از سیاست راهبردی "نگاه به شرق" باید حمایت کرد! |
نبض هر جامعهیی بیش از هر کجا همیشه در حکومتها میزند. برای شناخت وضعیت هر جامعه در هر لحظه بیشتر باید دید در حکومت آن چه میگذرد و چه میاندیشند و از چه اندیشناکند و چه راههایی در سر دارند. نمونه برجسته این واقعیت را میتوان در اعتراض سه ماهه اخیر دید که از ماهها قبل جناحهای مختلف حکومتی هرکدام به شکلی آن را پیش بینی کرده بود. وضع جامعه و پیش بینی فردا و نگرانی از آینده را از لابلای هشدارها و نگرانیها و برنامههای درون حکومتی بهتر از هرجای دیگر میتوان تشخیص داد. همچنان که تغییر سیاست های اقتصادی و خارجی را. سخن تنها بر سر نگرانیهایی نیست که هر چند وقت یکبار از "خطرناک" بودن آینده نارضائی مردم سخن می گویند و از فعال شدن "براندازان" سخن می گویند! ما، بر خلاف بسیاری از فعالان سیاسی - حزبی و غیر حزبی- اعتقاد داریم مردم اصلاحات و تغییرات را به حکومت تحمیل خواهند کرد، زیرا فقر و غارتی که حداقل طی دو دهه اخیر گریبان جامعه را گرفته دیگر قابل دوام و ادامه نیست. همچنان که تخیلات توام با خوش خیالی سرنگونی رژیم بیش از آن که ناشی از کوته بینی باشد ناشی از بی اطلاعی از شرایط جهانی و توان همچنان باقی حکومت برای مانور و عقب نشینی است. ما در همین مصالحه ای که با عربستان سعودی شد و یا عقب نشینی بی جنجالی که بر سر حجاب شد و یا اتخاذ سیاست راهبری "نگاه به شرق" شاهد آن هستیم. این سیاست راهبردی مهم ترین رویداد 4 دهه گذشته است که در صورت تحقق آن، شرایط اجتماعی و اقتصادی و حتی سیاسی ایران به گونه ای دیگر و مثبت خواهد شد. دفاع ما از همکاری و اتحاد با چین و روسیه و کشورهای دمکراتیک امریکای لاتین و حتی هندوستان و حضور در پیمان های بریکس و شانگهای و اورو آسیا برخاسته از این آینده بینی است. آن را خوش بینی نمی دانیم، بلکه واقعیتی میدانیم که باید خود نیز تلاش کنیم تحقق یابد تا فضای عمومی حکومت و جامعه دگرگون شود. سخنان بسیار متفاوتی که این روزها از دهان برخی اصولگرایان می شنویم و می خوانیم نیز نشانه اندیشه های نو در چارچوب تغییرات در جمهوری اسلامی است که متاسفانه اصلاح طلبان در این زمینه از اصولگرایان نیز عقب افتاده اند. وقتی از دهان اصولگرایانی نظیر عزت الله ضرغامی می خوانیم که با اشاره به آخرین سخنرانی شاه در پذیرش انقلاب مردم می گوید "پیش از آنکه دیر شده باشد باید صدای انقلاب مردم را شنید" و یا روزنامه "جوان" نزدیک به سپاه مسولان را به شنیدن صدای اعتراض دعوت میکند و یا چهره ای مانند رحیم پور ازغدی که در شورای انقلاب فرهنگی مدافع سخت ترین و تندترین نظرات درباره زنان و حجاب بوده؛ امروز در ارزیابی از جنبش اعتراضی می گوید "نباید محرومان معترض را فراموش کنیم". همه اینها نشانه هائی از بازتاب جنبش مردم در حکومت است. وقتی میگوئیم می توان نبض حکومت را گرفت تا از میزان "تب" جامعه آگاه شد، سخنی بی پایه را مطرح نمی کنیم. برای فهمیدن وضع جامعه لازم نیست راه دوری رفت. خود حکومت به صدها زبان دارد برای مردم ما وضع امروز و بحران و پیش بینی اعتراض های آینده در صورت تن ندادن به تغییرات را بیان میکند. باید منتظر ماند و دید نشانه های اتخاذ مسیر تازه از جانب حکومت تا کجا پیش می رود و تا چه مرزی با خواست های مردم همراهی می کند.
تلگرام راه توده:
|
راه توده شماره 874 - 24 اسفند1401