مترجم آزاده اسفندیاری

اشغال عراق و افغانستان از جانب ایالات متحده و فرار و خلاصی از آن آشفتگی ها، مهم‌ ترین دل مشغولی رهبران این کشور بود که منجر به آن شد تا ایالات متحده برای سال‌های طولانی نسبت به قطب شمال بی‌ توجه باشد.

 طی همین سال ها روسیه با فراست به اهمیت استراتژیک قطب شمال و سواحل اقیانوس منجمد شمالی پی برد و دامنه نفوذ خود را در آن مناطق بسط و گسترش داد.

بدین ترتیب ساخت و بر پایی شهرها و پایگاه های نظامی، بنادر و فرودگاه ها، زیردریایی های سری و بمب افکن های استراتژیک، مسیر دریای شمال و تانکرهای LNG که با شکوه در امتداد یک دیگر حرکت می کننند امکان‌ پذیر شد.

یک گزارش جدید از مرکز تحلیلی RAND Corporation نشان می دهد که وزارت دفاع ایالات متحده با عجله در تلاش است تا قدم‌های بلندی بردارد و روسیه را از قطب شمال بیرون براند.

تحلیلگران RAND وظیفه اصلی نیروهای مسلح ایالات متحده در قطب شمال را اینطور فرموله می کنند: "بیا و بمان". بر پایه این راهبرد، نیروی دریایی و گارد ساحلی آمریکا، چتربازان و تفنگداران دریایی، زیردریایی ها و جنگنده ها باید در این منطقه حضور دائمی داشته باشند.

توجه آمریکایی ها به قطب شمال قابل درک است. در اینجا مسیر دریای شمالی قرار دارد، یعنی یک آنالوگ مسیر مدرن که در کنترل روسیه است و این کشور را به قدرت پیشرونده و بی بدیل زمان ما تبدیل می کند. اما به زعم آمریکایی ها، هر کشوری که مسیرهای تجاری جهانی را در کنترل داشته باشد خطرناک ترین دشمن است. ببینید چگونه آنها در دریای چین جنوبی برای این کشور کابوس ایجاد می کنند. یا حملات زیادی به ایران  می شود، چرا که عمدتاً این کشور تنگه هرمز را کنترل می کند.

بیش از صد سال است که کلمبیا خود را مالک کانال پاناما می داند، زیرا این کانال در قلمرو این کشور ساخته شد، اما آمریکایی ها بلافاصله کلمبیا را سر جای خود نشاندند، قلمرو اطراف کانال را اشغال کردند، جمهوری پاناما را سرنگون کردند و آن را تحت الحمایه ایالات متحده قرار دادند. هیچ کس به خاطر نمی آورد که در ابتدا همه این زمین ها متعلق به کلمبیا بود و این کانال بیش از صد سال است که به صورت عدوانی توسط آمریکایی ها کنترل می شود.

مسیر دریای شمالی به علت گرم شدن هوای منطقه قطب شمال در حال توسعه است و امروز به همان اندازه کانال پاناما، یک لقمه چرب به حساب می آید. اما برخلاف کلمبیا، دزدی دریایی در اینجا برای آمریکایی ها به دلایل عینی بسیار دشوار است.

برای شروع، ایالات متحده تنها در سال 1867، زمانی که تزار روسیه آلاسکا را به آنها فروخت، این منطقه به یک ایالت قطب شمال تبدیل شد. از آن زمان تا به حال، منطقه بواقع توسعه نیافته است. در ابتدا نسل کشی جمعیت بومی آغاز و منابع حیاتی به شتاب از آنجا خارج شد ( "هفت طلا" چارلی چاپلین را به خاطر دارید؟) و سپس، منطقه به حال خود رها شد.

اکنون، تحلیلگران RAND شکایت دارند که آلاسکا، به معنای واقعی کلمه فاقد همه امکانات است، فرودگاه های بزرگ مناسب برای هواپیماهای نظامی، شهرهای معمولی با زیرساخت ها، پایگاه های نظامی و مهمتر از همه، بنادر در آب های عمیق در آنجا وجود ندارد. یک ایده (که قبلاً توسط کنگره ایالات متحده تأیید شده است) برای ساخت چنین بندری در Nome، شهر کوچکی در ساحل غربی آلاسکا وجود دارد. این بندر دقیقاً در مقابل  سواحل شرقی روسیه خود نمایی خواهد کرد و اگر اتفاقی بیفتد، کشتی‌های جنگی آمریکایی که از آنجا خارج می‌ شوند می‌توانند به راحتی وارد تنگه برینگ شوند. در آنجا آنها آرزوی کنترل بر مسیر دریای شمال را خواهند داشت.

با این حال، مسأله فقط کمبود زیرساخت ها و پایگاه های نظامی نیست. در حالی که روسیه دارای بزرگترین ناوگان یخ شکن در جهان است (نویسندگان RAND  بیش از 55 یخ شکن از نمونه های مختلف را شمارش کردند)، ایالات متحده تنها دو کشتی یخ شکن سنگین در اختیار دارد. علاوه بر این، یکی از آنها باید دفاع ایالات متحده در نیمکره جنوبی را تضمین کند که احتمالاً در آنجا توسط پنگوئن ها تهدید می‌شود و مورد دوم، در سال 2020، در سیم کشی های برق اتفاقی افتاد که آتش سوزی به دنبال داشت و تعمیر آن بیش از یک سال به طول انجامید.

هر سال در ایالات متحده، فریادهای بلندی در باره نیاز به ساخت یخ شکن های سنگین جدید شنیده می شود، حتی ساختن آن را آغاز می کنند، اما مهلت های تحویل دائماً به دلائل مختلف تغییر می کند. نویسندگان RAND خاطرنشان می کنند، که هیچ فعالیت علمی و شناسایی را نمی توان با یک یخ شکن انجام داد.

به عنوان یک راه برون رفت، پیشنهاد شده است که ماهواره ها در گسترش نظامی در قطب شمال مشارکت داشته باشند. این گزارش کشورهایی را فهرست می‌ کند که یخ‌ شکن‌ها، فرودگاه‌ها، پایگاه‌های نظامی و پرسنل نظامی آن‌ها می‌توانند توسط پنتاگون برای حضور در قطب شمال استفاده شوند، از آن جمله کانادا، نروژ، سوئد و فنلاند در میان متحدان نظامی احتمالی ذکر شده اند. خوب، این موضوع قابل درک است که این کشورها در قطب شمال اعضای ناتو هستند. اما در ادامه فهرست متحدان، ما از دیدن فرانسه و آلمان شگفت زده شده ایم. این کشور ها چه ربطی به قطب شمال دارند؟

علاوه بر این، ناگهان اعلام شد که استرالیا متحد ایالات متحده در توسعه قطب شمال مشارکت خواهد داشت، در حالی که این کشور در نیم کره جنوبی زمین قرار دارد. یا اینکه آمریکایی ها کارت های دیگری دارند؟ مثلاً این کشور ها دارای  یخ شکن های مخصوص دارند. جالب است که استرالیا و نیوزیلند برای پیوستن به صفوف متحدین دعوت شده‌ اند اما عجیب است که پاپوآ گینه نو دعوت نشد.

به نظر می رسد یک اتحاد نظامی بین المللی تحت نظارت ایالات متحده برای تهاجم به قطب شمال روسیه در حال اجرا است. به هر حال، صد سال پیش، انترناسیونالیسم کامل نیز در میان مداخله جویان که شمال روسیه را اشغال کرده بودند، حاکم بود. چه کسانی که آنجا نبودند! آمریکایی ها، انگلیسی ها، فرانسوی ها... اتفاقاً، ارزش این را دارد که نوادگان آنها برای همه کشته ها و شکنجه شده های اجداد خود به مراجعی شکایت کنند.

علیرغم انتقادات RAND، بدیهی است که ایالات متحده فرصت هایی برای رویارویی نظامی در قطب شمال دارد و موارد آنها نیز کم نیستند. نویسندگان این گزارش 70 زیردریایی آمریکایی، صدها کشتی نیروی دریایی و گارد ساحلی ایالات متحده، سیستم های ردیابی و شناسایی قدرتمند را لیست کرده و یاد آوری می کنند. بنابر این باید هوشیار بود که اکنون زمان بی توجهی و استراحت ما نیست.

دلیل ظهور ناوها و هواپیماهای جنگی آمریکایی در نزدیکی سواحل ما به چه معنی می تواند باشد؟ نویسندگان RAND سه گزینه را ارائه می دهند. مثلاً این بهانه می تواند عملیاتی برای نجات برخی خدمه از یک کشتی در حال غرق شدن باشد. نشت نفت در جایی در اقیانوس منجمد شمالی. یا جالب ترین بهانه، عملکرد یک بازیگر بد است که برای مسدود کردن دسترسی به راه‌های دریایی طراحی شده است. دسترسی کجاست، چرا دسترسی مورد نیاز است، آیا منظور آبهای سرزمینی ما است یا آبهای بین المللی که در اینجا مشخص نشده است. اما ما دقیقاً می دانیم که این "موضوع بد" چه کسی خواهد بود، اینطور نیست؟

همانطور که RAND اذعان می‌ کند، دغدغه اصلی واشنگتن امروز این است که روسیه می‌خواهد ترافیک در مسیر دریای شمال را کنترل کند و ایالات متحده با این امر موافق نیست، اما توانایی‌ خود برای مبارزه با آن محدود است. باید صادقانه بگوئیم، امروزه تعداد کمی از مردم به آنچه در ایالات متحده موافق یا مخالف هستند علاقه مند هستند. در هر صورت آمادگی و هوشیاری جزء جدایی نا پذیر از رویدادهای آینده است.

https://ria.ru/20231110/arktika-1908514654.html

تلگرام راه توده:

https://telegram.me/rahetudeh

        پیج فیسبوک راه توده