ترجمه- کیوان خسروی

«کریس هجز»، گزارش‌گر و دگراندیش آمریکایی، دارنده جایزه "پولیتزر" مدعی است: «هنگامیکه تندروهای یهودی، خشک اندیشان صهیونیست، قشریون مذهبی، ملی‌گرایان تندرو و فاشیست‌های پنهان عضو سازمانهای سری و مخفی در دولت آپارتاید اسرائیل می‌گویند که می‌خواهند غزه را از روی زمین محو کنند، آنها را باور کنید»- علت این مسئله، زمینه کشمکش‌ها و تعارضات دیرینه‌ای است که به زخمی غیر قابل التیام در خاورمیانه تبدیل شده است. این امر با پیشنهاد «آرتور بالفور»، وزیر امور خارجه بریتانیا آغاز شد، که بیانیه‌ای صادر کرد که در آن اعلام شد بریتانیا «به بازسازی کانون ملی یهودیان در فلسطین نظر موافق دارد». تجزیه متعاقب فلسطین با تلاش سازمان ملل در نوامبر 1947 در واقع زمین‌هایی را به ملت "آواره دایمی" واگذارکرد، و... جنگ را به وجود آورد. از آن زمان  است که دیگر لازم نیست برای شمارش بروز جنگ اعراب و اسرائیل بخود زحمت داد؛ این جنگ همیشگی و ماندگار شد. و آن چند گامی هم که فلسطینی ها طی سه ربع قرن برای تشکیل دولت خود برداشته اند به هیچ وجه  با سرعت و قاطعیت دولت اسرائیل به تصرف سرزمین های فلسطین قابل مقایسه نیست.

تا آنجا که به «نتانیاهو»، که برای نخستین بار در سال 1996 نخست وزیر شد، مربوط است، وی تمام زندگی و کاریر سیاسی خود را وقف تربیت افراط گرایان یهودی کرده. پدرش «بنزیون» رهبر حزب "هروت" خواهان اشغال و دست اندازی به تمام فلسطین بود. «کریس هجز» خلاصه کرده می گوید:«طرح صهیونیستی همیشه تحت تاثیر فاشیسم یهودی بوده است. اکنون این فاشیسم کنترل دولت اسرائیل را در دست دارد». اما با این وجود، این تاریخی نیست که دلیل آن اکنون فلسطین عربی محکوم به مرگ باشد. اسرائیل-  از نظر تاریخی کشور جالبی است، اما از نظر ثروت طبیعی هم جالب تر هست. در اراضی آن فرآورده‌های غذایی، پوشاک، منسوجات، تجهیزات الکترونیک برای اهداف نظامی و پزشکی، عطر و تنباکو تولید می کنند. اسرائیل یکی از مراکز عمده فرآوری الماس، متالورژی و مهندسی مکانیک توسعه یافته، کشتی سازی، میکروالکترونیک، داروسازی، تولید کامپیوتر و ربات است... اما هیچ ذخایری از مواد معدنی بزرگ و ارزشمند در اینجا وجود نداشت.. تا اینکه دهه 2000 آغاز شد. در آن دوران همه: ترکیه، یونان، قبرس، اسرائیل، لبنان و مصر، در پی نفت و گاز در حوضه شامات دریای مدیترانه بودند و پیدا هم کردند. نخستین میدان بزرگ گاز در سال 2008 بوسیله اسرائیل در 92 کیلومتری ساحل کشف شد. مجله "گاز اند اویل اینوستور" میدان "تامار" را به عنوان بهترین میدان گاز طبیعی جهان در سال 2008 معرفی کرد. ذخایر اولیه گاز آن شامل  300 میلیارد متر مکعب است. بدنبال کشف آن  چه رخ داد؟ در ماه دسامبر همان سال، نیروهای اسرائیلی به نوار غزه فلسطینی هجوم آوردند و عملیات "سرب گداخته"  آغاز شد (که در میان اعراب با نام کشتار غزه یاد می شود. مترجم). توجیه رسمی آن، «تلاش‌های تروریستی پیاپی و ارعاب‌های موشکی از نوار غزه علیه غیرنظامیان اسرائیلی» بود. اما هدف واقعی مصادره ذخایر گاز طبیعی فلسطین در دریا بود.

پس از این تهاجم، میادین گاز فلسطین در واقع توسط اسرائیل مصادره شد که این عمل نقض قوانین بین المللی بود. اگر کشور فلسطین که در 31 ژوئیه 2019 اعلام استقلال کرد و توسط اکثریت کشورهای عضو سازمان ملل به رسمیت شناخته شد، یک کشور واقعا مستقل در مرزهای نوار غزه، کل کرانه باختری و بیت المقدس شرقی باشد، در این صورت مشمول کنوانسیون 1982 سازمان ملل در مورد حقوق دریاها می شود. از آن چنین بر می آید که در 200 مایل دریایی از سواحل غزه، این منطقه اقتصادی انحصاری فلسطین است که همه میدان‌های گازی در آن وجود دارند. روشن است که آنها تنها بخشی از منطقه وسیع تر ذخایر هیدروکربنی در خاورمیانه نزدیک یا سرزمینهای کرانه خاوری مدیترانه را تشکیل می‌دهند، اما در عمل این ذخایر طبیعی توسط اسرائیلی ها تصرف شدند. یک سال پس از عملیات "سرب گداخته"، اسرائیل اکتشاف میدان گاز طبیعی غول پیکر "لویاتان" را در همان حوضه شامات، از مصر تا ترکیه، اعلام کرد. این امر همراه با میدان "تامار"، چشم اندازهای مهم و اساسی را برای تل آویو گشود که کسی نمی توانست چشم پوشی از آنها را به اسراییل  تحمیل کند. "لویاتان" بزرگترین میدان گازی جهان است که در سالهای دهه 2000 کشف شد. حجم ذخایر فنی قابل بازیابی این میدان حدود 4/3 تریلیون متر مکعب گاز طبیعی و 7/1 میلیارد بشکه نفت است و یک میدان نفتی دیگر با پتانسیل 3 میلیارد بشکه در زیر میدان گازی در عمق پنج تا شش کیلومتری پیش بینی می‌شود. در سال 2000،" بریتیش گاز" میدانی شامل بیش از 1 تریلیون فوت مکعب گاز طبیعی را در 30 کیلومتری غرب سواحل غزه کشف کرد. اما در واقع این" لویاتان" بود که تا حدی در آب های اراضی غزه واقع شده بود که حکم مرگ فلسطینی ها را تصویب می‌کرد. تابستان گذشته، میدان دیگری در حوضه شامات بین دو بخش فعال تولید گاز "کاریش" و "طنین" کشف شد. ذخایر گاز این میدان 68 میلیارد متر مکعب ارزیابی می شود... اسرائیل از آنجایی که اخیرا واردکننده منابع انرژی شده است، آماده است تا نقش تامین کننده سوخت آبی اروپا را داشته باشد. سال گذشته تولید گاز طبیعی در اینجا 9/21 میلیارد متر مکعب بود. تقاضای گاز داخلی نیز با 3 درصد افزایش به 7/12 میلیارد مترمکعب رسید. اروپا با چشمانی حسرت بار به این «مازاد» می‌نگرد. اسرائیل در حال حاضر از چهار میدان گاز دریافت می کند. پس اگر تعدادی از آنها در آبهای اراضی فلسطین واقع شده باشند چه؟ بالاخره این دولت حق بهره برداری اولیه منطقه انحصاری اقتصادی را دارد که 370 کیلومتر (200 مایل دریایی) امتداد دارد؟ اسرائیل بدون اینکه به دولت فلسطین نگاه کند، با "بریتیش گاز" برای اکتشاف و توسعه میادین گازی جدید قراردادی منعقد کرد. فلسطین تلاش کرد این توافق و معامله را در دادگاه عالی اسرائیل به چالش بکشد و پاسخ آنرا نیز دریافت کرد که: «اسرائیل هرگز از فلسطین گاز نخواهد خرید». خود فلسطینی‌ها نمی‌توانند با وجود اعتراضات خشونت‌آمیز و پرتاب سنگ به سوی تانک‌ها، حق داده شده توسط اسرائیل برای حاکم بودن بر سرنوشت فلسطین را به چالش بکشند. دقیقا به همین ترتیب مجمع عمومی سازمان ملل متحد نمی‌تواند بر اجرای قطعنامه شماره 181 خود اصرا داشته باشد . مخصوصا همین  ناتوانی جهان عرب و حقوق بین الملل در برابر واقعیت موجود است ، که در حقیقت یک دولت فاشیستی مرزهای خود را با زور اسلحه وسعت می بخشد (آیا آلمان را به یاد اواخر دهه سی قرن گذشته نمی اندازد ؟) و اسرائیل را چنین شجاع می کند.

در این بین، پدیده مشارکت حماس در جنگی که از 7 اکتبر آغاز شد، عجیب است. "هر کسی که می‌خواهد از ایجاد یک کشور فلسطینی جلوگیری کند، باید از حماس حمایت کند و پول را به حماس منتقل کند... این بخشی از استراتژی ماست که فلسطینیان در نوار غزه را از فلسطینیان در کرانه باختری جدا کنیم". این دقیقا همان چیزی است که «بنیامین نتانیاهو» در نشست اعضای کنست از حزب لیکود در مارس 2019 گفت. یعنی حماس به مثابه شریکی در مقابله با تشکیلات خودگردان فلسطینی تلقی می‌شد  و قرار بود به عنوان مانعی برای «عباس» در حرکت به سوی تشکیل کشور فلسطینی عمل کند. اما چرا متحد وفادار «نتانیاهو» شروع به شلیک موشک به شهرهای اسرائیل کرد؟ احتمالاً در توافق کامل باهدف ارتش اسرائیل : "کانادین گلوبال رسرچ" بر این باوراست که "هدف نهایی تنها بیرون راندن فلسطینی ها از سرزمین خود نیست، بلکه مصادره ذخایر چند میلیارد دلاری گاز طبیعی در دریای غزه هست، مخصوصا آنهایی که در سال 1999 به "بریتیش گاز"تعلق داشت. و همچنین آنچه را که در سال 2013 در" شامات" کشف شدند. روشن است که اکتبر 2023، برای 3/2 میلیون ساکن نوار غزه، ادامه تهاجم 2008-2009 به نوار غزه در چارچوب عملیات "سرب گداخته" بود. و تصرف نظامی این بخش توسط نیروهای ارتش اسرائیل و اخراج فلسطینی ها از سرزمین آنها حتی پس از بازگشت آخرین گروگان یهودی، بصورت مرده یا زنده به "کیبوتز" خود پایان نخواهد یافت. بوی گاز به سادگی برای غزه کشنده و مرگبار شده است.

https://www.fondsk.ru/news/2023/11/14/gazovyy-prigovor-gaze.html

تلگرام راه توده:

https://telegram.me/rahetudeh

        پیج فیسبوک راه توده