحساب آورد، با این تصور که وظیفه اصلی «انریکو ماتی» دستیابی به خروج رم از اتحاد آتلانتیک شمالی و نزدیکتر کردن آن به بلوک کشورهای غیرمتعهد است. او به دشمنی برای نیروهای مختلف سیاسی و مافیایی تبدیل شد». اولین سوء قصد به جان «انریکو ماتی» در ژانویه 1962 روی داد: مهاجمان سعی کردند هواپیمای او را هنگامی که رئیس  « Eni » قصد پرواز به مراکش را داشت منفجر کنند. تلاش دوم در اکتبر همان سال موفقیت آمیز بود. «ساوینو» به این نتیجه ‌رسید که: «پس از مرگ «انریکو ماتی»، پرونده استقلال انرژی بسته شد». نه تنها« ماتی « ، بلکه سایر کارفرمایان اروپایی نیز که تلاش کرده بودند به استقلال انرژی کشورهای خود دست یابند، قربانی سوء قصد شدند. به نحوی که در سال 1973، پسر کشتی‌دار معروف یونانی «آریستول اوناسیس» "الکساندروس" در یک سانحه هوایی جان باخت. هواپیمای آبی- خاکی شخصی وی «یاجیو P.136L-2 » که یکی از مسافران آن بود در فرودگاه بین المللی «هلینیکون» آتن سقوط کرد. پدر «الکساندروس» نیز "مقصر" بود  به آنکه او شروع به همکاری در بخش انرژی با اتحاد جماهیر شوروی کرد و با دور زدن انحصارات آمریکایی شروع به انتقال نفت با نفتکش های خود به خاورمیانه کرده بود. «آریستول اوناسیس» مطمئن بود که ایالات متحده آمریکا مقصر مرگ پسرش است. با این حال، مانند ماجرای «ماتی»، باز هم یافتن مقصران ممکن نشد. اکنون، ایالات متحده آمریکا برای حفظ سلطه خود، از جمله در بازارهای انرژی، بسمت نابودی نه تاجران منفرد بلکه کل کشور رفته است - اوکراین را ضمن وادار کردن اروپا  به بهانه درگیری ایجاد شده توسط آنها برای کنار گذاشتن خط لوله ارزان روسیه و تحمیل گاز طبیعی مایع گران تر خود به کشورهای اروپایی، نابود کرد. به خاطر همین امروزه، نه تاجران منفرد، بلکه هزاران نفر می میرند.

 

در این مقاله از کتاب های زیر استفاده شده است:  «اِ.و. کووالف»، «و.و.. مالیشف» "پشت صحنه ترور"، "اثر حقوقی". مسکو، 1985. «و.مالیشیف» "یک سفر بی مانند از رم به آتن"، "Aletheia"، سنت پترزبورگ، 2022.

 

https://www.fondsk.ru/news/2022/10/28/kak-amerikancy-ubivali-za-neft-i-gaz-57555.html

تلگرام راه توده:

https://telegram.me/rahetudeh

 

 

 

 

 

        پیج فیسبوک راه توده

 

 

 

                        راه توده شماره 855  - 11 آبان 1401

                                اشتراک گذاری:

بازگشت