امریکا در پی ایران 5 تکه است!

در مارس ۲۰۰۷، ژنرال آمریکایی وسلی کلارک، فرمانده سابق نیروهای پیمان ناتو در اروپا از گفتگوی خود با یکی از همکارانش در وزارت دفاع امریکا پرده برداشت. به گفته وی اندکی پس از ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ "یکی از ژنرال‌ها تکه‌ای کاغذ از روی میزش برداشت و گفت: "من همین امروز این یادداشت را از طبقه بالا، از دفتر سازمان دریافت کردم. وزیر دفاع توضیح داد که چگونه می‌خواهیم ۷ کشور را ظرف پنج سال نابود کنیم: عراق، سوریه، لبنان، لیبی، سومالی، سودان و بالاخره ایران." (فیلم این سخنرانی روی یوتیوب موجود است) بیست سال بعد همه این کشورها یا ویران شده اند، یا در جنگ هستند یا تکه تکه شده اند. در میان آنها ایران تنها کشوریست که توانست از جنگ داخلی و چندپارچه شدن اجتناب کند، هر چند با بحران های سخت اقتصادی و اجتماعی برآمده از تناقض میان سیاست داخلی و خارجی خود روبروست.

مشکل اینجاست که واقعیت و برنامه ای را که خود امریکایی ها تحت عنوان "خاورمیانه بزرگ" رسما اعلام و به آن اعتراف کرده اند در ایران، حتی در سطح حکومت آن را قبول ندارند. غربگرایان حکومتی و حاشیه آن منکر آن هستند که امریکا قصد نابودی ایران را مانند آن شش کشور دیگر دارد، برعکس مدعی اند که امریکا می خواهد ایران را سنگاپور و کره جنوبی کند بشرط آنکه ایران نشان دهد که ضد روسیه و چین است. با این توهم هم ایران را از توسعه اقتصادی در همکاری با این کشورها محروم می خواهند و هم از تقویت بنیه نظامی. برعکس با دامن زدن به روسیه ستیزی و چین ستیزی عملا پشت جبهه ایران برای مقابله با نقشه امریکا برای نابودی و چند تکه کردن ایران را تضعیف می کنند.

اما ایران برای آنکه به سنگاپور و کره جنوبی تبدیل شود باید دستورات امریکا در زمینه اقتصادی را مو به مو اجرا کند. خصوصی‌سازی ها، نابود کردن صنایع ملی، حاکمیت دادن دلار بر اقتصاد، پولی کردن بهداشت و آموزش و فرهنگ و خدمات اجتماعی بخشی از توهم کره جنوبی شدن اقتصاد است که باید برعکس کره از طریق برچیدن صنایع ملی به آنها دست پیدا کنیم. نتیجه این سیاست ها فساد وحشتناک، افزایش تحمل ناپذیر فاصله طبقاتی در جامعه و میان مردم، از دست رفتن اعتماد عمومی و تضعیف جبهه داخلی بوده که در خدمت همان اهداف نهایی امریکا برای تکه تکه کردن ایران است. بدتر از پیدایش فساد آن است که یک مافیای قدرتمند شکل گرفته که ذینفع در فساد و ادامه سیاست های فسادزاست که در همه ارکان حکومت نفوذ دارد و اکنون بصورت مانع هرگونه تحولی درامده است.

این غیر از سرمایه داری تجاری است که خود ریشه در اقتصاد نفتی و غیرتولیدی دارد و می خواهد نفت کشور در اختیار او قرار گیرد تا با آن به واردات وصادرات و خروج ارز از کشور دست زند. اگر رسانه های سرمایه داری تجاری ایرانی تا این اندازه نگران برجام و سوییفت و فاتف هستند از یکسو بدلیل نگرانی آنها از معاملات تهاتری نفت بدون دلار یا با ارزهای ملی است که دست آنها را از دلارهای نفتی کوتاه خواهد کرد و از سوی دیگر در انجاست که بدلیل تحریم های بانکی امکانات آنها برای خروج ارز از کشور کاهش یافته و سرمایه آنها در دیگر کشورها در خطر توقیف است. همانچه امریکا با توقیف اموال الیگارش های روس در جریان اوکراین به آن دست زد و می خواست الیگارش ها را زیر فشار قرار دهد تا موجبات قیام و سرنگونی پوتین را فراهم کنند، در ایران نیز با سرمایه داری تجاری ایرانی کرده و از آنها می خواهد که دولت ایران را تسلیم خواست های امریکا کنند. در این شرایط هیاهوی رسانه های سرمایه داری تجاری در ایران - اعم از اصلاح طلب و اصولگرا- در پیوند با تلویزیون های سه گانه خارج کشور و دامن زدن به جو چین ستیزی و روسیه ستیزی هیچ هدفی جز وادار کردن ایران به تسلیم بدون قید و شرط به امریکا ندارد.

بنابراین، تناقض میان سیاست داخلی و خارجی نه تنها سرنوشت گرایش به شرق را در ابهام قرار داده بلکه آینده ایران را نیز در خطر قرار داده است. اگر هدف از گرایش به شرق این بوده که ایران را از خطری که ژنرال وسلی کلارک درباره آن صحبت می کند و تبدیل شدن به افغانستان و عراق و سوریه و لیبی و سودانی دیگر مانع شود، در انصورت هرگونه تعلل و تزلزل در این عرصه آینده ایران را در خطر قرار می دهد. این در حالیست که در عرصه اقتصاد داخلی در همچنان بر همان پاشنه گذشته می چرخد. در حالیکه امروز اقتصاد همه کشورهای اسیایی در پیوند با چین در حال توسعه است، ایران خود را از چنین امکانی در چارچوب منافع سرمایه داری تجاری و با توهم سنگاپور شدن توسط امریکا محروم کرده است. همین وضع است درباره ظرفیت های اقتصادی گسترش روابط ایران با روسیه و هند و دیگر همسایگان ایران. اینها مسائلی است که حل آنها در آینده با شتاب و فشاری بسیار بیش از امروز دربرابر کشور ما قرار خواهد گرفت.

تلگرام راه توده:

https://telegram.me/rahetudeh

        پیج فیسبوک راه توده