|
اقتصاد اتحادیه اروپا در حال پرواز به فضا نیست، بلکه کاملاً زمینی است.
امروزه، اقتصاددانان اروپایی، آلمان را به خاطر آسیب رساندن آن به اروپا در
کمبود انرژی مقصر می شمارند. پس از آنکه بروکسل فرمان تحریم انرژی روسیه را
داد، درک این نوع منطق، با توجه به اینکه دنیای قدیم را می توان با چرخاندن
شیر «نورد استریم 2 » از بحران انرژی نجات داد، دشوار کرد. پس تقصیر آلمان
در برابر اتحادیه اروپا چیست؟ نیویورک می نویسد، نخست اینکه، صدراعظم اسبق
آلمان «شرودر» ساخت خط لوله گاز «نورد استریم 1» را تصویب کرد. دوما، پس
از اینکه روسیه کریمه را در سال 2014 "الحاق" کرد، برلین به حمایت از پروژه
«نورد استریم 2 » ادامه داد. سوم اینکه "در سال 2011، صدراعظم «آنگلا مرکل»
تصمیم گرفت تا نیروگاه های هسته ای امن و با عملکرد خوب را پس از سونامی
نیروگاه هسته ای فوکوشیما ژاپن تعطیل کند." کمیسیون اروپا، بدون هیچ
فوکوشیمایی، دستور داد تا سال 2030 انتشار CO2 را تا 40 درصد کاهش دهد. آیا
این کمیسیون اروپا نبود که از به حساب آوردن انرژی هسته ای خودداری کرد؟
(پارلمان اروپا در فهرست انواع تولید پایدار از نظر زیست محیطی برای دوره
"انتقال انرژی" تنها دو ماه پیش اتم و گاز را وارد کرد). «رابرت هابک»،
معاون صدراعظم آلمان، اکنون هر کاری که ممکن است را برای حذف تدریجی گاز،
نفت و انرژی هسته ای انجام می دهد. او حتی از رسیدگی به امکان بازگشایی
مجدد سه نیروگاه هسته ای که یک سال پیش تعطیل شده بودند یا بازنگری در مورد
موضوع بستن سه کارخانه باقی مانده در دسامبر خودداری می کند. از این رو حق
با« ویلیام انگدال»، اقتصاددان آمریکایی مقیم آلمان است، هنگامیکه وی می
نویسد: «از هر نظر، بحران انرژی مهلکی که در اروپا ادامه دارد، در آلمان
ایجاد شده بود، نه در روسیه». بحران اروپا را از بروکسل با الهام از
«اورسولا فون در لاین» کارگردانی کردند که اعلام کرد سیاست و خط مشی سبز
برای اروپا با "لحظه پرواز انسان به ماه" قابل قیاس است. اکنون اروپایی ها
از اینکه اقتصاد اتحادیه اروپا در حال پرواز به مکان کاملاً متفاوتی است
شگفت زده شده اند و معلوم می‌شود: «در حالی که بیشتر کشورهای اروپایی
مدت‌هاست که نگران اتکای بیش از حد به گاز روسیه هستند، «شرودر» و «مرکل»
آلمان را کاملاً به آن وابسته کرده‌اند... اکنون کل اروپا از رفتار
غیرمسئولانه آلمان رنج می‌برد. قیمت گاز و برق امروزی در اروپا تا حد زیادی
منعکس کننده سیاست انرژی آلمان از سال 2005 است». پس از خواندن این مسئله،
بیایید به اعداد و ارقام نگاه کنیم. در سال 2005، 1000 متر مکعب گاز روسیه
در اروپا 92 تا 94 دلار قیمت داشت. و در نتیجه نگرانی «فون در لاین» در
مورد امنیت انرژی اروپا، هزار متر مکعب گاز در اوایل سپتامبر 2900 دلار
قیمت داشت. البته ایتالیا، مجارستان، اتریش، بلغارستان، جمهوری چک و
اسلواکی نیز از روسیه گاز دریافت می کنند، اما تقاضای ویژه ای از سوی آلمان
وجود دارد: این کشور دست در دست گازپروم بیشترین گامها را برداشت. «جنگ
روسیه در اوکراین نقطه عطفی شد... تا کنون، سیاست خارجی برلین عمدتاً مبتنی
بر ترویج صلح از طریق ابزارهای دیپلماتیک و عدم تمایل به سرمایه‌گذاری در
قابلیت‌های نظامی خود بوده است. «اشتفان مایستر»، رئیس برنامه های «نظم و
دموکراسی بین المللی» در شورای روابط خارجی آلمان، اعلام کرد که: روزهای
اخیر نشان دهنده الگوهای تحول عمیق و جدی در رویکرد آلمان به امور خارجی
است. وزیر امور خارجه «آنالنا بربوک» تاکید کرد که: «در این ساعت تاریخی،
در مواجه با حمله وحشیانه به اوکراین، حمایتی را در نظر خواهیم گرفت که
علاوه بر تعهدات بزرگ اقتصادی و بشردوستانه ما، اکنون با عرضه تسلیحات
نظامی از اوکراین پشتیبانی کند. این ساعت واقعاً تاریخی است: پس از تلاش
های طولانی برای ایجاد روابط متقابل، پس از سند نهایی هلسینکی، پس از
«برانت»، «اشمیت»، «کهل»، «شرودر» و «مرکل»، «اولاف شولز» پا را فراتر
گذاشت و به همین دلیل او دیگر به فشردن دست با مسکو نخواهد رسید. این مسئله
در سیاست چنین است. و این «ساعت تاریخی» اقتصاد آلمان را با چه چیزی مواجه
کرد ؟ آلمان متعهد شده است که بیش از 2 درصد از تولید ناخالص داخلی خود را
به طور دائم در هزینه های نظامی سرمایه گذاری کند. این کشور در نظر دارد یک
صندوق ویژه 100 میلیارد یورویی برای تامین بودجه گذار به یک نیروی
مسلح"بیشتر آماده جنگ" ایجاد کند. «کریستین» وزیر دارایی اعلام کرد: «ما
بزرگترین و سریع ترین افزایش هزینه های دفاعی را در تاریخ اخیر خود آغاز
خواهیم کرد. توانایی دفاعی در حال تبدیل شدن به یک پروژه مرکزی برای آینده
است». در این بین برلین با دور شدن از روسیه، به چین روی می آورد. «رویترز»
می نویسد: «وابستگی متقابل اقتصادی آلمان و چین در نیمه اول سال 2022 در
جهت نادرست [براساس برآوردهای «رویترز»] توسعه یافت. سرمایه گذاری آلمان در
چین طی نیم سال شامل حدود 10 میلیارد یورو بود که بمراتب بیشتر از 2/6
میلیارد یورو طی سال گذشته است. ارزش واردات کالاهای چینی به آلمان نسبت به
سال گذشته 7/45 درصد افزایش یافت و کسری تراز تجاری آلمان تقریباً به 41
میلیارد یورو رسید. زمانی که ارتش چین کنترل تایوان را پس بگیرد و اتحادیه
اروپا شروع به اعمال تحریم ها علیه چین کند، برلین چه خواهد کرد؟
https://www.fondsk.ru/news/2022/09/10/energeticheskij-krizis-v-evrope-sozdan-germaniej-a-ne-rossiej-57153.html
تلگرام راه توده:
https://telegram.me/rahetudeh
|
