موقعیت فرانسه در کشورهای آفریقایی به معنای واقعی کلمه در حال انفجار  است. پاریس اخیراً تأیید کرده بود که قصد ندارد استقلال کشورهای مستعره سابق خود را به رسمیت بشناسد و منافع وسیع خود در بخش‌های مرکزی و جنوب غربی اقیانوس آرام را از دست  بدهد. مکرون گفته بود "من حاضرم برای حفظ این سرزمین ها بجنگم".

در همین حال، مردم افریقا به طور فزاینده ای علیه سیاست های استعماری پاریس به پا خاسته اند. از جمله علیه آزمایشهای اتمی فرانسه در افریقا که پیامدهای آن انواع بیماری ها در افریقاست.

رئیس اتحادیه سازمان‌های زیست‌ محیطی فرانسه، در اجلاس اخیر جنبش غیرمتعهدها در باکو در این باره گفت: «من امروز سیاست استعماری فرانسه و واقعیت های تلخ آن را در کشورم احساس می کنم. در 2 ژوئیه 1966، فرانسه اولین سلاح هسته ای خود را در تاهیتی آزمایش کرد. تا امروز، 193 آزمایش انجام شده است. امروز تعداد  کودکان بیمار در افریقا بی شمارند و ما هر روز کودکان خود را از دست میدهیم. مردم ما با انواع سرطان دست به گریبان هستند.»

از اواسط قرن نوزدهم، مجمع الجزایر اقیانوس آرام "کالدونیای جدید" و "الیس- فوتونا" که جزیره اصلی آن "تاهیتی" است، بخشی از فرانسه بوده است. کل زمین این متصرفات حدود 26 هزار کیلومترمریع  است. با در نظر گرفتن مساحت آب های مجاور، مساحت کل این املاک حداقل 750 هزار کیلو مترمریع  است. یعنی فرانسه مدتهاست که تقریباً نیمی از کل حوزه اقیانوس آرام را در اختیار دارد! از این نظر مشخص است که بزرگترین و از نظر اقتصادی مهمترین مستعمره فرانسه در اقیانوس آرام  مجمع الجزایر کالدونیای جدید (تقریبا 20 هزار کیلومتر مربع) است که از واحد پول "فرانک اقیانوس آرام" و "فرانک پسفیک" در این منطقه استفاده می شود.

فرض بر این است که فرانسه حتی ممکن است در صورت فروپاشی واحد پول مشترک اتحادیه اروپا، فرانک پسیفیک را جایگزین یورو کند. سیاست فرانسه در این منطقه، همانطور که  مکرون اخیراً در کالدونیای جدید گفت، ادامه گذشته است. به طور دقیق تر، سیاست استعماری ادامه خواهد یافت. در اینجا، اجازه دهید یادآوری کنیم، در دهه 2010 و اوایل دهه 2020. چهار همه پرسی برای استقلال برگزار شد، که بیش از 60 درصد از شرکت کنندگان آن موافق باقی ماندن  فرانسه در منطقه شدند. اما رای دهندگان عمدتاً مهاجران فعلی فرانسه و فرزندان مهاجران سابق فرانسوی بودند که به این رفراندم رای دادند. سهم آنها از جمعیت تقریباً 40٪ است. مردم بومی - کاناکها - این همه پرسی را تحریم کردند و خواستار استقلال جزایر "کالدونی" شدند. سایر گروه های قومی (چینی، هندی، فیجی) - تقریباً 10٪ از جمعیت کالدونیای جدید - عمدتاً طرفدار فرانسه اند. واقعیت این است که دستمزد و به طور کلی امنیت اجتماعی برای ساکنان بومی مناطق تحت استعمار دولت فرانسه در اقیانوس آرام کمتر از حقوق فرانسوی های محلی است و یارانه های دولتی فرانسه واستاندارد زندگی فرانسوی ها در منطقه حتی بالاتر از خود کلان شهرها "متروپل" می باشد. در سال های اخیر، مزایای بسیاری نیز به مهاجران هند، چین و فیجی اعطا شده است. علاوه بر این، پاریس یارانه های بیشتری را برای اسکان دوباره فرانسوی ها و اشتغال ساکنان بومی این سرزمین ها، هم در خود فرانسه و هم در چندین منطقه دیگر "برون مرزی" آن (اینها رئونیون و مایوت آفریقای شرقی، گویان آمریکای جنوبی، گوادلوپ از کشورهای جنوب شرقی) وکارائیب شرقی و مارتینیک ارائه می کند. بدیهی است که هدف از چنین راهبردی تضعیف مبارزات مردم بومی «فرانسه پاسیفیک» برای استقلال، از طریق محدود کردن پایه های اجتماعی- سیاسی مبارزه برای استقلال است.

موضع پاریس در رابطه با "کالدونیای جدید" به این صورت است که مکرون خطاب به مردم کالدونیای جدید میگوید: "ما باید عظمت فرانسه را به طور جمعی نشان دهیم تا به نتایج واقعی برسیم. رفتار شما ناامید کننده است."

علاوه بر این، به گفته ماکرون، مبارزه برای استقلال، بویژه مبارزه مخفی، می تواند نتایجی "بد" به بار آورد. یعنی "جدایی طلبی همراه با خشونت"

شرکت های فرانسوی مدت‌هاست که صاحب منابع عظیم نیکل و سنگ‌های مس در کالدونیای جدید هستند. علاوه بر این، کالدونیای جدید از نظر ذخایر نیکل رتبه چهارم را در جهان دارد. همچنین منابع قابل توجهی از کروم، کبالت، سنگ آهن و فلزات خاکی کمیاب در کالدونیای جدید وجود دارد که توسعه و استفاده از آنها نیز توسط پاریس کنترل می شود.

البته فرانسه منابع  مختلفی را در قلمروهای اقیانوس آرام کنترل می کند. از جمله غنی ترین ذخایر ماهی در منطقه وسیع آبی مجاور، توسعه منابع ارزشمند جنگلی، جمع آوری و فرآوری نیشکر، قهوه، میوه های گرمسیری و نیمه گرمسیری.

پایگاه های نظامی فرانسه نیز در همین مجمع الجزایر قرار دارند. علاوه بر این، در دهه 60-90 آزمایش های تسلیحات اتمی فرانسه اغلب در نزدیکی تاهیتی (Murruroa Atoll) انجام شده که یک سوم ساکنان تاهیتی، از عواقب آن رنج می برند. از سال 1966 تا 1996، بیش از 190 انفجار هسته ای در نزدیکی تاهیتی انجام شده است که 46 مورد در فضا و 14 مورد در زیر زمین بوده است. فرانسه در سال 2010 پرداخت غرامت به ساکنان محلی را آغاز کرد. تمام مناطق اقیانوس آرام فرانسه از اوایل دهه 1950 در فهرست مناطق غیر خودگردان و وابسته سازمان ملل قرار گرفته است، اما پاریس، هر سال بحث درباره استقلال مجمع الجزایر اقیانوس آرام را در سازمان ملل مسدود می کند.

اخیرا "ماریا زاخارووا"، سخنگوی وزارت خارجه روسیه در مقاله "فشار استعماری" در ایزوستیا در 4 اوت سال جاری نوشت "قدرت های استعماری نمی توانند استقلال و حاکمیت مردم را تا ابد سرکوب کنند. رویدادی جدید در آفریقا علیه سناریوهای فرانسه است، حتی اگر فرانسه این رویدادها را کودتا معرفی کند."

تلگرام راه توده:

https://telegram.me/rahetudeh

        پیج فیسبوک راه توده