روز 28 آوریل، روسای جمهور روسیه و ترکیه، پس از گفتگویی تلفنی در مراسم آنلاین افتتاح نخستین نیروگاه اتمی ترکیه که توسط روسیه ساخته شده شرکت کردند. سوخت اتمی نیروگاه اتمی «آق قویو»، ترکیه، توسط شرکت روس اتم تامین می شود.

پس از شرکت مشترک دو رئیس جمهور در مراسم افتتاح نیروگاه اتمی ترکیه، رسانه های غرب موج بزرگی از تبلیغات علیه اردوغان رئیس جمهور ترکیه راه اندازی کردند. آنها با آگاهی از نزدیک شدن زمان برگزاری انتخابات ریاست جمهوری ترکیه، تمرکز خود را روی ناتوانی جسمی اردوغان برای شرکت در این انتخابات قرار دادند.

این تبلیغات روی ظاهر نشدن اردوغان در دو کارزار انتخاباتی متمرکز شد و سپس تبلیغ برای رقیب او از حزب جمهوریخواه ترکیه که وعده داده، در صورت پیروزی در انتخابات با جدیدیت بیشتری مسئله عضویت ترکیه در اتحادیه اروپا را دنبال خواهد کرد. این وعده انتخاباتی، پیش از آن که مخاطب داخلی داشته باشد، مخاطب امریکائی و ناتو را در نظر دارد و این که ترکیه تحت رهبری رقیب اردوغان سیاست نزدیکی به روسیه را متوقف خواهد کرد.

انتخابات ریاست جمهوری ترکیه تا دو هفته دیگر انجام می شود و همه این  فعالیت های خرابکارانه در درجه اول با هدف تضعیف اردوغان صورت می گیرد. این تبلیغات می خواهد ترس و بلاتکلیفی را در رای دهندگان به وجود بیآورد و مخالفان اردوغان را امیدوار به پیروزی کند.

ترکیه، تا حد زیادی از نظر سیاسی تقسیم شده است. این کشور اکنون از مشکلات جدی اقتصادی رنج می برد و گفته می‌شود که اپوزیسیون شانس پیروزی در انتخابات را دارد. در چنین شرایطی ادعای مشکلات سلامتی رئیس جمهور، فقط یک دست آویز برای مخالفان وی است.

با این حال، باید در نظر داشت که بطورکلی، این فرا افکنی ها تنها مربوط به ترکیه نمی شود. در شرایط حاضر، تقریباً در اکثر نقاط جهان، حتی در کشورهایی که مشخصات متفاوتی دارند، چنین فرافکنی هایی دیده می شود. واقعیت این است که روند جاری رهایی از وابستگی به غرب و توسعه حاکمیت ملی، حدودا در اکثر کشورهای جهان، با چهره‌های رهبران ملی خاص که سیاست مربوطه را دنبال می‌کنند مرتبط است. در عین حال، تقریباً در همه جا و همیشه این سؤال مطرح می شود که سیاست هایی از این دست، تا چه حد مورد حمایت نخبگان ملی است، آیا در صورت خروج رهبر فعلی از سمت خود، باز گشت به عقبی وجود خواهد داشت یا خیر. (تجربه سرنگونی عمران خان و ادامه سیاست های او برای نزدیکی به چین توسط دولت جایگزین نشان داد که روند جهانی دیگر آن نیست که در گذشته به سود رهبری جهانی امریکا بوده- م)

کافی است به یاد بیاوریم، چگونه چند ماه پیش، جهان شاهد انتخاب مجدد شی جین پینگ، در کنگره حزب کمونیست چین بود. غرب با توجه به ترکیب جدید هیئت حاکمه، سعی در مانور روی صف بندی های درون حزبی کرد. با این حساب که، آیا تضعیف یا تقویت گروه های طرفدار غرب صورت گرفته است یا نه.
بله، نیازی به رفتن راه دور نیست، این موضوع برای کشور ما (روسیه) داغ تر است. تا به امروز، عده زیادی از مردم فکر می کنند که حاکمیت روسیه و احیای مجدد قدرت بزرگ کشور، تنها به پوتین بستگی دارد. اتفاقاً تمام این اظهارات کارشناسان و حتی مقامات غربی مبنی بر اینکه سرنگونی یا حتی ترور رئیس جمهور روسیه، مشکلات غرب را حل می کند، دقیقاً در همین رابطه است. آنها بر این باور هستند که نخبگان روسیه تحت سلطه نیروهای طرفدار غرب می باشند و در صورت خروج پوتین، قدرت را انها بدست خواهند گرفت و روسیه را به دهه 90 قرن گذشته باز خواهند گرداند. آن‌ها بر این تصور هستند که رهبران چینی، هندی، ایرانی و غیره نیز وضعیت مشابهی دارند.

بهر حال در مورد ترکیه، همه چیز بواقع پیچیده تر است. در سال‌های اخیر، بویژه پس از کودتای 2016، مقامات این کشور کار بزرگی در پاکسازی ساختارهای دولتی و عمومی از عوامل آشکار نفوذ ایالات متحده انجام داده‌ اند. جامعه ترکیه با همه اختلاف نظرهای موجود، اجماع را در موضوع حاکمیت این کشور به عنوان یک ارزش کلیدی نشان می دهد و احساسات ضد غربی در آنجا قوت می گیرد. صرف مخالفت با اردوغان از مواضع لیبرال‌ تر، سکولارتر و طرفدار غرب به معنای خیانت ملی پس از به قدرت رسیدن او نیست.
بخش بزرگی از کارهایی که رئیس جمهور ترکیه انجام می دهد نه به دلیل جاه طلبی های ژئوپلیتیک او، بلکه ناشی از تشخیص منافع ملی این کشور است. آنکارا، نه بخاطر افکار نئو عثمانی اردوغان و البته نه به خاطر عشق به مسکو، بلکه به دلیل تمایل به غلبه بر کمبود انرژی فزاینده، در مسیر ساخت «ترکیش» و همان نیروگاه «آق قویو»، قرار گرفت که راه گشای مسیر آینده توسعه ترکیه است.

در شرایط عادی، انسان هر دیدگاهی داشته باشد، چنانچه منافع کشور خود را تامین کند، کار حریف خود را دشوار می کند. اما چنین امری البته با دشواری هایی مواجه است. در حال حاضر ما می بینیم که چگونه نخبگان دست نشانده اروپایی به دستور خارج از کشوری ها، سیستم انرژی و در نتیجه اقتصاد میهن خود را نابود کرده و آن را در میان مدت ویران می کنند. (اشاره به سکوت آلمان در برابر انفجار تروریستی لوله گاز نوراستریم توسط امریکا که ضربه بزرگی به اقتصاد آلمان بود- م)

هیچ تضمینی وجود ندارد که اپوزیسیون ترکیه، در صورت به قدرت رسیدن مسیر تخریب را در پیش نگیرد. برعکس، آمریکا تمام تلاش خود را به کار خواهد برد تا یک متحد ناتو را به عنوان یک برده مطیع و بدون چون و چرا، وادار به اجرای دستورات ارباب کند. از این رو، نه تنها در داخل ترکیه، بلکه در کشورهای دیگر از جمله روسیه، نگرانی های زیادی در باره سلامت اردوغان وجود دارد.

با این حال، در فرآیند های پیش رو، تمایلات نسبتا مثبت بر جهان غالب است. زمانی که روند احیای حاکمیت و فرسایش هژمونی غرب تازه آغاز شده بود، موارد بسیاری در تعادل بود و به رهبران خاصی بستگی داشت که اغلب در امتداد لبه تیغ حرکت می کردند، اما از آن زمان تاکنون آب‌های زیادی از زیر پل ها گذشته است. فروپاشی سیستم تک قطبی، از دست دادن سهم غرب از جذابیت آن و تشکیل مراکز جدید قدرت، اکنون به یک روند جهانی تبدیل شده است که میلیاردها انسان را در بر می گیرد. مردم، همین طور نخبگان ملی ده ها کشور جهان به قدرت‌های جدید چشم دوخته اند.

هیچ راهی برای معکوس کردن این روند وجود ندارد، حتی اگر غرب به اندازه کافی خوش شانس باشد که در متوقف کردن آن پیروزی های موضعی و کوتاه مدت و جداگانه کسب کند. بر همین اساس ترکیه، از همه امکانات برای تداوم مبارزه جهت حاکمیت و منافع ملی خود برخوردار است.

https://ria.ru/20230428/turtsiya-1868282005.html

تلگرام راه توده:

https://telegram.me/rahetudeh

        پیج فیسبوک راه توده