ترجمه: آزاده اسفندیاری

گنادی زیوگانف، دبیر کل کمیته مرکزی حزب کمونیست فدراسیون روسیه، در جریان اجلاس اقتصادی سن پترزبورگ باخبر نگار ارشد روزنامه «سوابدنایا پرسا» (روزنامه آزاد) درباره نتایج مجمع اقتصادی بین المللی، که از 14 تا 17 ماه ژوئن در شهر سن پترزبورگ برگزار شد مصاحبه کرده و درباره نتایج این اجلاس  گفت:

مجمع اقتصادی جهانی، به طور سنتی نه تنها توجه محافل تجاری و سیاستمداران جهانی را به خود جلب می کند، بلکه اساساً بر زندگی هر شهروند روسیه نیز تأثیر می گذارد. در حاشیه اجلاس این مجمع در سن پترزبورگ صحبت هایی مطرح شد که گویا آمریکایی ها و ناتو، توانسته اند به انزوای کامل این رویداد مهم دست یابند و شأن آن را از جایگاه بین المللی خود پائین بیاورند، اما برداشت من چنین امری را تائید نمی‌کند.

در این اجلاسیه نمایندگانی با بیش از 17 هزار نفر از 130 کشور جهان شرکت داشتند. البته تمرکز روی مشکلات بحران های بین المللی، اقتصاد جهانی، همینطور غلبه بر تحریم ها بود. همه این موارد تحت لوای مدرنیزاسیون، جایگزینی واردات و تقویت حاکمیت ملی صورت گرفت. این سه موضوع در همه سخنرانی ها شنیده می شد.

از طرف جمهوری خلق چین، یک هیئت بلند پایه شرکت داشت. از کشورهای عضو بریکس و همینطور از تمام مناطق روسیه به طور گسترده نمایندگانی حضور داشتند. من با شنیدن سخنرانی‌ها و بر پایی نمایشگاه ها در این اجلاس با آنها آشنا شدم و خوشحالم که در بخش هایی از صنایع فدراسیون روسیه پیشرفت هایی انجام شده است. مثلاً در زمینه‌های هوانوردی، خودرو سازی، الکترونیک و تولیدات کشاورزی پیشرفت ها قابل ملاحظه می باشد. همچنین جای خرسندی است که هیات هایی از جمهوری های دونتسک، لوگانسگ، منطقه زاپروژیه و نمایندگانی از خرسون نیز در این اجلاس حضور داشتند.  

در این جمع وسیع، بحث های همه جانبه ای صورت گرفت. شرکت کنندگان به دو اردوی متفاوت تقسیم شدند. اردوگاه اول کسانی بودند که وضعیت کشور ما را درک می کنند و می دانند که روسیه نیاز به نوسازی دارد و توسعه صنایع و تولید، از ضرورت‌های اساسی کشور است. بدین معنا که این گروه در درجه اول به نحوه انعقاد قراردادهای تجاری و سرمایه گذاری مستقیم برای توسعه روسیه اهمیت می دهد. اردوگاه دوم با بقایای دوران « بوریس یلتسین»، مشخص می شدند. همان هایی که کشور را به یک بحران سیستماتیک کشاندند.

در این مجمع، لیبرال ها باردیگر سعی کردند دستور کار و نظر خود را تحمیل کنند. خصوصا سخنان «گرمن گرف» (بانکدار) که در آستانه اجلاس، با تلویزیون مصاحبه کرد جالب توجه است. او گفت: «نیازی به تغییر وضعیت در کشور نیست. ما در قالب یک زائده مواد خام در اقتصاد جهانی ادغام شده ایم و به اعتقاد من همین برای روسیه کافی است. از همین روی ادامه خصوصی سازی ضروری است، همانطور که رئیس بانک مرکزی ( الویرا نبیولینا) می گوید: مشکلات را می توان با فروش برخی از اموال دولتی حل کرد». (تقریبا مشابه همان نظری که طرفداران لیبرالیسم اقتصادی در ایران از زمان دولت هاشمی رفسنجانی تاکنون داشته اند و همچنان بر خصوصی سازی ها پافشاری می کنند-م)

 با تأسف باید گفت که او در استدلال خود تنها نیست. ایده فروش بیشتر اموال دولتی در انجمن سنت پترزبورگ، توسط نمایندگان الیگارشی و برخی از مقامات کشور تکرار شد.

سئوال: در مورد چه قسمت هایی صحبت می کنید؟

پاسخ: من نمی دانم چه چیز دیگری را قرار است خصوصی سازی کنند. تمام صنایع اساسی فدراسیون روسیه قبلاً خصوصی شده است. حتی صنایع مواد خام.

پوتین، در سخنرانی خود که 1 ساعت و 20 دقیقه به طول انجامید، سخنی از خصوصی سازی جدید نگفت، اما ، حلقه درونی حکومت، همچنان به دفاع از این ایده منزجر کننده و کاملاً مخرب ادامه می دهند.

سئوال: چرا مخرب؟

پاسخ: همه به حاصل خصوصی‌سازی دهه 1990 که به فاجعه جبران ناپذیری  بر روی ویرانه های اتحاد شوروی اجرا شد واقف هستند. اجازه دهید به شما یاد آوری کنم که در جریان استیضاح یلتسین، در سال 1999 که توسط حزب کمونیست در مجلس دوما آغاز شد، ما جزئیات آن خصوصی سازی را کاملاً جنایتکارانه ارزیابی کردیم. طراح آن فاجعه "چوبایس" بود که فرامین بانک جهانی و مقامات آمریکایی را اجرا می کرد. آنها قیمت دارایی‌های روسیه را که در معرض غیر ملی شدن قرار می‌گرفت، دیکته می‌کردند. کارخانه های عظیم به قیمت دو سه ماشین خارجی فروخته می شد. کشتی ها، شرکت های نظامی به زیر چکش رفتند.  15 شرکت بزرگ مجتمع دفاعی کشور به یک شرکت آمریکایی فروخته شد. در نتیجه، کل صنایع در روسیه نابود شد. ما بدون هواپیما، تلفن، بدون سیستم ارتباطی تولیدات خودمان ماندیم.

ما یک استعلام از طرف معاونت تشکیلات خصوصی سازی انجام دادیم و سپس «استپاشین»( معاون اول رئیس جمهور در سای 1999) که آن را رهبری کرد و تمام موارد لازم را علنی کرد. او طبق بررسی های خود، نتیجه گرفت که دارایی های اصلی کشور به کمتر از 3 درصد ارزش واقعی خود فروخته شدند. در نتیجه، مردم خود را بدون حقوق و مستمری، جوانان بدون بورسیه و کشور را بدون تولید واقعی گذاشته شدند.
همه اینها مشخص است و با این حال، هنوز عده ای از خصوصی سازی حمایت می کنند. کشور نیاز به  توقف تخریب تجربه شده دارد. زیرا در جریان خصوصی‌سازی جدید،  در معرض خطر از دست دادن همه چیز قرار داریم، حتی منابع طبیعی. همه این موارد در پس زمینه جنگی است که ناتو، علیه روسیه به راه انداخته است!

کشورهای غربی امروز 40 درصد از اقتصاد جهان را در اختیار دارند، در حالی که سهم اقتصاد روسیه کمتر از 3 درصد است. در چنین شرایطی، نفروختن آخرین چیزی که می تواند از ما محافظت کند، به ما امکان می دهد منابع خود را متمرکز کنیم و اطمینان حاصل کنیم که پیروزی به سادگی بدست نخواهد آمد!

مشکل اصلی امروز کشور ما فقیر شدن جمعیت است: نیمی از کشور با کمتر از 20 هزار روبل در ماه زندگی می کند. اما به جای اینکه به فکر افزایش مخارج اجتماعی و سالم سازی دوباره کشور باشیم، دوباره پیشنهاد می شود که دارایی های کشور را در اختیار الیگارش ها قرار دهیم!

توجه داشته باشد که  در یک سال عملیات ویژه نظامی 22 میلیاردر دلاری اضافه شد، درحالیکه مجموع سرمایه الیگارش های روسیه از 350 میلیارد دلار به 505 میلیارد دلار رسیده است و هنوز هم آنها نمی خواهند مالیات معمولی را بپردازند، آنها پول های میلیاردی مملکت را از مرز خارج می کنند و هم اکنون مجدداً ادامه خصوصی سازی را مطرح می کنند که بودجه دولت را کاملاً تخریب می کند!

در همان زمان، در مجمع، همان اولیگارش ها و مقامات «مکتب» یلتسین- گایدار، تضمین دادند که مالیات بر درآمد ثروتمندان تحت هیچ شرایطی نباید افزایش یابد. اینکه مقیاس مالیاتی ثابتی که ما داریم و به لطف آن هم فقرا و هم میلیاردرها سهم یکسانی از درآمد خود را به خزانه می دهند، گویا کلید توسعه اقتصادی است. اما این موارد افسانه خواند برای افراد ساده لوح است! برای هر فرد عاقلی روشن است که تقریباً تمام اقتصادهای پیشرو جهان دقیقاً همان کشورهایی هستند که بیشترین مالیات را از ثروتمند ترین ها اخذ می کنند و دقیقاً این سیاستی است که یکی از شروط کلیدی برای توسعه موفق  از جمله با درآمدهای مالیاتی اضافی تضمین می شود. درآمد به قیمت هزینه ثروتمندان، و نه به قیمت هزینه کسانی که به سختی امرار معاش می کنند.

سئوال: با این حال آنها به گوش ما می خوانند که به لطف خصوصی سازی جدید، روسیه را از بحران خارج خواهد کرد.

پاسخ: آیا فراموش می‌شود که چه کسانی کشور را در دهه 90 به فلاکت کشیدند؟ طی 30 سال، 80 هزار شرکت دولتی نابود شد. در نتیجه، ما با تولید 15 برابر کمتر ماشین ابزار و 20 برابر بلبرینگ کمتر تولید شده در سال 1990، به تحریم های گسترده اعمال شده توسط غرب نزدیک شدیم! معلوم شد مهندسی مکانیک ما کاملاً به قطعات وارداتی وابسته است. در نتیجه به دلیل تحریم ها، حجم تولید ما سه بار پایین آمد!
یکی دیگر از نتایج خصوصی سازی گذشته، این بود که 40 میلیون هکتار از زمین ها از زیر کشت خارج شد. در مقایسه با سال 1990، تولید شیر 2 برابر، گوشت گاو 2.5 برابر، پشم 4 برابر کاهش یافته است!
در جریان تهاجم فاشیست های هیتلری، روسیه 20 میلیون جمعیت خود را از دست داد، اما طی سه دهه سرمایه داری راهزن که به لطف خیانت گورباچف، یلتسین، یاکولف و سیاست دزدان سر گردنه مانند گایدار، چوبایس و امثال آنها که بر ما تحمیل شد، تلفات جمعیتی فدراسیون روسیه ناشی از مرگ و میر بیش از حد گذشت و به 25.3 میلیون نفر رسید!

در سالهای جنگ با فاشیسم آلمان در سال های 1941-1945، 41 در صد صنعت اتحاد شوروی از دست رفت، اما زیان صنعت روسیه در نتیجه «اصلاحات» دهه 1990 به 66٪ رسید!

آسیب ها در جنگ بزرگ میهنی، قابل توجیه بود زیرا ما از کشور دفاع کردیم، پرچم پیروزی را بر فراز برلین برافراشتیم. در آن زمان بود که برابری موشکی هسته ای ایجاد کردیم و به معتبرترین و ایمن ترین قدرت روی کره زمین تبدیل شدیم.

حالا چگونه می توان چنین ضررهای اقتصادی را توجیه کرد؟

با این پیش زمینه، باز هم صحبت هایی از طرف لیبرال ها در مجمع اصلی اقتصادی مطرح شد!  آنها مانند سوسک از شکاف ها بیرون می خزند! و آواز قدیمی «اصلاح طلبی» ویرانگر را می خواندند: هر کس می تواند دارایی های دولتی را بخرد، مهم نیست که چگونه همه چیز را دوباره به هیچ می فروشند ...

 

زمان آن فرا رسیده که قوانین پیشنهادی ما در باره ملی شدن، برنامه ریزی استراتژیک، حمایت از صنایع کلیدی، تنظیم قیمت کالاهای اساسی، لغو قانون خفت و خواری بازنشستگی، حمایت از کودکان جنگ، قانون «آموزش برای همه» تصویب شود! پشتیبانی همه جانبه از شرکت های مردمی باید اجرا شود و این پشتیبانی در تمام نقاط روسیه گسترش یابد و در نهایت جلوی خروج بی رویه سرمایه به خارج را بگیریم!
من هجمه لیبرال ها به اجلاسیه سن پیترزبورگ را کاملاً غیر ملی می دانم و اکنون باید با دقت مراقب باشیم تا این ستون پنجم دوباره  آب را گل آلود نکند، زیرا این امر باعث بروز نا آرامی در روسیه می شود.

سئوال: روی چه چیزی باید تمرکز کنیم؟

پاسخ: در این اجلاسیه رفقای چینی، الگوی کارآمد و آینده‌ نگر خود را به نمایش گذاشتند. از همین روی باید توجه داشت که از چه کسی باید درس آموزی کرد! برای 10 سال، در اثر دو برابر شدن تولید ناخالص داخلی، چین به یک قدرت جهانی تبدیل شده است!

ما باید با اتکا به تجربه عالی پیروزی خود از تجربه اتحاد شوروی بیاموزیم! اینجاست که باید برای دستاورد های جدید الهام بگیریم!

اکنون باید برای پیروزی در میدان نبرد هر آنچه از دستمان بر میآید انجام دهیم. از پوتین سوالات زیادی در این زمینه پرسیده شد. او کاملاً صریح پاسخ داد و به صراحت گفت: نمی‌توانیم اجازه دهیم که از خاک اوکراین مورد تهدید واقع شویم.

لازم به ذکر است که در مجمع سن پترزبورگ، رئیس جمهور در پاسخ به سؤالات در باره عملیات ویژه نظامی- سیاسی، کاملاً قانع کننده نشان داد که چگونه با پشتبانی غرب یک رژیم آشکارا نازیست، در اوکراین شکل گرفت و چگونه فعالیت های خونین آنها نه تنها برای ما، بلکه امنیت بین المللی را به طور کلی به مخاطره انداخته است.

لذا ما باید درس های تاریخ را به خاطر بسپاریم. هدف اصلی نازی ها در قرن گذشته نابودی سوسیالیسم بود و مخالفان اصلی آنها، که نازی ها برای اولین بار علیه آنها جنگی را آغاز کردند، کمونیست ها و دولت شوروی بودند و فقط کمونیست ها توانستند پشت جانور فاشیست را بشکنند که به لطف آن جان بازی‌ها تمام بشریت از طاعون فاشیسم رهایی یافت.

امروز، درست مانند 80 سال پیش، تنها جایگزین می تواند احیای سوسیالیسم باشد، تنها یک مسیر جدید مبتنی بر ایده های برابری و عدالت اجتماعی. لازم است به جای تداوم تغذیه جامعه با افسانه های دروغین ضد شوروی، بالاخره به این امر اعتراف کرد! لیبرال ها به اتحاد و بسیج همه منابع ما که برای پیروزی ما حیاتی است کمک نمی کنند!

من معتقدم که مرحله جدیدی در عملیات ویژه نظامی آغاز شده است. ما باید به سمت حملات شدید تری برویم، اوکراین برادر را از دست رژیم نازی- باندرا آزاد کنیم. یعنی رها از شر آنها که قدرت را در کیف بدست گرفته و آمریکایی ها آنها را هدایت می کنند.

لحظه توسل به حقیقت فرا رسیده و لازم است تا جایی که ممکن است تلاش های متحد شکل بگیرد و در برابر یک تهدید تاریخی متحد شویم. ما برنامه خود را آماده کرده ایم و با آن به پیشواز انتخابات آینده می رویم. در پایان ماه ژوئن، سومین مجمع بین المللی اقتصادی در اورل، آغاز می شود، جایی که ما مفاد برنامه را تصویب خواهیم کرد. اکنون فرمانداران ما فعالانه روی این موضوع کار می کنند. نکته اصلی امروز این است که اقتصاد خود را با اطمینان و اعتما بنفس توسعه داده و با استناد به میراث و تجربه منحصر به فرد کشور شوروی و مدرنیزاسیون چین قدم برداریم. بدون سوسیالیسم ما پیروز نخواهیم شد و دوباره متولد نخواهیم شد!

https://www.rline.tv/news/2023-06-19-gennadiy-zyuganov-nastupil-novyy-etap-svo-nado-perekhodit-v-aktivnoe-nastuplenie

تلگرام راه توده:

https://telegram.me/rahetudeh

        پیج فیسبوک راه توده