روزنامه پراودا- ترجمه آزاده اسفندیاری

بنا بر ادعای مقامات ارشد تاجیکستان، حکومت طی سالهای گذشته در زمینه های رشد اقتصادی قوی، مهار تورم و کاهش فقر دستاورد بزرگی داشته است. این اظهارات به وضوح برای یک شنونده بی تجربه ممکن است پذیرفتنی باشد اما واقعیت های تلخ را نمی توان انکار کرد.

 چند روز قبل از آغاز سال 2024، امامعلی رحمان، رئیس جمهور تاجیکستان در هر دو مجلس این کشور درباره جهت گیری های اصلی سیاست داخلی و خارجی این جمهوری، سخنرانی اغراق آمیزی کرد. وی در سخنرانی طولانی خود، اشاره به همه چیز کرد جز تحلیل صادقانه از وضعیت کشور. سخنرانی برای رهبر یک دولت در حال توسعه و موفقیت، مناسب و به جا خواهد بود، اما صحبت هایی که از دهان رحمان، بیرون آمد بیشتر فانتزی، خیالی و درجهت فریب افکار عمومی این کشور بود.

رئیس جمهور در سخنرانی خود گفت:

"با وجود پیچیدگی بیسابقه وضعیت دنیای مدرن و همچنین تغییرات آب و هوایی و پیامدهای شدید آن، خشکسالی و سطح پایین آب که در سالهای اخیر خصوصا در سال 2023 در منطقه ادامه یافته است، به لطف کار یکپارچه و ایثارگرانه مردم سرافراز کشور، سال موفق دیگری طی شده است. در همه عرصه ها پیشرفت های چشمگیری در زندگی اجتماعی شهروندان حاصل شده است".

سخنان رحمان، البته محدود به شعارهای زیبا نبود. اعدادی را که بر زبان آورد به گونه ای بود که بیش از منافع توده مردم این کشور، منافع مسئولان سطح بالای این کشور را در نظر گرفته بود. به عنوان مثال رئیس جمهورگفت که در سال 2017، میانگین حقوق دو برابر و میانگین حقوق بازنشستگی 1.9 برابر شده است. چنین رشدی مطمئناً چشمگیر است، اما این شاخص ها تنها در مقایسه با سطح تورم میتوانند تصویری از رفاه واقعی ساکنان را ارائه دهند. این در حالی است که قیمت ها در سال های اخیر حتی بر اساس آمارهای رسمی نزدیک به 50 درصد افزایش یافته و افزایش قیمت مواد غذایی از این هم بیشتر شده است. لذا واقعیات زندگی، جلوه زیبای تصویر سخنان رحمان را از بین می برد.

در همین حال، مقامات از این رویکرد حیله گرانه برای به تصویر کشیدن وضعیت در سایر زمینه ها مانند "پویایی رشد درآمد بودجه، افزایش هزینه ها برای آموزش، مراقبت های بهداشتی، کمک های اجتماعی و غیره" استفاده می کنند. همچنین رئیس جمهور تاجیکستان به منظور نشان دادن موفقیت در صنعت، به عنوان نقطه شروع از سال 1992، یعنی زمانی که جنگ داخلی در تاجیکستان در جریان بود مثال می آورد. بنابراین، جای تعجب نیست که بر پایه این ادعاها، آمارها رشد بیش از چهار برابر را نشان می دهند! ولی چنانچه این آمار را با پایان دهه 1980 یا حداقل با سال 1991 مقایسه کنیم، آنگاه رهبران امروز در گودال های دروغ و خیال بافی خود خواهند افتاد. برای مثال، ادعا می شود که تولید برق در این جمهوری اخیراً از سطح زمان اتحاد شوروی فراتر رفته است، با وجود اینکه جمعیت تقریباً دو برابر شده است. اگر در سال 1987 تاجیکستان 19 میلیارد کیلووات ساعت برق تولید می کرد، در سال گذشته این رقم 22 میلیارد کیلووات ساعت بود. حتی این رشد اندک در تولید آلومینیوم وجود ندارد. اگر در سال آغازین نابودی اتحاد جماهیر شوروی، کارخانه ذوب آلومینیوم تاجیکستان تا 460 هزار تن فلز تولید می کرد، اکنون این شرکت می تواند به ذوب 60 هزار تن ببالد.

امامعلی رحمان، گویی فراموش کرده است که اساس توان اقتصادی جمهوری اعم از نیروگاه ها، کارخانه ها، سیستم های آبیاری و غیره در دوران اتحاد شوروی پایه گذاری شده بود، اما او به شکل تحقیرآمیزی و با دروغ های آشکار، خلاف آن را می گوید. به همین ترتیب رئیس جمهور مدعی شد که تا قبل از سال 1991 تنها 358 بنگاه صنعتی با 33 هزار شغل در تاجیکستان ایجاد شده بود. این یک تقلب فاحش در ارائه آمار است. حتی قبل از جنگ کبیر میهنی (سال 1941)، بیش از 200 شرکت و مؤسسه صنعتی با بیش از 140 هزار کارمند در جمهوری تاجیکستان فعالیت می کردند و تا سال 1975، تولید صنعتی در این جمهوری 13 برابر نسبت به سال 1940 افزایش یافته بود.

بطور حتم دستکاری حقایق بر روی آینده تأثیر می گذارد. وضعیت اقتصادی-اجتماعی کشور با شیوه های  تبلیغاتی، مانند روی هم گذاشتن خشت های گلی برای کشیدن دیوار زیر باران است. به عنوان نمونه، مقامات از نرخ تورم کم سابقه که گفته می شود 3.8 درصد است به خود می بالند. در همین حال، قیمت محصولات و خدماتی که بر گسترده ترین توده های جمعیت تأثیر میگذارند، رشد های سریعی را به دنبال دارند. بنابراین، از اول ژانویه، تعرفه های برق 16 درصد افزایش یافت و از 26.5 به 30.8 سامانی  در هر 1 کیلووات ساعت (1 سامانی معادل حدودا 0.9 دلار است) رسید. سایر منابع انرژی نیز گران تر می شده اند. در منطقه سغد، خبر از یک جهش شدید در قیمت زغال سنگ داده شد و قیمت هر کیلوگرم ذعال سنگ از 1.5 به 3.5 سامانی رسید.

همین روند در بازار مواد غذایی نیز دیده می شود. به عنوان مثال، قیمت برنج طی سال گذشته تقریباً دو برابر شده و به 25 سامانی رسیده است و یا هر لیتر شیر از 5 به 9 سامانی افزایش یافته است. افزایش قابل توجه قیمت ها بر برخی سبزیجات مانند کلم، سیب زمینی همینطور گوشت نیز تأثیر گذاشته است.

رشد درآمد بسیار عقب تر از تورم است. رحمان، اخیراً فرمانی را برای افزایش حقوق از اول ژانویه امضا کرد، اما این اقدام فقط شامل پرسنل نظامی و افسران انتظامی شد. به بقیه کارکنان بخش دولتی وعده افزایش حقوق در تابستان داده می شود، اما حتی پس از آن نیز درآمد پایین باقی خواهد ماند. به عنوان مثال، در بخش مراقبت های بهداشتی، حقوق پایه 620 سامانی و حداقل مستمری به 325 سامانی افزایش می یابد.

همه موارد اعلام شده شاخص های رسمی فقر را زیر سوال می برد. رئیس جمهور تاجیکستان که در پیامی که به آن اشاره کردیم اعلام کرد که سطح فقر طی شش سال گذشته از 29.5 به 21.2 درصد کاهش یافته است. وی افزود: تا پایان این دهه تنها 10 درصد از جمعیت کشور فقیر خواهند بود. یک روش بسیار پیچیده برای اندازه گیری فقر، از جمله بررسی نمونه از خانوارها در ده ها نقطه (درآمد، مصرف، داشتن برخی داراییها و غیره)، تأیید این سخنان را دشوار می کند. با این حال، بسیاری از داده های غیرمستقیم، مانند نسبت دستمزد، حقوق بازنشستگی، قیمت ها و تعرفه ها، ادعای چنین پیشرفتی را بطور جدی مورد تردید قرار می دهد.

-----------------------------------------------

 یاد داشت مترجم: از جمعیت حدود 9 میلیونی تاجیکستان تقریباً یک سوم آن برای کار به دیگر کشورها مهاجرت میکنند که از این تعداد بیش از دو میلیون نفر در روسیه مشغول کار هستند. اساس این جمعیت را جوانان تشکیل میدهند که با کار و زحمت خود کسب ارز میکنند و میتوانند به خانواده های خود در تاجیکستان کمک رسانی کنند. طبق آمار رسمی، حدود 40 در صد درآمد ملی این جمهوری از دسترنج این مهاجران کاری در روسیه تأمین می شود. حال باید در نظر داشت که سطح بیکاری و فقر در چه حدی است و ادعا و لاف های رئیس جمهور آن کشور تا کجا.

https://gazeta-pravda.ru/issue/7-31500-25-yanvarya-2024-goda/fantasty-s-prezidentskimi-regaliyami

تلگرام راه توده:

https://telegram.me/rahetudeh

        پیج فیسبوک راه توده