ترجمه- آزاده اسفندیاری

بازدید اخیر سرگیی شایگو، وزیر دفاع روسیه از ناوگان شمال، باعث واکنش های عصبی در رسانه های غربی شد. تمرینات ناوگان دریایی روسیه که هدف آن آشکارا حفاظت از مسیر دریای شمال اعلام شد، توجه خبرنگاران را جلب کرد. فعالیت روسیه در ساخت و تقویت پایگاه های نظامی خود در منطقه، مورد توجه غرب قرار گرفت، اما هدف اصلی بازرسی، بدون تردید بازدید وزیر دفاع از سایت افسانه ای آزمایش هسته ای در «نوایا زملیا»(سر زمین نو) بود.

غربیها با تعجب خاطرنشان کردند که وزیر دفاع، محل آزمایش جدید در شرکت «الکسی لیخاچف»، رئیس روس اتم را بازرسی کرد. شایگو، همچنین در همان محل بیانیه ماه فوریه رئیس جمهور روسیه را یاد آور شد که «اگر ایالات متحده بر خلاف قول و قرارها آزمایشات اتمی را از سر بگیرد، راه برای آزمایش های هسته ای ما نیز باز است».

بسیار عالی است که روزنامه نگاران غربی برای مدتی از نوشتن مطالب مردم فریب و جعلی دور شده اند و مخاطبان خود را با آنچه واقعاً در روسیه اتفاق می افتد آشنا کردند. جالب تر هم این است که آنها مجددا یاد می گیرند تا نام «نوایا زملیا» را رونویسی کنند. برخی از آنها قبلا از اینکه چنین نامی را بر زبان آورده و یاد آوری کنند هراس داشتند.

چنانچه غربیها مواردی از این دست را عمداً از یاد باشند، تاریخ آن حوادث و اتفاقات گذشته را در سینه خود ثبت کرده است و به موقع لزوماً یاد آوری خواهد کرد.

 آری! زمانی اتحاد شوروی در همین منطقه «نوایا زملیا»، 132 آزمایش هسته ای انجام داد. حاصل آن آزمایشها دستاورد معروف AN 602 بود که به «تزار بمب» معروف است و در همین محل آزمایش شد.

یکی از خالقان اصلی بمب 100 مگاتنی، دانشمند بزرگ ما «آندری ساخاروف» بود. وی به درستی در این فکر بود که چگونه میتوان در جواب حمله اتمی آمریکا این کشور را از روی زمین پاک کرد. ساخاروف، به پاس ساخت بمب شناخته شده AN 602، مفتخر به دریافت سومین مدال «قهرمان کار سوسیالیستی» شد.

بمب عجیب «تزار» چندین دهه صلح و آرامش برای بشریت به ارمغان آورد و موازنه قدرت قابل اعتمادی میان ابر قدرت های هسته ای را فراهم کرد. واقعیت این است که در دهه 50، ایالات متحده و اتحاد جماهیر شوروی، حتی برابری هسته ای نزدیکی هم نداشتند. کشور ما در آن سالها شارژ یا وسیله تحول کافی را در اختیار نداشت. به همین مناسبت ایالت متحده با قدرت نمایی هر روز گستاخ تر می شد. خطر جنگ هسته ای بین دو ابرقدرت مسئله ای حیاتی بود. در سال 1961، آمریکایی ها شروع به استقرار موشک های اتمی خود در ترکیه کردند.

حاصل تلاش آندری ساخاروف، در اکتبر سال 1961 به جهانیان اعلان شد. معلوم شد که اتحاد جماهیر شوروی در مسابقه تسلیحاتی، با ناک اوت کردن رقیب پیروز شده است. قوی ترین بار گرمای هسته ای آمریکا در آن زمان تنها 15 مگاتن بود. نیویورک تایمز در باره دستاورد های جدید اتمی اتحاد شوروی به تفصیل نوشت و در آن سوی اقیانوس عمیقاً به فکر فرو رفتند. هر چند آن روزها، هشدار خروشچف که گفت "ما به شما مادر کوزکین را نشان خواهیم داد"( مظهر قدرت و خشونت)، مضحک به نظر می رسید، اما در آن زمان هیچ کس جرأت خندیدن به موضوع را نداشت.

وجود «بمب تزار» در زرادخانه کشور شوراها در سال 1962به خروشچف، امکان داد تا با موفقیت بحران کارائیب را مدیریت کرده و جان اف کندی را وادار کند تا موشک های اتمی آمریکایی را از ترکیه خارج کند. متعاقبا در سال 1963، نمایندگان ایالات متحده و بریتانیا وارد مسکو شدند و در یک مراسم رسمی معاهده ممنوعیت آزمایش های هسته ای در  فضا و زیر ئذبت را امضا کردند. بنابراین، آزمایش های ابر بمب، منجر به تنش زدایی شد که واقعاً معلوم شد یک سلاح اعجاز برانگیز است.

سی و سه سال پیش، روسیه به ایالات متحده و بریتانیا پیشنهاد داد که آزمایشهای هسته ای را متوقف کنند. ما داوطلبانه قوی ترین سلاح ژئوپلیتیکی خود را کنار گذاشتیم و روی صلح آمیز بودن و مسئولیت پذیری غربی ها حساب کردیم. در آن زمان آنها پیشنهاد روسیه را به عنوان پیروزی خود در جنگ سرد ارزیابی کردند. سیاست مشابهی امروزهم ادامه دارد و جهان غرب، مسئولیت ما در قبال بشریت را دلیلی بر ضعف ارزیابی می کند. آنها می گویند، خطوط قرمز شما کجاست؟ خوب، احتمالاً وقت آن رسیده است که به آنها قدرت خود را نشان دهیم تا مشخص شود ما با غربی ها بر سر بود و نبود خود و جهان با کسی سر شوخی نداریم. سوخت بازدارندگی هسته ای با ترس کار می کند. به محض اینکه آمریکایی ها متوجه شدند که موشک های شوروی در کوبا مستقر شده اند، وحشت سراسر وجود آمریکایی ها را فرا گرفت. مردم به خیابان ها آمدند، اعتراض کردند، دعا کردند، جنگیدند، آذوقه تهیه کردند، سنگرهایی از مواد مختلف ایجاد کردند، به انتظار آخرالزمان نشستند و به طور گسترده از مرز مکزیک به سمت آمریکای جنوبی هجوم بردند. متاسفانه این ترس است که به صلحی طولانی و قابل اعتماد منجر می شود.

امروز در ایالات متحده، هم دولتمردان و هم توده ها ترس خود را از دست داده اند. آنها مدام بر این باورند که روسیه شکست خورده در جنگ سرد، ضعیف و تحقیر شده و از این روی درمانده است. خوب! حتی از نظر تئوری قادر به ایجاد حمله اتمی به قلمرو ایالات متحده نیست. این روایات بد تر از هر آهن سختی بر سر کوبیده می شود. این توهم برتری بسیار خطرناک بوده و آبستن جنگ است.

آزمایشهای هسته ای در منطقه «نوایا زیملیا» میتواند افکار عمومی آمریکا را با پیشرفت های جدید روسیه در این زمینه آشنا کند، نشان دهد که فناوریهای ما تا کجا پیش رفته اند و به وضوح نشان دهد که با چه دشمنی سینه به سینه قرار گرفته اند. بگذارید در گوگل جستجو کنند و ببینند که چند دقیقه طول می کشد که موشک روسی به آمریکا برسند. همچنین برای عموم اروپایی ها نیز لازم خواهد بود تا بدانند به چه ماجرا جویی هولناکی کشیده شده اند.

خب! این واقعیت که ایالات متحده برای ما بهانه بیاورد و آزمایش های هسته ای خود را انجام دهد، بسیار محتمل به نظر می رسد. آنها چندین سال است که این برنامه را در دستور کار خود دارند. در ماه مه 2020، در بحبوحه قرنطینه های ویروس کرونا، موضوع آزمایش های اتمی به طور فعال در تشکیلات آمریکایی ها مورد بحث قرار گرفت. هنوز عملیات ویژه نظامی روسیه شروع نشده بود و آمریکاییها در حال بحث بودند که آیا میتوانند آزمایش های هسته ای انجام دهند تا چین و روسیه را تحت فشار قرار داده و آنها را مجبور به امضای توافقنامه سه جانبه محدود کردن تسلیحات اتمی بکنند. آقایان جنتلمن غربی دیپلماسی را خیلی خوب می فهمند، اینطور نیست؟

نیاز به آزمایش های هسته ای برای ایالات متحده بارها توسط تحلیلگران نظامی این کشور مورد تاکید قرار گرفته است. آنها به منسوخ شدن چشمگیر تمام اجزای سه گانه هسته ای خود اشاره کردند. سال ها از عمر بسیاری از کلاهک ها و وسایل نقلیه حمل آنها گذشته است.

وضعیت اسفناک مجموعه نیروهای زمینی آنها به حدی است که یکی دو سال پیش این سوال به طور گسترده مورد بحث قرار گرفت که آیا باید به طور کلی قید هواپیماها و زیردریایی های اتمی زده شود؟ اکنون مجتمع های زمینی با مجتمع های جدید جایگزین شده اند، اما چگونه می توان کلاهک های جدیدی را که فقط روی کامپیوتر آزمایش شده اند، آزمایش کرد؟ برخی از دانشمندان در«لس آلاموس» (مرکز بزرگ علمی در ایالت نیو مکزیکو) آمریکا معتقدند که آزمایش هسته ای، اگر چه ترسناک است ولی واقعا ضروری است.

خب، ما باید برای آزمایش های آنها پاسخ در خوری داشته باشیم. باید گفت: یادتان می آید چگونه «نوایا زملیا» را تلفظ کردید؟ حالا به یاد بیاورید که چگونه می توانید املای"مادر کوزکین" را هجی کنید.

https://ria.ru/20230814/zapad-1889839192.html

تلگرام راه توده:

https://telegram.me/rahetudeh

        پیج فیسبوک راه توده