علی پورصفر

در یک هفته گذشته دو حادثه مرگبار بزرگ در شمال آفریقا، خلقهای مراکش و لیبی را سوگوار مرگ نابهنگام هزاران هموطنشان کرد. حادثه اول، زمین لرزه سنگین در کوههای اطلس و در حوالی شهر مراکش پایتخت این کشور اتفاق افتاد که تا این لحظه قریب سه هزار کشته و بیش از پنج هزار مصدوم داشته است. امید که این ارقام افزایش نیابد و خانوادههای بیشتری داغدار عزیزانشان و یا نگران آینده مصدومانشان نشوند. حادثه دوم، سیل مرگبار و بیسابقه ای است که در شهر درنه از شهرهای شرق لیبی اتفاق افتاد و تا کنون قریب ۱۲هزار کشته و قریب ۸ هزار مفقودالاثر از خود   گذاشته است و متأسفانه انتظار میرود که این آمار افزایش یافته و تعداد تلفات و مصدومان بیشتر از این شود. مقدمه این سیل با توفان دریائی دانیل - از بحرانهای ادواری حوزه دریای مدیترانه- شکل گرفت و موجب نزولات جوی بسیار سنگین در اطراف شهر درنه شد و دو سد بزرگی را که با مهار سیلابهای رودخانه فصلی وادی الدرنه، آب مورد نیاز مزارع و باغات اطراف و همچنین شبکه آبرسانی شهری درنه را تأمین میکرد، درهم شکست و به یکباره میلیونها مترمکعب آب پشت این سدها روانه شهر درنه و اطراف آن شد و بخشهائی از شهر به ویژه محلات متراکم و پرجمعیت مناطق پائین دست سدها را غرق کرد و هزاران نفر را کشت و هزاران نفر را به دریا انداخت. سدهای مزبور در دهه اول ریاست جمهوری معمر قذافی و با مشارکت دولت یوگسلاوی ساخته شده و تا سقوط دولت معمر قذافی همواره تحت نظارتهای فنی قرار داشت و تعمیرات لازم در آن صورت میگرفت. پس از خیانت عظیم پیمان ناتو به مردم لیبی و به ویژه دخالت نفرت انگیز دولت آمریکا و سازمان سیا در نابودی دولت قذافی که با همکاری گروههای بنیادگرای اسلامی لیبیائی از گونه طالبان و داعش و لیبرالهای ضد دولتی طرفدار امپریالیسم صورت گرفت، شالوده اتحاد ملی، حاکمیت و نظام اداری کشوری را تجزیه و یا متلاشی کرد و امنیت دلخواه مردم را تا حد نابودی کامل آن کاهش داد به گونه ای که هزاران نفر از ساکنان نقاط آشوب زده و ناامن ناگزیر از مهاجرت به برخی شهرهای ساحلی شدند تا از حداقل امنیت در کشوری برخوردار شوند که بالغ بر هزار گروه مسلح بر مناطق مختلف آن حکومت میکنند. به این ترتیب بود که محلات متراکمی در پائین دست سدهای وادیالدرنه شکل گرفت که دیگر از آب بندهای آن مواظبت چندانی نمی شد و استحکام آنها نیز در برابر سیلابهای پیشبینی ناپذیر کاهش یافته بود. کشتاری چنین سهمگین پیامد مستقیم مداخلات خونبار امپریالیسم بین المللی، به ویژه دولت امریکا است و اگر باید مقصران چنین حادثه هولناکی را تعیین کرد و خواستار مجازاتشان شد، آن مقصران جز رهبران امپریالیسم بین المللی، به ویژه دولتهای آمریکا و فرانسه، و شخص باراک اوباما و نیکولای سارکوزی رؤسای جمهوری اسبق آمریکا و فرانسه نیستند. پس برای اینکه دیگر چنین حوادثی، که وهن به جامعه بشری است، اتفاق نیفتد، و برای اینکه سیطره آدمی بر طبیعت به واسطه نقض قابلیتها و توانائیهای بشری بر اثر منفعت طلبیهای به شدت خصوصی طبقات حاکمه تقلیل نیابد و برای جلوگیری از قهقرای بازگشت تسلط طبیعت بر جامعه بشری که پس از هزاران سال و تنها به سبب منفعت طلبی مشتی مفتخوار بین المللی در حال وقوع است، مبارزه با امپریالیسم را تا نابودی آن ادامه دهیم و بر امحای بازگشت ناپذیرش بکوشیم.

(نقل از مجله هفته در ایران)

تلگرام راه توده:

https://telegram.me/rahetudeh

        پیج فیسبوک راه توده