|
دشواری های دوره انتقالی گردش به شرق |
|
زیر بنای بحران اقتصادی موجود در ایران که گاه از آن بعنوان انسداد سیاسی هم یاد می شود، از نظر ما یک "مقاومت طبقاتی" است. زیربنای جنبش اعتراضی کنونی نیز همین است. همه نوع توطئه برای حفظ منافع طبقه حاکمه و ادامه غارت های نجومی است. سرمایه‌داری بزرگ تجاری ایران مافیاـی قدرت و اقتصاد را در جمهوری اسلامی شکل داده و با تمام توان و قدرت می خواهد مانع تغییر ساختار اقتصادی حاکم بر کشور شود. بحث تنها بر سر نظام و مخالفت با آن نیست. بحث اصلی بر سر مقاومت مردم در برابر وضع کنونی و طبقات حاکم بر ایران و جنبشی است که عمیقا خواهان تغییرات است. تغییراتی با زیر بنای تغییر ساختار طبقاتی حاکمیت است که ما آن را خواست مردم برای گردش به چپ اقتصادی می نامیم. از این لحاظ جنبش تغییرات که عده ای در سطح حرکت کرده و آن را انقلاب دهه هشتادی نامگذاری کرده اند عملا روز به روز متمایل به چپ می شود. این گردش به چپ به معنای نظارت دقیق دولت بر فعالیت های اقتصادی است و نه دولتی شدن اقتصاد کشور. از سیاست گردش به شرق نیز در ادامه آن ما همین انتظار را داریم و مافیاهای قدرت تجاری نیز به همین دلیل بر تنور روسیه ستیزی و چین گریزی می دمند و تمام امکانات خود را در رسانه ها برای آن بسیج کرده اند. زیر فشار همین گردش به چپ و گردش به شرق، ماشین حکومتی نه دو پاره که بزودی چند پاره خواهد شد. ما در انتخابات مجلس آینده و حتی مجلس خبرگان رهبری شاهد تاثیر این گردش خواهیم بود. حتی اگر مخالفان دست به مقاومت های کودتائی بزنند، که بنظر ما شرایط داخلی و جهانی به گونه ای نیست که بتوانند به چنین اقداماتی دست بزنند. این که نظام به این نیتجه منطقی خواهد رسید که امکانات تاسیس یک حزب سراسری برای پیشبرد سیاست گردش به شرق و خواه نا خواه طرفدار نوعی از عدالت اجتماعی و علیه سرمایه داری افسار گسیخته فراهم کند یا نه، مستقیما بستگی به فشار جنبش اعتراضی برای تغییرات و ضرورت خنثی سازی سازمانی مخالفت ها خواهد داشت. بحث نوع نظام که ریاستی باشد یا پارلمانی نیز تابع همین گردش به چپ و به شرق و ضرورت تاسیس حزب طرفدار این سیاست خواهد داشت. آن انسداد سیاسی كه هنوز به تخته پاره آن چسبیده اند تا واقعیت را نپذیرند، نمی تواند تا ابد ادامه یابد و گریزگاه خود را بزودی خواهد یافت. از جمله دلائل بی اعتماذی مردم به حکومت، تعلل و دست دست کردن حکومت برای رفتن به سوی اصلاحات عمیق و تغییرات است. سمت گیری نوین اقتصادی تکلیف دولت ضعیف و نا همآهنگ کنونی و اعضای کابینه را هم روشن خواهد کرد. این تغییرات باید پیشانی مخالفان آن را نشانه بگیرد. همانگونه که اشاره شد، مخالفان عمیقا از این سمت گیری آگاهند و به همین دلیل پیوسته جنجال های پیرامونی و حاشیه ای می آفرینند تا هم مردم را بی خبر از عمق تاثیر گردش به شرق نگهدارند و امکان بسیج ملی برای چنین سیاستی را ندهند و هم حکومت را با همین مقاومت بیش از پیش نزد مردم از اعتبار بیاندازند به این امید که خود سرانجام سکان را بدست خواهند گرفت و گردش به غرب را سازمان خواهند داد. طرفداری از سازش اتمی با امریکا و حمله تبلیغاتی علیه نقش ایران در جنگ اوکراین نیز در بطن همین مخالفت ریشه دارد. این نکات، کشف تازه ای نیست و بنظر ما نظام نمی تواند از آن بی اطلاع بوده و بر آن اشراف نداشته باشد و این دوره انتقالی تا ابد ادامه یابد. چرخش اقتصادی به سود مردم و نجات آنها در شهرها و روستاها، از محاصره بیکاری و گرانی لازمه سیاست استراتژیک گردش به شرق و یا نگاه به شرق است. ما حتی اعتقاد داریم که باز شدن واقعی فضای سیاسی کشور و تغییرات در نهادهای مخالف این گشایش نیز بستگی به عزم نظام برای رفتن به سوی شرق و ایجاد ملزومات سازمانی آن در داخل کشور دارد. اینها، تنها اشاره به برخی نکات با اهمیت برای دوره دشوار انتقالی است که پشت سر گذاشته می شود!
تلگرام راه توده:
|
راه توده شماره 859 - 9 آذر 1401
اشتراک
گذاری:
