از دیدار رهبران چین و روسیه، در غرب، با بدخلقی و در سوی دیگر جهان با علاقه زیاد استقبال شد. دیدار شی جین پینگ و ولادیمیر پوتین چشم‌انداز برابری و پایان جنگ در اوکراین را نوید داد. این رایزنی احتمالاً بر اساس طرح صلح 12 ماده‌ای چین ( که در 24 فوریه منتشر شد) بود. اگرچه این طرح به دستورالعمل‌های کلی پایبند است و هنوز جزئیاتی در آن ارائه نشده است، اما از هر دو طرف متخاصم خواستار امتیازات اساسی شده است. پوتین تاکید کرد که روسیه این طرح را به دقت مطالعه کرده و برای گفتگوهای صلح آماده است. "شی" خاطرنشان کرد که در سراسر جهان، صداهایی که خواستار صلح هستند در حال افزایش است. اکثر کشورها خواهان کاهش تنش، آغاز مذاکرات و ممانعت از ریختن بیشتر و بیشتربنزین بر آتش هستند. بدیهی است که این انتقاد به غرب وارد است، که با سیاست جنگی، خود را در سطح جهانی منزوی کرده و در اقلیت باقی مانده است. سخنان "شی" همچنین نشان داد که فشار بر روسیه نیز برای ارائه چشم اندازی برای پایان دادن به جنگ در حال افزایش است. مسکو باید در این زمینه دست به اقداماتی بزند.

گسترش همکاری های دو کشورنیز در مسکو در دستور کار قرار گرفت. کرملین پیش از این، از امضای "اسناد مهم دوجانبه" برای تشدید همکاری های راهبردی خبر داده بود و اعلام کرده بود که "مسائل همکاری های نظامی- فنی" نیز مورد بحث و بررسی قرار خواهند گرفت. روابط اقتصادی نیز باید بیشتر تقویت شود. روسیه جایگزین عربستان سعودی به عنوان بزرگترین تامین کننده نفت جمهوری خلق چین شده و عرضه گاز و زغال سنگ خود را به چین افزایش داده است.از سوی دیگر، صادرکنندگان چینی در حال پر کردن جای خالی شرکت های غربی در روسیه هستند. تا پایان سال 2022، تقریبا یک سوم خودروهای جدید فروخته شده در روسیه، ساخت چین بودند. مسکو روزبروز دلار آمریکا را بیشتر از اقتصاد خود حذف کرده و به گونه فزاینده ای به سمت "یوان" چین  روی می آورد. این امر فرصت هایی جدی را برای به چالش کشیدن سلطه جهانی دلار پدید می آورد.

سلطه غرب بر جهان، به طور فزاینده ای از کنترل آن خارج می شود و بر همین اساس، غرب با ترکیبی از خودنمایی، تقبیح و مانع تراشی، از خود واکنش نشان می دهد. جان کربی، سخنگوی شورای امنیت ملی ایالات متحده گفت: «هیچ کشور دیگری در جهان  شبکه ای از اتحاد و مشارکت مانند ایالات متحده ندارد». "کریستوف هوسگن[2]"، رئیس کنفرانس امنیتی مونیخ، به مسخره گفت: «روسیه به "پمپ بنزینی با تخفیف" برای چین تنزل کرده است و پوتین به قطرات "شی" وابسته است». در باره مذاکرات صلح نیز آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجه ایالات متحده اعلام نمود، تا زمانی که روسیه نیروهای خود را از اوکراین خارج نکند، یعنی عملاً تسلیم نشود، ایالات متحده «با اوکراین متحد خواهد ماند»، که این به معنی،ادامه فرستادن تجهیزات نظامی به اوکراین است.

مشکل: واشنگتن بارها - ترجیحاً از طریق رسانه های آمریکایی - اعلام کرده است که دیگر نمی خواهد میلیاردها دلار در جنگ اوکراین هزینه کند. با کاهش حمایت مردم امریکا از جنگ، باید به این جنگ و درگیری مسلحانه، تا پیش از مبارزات انتخاباتی آینده، پایان داده شود. می توان حدس زد که پکن این مسئله را در نظر دارد. اگر چین، شانسی برای موافقت آمریکا برای پایان جنگ نمی دید، بی تردید، اعتبار سیاسی خود را با اعلام مذاکرات، به خطر نمی انداخت. این واقعیت که اوکراین بارها تأیید کرده است که آماده مذاکره با پکن است، می‌تواند دلیلی باشد که حداقل قوی‌ترین قدرت در غرب،(امریکا) در حال از دست دادن علاقه به جنگ است - البته نه به طور کلی، بلکه در جنگ اوکراین.

        پیج فیسبوک راه توده