توافق عربستان و ايران برای از سرگيری روابط ديپلماتيک در ظرف دو ماه ی پیروزی ديپلماتيک است که با همکاری عراق و عمان و در نهایت جمهوری خلق چین جمعه گذشته در پکن به امضاء رسید. عکس مقامات ارشد سه کشور از جلسه این توافق در تاریخ ماندگار خواهد شد. این تصویر و توافق نشان و نمادی از «نظم جهانی در حال تغییر» است که در آن نفوذ واشنگتن به طور قابل توجهی رو به افول می باشد. اساسا مدت ها قبل دولت آمریکا باید متوجه می شد، که عربستان شریک دهه های طولانی  اش، راه خود را از غرب جدا کرده است. زمانی که عربستان قصد خود را برای پیوستن به سازمان شانگهای و گروه OECD اعلام کرد و یا زمانی که در اکتبر سال گذشته با وجود اصرار بایدن برای افزایش میزان تولید نفت، با رای ریاض اوپک تولید نفت خود را کاهش داد.

با وجود آنکه سخنگوی کاخ سفید با لکنت زبان توافق را مثبت اعلام کرده است، اما دولت آمریکا تظاهر می کند که در توافق حاصل شده، موردی جالب توجه و مثبت مشاهده نمی کند. تظاهر به سکوت و بیطرفی در واشنگتن نشانه نگرانی کاخ سفید نسبت به این توافق است، توافقی که ادامه سیاست « تفرقه بینداز، حکومت کن» آمریکا را در منطقه به طور قابل توجهی دشوارتر خواهد کرد. همچنین این توافق می تواند در معاملات اقتصادی میان دو کشور با حذف دلار به افزایش بیشتر معاملات با ارز چینی «یوان» کمک کند. بدین ترتیب، مناسبات اقتصادی پیشِ روی ایران و عربستان به احتمال زیاد دلار آمریکا را نیز تضعیف خواهد کرد و باعث خواهد شد تا سیاست "دکوپلینگ" هدفمند آمریکا علیه چین نیز دشوارتر اعمال شود، سیاستی که از سوی ایالات متحده برای کند کردن پیشرفت اقتصادی چین دنبال می شود. اعترافات ناامیدانه و آشکارا اسرائیل بسیار صادق تر از رفتار موذیانه و متناقض واشنگتن در مواجه با این توافق است.

عربستان سعودی می کوشد تا در چارچوب این «توافق عادی سازی» با خنثی کردن چالش های سیاسی ـ اقتصادی با ایران، در عرصه نظامی نیز در جمع «اردوگاه جدید» ادغام شود.

ارزش «ریال» نیز درهر دو کشور از روز جمعه به میزان قابل توجهی افزایش یافته است. آرامش حاصل از توافق خوشایند بازارهای مالی دو کشور است. به خصوص وقتی که در این توافق به صراحت اعلام شده است: «تعهد به عدم مداخله در امور داخلی سایر کشورها».

می توان محتاطانه گفت که در بُعد استرتژیک، بیشترین برندگان این توافق مردم خاورمیانه هستند. آنها امیدوار می شوند تا جنگ نیابتی و سیاست تحمیلی تغییر رژیم ها توسط آمریکا در منطقه مهار شده و فروکش کند. نباید فراموش کرد که ایجاد اعتماد متقابل به صبر و حوصله خودآگاهانه بین دو کشور نیازمند است. این توافق عملا دکترین کارتر در دهه هشتاد میلادی را خنثی می‌کند. دکترینی که منطقه خلیج فارس را قلمرو انحصاری نفوذ آمریکا به حساب می‌آورد. به همین دلیل آمریکا کوشش خواهد کرد تا در مسیر این توافقِ مهم سنگ اندازی و توطئه بکند. از طرفی ظاهرا ریاض دریافته است که جنگ در یمن بشدت پرهزینه  و غیر قابل «برد» است، مذاکرات فعلی با الانصارالله در مورد آتش بس جدید، زمینه رسیدن به توافق صلح را فراهم می کند، توافقی که برخلاف میل واشنگتن است. با این حال، موضوع صلح در یمن سوال برانگیز است. چون نه جدایی طلب های جنوب یمن که امارات متحده عربی از آنها حمایت می کنند و نه واحدهای القاعده و دولت اسلامی که توسط ریاض و واشنگتن در یمن حمایت می شوند، احساس مقید بودن به شرکت در مذاکرات صلح هستند.

https://www.jungewelt.de/artikel/446683.neue-globale-ordnung.html

تلگرام راه توده:

https://telegram.me/rahetudeh

        پیج فیسبوک راه توده