نشانه های تغییر ساختار اقتصادی ایران دیده نمی شود |
همه می دانند که در سالهای پس از جنگ با عراق و بویژه در دولت احمدی نژاد واردات كمر تولید و صنعت را در ایران شکست. طی سالهای پس از انقلاب، سرمایه داری تجاری ایران، اسامی و اصطلاحات گمراه کنندهای را برای فعالیتهای خود انتخاب کرده تا مردم متوجه نشوند تجارت با انقلاب و مردم چه می کند. به برخی از این نامها توجه کنید: واردات در مقابل صادرات، واردات بدون انتقال ارز، واردات با شناسنامه، واردات مرز نشینان، واردات پیله وران، واردات از طریق جزایر آزاد، واردات از بازارچههای مرزی، واردات ملوانی، واردات از مناطق ویژه، واردات با كارتهای بازرگانی یکبار مصرف و الا آخر
در تمام این سالها واردكنندگان اصلی با ترفندهای متفاوت پشت این اسامی مخفی شده و كالای خود را به طریقی وارد كردهاند تا نامی از آنها برده نشود. شبكه وارداتی كشور سالها با ایجاد روشهای متفاوت شبه قانونی مانند "مرزنشینی ملوانی"، "پیله وری" توانستند كالاها را بنام افراد كم بضاعت در مناطق مرزی در مقابل پرداخت مبالغ اندكی به آن افراد وارد كرده و نه تنها از مالیات فرار كنند، بلكه به اسم مناطق محروم كالاهای خود را شامل تخفیف در سود بازرگانی نیز بکنند. سپس همین شبكه با همكاری اتاقهای بازرگانی در اقصی نقاط كشور توانستند با صدور صدها كارت بازرگانی بنام شهروندان عادی آنها را ترغیب كنند در مقابل مبالغ ناچیزی با كارت آنها كالا وارد كنند. امروزه در اكثر مناطق مرزی صدها بدهكار مالیاتی با رقمهای سنگین وجود دارند كه سالیان پیش كارت بازرگانی خود را در اختیار وارد كنندهها گذاشتهاند. شبکه واردات و شبكه دلالی آن حتی به حوزهها و مدارس دینی هم نقب زدهاند. آستانقدس رضوی از بزرگترین نهادهایی است كه سالهاست دلال وارد كنندگان است. اسناد گمركی بنام آستانقدس رضوی در تمامی گمركات كشور در چرخش است. بنیاد جانبازان به شبكه واردات اتومبیل متصل است و لوكس ترین اتومبیلها از طریق این بنیاد وارد میشود.
کشور همچنان در شرایط تحریم قرار دارد و برخی مقامات نیز هنوز از جنگ اقتصادی سخن می گویند. فرصت و زمان برای تجدید ساختار اقتصادی کشور بسرعت از دست می رود و نارضائی مردم روز به روز بیشتر شده و خشم روی خشم افزوده می شود. این تغییر ساختار تنها در دست و دراختیار دولت نیست بلکه مجموع حاکمیت باید طرحی دراین زمینه تهیه کرده و با قاطعیت به اجرا بگذارد. امری که هیچ نشانه ای از آن دیده نمی شود که اگر غیر از این بود ما باید نشان هآی آن را در زمینه چینی برای انتخابات مجلس آینده شاهد می شدیم. ایران کشور فقیری نیست و هنوز منابع مادی و نیروی انسانی ارزشمندی در اختیار دارد که با تکیه بر آنها می توان بحران را مهار کرد، بشرط آنکه دست تجار از اقتصادی مملکت کوتاه شده و طرحی نو برای اقتصاد ایران درانداخته شود.
تلگرام راه توده:
|