ترجمه- کیوان خسروی

شرکت «ریتیان» یکی از مجتمع های نظامی - صنعتی آمریکا، از بازنشستگان بالای 70 سال خود برای تولید موشک استینگر دعوت به کار کرد.

 پورتال نظامی «دیفنس وان» گزارش می‌دهد که آنها باید از طرح هایی استفاده کنند که در دوران ریاست جمهوری «جیمی کارتر» تنظیم و گردآوری شده بودند. «وس کرمر»، رئیس بخش «آر تی ایکس ریتیان» گفته: « 20 سال پیش تولید "استینگر" متوقف شده بود و ناگهان در 48 ساعت نخست جنگ اوکراین "استینگر" ستاره نمایش شد و همه خواهان آن هستند».

«مارکوس وایزگربر»، مفسر «دیفنس وان» می‌نویسد: «ایالات متحده آمریکا حدود 2000 موشک گرما یاب به اوکراین فرستاد که از آنها برای سرنگونی هواپیماهای روسیه استفاده شود. همه این موشک ها از ذخایر ارتش آمریکا بوده است. دولت «بایدن» این هفته اعلام کرد که "استینگر"های بیشتری را به اوکراین می‌فرستد. در ماه مه 2022، «ریتیان» سفارش تولید 1700 موشک "استینگر" را از زرادخانه «رداستون» فرماندهی قرارداد ارتش ایالات متحده آمریکا دریافت کرد. پنتاگون اعلام کرد که این موشک‌ها زودتر از سال 2026 تحویل داده نخواهند شد. «وس کرمر» گفت که این شرکت عمدتاً به خاطر زمان ضرور جهت تاسیس کارخانه جدید و آموزش کارکنان آن، حداقل 30 ماه زمان نیاز دارد تا خط تولید" استینگر" را راه اندازی کند. «کرمر» گفت: «ما بازنشستگانی را که 70 سال دارند برمی‌گردانیم تا به کارمندان جدیدمان بیاموزند که چگونه یک "استینگر" را بسازند. ما تجهیزات آزمایشی را از انبارها بیرون می‌آوریم و تار عنکبوت‌های بسته شده درآنها را می زدائیم».

در واقع، دورنماهای از سرگیری تولید این موشک‌های آمریکایی بسیار مبهم تر از آن چیزی است که مدیران "ریتیان" آن را ترسیم می‌کنند. دو دهه است که پنتاگون حتی یک "استینگر" خریداری نکرده و لوازم و تجهیزات جانبی این موشک‌ها دیگر در بازار موجود نیستند، بطوریکه امکان جایگزینی هزاران "استینگر" ارسال شده به اوکراین وجود ندارد. رئیس فناوری‌های" ریتیان"، «گرگ هیز»، در آوریل 2022 توضیح داد که تمام قطعات الکترونیکی موشک نیاز به طراحی مجدد دارند، یعنی در واقع، موشک را از نو بسازیم، و این حتی موضوع فردا هم نیست.

«الن لرد»، فرمانده پنتاگون در آن وقت آشکارا اعلام کرد که وضعیت "استینگر"ها بسیار بدتر از آن چیزی است که شرکت"ریتیان" آن را ترسیم می‌کند. سهم شیر از ذخایر مجتمع ها به اوکراین ارسال شد. «الن لرد» اشاره کرد: «این یک تهدید جدی برای امنیت ماست. وی هشدار داد که آمریکا برای احیای ذخایر موشک‌های ضد تانک حداقل 5 سال زمان نیاز دارد. از آن زمان یک سال می گذرد و پس از آن روشن شد که «الن لرد» حق داشته است. "ریتیان" پیشکسوتان سالمند و قدیمی شرکت را  که می‌توانند طرح‌های قدیمی را که مدت‌ها پیش از پیدایش عصر دیجیتال ساخته شده بخوانند، بکار می گمارد. این بدان معنی است که "ریتیان" نمی‌تواند "استینگر"های جدید را از ابتدا ایجاد کند و مجبور شده است به باستان شناسی صنعتی بپردازد. نسلی از مهندسان و طراحان بازنشسته، یا حتی به دنیای دیگر رفته می‌توانستند طرح‌های سنتی را بخوانند، ولی افراد جوان به سادگی نمی‌فهمند که چه چیزی بر روی آنها تصویر و نوشته شده است. از این رو ناچارند دستورالعمل‌های توضیحات فنی و بهره برداری از آن، دستورات پردازش و فرایندهای فنی را پیدا کنند و مهندسان باستانی که آنها را تنظیم کرده‌اند، بکار گمارند. تنها شرکت "ریتیان" نیست که ناگزیر است به باستان شناسی صنعتی بپردازد. کارخانه تولید کلاهک برای "استینگر" و "جاولین" در شهرک "میدلتون" در ایالت" آیووا"، کارخانه مهمات ارتش "آیووا"، متعلق به شرکت "امریکن اردننس"، شرکت وابسته به مجتمع تولیدی خصوصی "دی اند زیمرمن"، که در سال 1941 ساخته شد و از آن زمان تاکنون، گذشته از اینکه این شرکت هیچ سنتی برای  سرمایه گذاری دریافت نکرده، هرگز مدرنیزه نشده‌اند.

در این واحد‌ به طور گسترده از کار دستی استفاده می‌شود، استفاده از فناوری‌های جدید صنعتی در آنجا غیرممکن است. پس از یک سلسله سوانح و انفجارها، بازسازی کارخانه را آغاز کردند، اما این کارها به این زودی‌ها تکمیل نخواهد شد.

طی 20 سال گذشته، تولید مجتمع‌های "جاولین" در ایالات متحده آمریکا از 10000 به 2000 واحد در سال سقوط کرده است. پرسنل مهندسی پراکنده شده‌اند و کمبود شدید ظرفیت کارخانه احساس می‌شود. برای افزایش تولید سال‌ها نیاز است. حال آنکه آمریکا بر ارسال تسلیحات خود به اوکراین متمرکز شده است.

 "فوربْز" شرکت رسانه ای و مجله آمریکایی می‌نویسد: "تحلیلگران نظامی ضمن تامل درباره مسائل آماده سازی توان تولیدی قدیمی برای برآورده ساختن نیازهای تولید غیرمنتظره زمان جنگ، به پایگاه صنعتی موشکی آسیب پذیر و قدیمی آمریکا چشم دوخته‌اند. کمتر کسی متوجه است که موشک‌های ضد تانک "جاولین" و موشک‌های ضد هوایی "استینگر" توسط یک زیرساخت تولیدی کهنه شده و نامطمئن که مملو از آسیب پذیری‌های محتمل و مشکلات تامین است ، پشتیبانی می‌شوند. در ساختمان تانک آمریکا، پرسنل‌های مهندسی که می توانستند تانک‌های جنگی "آبرامز" را که در زمان خود پیشرفته بودند، طراحی کنند، از دست رفته‌اند. این امر مرتبط است به اینکه پنتاگون یک وقتی تصمیم گرفته بود که ارتش ایالات متحده آمریکا نیازی به تانک‌های جنگی سنگین ندارد، زیرا آنها با جدیدترین انواع سلاح‌ها جایگزین می‌شوند. پرتال" Military.com " می‌نویسد:«در جریان سه سال، از سال 2012، نمایندگان پنتاگون در جلسات متعدد کنگره به شدت طرحی را پیش کشیدند که در واقع برای نخستین بار پس از جنگ جهانی دوم ساخت و نوسازی تانک‌های آایالات متحده آمریکا را به حالت تعلیق درآورد. ارتش پیشنهاد کرده بود که خطوط تولید می‌توانند از محل فروش خارج از کشور باز باشند.»

در ضمن، توصیه‌هایی درباره توقف تولید تانک‌ها از سوی ژنرال «ری اودیورنو»، رئیس ستاد ارتش ایالات متحده آمریکا ارائه شد. او در گفتگو با "آسوشیتدپرس" گفت که «اگر حق انتخاب داشتیم ما از این پول به شکل دیگری استفاده می کردیم و آن را برای تانک‌های 70 تنی "آبرامز" به هدر نمی‌دادیم. کنگره در آن زمان  لجاجت و پافشاری  کرد و پولی را برای نوسازی هد‌ف‌گیری و حسگرهای "برامز" اختصاص داد. هنگامی که درگیری نظامی در اوکراین آغاز شد، خیلی زود آشکار شد که انجام عملیات نظامی فشرده علیه دشمن برابر بدون تانک‌های سنگین غیرممکن است. اما با مدرنیزه سازی "آبرامز"، آمریکایی‌ها به طور جدی تاخیر کردند، احتمالاً همانا به این دلیل است که در تحویل آنها به اوکراین ترمز می‌کنند. منظره سوختن تانک‌های آمریکایی در استپ‌های اوکراین ، به نفع سازنده آنها شرکت-"جنرال داینامیکس لند سیستمز" (شرکت صنایع جنگ‌افزاری آمریکایی است، که در سال ۱۹۸۲ توسط شرکت جنرال داینامیکس تأسیس شد. مترجم) نخواهد بود. آنطور که نوشتیم، شرکت‌های" جی‌ای اوییشن " و" پرت اند ویتنی"(شرکتهای هوا فضای آمریکایی. مترجم) در طرح ریزی موتور هواپیمای انطباق پذیر نسل ششم ناموفق و شکست خوردند. در آغاز سال 2022، نیروی هوایی ایالات متحده آمریکا از توسعه‌ و تکامل طرح های خود منصرف شدند، هرچند هر دو شرکت با صدای بلند عدم موافقت خود را با چنین تصمیمی اعلام کردند. ظرف چند روز، پنتاگون از برنامه جدید برای توسعه موتور هواپیمای تطبیقی رونمایی و قراردادهای مربوطه را صادر کرد. تحليلگران آمريكايي از اينكه سه شركت از پنج شركتي كه قراردادها را دریافت کرده بودند (بوئينگ، لاكهيد مارتين و نورثروپ گرومن) هرگز موتوري ساخته و توسعه ندادند، شگفت زده شدند. چنین تصمیمی می تواند به معنای از دست دادن اعتماد به "جنرال الکتریک اویشن" و "پرت اند ویتنی" باشد که بیهوده زمان و هزینه را به هدر دادند. ماهیت درگیری پنتاگون با این هیولاهای تولید هواپیما دقیقاً در این زمینه نهفته است. ارتش به سران غول های دفاعی اطلاع داد که: «شما از پس بازسازی طرح‌های قدیمی موتور تطبیقی برنیامده‌اید، باستان شناسی صنعتی برای کمک شما است. ما به شما پول می‌دهیم تا ورشکست نشوید و با سه شرکت دیگر از صفر شروع کنید»

ابزارهای "باستان شناسی صنعتی" امروزه به طور فعال در انجمن‌های مهندسی جهانی مورد بحث قرار می گیرند. بر مشکلاتی که پیش روی مجموعه نظامی-صنعتی آمریکا و متحدانش به وجود آمده، روزی غلبه خواهند کرد، اما این امر نه فردا و به نظر می‌رسد حتی نه پس فردا روی نخواهد داد. از دست دادن دانشکده علمی و مهندسی سنگین تر از از دست دادن ذخایر طلا و ارز است. این مشکلات صنایع دفاعی غرب ما را متأثر نمی‌کند. تا زمانی که تنگناهای تولید دفاع جمعی از بین نرود، ایالات متحده آمریکا و متحدانش آماده درگیری نظامی مستقیم با دشمنان دارای قدرت برابر نیستند. این امر به ما زمان می‌دهد تا به آنچه که دیر یا زود نمی‌توان از آن اجتناب کرد، آماده شد.

https://www.fondsk.ru/news/2023/07/09/oboronnyy-kompleks-ssha-zanyalsya-industrialnoy-arkheologiey.html

تلگرام راه توده:

https://telegram.me/rahetudeh

        پیج فیسبوک راه توده