آمریکا همچنان به پیامد سفر دولتی «شی جین پینگ» فکر می‌کند. ابراز نگرانی فزاینده و بارزتری در مورد اینکه اتحاد روسیه و چین می‌تواند روی بسیاری از مسائل جهانی را تغییر دهد، وجود دارد. بتدریج این عقیده شکل می‌گیرد که مقامات آمریکایی با فشار مستقیم و ناسنجیدگی خود تا اندازه زیادی به ایجاد "محور" روسیه و چین که می‌تواند ایالات متحده آمریکا را از بنیان براندازد، کمک کرده است. شاید «جو بایدن»، رئیس جمهور آمریکا، بدلیل ناتوانی های جسمی اش ویژگی‌های  مسئله را درک نکند.

او در سفر به "اتاوا" در یک کنفرانس مطبوعاتی، در ابتدا چین و کانادا را اشتباه کرد و شروع به تمجید از دستاوردهای تمدن چینی کرد، اما معلوم شد که باید کانادایی‌ها را تمجید و تحسین می کرد. سپس او یک خطر استراتژیک بزرگ را "از سوی ژاپن" مطرح کرد، اما متوجه شد که منظورش چین است. رئیس کاخ سفید همانند فردی مچاله شده و بمثابه کیهان نوردی که بر فراز جهان در حال پرواز است به همه اطمینان داد که اتحاد چین و روسیه اهمیتی ندارد. درحالیکه در دوران او، اتحادهای نظامی بسیار مهمی ایجاد شده است. «بایدن» در آن سخنرانی به پیمان امنیتی ژاپن، آمریکا و کره جنوبی گفت و پیمان امنیتی سه جانبه بین استرالیا، ایالات متحده آمریکا و بریتانیا را ستود و سپس پیشگویی کرد که هنگامی که کاخ سفید را ترک کند، «چین از از بازی تولیدات خارج خواهد شد».

به راحتی می توان دریافت که اظهارات او لاف و گزافی بیش نیست. او در واقع  روسیه و چین را به سمت تقابل با آمریکا هل داده است.

بسیاری از نمایندگان دولت سایه تلاش می کنند در این مورد به او هشدار دهند. «هال برندز»، مفسر "بلومبرگ"، می نویسد: حالا دیگر مسئله اتحاد بالقوه روسیه و چین موضوعیت خود را از دست داده است، زیرا این اتحاد مدت هاست شکل گرفته است. مسکو و پکن متحد شدند تا به اهدافی با «ابعاد حماسی» دست یابند: به چالش کشیدن واشنگتن و ایجاد حوزه نفوذ جهانی خود. بر اساس هر گونه معیار تاریخی منطقی و عاقلانه، روسیه و چین دیگراتحادی را تشکیل داده‌اند که تغییر سیاست جهانی را هدف گرفته است و آمریکا برای دیدن آن کور شده است ».

در بیانیه مشترک روسیه و چین در فوریه 2022 به وضوح مبانی ژئوپلیتیکی و ایدئولوژیکی روابط بین دو طرف تشریح شد. تا آنجا که به همکاری آنها با یکدیگر مربوط می‌شود، این همکاری ها بسیار متنوع است. کانال «سی ان ان» اذعان می کند که ایالات متحده آمریکا با یک مشکل بسیار جدی در سیاست خارجی مواجه شده است. «آمریکا به طور همزمان برای رویارویی با چین آماده می شود که بسیاری از کارشناسان هشدار می‌دهند این رویاروئی  ممکن است به یک جنگ سرد تبدیل شود و در نهایت به جنگ نیابتی دیگری مانند جنگ اوکراین تبدیل شود. البته روسیه و چین با امکانات مشترکی که دارند می توانند برنامه‌های آمریکا در اوکراین و جاهای دیگر را خنثی کنند.»

«فرید زکریا» در "واشنگتن پست" ضمن در نظر داشتن اظهارات رهبر روسیه درباره استفاده از "یوان" برای تجارت بین روسیه و کشورهای آسیا، آفریقا و آمریکای لاتین می گوید که جالب ترین نتیجه نشست مشترک "ولادیمیر "پوتین" و "شی جین پینگ" درعمل در رسانه ها مورد توجه قرار نگرفت. دومین اقتصاد بزرگ جهان و بزرگترین تامین کننده انرژی فعالانه تلاش می‌کنند تا سلطه دلار را به عنوان محورسیستم مالی بین المللی برهم زده و از بین ببرند. در حالیکه دلار به نوعی سمبل ابرقدرتی آمریکاست. این دلار است که به واشنگتن قدرت اقتصادی و سیاسی می‌دهد. ایالات متحده آمریکا می‌تواند تحریم‌های یک جانبه اعمال کند که در حقیقت ارتباط دولت ها را از اقتصاد جهانی قطع می‌کند.

در این بین، شانتاژ و باج‌خواهی دلاری از سوی واشنگتن طی دهه گذشته بسیاری از کشورها را مجبور کرد که بیمه شوند. سهم دلار در ذخایر بانک مرکزی جهانی تقریباً از 70 درصد به کمتر از 60 درصد کاهش یافته و همچنان در حال کاهش است. فدرال رزرو (بانک مرکزی آمریکا. مترجم) از پس مجموعه ای از بحران های مالی برآمده است، اما در همان زمان ترازنامه خود را از حدود 730 میلیارد دلار در 20 سال پیش به 7/8 تریلیون دلار در حال حاضر افزایش داده است. "همه اینها فقط در اثر وضعیت منحصر به فرد دلار عمل می‌کند و همین که دلار تضعیف شود، آمریکا را غرامت و تاوان بی سابقه تهدید می‌کند.

«تد اسنایدر»، روزنامه‌نگار محافظه‌کار آمریکایی می‌نویسد: آمریکا ضمن تلاش برای حفظ نظم جهانی تک قطبی و موقعیت هژمونی خود، آن استراتژی سیاست خارجی را اتخاذ کرده که مستلزم تضعیف روسیه است که واشنگتن آن را "تهدید حاد" می‌داند و همچنین مهار چین که از دید هسته قدرتمدار آمریکایی ، چالشی بلند مدت و جدی تر برای امنیت ملی ایالات متحده آمریکاست.»

به عقیده این کارشناس، تحریم های اعمال شده بر روسیه موجب نزدیکی مسکو و پکن شئ و تضعیف سیستم تک قطبی را تسریع کرده است. اقدامات ضد روسی تغییر جهت و تحول ژئوپلیتیکی به سمت چندقطبی را تقویت کرده است.

نشریه هنگ کنگی "ساوت چاینا مورنینگ پست" می نویسد که سناریوهای ژئوپلیتیک کنونی آنقدر وحشت انگیز هستند که به روایت های نوینی نیاز است تا به سادگی بفهمیم همه چیز چگونه به پایان می رسد. «در یک بازی ژئوپلیتیکی – ترکیبی در شطرنج جهانی آیا غرب می تواند جلوی ظهور دشمنان خود، یعنی روسیه و چین را بگیرد؟ همه چیز را  کشور برنده تعیین میکند». آنطور که «اندرو شن»، بانکدار و تحلیلگر مشهور بین‌المللی یادآور می‌شود، آمریکایی‌ها ضمن جدا کردن چین از اردوگاه شوروی در جنگ سرد علیه اتحاد جماهیر شوروی پیروز شدند و این امر به یک تقابل و رویارویی دو به یک منجر شد. ناتو ضمن همانند کردن چین و روسیه به مثابه «تهدیدهای زندگی و حیات»، چیزی را انجام داد که استراتژیست های نظامی همیشه از آن هراس داشتند: کارزار و نبرد دو رقیب، در اورآسیا، که هیچ ناوگانی نمی تواند آن را محاصره کند. ناتو ضمن وادار کردن مسکو و پکن به نزدیک شدن، با دستان خود گروهی از دشمنان قدرتمند و خودکفا را بوجود آورد. «اندرو شن»  به سخنان اخیر «هنری کیسینجر» اشاره می‌کند که تناسب نیرو اکنون دو به یک در جهت مخالف است. «اروپا و بقیه جهان در نهایت در کنار برنده خواهند بود. آمریکا قلعه ای است که توسط اقیانوس اطلس و اقیانوس آرام محافظت می‌شود. اما اگر اقتصاد جهان وارد رکود شود، تا کی می‌تواند بزرگترین گروه نظامی روی کره زمین را اداره و نگهداری کرد؟».

"واشنگتن تایمز" که به جامعه اطلاعاتی آمریکا نزدیک است، پیشگویی می‌کند که «جو بایدن»، رئیس‌جمهور آمریکا می‌تواند پیدایش نظم جهانی نوین را که توسط روسیه به همراه چین ایجاد می‌شود، تسریع بخشد. «هر دو قدرت به طور مشترک برای سلطه بر جهان بدون ایالات متحده آمریکا تلاش می‌کنند. اگر دو قدرت به اهداف مطرح شده خود برسند، آنگاه  آمریکا نه تنها سر میز نخواهد نشست، بلکه در انتهای آن نیز جایی نخواهد داشت.»

https://www.stoletie.ru/politika/vashingtonu_broshen_vyzov_303.htm

تلگرام راه توده:

https://telegram.me/rahetudeh

        پیج فیسبوک راه توده