گفتگو با رئیس جمهور سابق اکوادور نا امنی و استبداد به اکوادور بازگشت ترجمه- آذرنگ |
رافائل کورئا، رئیس جمهور سابق اکوادور معتقد است: "نئولیبرالیسم اکوادور را ویران کرد". او اکنون در بلژیک پناهنده است و توانست این کشور آمریکای جنوبی را به دومین کشور امن در آمریکای لاتین تبدیل کند. اکنون، اکوادور در حال تجربه یک انفجار خشونت آمیز است و رئیس جمهور جدید آن، "دانیل نوبوآ"، که از نوامبر 2023 در قدرت است، قصد دارد «جنگ علیه مواد مخدر» را که دههها توسط ایالات متحده ترویج میشود، به راه بیندازد. امریکا قصد دارد از یک وضعیت امنیتی ضعیف برای به دست آوردن جایگاه نظامی در این کشور استراتژیک استفاده کند. در 19 ژانویه، دولت آرژانتین خانواده رهبر باند Choneros اکوادوری، "آدولفو ماسیاس" با نام مستعار "فیتو" را دستگیر و اخراج کرد، که فرار او باعث موج کنونی خشونتها در اکوادور شد. در ارتباط با همین مسائل روزنامه اومانیته با "رافائل کورئا"، رئیس جمهورپیشرو سابق اکوادور گفتگوئی کرده که خلاصه آنرا می خوانید:
اومانیته: رئیس جمهور"دانیل نوبوآ" پس از اعلام وضعیت اضطراری و وضعیت «درگیری مسلحانه داخلی»، نیروهای مسلح را علیه باندهای جنایتکار، گروه های مرتبط با قاچاق مواد مخدر، بسیج می کند. آیا دادن این همه قدرت به ارتش خطرناک نیست؟ رافائل کورئا: خطر وجود دارد و به همین دلیل است که دولت و کنترل مدنی باید اطمینان حاصل کنند که انها از برخی از خطوط قرمز عبور نمی کنند. اما من با این استراتژی که بسیج ارتش است، موافقم، واقعیت این است قاچاقچیان در میان نیروهای پلیس نفوذ کرده اند اما در ارتش کمتر. ارتش بسیار دقیقتر و بسیار حرفه ای تر عمل می کند. سربازان در مواجهه با باندهای مجهز به سلاح های سنگین، قدرت آتش برای مقابله دارند. اومانیته: آیا فکر می کنید با ورود مقامات ارشد آمریکایی مسئول مبارزه با مواد مخدر به اکوادور، حاکمیت این کشور در خطر است؟ رافائل کورئا: بله چون امریکاییها می خواهند در آب های گل آلود ماهی بگیرند. انها با جناح راست می خواهند یک "طرح اکوادور" را بر ما تحمیل کنند (اشاره به طرح کلمبیا، یک قرارداد همکاری امنیتی که به عنوان "اسب تروا" برای آژانس های آمریکایی در کشور آمریکای جنوبی خدمت می کند.) کشور ما در سطح منطقه ای از جایگاه کلیدی برخوردار است، ایالات متحده مایل است با استفاده از شرایط، حضور نظامی خود در آنجا - به بهانه مبارزه با مواد مخدر - از هرگونه مسئولیت کیفری عاری باشد. وعملیات خود را توجیه کند. این غیرقابل قبول است، به خصوص که آنها قبلاً ثابت کرده اند که حضورشان در قلمرو ما به آنها کمک می کند تا بر کل منطقه کنترل داشته باشند، مسئله ای که بسیار فراتر از مسائل مربوط به قاچاق مواد مخدر است. در اکوادور، همه میدانند که ارباب مواد مخدر چه کسانی هستند: تاجران بزرگ با نامهای خانوادگی خارجی. اومانیته: از پایان ماموریت شما، در سال 2017، تا امروز، تعداد قتل از6 قتل به 43 قتل از هر 100000 نفرجمعیت افزایش یافته است. چگونه می توانیم این انفجار ناامنی را توضیح دهیم؟ رافائل کورئا: زمانی که ما دولت را ترک کردیم، اکوادور صادرکننده انرژی بود. امروز دوباره واردکننده هستیم و با قطع برق مواجه هستیم. درآمد سرانه در سطح سال 2011 است. من هرگز چنین تخریب سریع و عمیقی را در کشوری در زمان صلح، بدون محاصره یا تحریم ندیده بودم. علت چیست؟ نئولیبرالیسم. آنها دولت ما را منحل کردند و فساد را تشویق کردند و بخش دولتی را به نفع بخش خصوصی در بهداشت، آموزش و غیره ...تضعیف کردند. برای جناح راست، خطر اصلی جنایت یا قاچاق مواد مخدر نیست، بلکه انقلاب شهروندان است که وارث جنبش سیاسیCorreismo –هستند این جنبش سیاسی تنها پروژه سیاسی است که واقعاً نظام لیبرال را با موفقیت به چالش کشیده است. بنابراین، دلایل داخلی برای وضعیت امنیتی کنونی وجود دارد: نئولیبرالیسم، برچیده شدن دولت، غیر نهادینه شدن... در سال 2018، آنها کودتا کردند، با مشورتی غیرقانونی برای منع انتخاب مجدد من. آنها همچنین کنترل دادگاه ملی، دادگاه قانون اساسی، دادستانی عمومی را به دست گرفتند. و وزارت امنیت را نابود کردند. آنها وزارت دادگستری مسئول زندان ها و همچنین وزارت کشور را به دلایل ایدئولوژیک حذف کردند، برای اینکه تصویر بدی از سیاست ما ایجاد کنند دولت ما را به قاچاق مواد مخدر متهم کردند. و اکنون کشور در حال پرداخت عواقب سیاستی است که انها بر مردم تحمیل کردند. پیش از این، در سال 2010، کارتل های مکزیکی تلاش کرده بودند تا خود را در اکوادور مستقر کنند، اما این امر قابل کنترل بود. اما با تضعیف دولت انها توانستند این کار را انجام دهند. امروزه تعداد زیادی از گروه های جنایتکار بسیار قدرتمند در دولت نفوذ کرده اند. آنها زندان ها را اداره می کنند و در بخشی از سیستم قضایی حضور دارند، در نیروهای مسلح، پلیس حضور دارند و حتی در دولت قبلی گیلرمو لاسو (2021-2023)در نهادهای دولتی بودند . اومانیته: گروه های جنایتکار مرتبط با قاچاق مواد مخدر در سال 2010 بندر "گوایاکیل" را یک بندر استراتژیک در نظر گرفتند. چرا معامله با باندهای اکوادوری برای کارتل های مکزیکی اینقدر آسان بود؟ رافائل کورئا: این نفوذ تنها به دلیل عدم حضور دولت امکان پذیر است. تا سال 2016 ما وارد کننده اصلی مواد مخدرنبودیم وبا (کشورهای تولیدکننده) فاصله داشتیم. امروز، ما یکی از بزرگترین تولید کنندگان مواد مخدر در جهان هستیم که در ارسال کوکائین به اروپا از طریق بندر"گوایاکیل" و با تامین مالی کارتلهای مکزیکی "سینالوآ" و Jalisco تخصص داریم. ما اکنون باید فوراً با قدرت به این گروه ها پاسخ دهیم، اما برای مبارزه با جنایات سازمان یافته به چیزی بیش از یک غول نیاز داریم. ما به سرویسهای اطلاعاتی دولتی (که توسط جناح راست برچیده شدهاند) و همچنین فناوری لازم برای دنبال کردن مسیر پول نیاز داریم... وهماهنگی بینالمللی نیز لازم است. این کاری بود که ما با وزارت امنیت انجام می دادیم. ما حتی کمیسیون های مرزی دو ملیتی داشتیم تا کارمان را با کلمبیا و پرو هماهنگ کنند. همه اینها برچیده شده است. در دوران ریاست جمهوری هوگو چاوز (1999-2013)، ونزوئلا ماهواره ای نصب کرده بود که می تواند در مبارزه با قاچاق مواد مخدر نیز مفید باشد. اکنون آنچه باید انجام شود مشخص است، اما مشکل عدم تصمیم گیری و ناآگاهی در سطح کشور وجود دارد. درک کامل مشکل ناامنی ضروری است. می توانیم آن را به دو بخش تقسیم کنیم. جنایت معمولی که ارتباط تنگاتنگی با مسائل اجتماعی، کمبود فرصت ها، فقدان آموزش، بهداشت و مشاغل مناسب دارد. از طریق توسعه انسانی می توان با جنایات سازمان یافته مبارزه کرد. اما در همه موارد، به وضعیت اقتصادی مرتبط است، به این معنا که جذب جوانانی که آینده ای ندارند و فکر می کنند چیزی برای از دست دادن ندارند آسان تر است: کسانی که به راحتی توسط این باندها "اسیر" می شوند. اما جنایات سازمان یافته در مقیاس دیگری نیز وجود دارد که به کشورهایی مانند بلژیک، هلند و ایالات متحده مرتبط است. و سپس مشکل فساد وجود دارد. در اکوادور، همه میدانند که ارباب مواد مخدر چه کسانی هستند: تاجران بزرگ با نامهای خانوادگی خارجی. من چهار یا پنج نفر از رؤسای بزرگ مافیا را تحت حکومتم دستگیر کردم. روسای جمهور سابق "لنین مورنو" (2017-2021) و "گیلرمو لاسو" آنها را آزاد کردند. رئیس جمهور فعلی آمادگی مقابله با این وضعیت را ندارد. و اگر تجربه ندارید، به یک تیم متخصص نیاز دارید. دستور العمل مبارزه موثر با این بلا وجود دارد، ما آن را از سال 2007 تا 2017 با رکوردی اجرا کردیم که هیچ کس نمی تواند انکار کند: ما اکوادور را به دومین کشور امن در آمریکای لاتین تبدیل کردیم. امروز ما یکی از پنج کشور ناامن دنیا هستیم. اومانیته: با در نظر گرفتن مشکلی با پیامدهای بین المللی، سازمان هایی مانند Unasur یا Celac چه نقشی می توانند در سطح منطقه ای در مبارزه با قاچاق مواد مخدر ایفا کنند؟ نقش مهمی. ما در Unasur فضایی برای رسیدگی به مسائل مربوط به جنایات سازمان یافته با اقدامات مشترک هماهنگ داشتیم. جناح راست همه چیز را نابود کرد. اکوادورکه توسط بلوک محافظه کار هدایت می شد، Unasur را در سپتامبر 2019 ترک کرد، پس از خروج آرژانتین، برزیل، کلمبیا، شیلی، پرو و پاراگوئه در سال گذشته - اما ریاکاری دیگری نیز وجود دارد: این واقعیت که بیشتر پولشویی ها در بهشت های مالیاتی اتفاق می افتد... اومانیته: این واقعیت که در اکوادور اقتصاد دلاری شده است، پولشویی مواد مخدر را نیز تسهیل کرده است. رافائل کورئا: کنترل ها باید در اقتصادهای دلاری شده بسیار سختگیرانه باشد، و این کنترل ها در اکوادور وجود دارد. با این حال، آنها به دلیل وجود فساد گسترده، یا به دلیل اینکه دولت دیگر قادر به اجرای آنها به دلیل ضعیف بودن نیست، آن را اعمال نمی کند. بنابراین ما باید این کنترل ها را تقویت کنیم، که در دوره من بسیار خوب عمل کرد. از سوی دیگر، در سال 2011، قمار و کازینو را حذف کردیم، زیرا این یک نوع دیگر از پولشویی است. دولت کنونی مایل است این نوع تأسیسات را مجدداً مجوز دهد، که این ثابت می کند رهبران تا چه اندازه از مشکلی که با آن روبرو هستند چیزی درک نمی کنند. اما همانطور که به شما گفتم، ما نباید مسئله پناهگاه های مالیاتی را فراموش کنیم، این یکی دیگر از پیوندهای اساسی در مبارزه با جنایات سازمان یافته و قاچاق مواد مخدراست. این بهشت های مالیاتی در ایالات متحده، کارائیب مشترک المنافع، باهاما و حتی در اروپا مانند کشورهای آندورا، لوکزامبورگ، لیختن اشتاین وغیره وجود دارد برخی کشورها هیچ کاری برای مهار این نوع فعالیت های مالی انجام نمی دهند، زیرا این کارخود آنهاست. اومانیته: شما می گویید که حتی در طول عمر خود شاهد پیشرفت اکوادور به اندازه دوران دولت شما نخواهید بود. چرا اینقدر بدبین هستید؟ من یک متخصص توسعه هستم و می دانم که سریع ترین فرآیندهای توسعه دیرهنگام بین بیست و پنج تا سی سال به طول انجامید. ما موفق شده بودیم پنجاه سال به جلو جهش کنیم، اما دولت های نئولیبرالی که جانشین ما شدند، با سوء مدیریت خود، کشور ما را در هفت سال گذشته حداقل بیست سال عقب انداختند. من مطمئن هستم که دیر یا زود انقلاب شهروندان بار دیگر کشور را رهبری خواهد کرد و اکوادور به مسیر توسعه باز خواهد گشت. با وجود این، می دانم که عمر من آنقدر طولانی نخواهد شد که کشورم را از توسعه نیافتگی بیرون بیاورم. « Le néolibéralisme a détruit l’Équateur », juge l'ex-président Rafael Correa - L'Humanité (humanite.fr)
تلگرام راه توده:
|