راه توده                                                                                                                                                          بازگشت

 

 

افریقا دیگر نمیخواهد

گاو شیر ده

فرانسه و بلژیک باشد

ترجمه و تدوین- جعفر پویا

 

آفریقا منبع تعذیه صنایع فرانسه است و به همین دلیل جای تعجب نیست که این کشور از قیام های اخیر استقلال طلبانه در کشورهای افریقائی وحشت زده شده است.

70 درصد حجم کل مواد خام مورد نیاز فرانسه برای متالورژی، صنایع شیمیایی و صنایع غذایی با واردات مواد خام  از مستعمرات سابق فرانسه در آفریقا تامین می شود. یعنی از 16 کشور آفریقایی. کروم، اورانیوم، مس، سنگ معدن منگنز، بوکسیت (مواد اولیه آلومینیوم)، فلزات خاکی کمیاب، نفت، جیوه، گرافیت، شکر نیشکر و مواد اولیه دیگر با قیمت پایین از افریقا به فرانسه منتقل می شود. زئیر  که نام آن تبدیل به افریقای مرکزی شده بزرگترین مستعمره اروپایی در آفریقا بود که در ژوئن 1960 اعلام استقلال کرد. زئیر نیز بزرگترین منبع تامین کننده مواد خام بلژیک است و حالا نگرانی این کشور اروپائی از تحولات افریقا کمتر از فرانسه نیست.

بیش از 70 درصد ازمواد خام ومعدنی برای تامین ظرفیت های صنعتی و انرژی بلژیک به طور منظم از کشور کنگو تهیه می شود. بعلاوه، بیش از 60 نوع مواد خام از جمله قهوه، دانه های کاکائو، چوب صنعتی، تنگستن، قلع، پنبه، لاستیک، چرم، برنج، میوه های گرمسیری را باید به آن افزود . همین کالاها و بسیاری کالاهای دیگر مدت‌هاست که با قیمت‌های دیکته شده توسط بروکسل از "بوروندی" که مستعمره سابق بلژیک بود و رواندا (همسایگان شرقی کنگو) به بلژیک منتقل می شود.

تقریباً تمام بخش‌های اقتصاد این کشورها و بنادر دریایی آنها هنوز - به طور قانونی یا عملی - توسط شرکت‌هایی استعماری "متروپول" کنترل می‌شوند. آیا این یک پارادوکس نیست؟

بلژیک که قلمرو آن تقریباً یک سوم شهر مسکو و حومه آنست بیش از 100 سال است که قلمرویی در آفریقا دارد که صدها برابر بیشتر از قلمرو خود بلژیک در اروپا است. چیزی شبیه به فرانسه که بیش از 10 برابر خاک خود فرانسه تا دهه 60 قلمرو آفریقایی داشت.

با پیروزی جنبش های آزادیبخش ملی افریقا و حمایت اتحاد جماهیر شوروی از آنها، تقریباً تمام مستعمرات فرانسه و همه مستعمرات بلژیک (و انگلیس) در اواخر دهه 50 و نیمه اول دهه 60 به استقلال سیاسی پیوستند.

سلطه اقتصادی کلانشهرهای سابق "متروپول" در بیشتر این کشورها باقی است. تلاش رهبران محلی برای تغییر وضعیت بلافاصله منجر به مداخله نیروهای استعمارگران سابق در این کشورها می شود. به عنوان مثال، در دهه 1960 و اوایل دهه 2010 در ساحل عاج، سربازان فرانسوی حداقل سه بار به بهانه برقراری "نظم" در امور داخلی این کشور دخالت کردند و قدرت را به عوامل خود بازگرداندند.

در گابن، دو بار؛ در توگو، تونس، جمهوری آفریقای مرکزی، چاد، نیجر، مالی، بورکینافاسو، در مجموع 8 بار این مداخلات تکرار شده است. همه آنها مستعمره سابق فرانسه هستند.

علاوه بر این، نیروهای فرانسه، بلژیک و سایر کشورهای ناتو با هدف جداسازی استان "کاتانگا" از کنگو، که یک سوم خاک کنگو را تشکیل می‌دهد و از نظر منابع طبیعی متنوع از جمله اورانیوم، الماس، طلا، پلاتین و فلزات غیرآهنی بسیار غنی است، بارها مداخلات "جمعی"  کرده اند. از نظر سیاسی، به دلیل مقاومت مردم کنگو در برابر مداخله جویان، امکان جداسازی "کاتانگا" از کنگوغیر ممکن شد. با این حال، فرانسه هنوز قطعات استعماری از جمله جزایر نزدیک به جنوب شرقی و شرق آفریقا "مایوت، ریونیون، اپارس، تروملین، گلوریوز، آبفشان را" در اختیار خود دارد.

براساس برآوردهای کارشناسان، تولید ناخالص داخلی فرانسه بدون موقعیت های اقتصادی نواستعماری آن در مستعمرات آفریقای سابق، از 50 درصد سطح فعلی تولید ناخالص داخلی فرانسه تجاوز نمی کند. در بلژیک - این رقم از 40٪ تجاوز نمی کند. این محتوای ضد استعماری سیاست اقتصادی است که مشخصه قیام تعداد فزاینده ای از کشورهای آفریقایی در سال های اخیر بوده است که کاملاً از سوی روسیه حمایت می شود.

 این موضوع در دومین مجمع اقتصادی بین ایالتی روسیه و آفریقا که در ژوئیه سال جاری در سن پترزبورگ برگزار شد، مورد توجه قرار گرفت. انتظار می رود در سال های آینده تجارت روسیه با کشورهای آفریقایی حداقل یک سوم افزایش یابد. سهم محصولات با فناوری پیشرفته روسیه، از جمله تجهیزات مختلف، در عرضه فدراسیون روسیه به آفریقا از حدود 60 درصد امروز به 80 درصد افزایش خواهد یافت و تا پایان دهه 2020، سرمایه گذاران روسی اجرای حداکثر 20 پروژه صنعتی و زیرساختی را در آفریقا - به طور مستقل یا با شرکای آفریقایی - تکمیل خواهند کرد.

در همان زمان، تسویه حساب های متقابل بین فدراسیون روسیه و کشورهای آفریقایی به ارزهای ملی در حال توسعه است. رئیس اتحادیه آفریقا، در اجلاس سن پترزبورگ گفت: «روسیه شریک بسیار مهمی برای آفریقا است.» در دوران سخت، روسیه همیشه کمک آفریقا بوده است، از جمله در مبارزه کشورهای ما برای استقلال. سرمایه‌گذاری‌های روسیه در کشورهای آفریقایی آنها را قادر می‌سازد تا در مسیر توسعه اقتصادی مستقل خود گام بردارند .

Африка: сырьевая «подпитка» Франции / Экономика (stoletie.ru)

 

تلگرام راه توده:

https://telegram.me/rahetudeh

 

 

 

        پیج فیسبوک راه توده

 

 

 

                        راه توده شماره 896  -  22 شهریور 1402                                اشتراک گذاری:

بازگشت