راه توده                                                                                                                                                          بازگشت

 

 

بایدن یا ترامپ

حضور کدامیک

در کاخ سفید

به سود روسیه است

"بنیاد روسترات"

ترجمه- کیوان خسروی

  

نتیجه انتخابات نزدیک ریاست جمهوری در آمریکا پیامدهای متفاوتی برای روسیه در پی خواهد داشت. باید بفهمیم چه کسی برای ما سود آورتراست: ترامپ یا بایدن؟

با اطمینان می توان گفت که اگر ترامپ پیروز شود، آنگاه بی درنگ وضعیت دوره اول او باز تولید خواهد شد. ترامپ بلافاصله با کمپین‌های مستمر استیضاح خواهد شد و درگیری با سنا که تصمیمات مجلس نمایندگان را که جمهوری خواهان هنوز اکثریت را در اختیار دارند، مسدود خواهد کرد. و از آنجایی که در میانه دوره ریاست جمهوری انتخابات کنگره برگزار خواهد شد و پیروزی دموکرات ها در آنجا امکان پذیر است، - ساختارهای قدرت تحت کنترل آنها به خرابکاری و فعالیت مستقیم علیه ترامپ ادامه خواهند داد.

تمام تصمیمات «ترامپ» برای محدود کردن ناتو و حضور آمریکا در اروپا توسط دولت سایه آمریکا برهم زده شده و تخریب خواهد شد. بعید است که ایالات متحده آمریکا در دوران «ترامپ» بتواند به درگیری در اوکراین پایان دهد و آنجا را ترک کند، آنطور که "دونالد" اکنون اعلام می کند.

حامیان مالی دموکرات ها - شرکت های چندملیتی مالی جهانی - به «ترامپ» فرصت و امکان انجام این کار را نخواهند داد. در دولت او بار دیگر همدستانی با دموکرات ها و حامیان مالی آنها ظاهر خواهند شد.

در اروپا، در صورت پیروزی «ترامپ»، ممکن است تقویت و اتحاد نخبگان و حزب دمکرات آمریکا رخ دهد و این امر موجب انشعاب در جمهوری خواهان شود. در نتیجه، «ترامپ» مجبور خواهد شد، بدون اینکه هیچ یک از پیشنهادات رادیکال خود را عملی سازد، پیوسته مانور داده و سازش کند.

جنگ داخلی در ایالات متحده آمریکا وجود نخواهد داشت، اما استیضاح دوباره به تهدیدی مداوم برای «ترامپ» تبدیل خواهد شد و دستان او را در سیاست می بندد. در نتیجه، تأمین مالی اوکراین ادامه خواهد یافت.

 در روسیه، ورود ترامپ موجب توهم احتمال توافق بر سر آتش بس و متعاقب آن تقسیم نفوذ در اروپا خواهد شد (و شده است) - فقط باید منتظر ماند تا ترامپ تقویت شود و قدرت را تحکیم بخشد. این دقیقاً یک توهم است؛ هیچ‌کس به ترامپ اجازه نمی‌دهد چنین مذاکراتی را انجام دهد و هرگونه توافق با او بلافاصله بی اعتبار خواهد شد و پس از خروج وی لغو خواهد شد. با این وجود، روسیه، بخاطر ایجاد فضای مذاکره و تمایل به کمک به "حفظ چهره"« ترامپ» ممکن است تصمیم بگیرد تا حدودی فعالیت نظامی در اوکراین را متوقف کند و این خطای اصلی خواهد بود. چنین وقفه ای بی درنگ از سوی "حزب دنیای زشت"(که به حزب تسلیم طلبان و شکست خوردگان معروف است. این حزب عمدتاً از نمایندگان مشاغل بزرگ و مقامات دولتی تشکیل شده است که منافع آنها در خارج از روسیه متمرکز است. مترجم) در روسیه مورد استفاده قرار خواهد گرفت و به تقویت آن خواهد انجامید. زیرا نیروهایی در کرملین هستند که بخاطر حفظ توازن نخبگانی که ممکن است دوباره سعی کنند از لیبرال هایی که با حزب دموکرات پیوند دارند برای مذاکرات جداگانه استفاده کنند. بدین ترتیب، پیروزی ترامپ در انتخابات ضعیف و معلق می تواند کشور ما را به کند کردن تحولات داخلی که به دلیل تمایل به حفظ اجماع نخبگان داخلی روسیه به مثابه یک موضع گویا قوی در آستانه مذاکرات آغاز شده اند، سوق دهد.

اگر بایدن (یا هر دموکرات دیگری) در ایالات متحده آمریکا پیروز شود، آنگاه سناریوی کنونی رویارویی و تشدید تنش در روابط روسیه و ایالات متحده آمریکا - بدون هیچ امکانی برای رسیدن به مذاکره و آتش بس - ادامه خواهد یافت. زیرا برای دموکرات ها، ناکامی در دستیابی به شکست کامل روسیه، مذاکره و انجماد – یعنی شکست است. بایدن و دموکرات ها گروگان مسیر تشدید جنگ و تداوم آن هستند. در صورت پیروزی آنها، روسیه انگیزه های متناقضی در سیاست نخواهد داشت.

اما مرکز – دستاویز و دلیلی برای روش انتظار بکش و ببین را دارد و به این ترتیب ضمن دست کشیدن از ابتکارعمل، اتلاف وقت خواهد بود.

دشمن تعریف شده، قابل درک است، او همانند سابق است و هیچ توهمی ممکن نیست. و در نتیجه، مسیر در چرخش لیبرال‌ها، تحول در اقتصاد و سیاست ادامه خواهد یافت. تقویت مرکز و اکثریت پوتین ادامه خواهد داشت. برای نخبگان متزلزل همه انگیزه ها برای ادامه بازی دوگانه و نشستن روی دو صندلی از بین می رود. یا آنها می پیوندند یا حذف و زدوده می شوند. چون توهم لغو تحریم ها برطرف خواهد شد  و روسیه به مسیر تقویت سیستم تجاری و اتحادهای سیاسی خود در خارج از غرب ادامه خواهد داد. خط مشی و مسیر شکل گیری یک قرارداد اجتماعی جدید بین دولت و جامعه، که برای اجرای درخواستی عظیم برای تغییر طراحی شده است، تشدید خواهد شد. پیش از هر چیز، این امر بر تصریح ایدئولوژی ملی تأثیر می‌گذارد و بدون آن هیچ اجماع میهنی ممکن نیست. امروز آن واقعیتی که روسیه مانند سابق برنامه ایدئولوژیک و سیاسی محافظه کارانه خود را ندارد اوضاع را بغرنج تر می کند، زیرا دستور تنظیم و شکل گیری آنرا ندارد. نخبگان پروژه ای برای آینده خود که کپی وارداتی از پروژه های غربی هم نیست، ندارند و این یکی از اصلی ترین تهدیدات استراتژیک است. و بالعکس، وضعیت بدون آلترناتیو پیروزی، هرگونه اختلاف و مباحثه بر سر تاکتیک ها را درون نخبگان روسیه متوقف، مرکز را تقویت کرده و به آن راه حل و چاره ای را می دهد تا تغییرات استراتژیک را آغاز کند. این بدان معناست که در نهایت می تواند پیش نیازهای ادامه اصلاح قانون اساسی پدیدار شود.

ما به یاد داریم که چگونه روسیه چهار سال را از دست داد، منتظر ماند که ترامپ موضع خود را تقویت کند و بتواند مذاکرات را با مسکو آغاز کند. این لحظه هرگز فرانرسید. «ترامپ» در آن زمان نتوانست خود را تقویت کند و اکنون نیز نخواهد توانست حتی اگر در انتخابات پیروز شود. روسیه ضمن اتلاف وقت خود در انتظار تقویت او، زمان حمله را از دست خواهد داد. مجتمع نظامی- صنعتی غرب به افزایش ظرفیت خود ادامه خواهد داد و طی مدت کوتاهی اوکراین افزایش چند برابری در کمک های نظامی دریافت خواهد کرد. این به معنای جریان منابع قدرت به سمت دشمن خواهد بود که حل وظایف عملیلت نظامی ویژه را به خطر می اندازد. به احتمال زیاد، غرب ضمن تلاش برای به دست آوردن زمان، اکنون در حال ایجاد تقویت نظامی قدرتمند در صحنه عملیات جنگی اوکراین است. در روسیه ممکن است وضعیتی پیش بیاید که انتقام لیبرالی نضج یابد و دیگر امکان بازگشت زمان و فرصت های از دست رفته وجود نداشته باشد. این آن موردی است که می گویند: درنگ و تعلل مانند مرگ است. و نجات روسیه تنها در فاصله گرفتن از ایالات متحده آمریکا و غرب به شکل کنونی آن نهفته است. در هر درگیری داخلی، ایالات متحده آمریکا پرنسیپ اصلی سیاست خارجی خود – توسعه طلبی جهانی بدون امکان عقب نشینی را حفظ خواهد کرد. و آهنگ حمله را از دست نخواهند داد. این موضوع در قدرت رئیس جمهور آمریکا، هر که هم باشد، نیست. مستقل از نتیجه انتخابات آمریکا، رویارویی آنها با روسیه هم شدت و هم اصولیت خود را حفظ خواهد کرد. با این وجود، در دوران ترامپ این صراحت ممکن است مبهم شود، اما در دوران بایدن بدون آلترناتیو است و بسیار متمرکز است. مهم نیست که چه کسی در ایالات متحده آمریکا پیروز می شود، وضعیت سیاسی در آنجا بیش از پیش متزلزل خواهد شد و اجماع نخبگان از هم خواهد پاشید. در واقع، کودتای خزنده در ایالات متحده آمریکا برای فراهم آوردن سلطه تک حزبی و تبدیل جمهوری خواهان به جای خالی ادامه خواهد داشت. دموکرات ها تلاش خواهند کرد تا تمام نهادهای دولتی را به طور کامل تحت کنترل خود درآورند و توانایی جمهوری خواهان برای به دست آوردن اکثریت در مجالس کنگره را از بین ببرند. این واقعیتی نیست که آنها بلافاصله موفق می شوند، اما مبارزه برای این امر به شدت شعله ور می‌شود و در نتیجه، تضادهای داخلی تشدید خواهند شد. در این بین، بدیهی است که نه ایالات متحده آمریکا، نه روسیه ارزیابی های اولیه خود از علل مناقشه را تغییر نخواهند داد و از این رو سازش در اصل غیرممکن است. حفظ «بایدن» در قدرت نه تنها دلیل اختلافات با روسیه را به وضوح آشکار می سازد، بلکه به کشور ما برای ایجاد یک زیستگاه مستقل تحرک می بخشد. در صورتی که در اصل جمهوری‌خواهان به طور سنتی بیشتر مستعد به اقدامات تهاجمی از جمله علیه روسیه هستند (به یاد بیاوریم که «شاهین‌های» آمریکایی از زمان «ترومن» و «ریگان» بطور کلی جمهوری‌خواه بوده‌اند). بویژه به این دلیل است که امروز برای ما پیروزی دموکرات ها به عنوان یک دشمن قدیمی و قابل درک، که همه امراض درونی خود را حفظ و چند برابر می کند سودمندتر است. بازگشت به روابط پیشین یا کمی تعدیل شده با غرب توهمی است که نخبگان روسیه را اغوا و به هوس می اندازد. اما این دیگر امکان پذیر نیست. هرگونه تلاش برای انعقاد مصالحه با غرب پیش از اینکه روسیه مسائل مدرنیزاسیون حاکمیتی خود را حل کند به پذیرش شرایط غرب ختم خواهد شد و نه شرایط روسیه. پیروزی دموکرات ها در ایالات متحده آمریکا آگاهی ما را نسبت به تهدید حیاتی اجتناب ناپذیر برای کشور افزایش خواهد داد و روسیه را مجبور می کند تا به ملی سازی نخبگان ادامه دهد. از این دیدگاه - و از دیدگاه دیگر! - «بایدن» مشروط در ایالات متحده آمریکا برای آینده روسیه ارجحیت بیشتری دارد.

 

https://russtrat.ru/analytics/13-yanvar-2024-1402-12355

 

تلگرام راه توده:

https://telegram.me/rahetudeh

 

 

        پیج فیسبوک راه توده

 

 

 

                        راه توده شماره 916  - 11 بهمن 1402                                اشتراک گذاری:

بازگشت