ترجمه: آزاده اسفندیاری

در اساطیر شرقی، اژدها موجودی است صلح طلب و به همین مناسبت اخترشناسان، سالی آرام و بی آشوبی  را امسال وعده داده اند.

اما دانشمندان علوم سیاسی با این نظر مخالف هستند. به عنوان مثال، دست اندرکاران روزنامه اینترنتی The Hill(نشریه آمریکایی)، معتقدند که سال 2024 نسبت به سال 1939، که سال آغاز جنگ جهانی دوم است، پرتنش تر خواهد بود.

با توجه به هم نظر بودن ما با دانشمندان علوم سیاسی، باید توجه کنیم که در کدام یک از مناطق جهان امکان دارد آتش جنگ شعله ور شود.

از نظر زمانی، تنگه تایوان در خطر تبدیل شدن به اولین نقطه داغ جنگ است. اگر یک کاندیدای طرفدار آمریکا در انتخابات ماه ژانویه در تایوان برنده شود، آنگاه آمریکایی ها می توانند توسط او درد سرهای جدی برای چین ایجاد کنند. اگر هم ببازد، باز واشنگتن دلیلی برای درگیری با پکن خواهد داشت.

پکن آشکارا به مقامات آمریکایی هشدار داده که تأکید بر"استقلال تایوان به معنای جنگ است". با توجه به اینکه نیمی از محموله های دریایی تجارت جهانی از تنگه تایوان می گذرد، تشدید تنش در آنجا، حتی اگر به جنگ هسته ای میان ایالات متحده و چین هم منجر نشود، برای کل جهان مشکلات جدی ایجاد خواهد کرد. ضمن اینکه، محاصره دریای سرخ  نیز در حال حاضر وضعیت خطرناکی را در چشم انداز ترسیم می کند.

 در دریای سرخ نیز، احتمال تشدید تنش دور از انتظار نیست. در آنجا، در منطقه تنگه باب المندب، یک موازنه قوای بسیار ملتهب و انفجاری شکل گرفته است.

در سمت شرقی این گلوگاه تجارت جهانی توسط یمن کنترل میشود. آنها از فلسطینی ها حمایت می کنند، بنابراین به سمت کشتی هایی که به نوعی با اسرائیل و حامیان آن مرتبط هستند شلیک می کنند. این در حالی است که یمن روابط بسیار خوبی با ایران دارد.

در سمت غربی تنگه، کشور کوچک جیبوتی واقع است. در آنجا یک پایگاه نظامی آمریکا و همچنین تنها پایگاه نظامی چین در خارج از این کشور وجود دارد. این محل کمی دورتر از شمال سودان است، جایی که قرار است پایگاه نظامی روسیه در آنجا ایجاد شود. چین و روسیه نیز روابط بسیار خوبی با ایران دارند.

ایران قویاً به ایالات متحده توصیه می کند که وارد ماجرا جویی در آبهای دریای سرخ نشود، با این حال واشنگتن به تشکیل یک ائتلاف نظامی به بهانه محافظت از کشتیرانی، یعنی در اصل حمله به یمن را در سر می پروراند. لذا حمله به یمن به طور خودکار آمریکا را به درگیری با ایران می کشاند. به نظر می رسد که دریای سرخ نیز می تواند فیوز جنگ جهانی سوم بشود.

تابستان آینده قرار است طوفانی سیاسی در اروپا روی بدهد. پیش بینی می شود در انتخابات ماه مه پارلمان اروپا، تنش های بی سابقه ای بوجود بیاید، زیرا صدها میلیون اروپائی به پای صندوق های رای خواهند رفت. احزاب و  سیاستمدارانی که خواستار عقب نشینی از اوکراین و احیای روابط با روسیه هستند، از حمایت گسترده ای برخوردارند. اما از نظر دیکتاتورهای "چپ لیبرال" اتحادیه اروپا، این افراد "فاشیست" اند، بنابراین آنها  تحت تعقیب قرار خواهند گرفت.

به علاوه، در سال پیش رو، اعتراضات گسترده کشاورزان معترض، اعتصابات وسیع کارگران، تظاهرات مستاجران فقیر و از آن جمله "جلیقه زردها" میدانداری می کنند. البته تظاهرات دهها هزار حامی فلسطینی ها که از استعداد تبدیل شدن به درگیری در خیابان ها و حتی حملات تروریستی برخوردارند نیز ادامه دارد.

به گفته کارشناسان، بلژیک به طور کلی در تابستان امسال با بحران بی سابقه ای مواجه خواهد بود. تضاد  میان دو ملیت "والون ها" و "فلاندری ها" به جایی رسیده که برای آنها جدایی آسان تر از تلاش برای کنار آمدن با یکدیگر است. نمایندگان فلاندر، مصمم هستند که در انتخابات پارلمانی ژوئن پیروز شوند. برنامه آنها جدا کردن شمال که مرکز فلاندری است از جنوب که مرکز والون هاست است. روشن است که جدایی طلبی، قلب اتحادیه اروپا را از هم خواهد پاشید. این در حالی است که همه دفاتر اصلی اتحادیه اروپا و ناتو در این کشور قرار دارند.

در ماه سپتامبر، قدرت نمایی نیروهای ضد جنگ برای دولت آلمان کابوس خواهد بود، زیرا بخش قابل توجهی از شهروندان این کشور قصد دارند در انتخابات پارلمانی به حزب ملی گرای "آلترناتیو برای آلمان" رای بدهند. چرا که این حزب، تنها حزبی است که  مخالف فرمانروائی ایالات متحده در آلمان است. فعلا حامیان این حزب بی رحمانه با یورش حکومتی و ضرب و شتم روبرو هستند.

در همین حال، در خود ایالات متحده، مردم مواد خوراکی و اسلحه گرم تهیه می کنند. در گذشته "بقاها" (جمعیت های فراوانی که برای ادامه بقا به جنگل ها و کوهها پناه برده اند.م) به یک تشکل عظیم تبدیل شده اند.

به این ترتیب، همه در امریکا برای انتخابات ریاست جمهوری در نوامبر آماده می شوند. طبق نظرسنجی ها، 40 درصد جوانان قبلاً برای خود سرپناهی تهیه کرده اند و غذا، آب آشامیدنی و دستمال توالت جمع کرده اند. ترس اصلی مردم آمریکا جنگ داخلی است، بنابراین نه تنها ترامپیست ها، بلکه هیپسترهای دموکرات نیز سلاح خریداری می کنند. اقدامات خشونت آمیز هر روز بیشتر و بیشتر می شود. شدت و شمار جنایت افزایش می یابد و عرضه وسیع سلاح های پیشرفته، مانند تفنگ های نیمه اتوماتیک AR-15، بشدت گسترش می یابد. گسترش خشونت موجب شده تا نیروهای امنیتی محلی به طور دسته جمعی ترک خدمت کنند و فدرال رزرو، قادر به عکس العمل نیست. مسیر جنگ داخلی در ایالات متحده پیش می رود. پیش بینی نشریه بانفوذ "پولیتیکو" که در سه سال پیش "جنگ داخلی" را ناممکن و ناشایست تلقی می کرد، حالا آن را امکان پذیر میداند.

در این آشفتگی جهانی، روسیه جزیره ای است که در آن امنیت حاکم است. با این حال، سخت است باور کنیم که مقامات آمریکایی برنامه و تلاشی برای متزلزل کردن اوضاع در انتخابات روسیه ندارند. ماه های مارس و مه (انتخابات ریاست جمهوری و پارلمانی روسیه)، می توانند چالش برانگیز باشند.

از سال 2011، شعار"پوتین باید برود" بی وقفه در ایالات متحده شنیده می شود. رئیس جمهور روسیه آشکارا به قتل تهدید می شود و سرنوشت امپراتور روسیه، الکساندر دوم (در سال 1881 بوسیله بمب ترور شد) به او یاد آوری می شود. دریاسالار آمریکایی "استاوریدیس"، دبیرکل سابق ناتو، به تازگی به پوتین قول داده است که "سر نوشت وی در نهایت مانند نیکلای دوم (آخرین امپراتور روسیه)خواهد شد."

این بدان معنی است که مقامات غربی به طور جدی روی سازماندهی یک "انقلاب رنگی" در کشور ما حساب می کنند. هدف واشنگتن و شرکا، با وجود شکست در اوکراین تغییر نکرده است. هدف همچنان یکی است: نابودی روسیه.

امروز آنها در باره این موضوع مانند ماهی ها در یخ سکوت کرده اند. با این حال، در سال 2019، اندیشکده RAND Corporation به تفصیل نحوه کار با فعالیت های اعتراضی در روسیه برای نابودی کشورما را شرح داده است. حتی در آن زمان نیز شدید ترین رازداری از متخصصان آمریکایی لازم بود. پر واضح بود که گفتگویی از جانب آمریکا نباید در باره این اقدامات به بیرون درز کند، اما گزارش RAND  خاطرنشان کرد: "حتی مخالفان رژیم روسیه نیز نسبت به تلاش های غرب برای بهره برداری از اعتراضات تردید دارند".

بنابراین، باید آماده بود، چرا که اعتراضات می تواند تحت هر شعاری (حتی ضد آمریکایی) باشد، اما در عین حال به نفع واشنگتن بازی شود. هیچکس با پوستر"ما به طور غیرقانونی قدرت را به دست می گیریم" به میدان نمی آید تا قدرت را به طورغیرقانونی تصاحب کند. راهپیمایی های مسکو در اواخر دهه 1980، که در آن "سینه چاکان پرسترویکا" به رهبری "بوریس یلتسین" و  همکاران او افکار عمومی را فریب دادند را بخاطر داشته باشیم که عموماً با شعار"بیایید از دستاوردهای انقلاب اکتبر دفاع کنیم!" به میدان آمدند. این تجربه برای امروز ما بسیار آموزنده است و به کار می آید.

https://ria.ru/20240103/ugrozy-1919494906.html

تلگرام راه توده:

https://telegram.me/rahetudeh

        پیج فیسبوک راه توده