دکتر سروش سهرابی

از اواخر قرن نوزدهم و بخصوص پس از جنگ جهانی اول و سپس اشغال فلسطین تلاش شده است تا صهیونیسم آرمان قدیمی بیشتر یهودیان جهان معرفی شود، هر چند واقعیتهای تاریخی بر خلاف چنین تصوریست. برای درک مسئله باید یهودیان را پس از پراکندگی در جهان در شاخه های مختلف مورد توجه قرار داد.

شاخه اشکنازی که مهاجران به راینلند یا آلمان بودند. انان از حدود هزار سال پیش در مناطقی از اروپای مرکزی و شرقی پراکنده شده و به زبانی نزدیک به آلمانی به نام ییدیش صحبت میکردند که خود به دو شاخه و لهجه شرقی و غربی تقسیم میشوند. این زبان هنوز هم در کشورهایی مثل آمریکا و روسیه و آلمان  مورد استفاده قرار میگیرد.

برخی برآنند که اشکنازیها بازماندگان خزرها که در قفقاز فرمانروایی داشتند میباشند هر چند از نظر ژنتیکی ناهمگونی ناشی از اختلاط های مختلف در این جوامع مشاهده میشود و همچنانکه پروفسور چامسکی معتقد است جوامع اشکنازی را به جای یک موجودیت نژادی ویژه  بهتر است به عنوان یک موجودیت فرهنگی ویژه مورد توجه قرار داد و شواهد مختلف دقیق تر بودن نظر او را تایید میکند.

یهودیان سفارادی که اشاره به اسپانیا دارد و اینان یهودیان اخراجی از اسپانیا و پرتغال پس از شکست مسلمانان هستند که به طور عمده به شمال آفریقا و عثمانی کوچ کردند. در آن دوران سلطان عثمانی کشتی های خود را برای انتقال یهودیان در خطر روانه اسپانیا کرد.

حکومت مسلمانان در اسپانیا در دوران اوج خود شاهد آنچنان همزیستی بین اقوام و ادیان مختلف بود که مشابه آن در زمان ما وجود ندارد. در هر حال این یهودیان به کشورهایی با اکثریت مسلمان کوچ کردند و دسته سوم یهودیان شرقی یا میرزاحیم که از همان ابتدا ساکن کشورهای شرق فلسطین بوده اند و یهودیان ایران و عراق و افغانستان و آسیای مرکزی از این دسته هستند.

صهیونیسم یا جنبش طرفدار بازگشت به فلسطین جنبشی در میان یهودیان اشکنازی بود که با گذشت زمان و به دلایل مختلف و بخصوص پس از تشکیل کشور اسرائیل توانست همراهانی از شاخه های دیگر یهودی پیدا کند. تلاش برای این بازگشت را میتوان از نیمه دوم  قرن نوزدهم  و با همراهی افراد ثروتمند و سرشناسی مثل خاندان روچیلد  دنبال کرد هر چند ایده مهاجرت به کشورهای دیگر و از جمله فلسطین  بدلیل فشارهای بیشتر در جوامع مسیحی و اروپایی نسبت به یهودیان اشکنازی از خیلی پیش از ان وجود داشته است.

سرزمین موعود در ابتدا همان فلسطین کنونی نبود و کشورهای مختلفی مثل لهستان و اکراین غربی و اوگاندا و آرژانتین و.. نیز از جمله کشورهای مورد نظر پنداشته می شدند. فیلم سرزمین موعود ساخته اندره وایدا اشاره به این تلاشها در لهستان دارد و از خاطرات ناصرالدین شاه در سفر به اروپا چنین برمی آید که صحبتهایی در این مورد بین او و بارون روچیلد رد و بدل شده است و شاه قاجار در این تصور بوده است که امکان کسب درآمد از راه اجازه مهاجرت یهودیان اروپایی به ایران وجود دارد. هر چند به نظر میرسد که در همان دوران مقصد نهایی یهودیان اشکنازی برای بارون روچیلد روشن بوده است.

آنچنانکه میدانیم تلاش  برای یافتن کشوری برای زندگی بهتر از اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم به طور کامل متوجه فلسطین میشود و این هدف بیش از مهاجرت تشکیل کشوری مستقل برای یهودیان است. شاید بتوان آغاز اوجگیری جنبش صهیونیستی  را مربوط به دوران زمامداری بنجامین دیزراییلی دانست. بنجامین دیزراییلی نخست وزیر مشهور انگلستان با ریشه یهودی که گویا پدرش پیروی از کلیسای انگلیکن را ترجیح داده بود میباشد.

ویژگیهای مختلفی همچون دوراندیشی و کاریزما و تسلط بر ادبیات و نظریه پرداز سیاسی حزب محافظه کار و‌...از او نقل شده است و چرچیل نخست وزیر مشهور انگلستان خود را شاگرد او میدانست. گفته شده است بر مبنای بررسی جمجمه او یکی از پنج باهوش ترین انسانهای تاریخ بوده است! صرفنظر از صفاتی که به بسیاری از پیروزمندان مانند اندیشه های نبوغ آمیزی  که به او نسبت میدهند مهمترین کار او برنامه ریزی برای پس از سقوط امپراتوری عثمانیست که او مانند بسیای دیگر آنرا پیش بینی کرده بود. هر چند تمایل دیزراییلی نه سقوط فوری آن که میتوانست به نفع روسیه تمام شود که سقوط  کنترل شده ان با کسب حداکثر نتیجه برای انگلستان  بود.

در همین دوران توجه اصلی جنبش صهیونیستی متوجه فلسطین میشود. تلاش برای بازگشت به فلسطین در اولین گام بر تاکید بر حق تاریخی  یهودیان بر منطقه ای که اکثریت مطلق ساکنانش یهودیان نبودند متکی بود. به این ترتیب اولین گام برای ایجاد فاشیسم صهیونیستی برداشته شد و ترکیب آن با تاکید بر  تصوری مذهبی از قوم برگزیده خداوند منجر به تصوری از حق و ماموریتی ویژه شد که در ابعادی کوچکتر از فاشیسم هیتلری جنایاتی مشابه را مرتکب شد.

در خود انگلستان نیز جریانهای مختلفی با انگیزه های مختلف به کمک به جنبش صهیونیستی برخاستند.

ایلان پاپه تاریخ نگار مشهور یهودی که خواندن آثار و دقت به سخنرانیهایش برای کسانی که خواهان آشنایی با تاریخ واقعی صهیونیسم هستند لازم است میگوید که جنبش صهیونیسم در انگلستان توسط مسیحیان بنیادگرایی انجیلی و  کسانی که اندیشه های ضد یهودی داشتند تشویق میشد و اینان بیشتر نگران مهاجرت یهودیان روسی بدلیل فشارهای دولت تزاری به انگلستان بودند. بنا به گفته پروفسور پاپه لرد بالفور و همفکرانش ضد یهودی بودند و تمام تلاششان و قانونی که در اوایل قرن بیستم تصویب کردند جلوگیری از مهاجرت یهودیان به انگلستان بود .

از جمله اخرین تلاشهای صهیونیستها که چندان مورد استقبال یهودیان اشکنازی قرار نگرفت مهاجرت به اوگاندا پس از کنگره  ۱۹۰۳ بود  هر چند با وجود کمکهای مالی سخاوتمندانه مالی فقط تعداد کمی به اوگاندا مهاجرت کردند و از این پس جز فلسطین هیچ مقصد دیگری مورد توجه صهیونیست ها قرار نگرفت.  

همچنانکه گفتیم مهاجرت اشکنازیها  با سیری آهسته به سمت فلسطین آغاز شده بود. از زمانی که مهاجرت به فلسطین همراه شد با ادعای سابقه تاریخی و پس از آن حق تاریخی بر سرزمینی دیگر که بیشتر ساکنان آن یهودی نبودند و به جریان اصلی صهیونیسم تبدیل شد میتوان از تولد ایدئولوژی فاشیسم صهیونیستی نیز سخن گفت.

پروفسور ایلان پاپه که مسیحیان بنیاد گرا و لرد بالفور را ضد یهودیهای سرسختی میداند میگوید انگیزه بالفور از تشویق مهاجرت یهودیان به فلسطین و تشکیل کشور اسرائیل تسلط انگلستان از این طریق بر فلسطین بوده است و آنچنانکه گفتیم تسلط بر فلسطین و بیش از آن خاورمیانه پیش از بالفور از اهداف تبیین شده انگلستان حداقل چند دهه پیش از سقوط امپراتوری عثمانی بوده است.

در واقع با تشکیل کشوری با ایدئولوژی فاشیستی مسیر رشد و توسعه طبیعی قابل انتظار در  کشورهای تازه استقلال یافته خاورمیانه و مصر دچار اختلالات بسیاری  گشت و این کشورها تا هم اکنون نیز نتوانسته اند مسیر خود را آنچنان که باید بپیمایند. در مورد آمریکا نیز که از جنگ کانال سوئز به بعد وارد رقابت جدی با انگلستان و فرانسه شد و پس از جنگ شش روزه به تعیین کننده اصلی سیاست در خاورمیانه تبدیل شد آنچه قابل مشاهده است نه تغییر در استفاده از اسرائیل بعنوان چماق بر سر کشورهای منطقه که ادامه چنین بهره گیری بود و بقول پروفسور چامسکی اسرائیل پس از پیروزی در جنگ شش روزه به ناوهواپیمابر آمریکا در منطقه تبدیل شد.

ایدئولوژی فاشیسم صهیونیستی نیز که بر پایه حق تاریخی مردمی برگزیده بر کشوری غیریهودی در ادامه با دعاوی تاریخی و باستانی دیگری همراه شد و به یک ایدئولوژی منسجم فاشیستی انجامید که از طریق پیروزی هایش تحکیم می شد. ایدئولوژی فاشیستی صهیونیستی  با ایجاد افسانه ها و حماسه هایی پس از تشکیل دولت اسرائیل تکامل یافته و تقویت نیز شده است. پروفسور ایلان پاپه صاحب نظر ترین تاریخدان در مورد این حماسه سراییهاست.

براساس این ایدئولوژی فاشیستی آنچنانکه به سادگی توضیح داده میشود جماعتی از یهودیان با رنجهای بسیار به سرزمین فلسطین میایند و با دست خالی به اباد سازی بیابانهای شن مشغول میشوند در حالی که همیشه با خطر تعرض اعراب وحشی روبرو بوده اند و پس از تقسیم فلسطین با حمله ارتشهای کشورهای عربی روبرو میشوند و پس از نبردهایی شجاعانه و با توجه به اینکه این نبردها حکم مرگ و زندگی برایشان داشته است بر ارتشهای کشورهای عربی پیروز میشوند. این رشادتها تا به آنجاست که گاهی بدلیل کمبود توپخانه و تهاجم از سمت شرق و غرب توپخانه آنها یکبار به شرق و یکبار به غرب شلیک میکرده است و سرانجام این دلیری ها و از جان گذشتگیها تشکیل کشور اسرائیل است.

روایت پروفسور پاپه تفاوت بسیاری با این روایت دارد. در واقع گروههای تروریستی و نظامی یهودی از همان ابتدای سقوط امپراتوری عثمانی تشکیل شدند و به جز برخورداری از حمایت و چشم پوشی انگلستان دارای کارخانه های تولیدات نظامی بودند. عملیات پاکسازی قومی بسیار پیش از سال ۱۹۴۸ آغاز شده بود و مقاومتهای پراکنده و غیر منسجم اعراب شانسی در برابر آنها نداشت.

آنچه بعنوان اهداف نظامی در اسناد صهیونیستی اعلام میشود همان روستاهای عرب نشین بودند که به زور وادار به مهاجرت میشدند و به این ترتیب هفتصد و پنجاه هزار نفر از اعراب در بین سالهای ۴۷ تا ۴۹ از روستاهای خود آواره شدند. اواره کردن شهرنشینان عرب کاری دشوارتر برای جوخه های ترور صهیونیستی بوده است هر چند در نهایت به تبدیل کردن جمعیتهای فلسطینی به اقلیت در شهرهای بزرگی چون حیفا و عکا هم موفق میشوند.

مقابله ارتشهای عربی بدون تجربه و فاقد امکانات نیز حداقل دو ماه پس از اعلامیه استقلال اسرائیل آغاز میشود و در این میان مصر ارتشی متشکل از زندانیان داوطلب اخوان المسلمین را به فلسطین اعزام میکند و تنها ارتش منسجم عربی نیز مربوط به کشور اردن است که توسط مستشاران انگلیسی اداره میشود و در همان ابتدای درگیری به توافقی با اسرائیل اقدام میکند و در برابر کنترل کرانه باختری رود اردن از جنگ خودداری میکند. به این ترتیب پروفسور پاپه روایتی دیگر از حماسه سرایی های صهیونیستی که خود از عوامل تقویت ایدئولوژی فاشیستی اسرائیل است به دست می دهد.

افسانه دیگر تبدیل کویر با دست خالی به سرزمینهای خرم و آباد است. در واقع در این مناطق زمینهای حاصلخیز کافی برای جمعیت ساکن آن وجود داشته است و بدون آن وجود جمعیتهای انسانی امکانپذیر نبوده است. مناطقی مثل لبنان همانوقت و هم اکنون بدون جانفشانی صهیونیستی دارای تولیدات کشاورزی خوبی بوده اند و زمانی سیب و پرتقال و موز لبنانی در بازارهای ایران به فراوانی به فروش می رسیدند و حتی یکی از امتیازاتی که طیب بدلیل همکاری با کودتاگران بدست آورد انحصار واردات محصولات کشاورزی لبنان بود.

البته بدلیل تصرف بیشتر منابع آبی در این منطقه و سرمایه گذاری موفقیتهای بیشتری در اسرائیل بدست آمده است ولی آن تصور کلیشه ای از بیابانهای بی آب و علف که با دست خالی صهیونیستها اباد شده است بیشتر حماسه سرایی و یاوه گوییست.

حماسه کیبوتص های سوسیالیستی نیز که در ایران مورد توجه کسانی چون خلیل ملکی قرار گرفته بود و ایشان مدل سوسیالیسم اسرائیلی را بسیار پسندیده میدید پدیده جدیدی در کشورهای فاشیستی نیست. اولین اقدامات برای حقوق و بیمه کارگران در دوران بیسمارک انجام شد و کسانی تصور میکردند که  سیاستهای او برای مقابله با انترناسیونالیسم سوسیالیستی میباشد. عنوان ناسیونال سوسیالیسم دولت هیتلر نیز اشاره به همین وضعیت دارد و اینکه مقررات حمایتی و تلاش برای بهبود وضعیت کارگران وجود دارد بیش از آنکه به مفهوم همپیوندی ملی و انترناسیونال کمونیستها باشد مربوط به تلاش برای منسجم کردن و همراه کردن مردم با سیاستهای حاکم است.

به این ترتیب جانفشانیهای خیالی و تلاشهای کیبوتصهایی که با تصرف آب و زمینهای حاصلخیز ساکنان قبلی فلسطین به تولید اشتراکی مشغول بودند خود به تقویت ایدئولوژی فاشیستی اولیه بر مبنای حق تاریخی بر سرزمین دیگران برای ملتی برتر بدلیل آنکه توسط خداوند برگزیده شده اند تبدیل میشود و به پایه های اولیه روایت هایی حماسی میفزاید تا تبدیل به آنچنان درکی از دیگران شود که دارای هیچ حقی به جز بردگی نیستند.

تلگرام راه توده:

https://telegram.me/rahetudeh

        پیج فیسبوک راه توده