تلاش غرب برای جدا کردن هند از صف شرق یونگه ولت ـ ترجمه عسگر داوودی |
پس از تلاش های کمتر موفق در تماس با هند، سرانجام هفته گذشته، وزیر اقتصاد و محیط زیست آلمان «رابرت هابک» و همکار کابینه اش هوبرتوس هایل به هند رفتند. وزیر اقتصاد ظاهرا برای ترویج همکاری اقتصادی با تمرکز بر تامین انرژی و هیئت همراه بمنظور جذب نیروی کار متخصص به هند اعزام شدند. بنظر می رسد که سال 2023 سال دوستی غرب با هند باشد. در ماه ژوئن، جوزف بایدن، رئیس جمهور ایالات متحده، با نارندرا مودی، نخست وزیر هند در واشنگتن ملاقات کرد. با گزارش تصاویر صحنه سازی شده، لبخند های جعلی، سخنرانی ها در مقابل کنگره کوشش شد تا این دیدار موفق جلوه داده شود. آنتونی بلینکن وزیر امور خارجه آمریکا و حامیان او پیش از این دیدار تکرار کرده بودند که هند می تواند شریکی معتبر برای آمریکا باشد. اما همزمان غیر مستقیم این امیدواری مطرح می شد که هند را می توان رقیبی علیه چین و دیگر رقبای شورشی غرب، تراشید، متحدی برای یک امپراطوری در حال زوال. از زمان این امیدواری، غرب افراد مشهور سیاسی مختلفی را برای دق الباب به سراغ هند فرستاده است. چنین اقدامی در عالم سیاستِ امپریالیسم، فریب دادن هند به عنوان یک شریک اقتصادی و یکی از غول های اتحاد بریکس و از جمله خطرناک ترین حریف ها در شرق علیه سلطه جهانی ایالات متحده از زمان پایان جنگ سرد به نظر می رسد. کوشش برای جلوگیری از حضور پوتین در اجلاس بریکس در افریقای جنوبی در ماه اوت نیز از جمله تحرکات فریبکارانه واشنگتن بود که با تصمیم خود پوتین مبنی بر عدم حضور مستقیم در این اجلاس خنثی شد. اما هند کشور ویژه ای است. این کشور حتی تاکنون نماد عدم تعهد در طول جنگ سرد را همچنان برای خود حفظ کرده است. اما اگر به خاطر رقابت عمیق با چین نبود همچنان غرور سیاسی خود را نیز حفظ می کرد و این دقیقا همان نقطه حساسی است که غرب روی آن حساب می کند. «وال استریت» را ادعای کارشناسان «گلدمن ساکس» اینگونه امیدوار می کند که: «اقتصاد هند پر رونق است و از چین پیشی خواهد گرفت.» تحلیلگران بانک های سرمایه گذاری، مدعی اند پیشی گرفتن هند از چین می تواند تا سال 2075 بوقوع بپیوندد! اگر چه تا آن موقع زمان زیادی باقی مانده است اما لازم است باور کنیم که هند دارای پتانسیل زیادی است. این کشور در حال حاضر آماده سازی خود برای تبدیل شدن به چهارمین کشوری که بر روی ماه فرود می آید، آماده می کند. هیچ کشوری نمی تواند این کار را بدون تلاش عظیم و تخصص تکنولوژیکی در سطح بالا انجام دهد. انرژی هسته ای نیز در خط مقدم در خدمت بخش فناوری اطلاعات، صنعت داروسازی، مهندسی مکانیک و ساخت هواپیما است و اینکه هند با 1/3. میلیون نظامی، سومین ارتش بزرگ جهان (پس از ایالات متحده و چین) می باشد. این کشور دارای تولید ناخالص داخلی (GDP) تنظیم شده با قدرت خرید 10,193 میلیارد دلار (برآورد صندوق بین المللی پول برای سال2022)، بدون شک در ردیف سومین کشور پس از چین و ایالات متحده است. پس از آن ژاپن در جایگاه چهارم و آلمان در جایگاه پنجم و پس از آن روسیه، اندونزی، برزیل و بریتانیا قرار دارند. در سال های اخیر، حاکمان استعماری غرب مجبور شده اند بیاموزند، که روش های جدید نفوذ اقتصادی ـ سیاسی چگونه باید باشد. هند اگر چه کشوری غول پیکر است، اما همچنان مشکلات بزرگی را با خود به آینده می کشاند. با وجود اقداماتی منفی نه چندان وسیع نئولیبرالیستی در اولین دوره ریاست جمهوری مودی، اقتصاد هند همچنان به شدت داخلی گرا و متکی به خود است. واردات و صادرات نقش کوچکی در تولید اقتصادی دارند. طیف بندی های طبقاتی مشکل سازند. به ندرت در کشور دیگری در جهان ثروت گزاف و فقر برهنه در ابعادی گسترده تا این حد به هم نزدیک است. علاوه بر این، فرهنگ همچنان بعنوان یک سیستم کاست قدیمی عمل می کند و هنوز خشونت گسترده علیه زنان و دختران وجود دارد. تغذیه1/4 .میلیارد جمعیت چالشی بزرگ است. کشاورزی سیستماتیک و مدرن نیست، حتی اگر غول های کشاورزی و مواد غذایی هند همچنان تلاش کنند تا آن را تغییر دهند، دولت مجبور می شود چنین اقداماتی را متوقف کند چون بدون خانواده های خرده مالک، بیکاری افزایش خواهد یافت. امنیت انرژی سوختی نیز متزلزل است. به غیر از زغال سنگ، این کشور به سختی مواد خام فسیلی دارد و باید نفت خام و محصولات نفتی وارد کند. برنامه ریزان سیاسی در برلین امیدوارند تا نگرانی هند را به دلیل بیکاری گسترده در این کشور، با شروع نه چندان منطقی وارد کردن نیروی کار متخصص و خریداری انرژی ناپایدار برطرف کرده و مناسبات آلمان را با هند گسترش دهند. جذب کارگران ماهر از هند به آلمان نگرانی های اجتماعی ناخوشایند را ایجاد می کند اما نباید فراموش کرد که این کار یک ابزار موثر برای نشان دادن تمایل غرب به روابط دوستانه با هند است. مودی و دولتش نیز از این موضوعات اگاه هستند. اما دولت هند هیچ مشکلی با استفاده از فرصتی که ممکن است برای کشور و نخبگان آن مفید واقع شود، ندارد. بنابراین با حفظ اصول خود، وارد بازی می شوند تا ببینند بدون اینکه اصول خود را رها کنند، چه چیزی از این بازی به دست می آید. تاریخا تلاش برای نفوذ در سیاست هند در گذشته شکست خورده است. البته مودی به سرمایه خارجی اجازه ورود به کشور را داده است. اما به عنوان شریک ثروتمندترین قبیله های خانوادگی خود، نه به عنوان یک رقیب!
https://www.jungewelt.de/artikel/455391.suche-nach-verb%C3%BCndeten-klinkenputzen-in-delhi.html تلگرام راه توده:
|