|
چرا هر کسی از عدالت می گوید توده ای خطابش می کنند؟ |
|
سخنگویان اتاق بازرگانی و از جمله موسی غنی نژاد، با این احساس که گویا در جمهوری اسلامی می خواهند دایره نفوذ و دست گشاده آنها در اقتصاد ایران را کم و کنترل کنند، بار دیگر یاد حزب توده ایران افتاده و به بهانه های مختلف، ساز ضد توده ای را کوک کرده اند. دسترسی آنها به رسانه ها بسیار آسان است و آنجا که صلاح نمی دانند نام حزب توده ایران را آورده و موجب توجه مردم به حزب توده ایران شوند، طرح ها و تصمیمات اقتصادی حکومت را کمونیستی اعلام می کنند. روزنامه "دنیای اقتصاد" - ارگان مهم سرمایه‌داری تجاری کشور- نظرات اقتصاد دانهائی که ازضرورت تغییر سمت گیری اقتصاد ایران سخن می گویند را دارای تفکرات "توده ای" معرفی می کند. این مطرح شدن دوباره و صدباره نقش توده ایها در انقلاب 57 از سوی کسانی مطرح می شود که پس از فروپاشی اتحاد شوروی از مرگ سوسیالیسم و مارکسیسم سخن می گفتند و زمانی که حزب توده ایران منحله اعلام شد و رهبران آن دستگیر شدند، نفس راحتی کشیده بودند. این بحث ها، برای ما توده ای ها یادآور سالهای اول تاسیس جمهوری اسلامی است که در باره دلیل و انگیزه آن، یکبار نورالدین کیانوری در گفتگو با روزنامه "کار" ارگان فداییان اکثریت (در سال 1360) که ماهیتی به کلی متفاوت با ماهیت کنونی و استحاله شده این نشریه در خارج از کشور داشت به چند پرسش پاسخ داد و گفت:
"چه حزب توده ايران وجود داشته باشد چه نداشته باشد. چه اصلا حذف بشود، دود بشود به آسمان برود، اصلا در ایران یک نفر هم طرفدار نداشته باشد، هرکسی بگوید من اصلاحات ارضی می خواهم بکنم، به او خواهند گفت کمونیست. و این را هم رادیو صدای امریکا خواهد گفت، هم بی بی سی، هم ضدانقلاب ایران خواهد گفت و هم آن بخشی از مسلمانان که خودشان را خیلی خیلی مسلمان معرفی می کنند و حتی در داخل روحانیت." به این ترتیب، می توان معتقد بود که وقتی امروز هم گفته می شود "توده ای" منظور عضو یا هوادار یا فعال حزب توده ايران نیست، بلکه اشاره به یک جریان تاریخی دگراندیشی است که خطر برای طبقات حاکمه و قشرهای مرفه و برخوردار محسوب می شود. این طبقات و اقشار مرفه پشت هر جنبش انقلابی و یا هر طرح و برنامه ای که خلاف منافع آنها باشد مارک توه ای می زنند.
تجربه تاریخی نشان می دهد که نه میزان حضور و عدم حضور حزب توده ايران تاثیری در وارد آوردن اتهام توده ای دارد و نه تائید و تکذیب آن از طرف کسانی که بدان متهم شده اند. اگر حزب توده ايران هم وجود نداشت عنوانی دیگری علیه تحولات و تغییرات به سود توده های مردم اختراع می کردند. وقتی می گویند این حرف و یا این فرد توده ای است یعنی چی؟ یعنی، اول- مذهبیون باید از او بترسد و از او فاصله بگیرند و علیه او دست به اقدام و تبلیغ بزنند. نه به این دلیل که طرف گویا دین و ایمان ندارد و با نماز و روزه مردم مخالف است، بلکه به این دلیل که طرف بدنبال برقراری جامعه ایست که اساس آن بر پخش صدقه و خمس و زکات نباشد ، بلکه براساس تامین زندگی شرافتنمدانه برای همه مردم باشد. دوم- تجار و کلان سرمایه‌داران تجاری و رانتی کشور هم باید از او بترسند چون دنبال یک نظم تولیدی است که در آن جایی برای گسترش سودجویی و بهره مندی از رانت نفت و صدور مواد خام و واردات کالا به زیان تولید ملی وجود نداشته باشد. سوم.- قشرهای مرفه و متوسط فوقانی جامعه و مصرف کنندگان کالاهای لوکس وارداتی نیز باید از او بترسند چرا که معتقد به سازماندهی الویت هاست و کار و اشتغال و تولید و بهداشت و فرهنگ و آموزش و هنر را برای اکثریت جامعه با هدف رفع نیازهای اولیه زندگی برای اکثریت مردم است. هر کسی این نظرات و این اهداف را داشته باشد بی بروبرگرد از نظر مدافعان نظام اقتصادی تجارت محور و غارت کشور به قیمت محرومیت اکثریت مردم توده ایست. تلگرام راه توده:
|
راه توده شماره 907 - 8 آذر 1402 اشتراک
گذاری:
