ترجمه: آزاده اسفندیاری

 حضور تروریست ها در افغانستان نه تنها خطری جدی برای مردم این کشور است، بلکه همچنین جمهوری های آسیای میانه را نیز تهدید می کنند. این امر با تقویت گروه های تروریستی و اختلافات آشکار در درون رهبری طالبان حادتر می شود.

باروت خود را خشک نگه دارید و برای ناخوشایند ترین پیش آمد ها آماده باشید. باری! جمهوری های زمان  اتحاد شوروی سابق، به ویژه کشورهای هم مرز با افغانستان، چنین وضعیتی در پیش روی خود دارند . جدی بودن خطرات در این مناطق توسط چندین منبع به طور همزمان تأیید شده است. اولین مورد از این خبرها، گزارش هیأت معاونت سازمان ملل متحد از افغانستان بود. در این سند آمده است که پس از به قدرت رسیدن طالبان، سازمان های افراطی نه تنها ضعیف نشده اند، بلکه آزادی عمل بیشتری پیدا کرده اند. حکومت طالبان با برخی از آنها، مانند القاعده، جنبش اسلامی ازبکستان، جماعت انصارالله و دیگر گروه ها، روابط را با درجات مختلف حفظ کرده است.

کابل، با برخی دیگر در حال رویارویی است اما با این حال از فعالیت آنها جلو گیری به عمل نمی آورد. موضوع و بحث اساسی در باره «دولت اسلامی»(داعش) است که تعداد شبه نظامیان آن از طرف سازمان ملل، بین 4-6 هزار نفر تخمین زده می شود. همانطور که اشاره شد، کمپ ها و پایگاه های آموزشی داعش در 13 ولایت افغانستان وجود دارد و این گروه مسئول بیشترین حملات تروریستی و عملیات مسلحانه است. از ماه اوت سال 2021، هزار و 700 غیرنظامی تا به امروز کشته و زخمی شده اند. این گزارش حضور داعش را هم به ناتوانی دولت در ایجاد کنترل بر مناطق دورافتاده و هم نارضایتی شهروندان از حکومت طالبان نسبت می دهد.

استدلال دوم را می توان موجه تر دانست. پست های کلیدی در رهبری کشور توسط پشتون ها اشغال شده است که سهم آنها در جمعیت، حتی بر اساس بالاترین برآوردها (آخرین سرشماری در افغانستان در سال 1979 انجام شد) به سختی به نصف می رسد. این امر نارضایتی دیگر ملیت ها را برمی انگیزد که به طرز ماهرانه ای توسط سازمان های تروریستی و کشور های حامی آنها مورد بهره برداری و سوء استفاده قرار می گیرد. در میان فرماندهان داعش از قومیت تاجیک «سیولی شفیف» و «شمیل خکوماتوف» را میتوان نام برد. دومی در اواخر ماه ژوئن در استانبول بازداشت شد، ضمن اینکه هواداران وی برای نیازهای این سازمان پول جمع آوری کردند.

نفوذ فزاینده اسلام گرایان تند رو توسط دیگر منابع نیز تأیید شده است. داده های ایالات متحده آمریکا در گزارش «جان سوپکو» بازرس ویژه برای بازسازی افغانستان ارائه شده است. اگرچه تعداد جنگجویان  داعش را به 1-3 هزار نفر نشان می دهد، با این وجود این گروه جدی ترین تهدید برای رژیم طالبان بنظر می رسد. وزرای خارجه کشورهای عضو سازمان پیمان امنیت جمعی (روسیه، بلاروس، کازاخستان، ارمنستان و قرقیزستان) نگرانی خود را از وخامت اوضاع امنیتی در مناطق مرزی و تشدید فعالیت سازمان های تروریستی بین المللی ابراز کرده اند. نشست اعضای این سازمان در 20 ماه ژوئن امسال در مینسک، برگزار شد. شرکت کنندگان در این نشست با درخواست از کابل برای تقویت اقدامات ضد تروریستی، از ایجاد هماهنگی در باره مسئله افغانستان با ازبکستان و ترکمنستان، که در این سازمان عضویت ندارند پشتیبانی کردند. مسکو، به سهم خود در باره تهدید فزاینده گروههای تروریستی خصوصا داعش، اطلاعات مهمی را ارائه داد. سرگئی لاوروف، وزیر امور خارجه روسیه در اوایل ماه ژوئن در بازدید از پایگاه نظامی روسیه در تاجیکستان گفت، شواهدی جدی مبنی بر حمایت ایالات متحده از داعش و القاعده در این مناطق وجود دارد. به گفته وی، هدف از روابط پنهانی آمریکا با گروههای یاد شده، استفاده از تروریست ها برای بی ثبات کردن منطقه جهت اهداف استراتژیک است. آنچه را که می توان به خبر ها و شواهد معین اضافه کرد هشدار مقامات ایرانی است که بارها از همکاری سرویس های اطلاعاتی غربی با دولت اسلامی، خبر داده اند.

در هر صورت کابل، تمامی اتهامات و گزارش های مختلف در باره گروههای تروریستی را رد می کند. گزارش بازرس کل ایالات متحده در افغانستان «تبلیغات» خوانده شده و می افزایند، امارت اسلامی افغانستان (طالبان) اوضاع را به طور کامل تحت کنترل دارد و طی چهل سال گذشته سطح امنیت در بالاترین وضعیت قرار دارد. هیچ گروه مسلح خارجی در افغانستان فعالیت نمی کند. مقامات می گویند پروژه ای به نام دولت اسلامی، به طور جدی مورد توجه قرار گرفته و در آستانه نابودی است.

اما واقعیت ها حضور هولناک گروههای مسلح و ستیزه جو را در این کشور رد نمی کند. در ماه مارس، محمد داوود مزمل، والی ولایت بلخ شمالی، در یک حمله انتحاری در دفتر کار خود کشته شد. شکار مقامات این کشور در یکی دیگر از ولایت های هم مرز با تاجیکستان در بدخشان، آغاز گردید. در دسامبر سال گذشته، رئیس اداره امنیت منطقه در آنجا قربانی ترور شد. کشته شده بعدی «نثار احمد احمدی» معاون استاندار بود که خود روی او و همراه وی روز 6 ژوئن، در مرکز اداری فیض آباد منفجر و هر دو تکه تکه شدند. دو روز بعد، در مراسم یاد بود کشته شده ها، یک حمله تروریستی دیگر در یک مسجد محلی رخ داد. حدود بیست نفر از جمله فرماندهان واحدهای نظامی کشته شدند. دولت اسلامی، مسئولیت تمامی حملات را بر عهده گرفت.

این وضعیت ممکن است با تضادهای درونی مقامات حاکم افغانستان تشدید شود. در ماه مه تغییر فرماندهان اردوی نظامی و والیان تعدادی از ولایات از جمله پنجشیر، بغلان، قندهار و غیره اعلام شد. پس از آن، استعفای محمد حسن آخوند، رئیس دولت که از زمان روی کار آمدن طالبان، رهبری کابینه را بر عهده داشت تحت عنوان بیماری اعلام گردید. عبدالکبیر که معاون سیاسی آخوند بود سرپرست حکومت شد. تعدادی از منابع، این امر را به توزیع مجدد بین تعدد قدرتها نسبت می دهند که در آن نیروهای خارجی، در درجه اول کشور های پاکستان و قطر دخالت دارند. در همین رابطه، محمد بن عبدالرحمن آل ثانی نخست وزیر قطر در ماه مه از افغانستان دیدن کرد که یکی از مهم ترین مهمانان این کشور پس از پایان اشغالگری غربیها بود.

در این شرایط، به سختی می توان سیاست جمهوری های پس از اتحاد شوروی را کاملاً اندیشیده و سنجیده شده نامید. به عنوان مثال رهبری تاجیکستان با وجود عضویت این کشور در امنیت سازمان  جمعی، از کشورهای غربی میخواهد کمک ها را افزایش دهند. امامعلی رحمان، رئیس جمهور با شرکت در نشست آسیای میانه و اتحادیه اروپا، «بنام ابتکارات مشترک»، برنامه کمک به مدیریت مرزهای آسیای میانه و برنامه پیشگیری از مواد مخدر در این مناطق را ناکافی خواند و از اتحادیه اروپا خواست تا به تقویت مرز با افغانستان کمک کند. ایالات متحده هم به نوبه خود، پست های مرزی را تجهیز می کند و به سازمان های مجری قانون کمک های نظامی- فنی ارائه می دهد.

با توجه به اطلاعاتی که در باره ارتباطات تنگا تنگ واشنگتن با گروههای تروریستی محرز می باشد، این نیرو ها آمادگی و توانایی آن را دارند تا در حساس ترین شرایط نقشه های مهلکی را در مناطق مورد نظر به اجرا درآورند.

https://gazeta-pravda.ru/issue/75-31424-20-iyulya-2023-goda/terroristy-i-ikh-sponsory

تلگرام راه توده:

https://telegram.me/rahetudeh

        پیج فیسبوک راه توده