ترجمه- آزاده اسفندیاری

طبق روال همیشگی، مقامات ترکمنستان به طور سنتی موفقیت های اقتصادی-اجتماعی را با بزرگ نمایی در معرض دید عامه قرار می دهند. با این حال، اطلاعاتی که از این کشور می آید به ما امکان می دهد به این نتیجه برسیم که تنها دولت و گروه های نزدیک به آن را می توان واقعاً کامیاب و موفق نامید. در کنار آن اکثریت قریب به اتفاق مردم با فقر، تاخیر در پرداخت دستمزدها و افزایش قیمت ها با درد و رنج دست به گریبان هستند.

اگر می خواهید به مخاطبان خود روحیه دهید و به آینده ای روشن ایمان داشته باشید، اخبار ترکمنستان را دنبال کنید. لفاظی های رهبری کشور و رسانه های طرفدار دولت، وجود هیچ مشکل جدی را تأیید نمی کنند. در یک کلام "بهشت روی زمین"! البته اگر تفکر انتقادی را خاموش کنید و سراب های تبلیغاتی را به عنوان واقعیت بپذیرید.

در این میان، ارتباط بین واقعیت و تبلیغات، نسبت معکوس دارد. هرچه واقعیت سنگین تر باشد تبلیغات لجام گسیخته تر و به دور از واقعیت می شود.

دولت ترکمنستان اخیرا گزارش داده است، تولید ناخالص داخلی این کشور در ژانویه تا نوامبر سال 2023 به میزان 6.3 درصد افزایش یافته است و مواردی دیگر از شاخص های کلان اقتصادی نیز رشد چشمگیرتری را نشان می دهند. به عنوان مثال، بخش های تولید کالا، با 6.6 درصد، تجارت خرده فروشی، تقریبا 10 درصد می باشد. نشریات محلی با عجله به میدان آمدند تا این احساسات شادی آور را تکرار کنند: "داده های ارائه شده توسط مقامات، اثربخشی سیاست اقتصادی مداوم با هدف توسعه پایدار و بهبود رفاه شهروندان را تایید می کند."

داده های رسمی سوالات زیادی را مطرح می کند.

 چنانچه به آمارهای دولتی اعتقاد داشته باشید، تولید ناخالص داخلی ترکمنستان برای هشت سال متوالی با همان نرخ رشد کرده است یعنی از 6.2 تا 6.5 درصد در سال. ظاهراً این امر تحت تأثیر عواملی مانند نوسانات قیمت جهانی هیدروکربن ها (به یاد می آوریم که گاز طبیعی و نفت بیش از 80 درصد صادرات کشور را تشکیل می دهند) یا همه گیری ویروس کرونا تأثیری در زندگی مردم نداشته است. با این حال، منابع مستقل، آمارهای کاملاً متفاوتی را ارائه می دهند. به عنوان مثال، بر اساس برآوردهای مؤسسات مالی بین المللی، در سال 2022 اقتصاد ترکمنستان نه 6.2 درصد، بلکه تنها 1.8 درصد رشد داشته است.

سابق براین نیز دستکاری آگاهی نه تنها شامل شعبده بازی با اعداد، بلکه تمجید نا محدود از حاکمان هم می شود. پیش از آغاز سال نو، همایش علمی و عملی "جوانان شاد با آرکاداغ سردار" که به عنوان بین المللی نام گذاشته شده است، در عشق آباد برگزار شد. اجازه دهید توضیح دهیم: "ارکاداغ" یا حامی لقب رئیس جمهور ترکمنستان است و سردار بردی محمداف، رئیس جمهور فعلی است. شرکت کنندگان در مجمع در تجلیل از "سیاست های خردمندانه" رهبری کشور با یکدیگر رقابت کردند؛ انتشار اولین کتاب رئیس جمهور با عنوان "جوانان پشتوانه میهن هستند" همزمان با کنفرانس برگزار شد. در این راستا، سردار بردی محمداف، راه پدر خود قربانقلی بردی محمداف را که بیش از 70 عنوان کتاب در دوران "سلطنت" او منتشر کرد، ادامه داد. از جمله مجموعه ای از 14 جلد در باره گیاهان دارویی ترکمنستان، همچنین آثاری در زمینه پرورش اسب، پرورش سگ، موسیقی، ورزش، سیاست خارجی و داخلی، انرژی، فرهنگ و غیره. ساخت و ساز شهر آرکاداغ همچنان ادامه دارد که تاکنون میلیاردها دلار از بودجه عمومی برای آن هزینه شده است.

جمعیت این جمهوری، گویی در جهان دیگری زندگی می کنند. حقایق در حال روشن شدن تصویر نگران کننده ای از سختی روزافزون برای کارگران شاغل را ترسیم می کند. به عنوان مثال، در ولایت بالکان، در غرب ترکمنستان، تعدادی از مؤسسه ها ماه هاست حقوق پرداخت نکرده اند. از جمله تاسیساتی که وضعیت در آن بسیار جدی است، کارخانه تعمیر کشتی در شهر ترکمن باشی (کراسنوودسک سابق) و همچنین کارخانه کنسرو ماهی خزر بالیک است. کارخانه بالیک، در میان گرفتاری‌های دیگر، با اخراج دسته جمعی شاغلان مواجه شد: طی دو سال تعداد کارمندان از 500 نفر به حدود 200 نفر کاهش یافت. وجود مشکل دستمزدها به طور غیرمستقیم از سوی مسئولان تأیید شد. در جلسه دولت در 18 دسامبر، رئیس جمهور به رهبران منطقه دستور داد تا از پرداخت به موقع دستمزدها و وفور محصولات غذایی با قیمت های مقرون به صرفه عمل کنند.

با این حال، وضعیت غذا در جمهوری بهتر از دستمزد نیست. قیمت ها در فروشگاه های خصوصی فراتر از توان اکثریت مردم است. به عنوان مثال، یک قرص نان 3-4 منات (1 دلار) قیمت دارد. در فروشگاه های دولتی، قیمت ها مقرون به صرفه تر است. همان نان نصف قیمت است، اما در این فروشگاه ها کالاهای کافی وجود ندارد. به همین دلیل صف تشکیل می شود و کالاها به تعداد محدودی عرضه می شوند. مثلاً هر کس می تواند دو قرص نان خریداری کند و نه بیشتر. این وضعیت با کمپین تخریب تنورها، کوره های نان پزی متعلق به نانوایی های کوچک و ساکنان عادی تشدید شد. دلیل آن مبارزه برای مصرف اقتصادی گاز طبیعی و مقابله با آلودگی هوا بود. علیرغم اینکه ترکمنستان یک کشور تولیدکننده گاز و نفت است، وقفه های منظمی در عرضه سوخت به پمپ بنزین ها وجود دارد.
در عین حال، اقدامات پیشنهادی مقامات بیش از حد مشکوک است. بدین ترتیب در پایان سال گذشته وزارت دارایی و اقتصاد از فروش 47 ملک و مؤسسه دولتی خبر داد. از آن جمله می توان به کارخانه لوله در ولایت داشغوز، دامداری ها در ولایت لباپ، مراکز بهداشتی و تجاری و تفریحی و غیره اشاره کرد. علاوه بر این، رهبری کشور به تدریج یارانه محصولات غذایی و تعرفه های آب و برق را حذف می کند. این اقدامات به وسیع‌ ترین توده مردم آسیب می رساند، اما محافل حاکم همچنان در هاله ای که بدور خود پیچیده اند از جامعه هر بیشتر منزوی می‌شوند.

https://gazeta-pravda.ru/issue/3-31496-1617-yanvarya-2024-goda/narod-i-vlast-v-parallelnykh-mirakh/

        پیج فیسبوک راه توده