از ایران را پذیرفت

در سال 49 وقایع سیاسی مهمی در ایران روی داد که مطبوعات وقت بسیار مختصر و سانسور شده آن را منتشر کردند:

1 - ترور سپهبد تیمور بختیار بنیانگذار ساواک شاهنشاهی و فرمانده لشگر دو زرهی پس از کودتای 28 مرداد در یک شکارگاه در اطراف بغداد توسط عوامل نفوذی شاه.

2 - واقعه سیاهکل که محصول اختناق سیاسی شاه و رویاهای شماری جوان تحصیلکرده برای تکرار انقلاب کوبا در ایران بود!

یکی از بازماندگان ماجرای سیاهکل بنام "نیری" شرحی درباره شکل گیری و لو رفتن جنبش سیاهکل و به قربانگاه رفتن بسیار دردناک این جوان ها نوشته است. دردناک از این نظر که کوچکترین ارتباطی آنها نتوانستند با روستائیان سیاهکل برقرار کنند و حتی همین روستائیان با ساواک برای سرکوب آنها همکاری کردند. این همان نکته ای بود که از آغاز اعلام واقعه سیاهکل حزب توده ایران (بویژه زنده یاد جوانشیر) آن را نوشت و با دلسوزی کامل تاکید کرد که ادامه این راه جز به هدر رفتن نیروها نیست زیرا شرایط انقلابی هنوز در ایران حاکم نشده است. ادامه جنبش سیاهکل به عملیات چریکی در شهرها انجامید و سازمان چریک های فدائی خلق و همچنین سازمان مجاهدین خلق و چندین گروه کوچکتر چریکی در ادامه آن شکل گرفتند. بسیاری از آنها در کوچه و خیابان کشته شدند و شماری در دو زندان اوین و کمیته مشترک زیر شکنجه کشته شدند و شماری نیز اعدام شدند. ما شرحی که "نیری" در باره واقعه سیاهکل داده را در همین شماره راه توده منتشر می کنیم و از همه آنها که امروز هم به نوع دیگری دچار اوهام براندازی در تحلیل رویدادهای ایران و موقعیت جمهوری اسلامی در جامعه هستند و شرایط ایران را شرایطی انقلابی ارزیابی می کنند گفته های نیری را با دقت بخوانند.

اینها دو رویداد مهم و سانسور شده سال 49 بودند. بختیار که خوفناک ترین نظامی کودتای 28 مرداد بود و از هیچ جنایتی در حق توده ای ها کوتاهی نکرد، سرانجام و پس از افتادن آب ها از آسیاب، با یک بازی سیاسی توسط شاه از کار کنار گذاشته شد زیرا شاه بیم داشت او علیه خود وی کودتا کند. در کودتا 28 مرداد او یک سرهنگ ارتش بود و 17 سال بعد که با درجه سپهبدی در بغداد ترور شد، ثروت افسانه ای او در ایران مصادره شد.

موج تیرباران و اعدام قاچاقچیان در سال 49 همان الگوئی است که بعنوان مبارزه با قاچاق مواد مخدر در جمهوری اسلامی دنبال شد. هم دربار شاه و برخی نظامی ها دستشان در قاچاق مواد مخدر بند بود و رقبا را دستگیر و تیرباران می کردند و هم در جمهوری اسلامی ریشه شبکه قاچاق در درون حکومت است.

در همین سال شاه از روی سر مجلس و مردم جدائی "بحرین" از ایران را اعلام کرد و در واقع تسلیم خواست انگلیس ها شد و بدنبال آن شیخ نشین های سه گانه موجودیت یافتند. قطر، بحرین و ابوظبی. ماجرای تنب بزرگ و تنب کوچک و ابوموسی از همان سال تا همین حالا بعنوان یک زخم در پهلوی ایران جریان دارد. و باز در همین سال آیت الله حکیم فوت می کند و برای آن که عمیق تر دانسته شود شاه و دربار چگونه به مذهب و مذهبیون به امید مبارزه با ملیون و چپ ها و توده ایها میدان میدادند .

شادروان "عاقلی" در همین سال مدیرعامل شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه شد. او یکی از مدیران لایق دوران شاه بود که پس از مدتی با یک پرونده سازی از راس شرکت واحد برداشته شد و بتدریج نیز به حاشیه رانده شد. پس از انقلاب نیز برای چند سال زندانی شد و در زندان جمهوری اسلامی تحقیقات تاریخی خود را آغاز کرد که کتاب "تاریخ ایران از انقلاب مشروطه تا انقلاب 57" محصول همین دوران است.

اعترافات تلویزیونی پرویز نیکخواه در همین سال، آغاز همکاری او با رژیم شاه و کاری ترین ضربه به کنفدراسیون دانشجوئی خارج از کشور بود. نیکخواه پس از انقلاب به حکم خلخالی اعدام شد و این یکی از نمونه اعدام های به ناحق پس از انقلاب اعدام نیکخواه بود. اولین قرارداد مترو تهران با فرانسوی ها و افتتاح بهشت زهرا در همین سال روی داد. گورستانی که اکنون لبریز است و وسعت آن با یک شهر بزرگ برابری می کند!

 شرح اخبار را در مرور مطبوعات ایران از انقلاب مشروطه تا انقلاب 57 در همین شماره راه توده بخوانید.

تلگرام راه توده:

https://telegram.me/rahetudeh

        پیج فیسبوک راه توده