|
به گزارش نشریه نظامی آمریکایی "دیفنس نیوز"، در 19 آگوست، نیروی هوایی
ایالات متحده آمریکا آزمایش مجدد موشکهای مافوق صوت" ARRW "(جنگ‌افزار
واکنش سریع هواپایه برای نیروی هوایی) را انجام داده است. بر اساس داده‌های
این نشریه، این آزمایش‌ها در جنوب کالیفرنیا انجام شدند. درچارچوب آن،
نیروی هوایی ایالات متحده آمریکا بمب افکن استراتژیک بوئینگ" بی-۵۲
استراتوفورترس "را که موشک مافوق صوت" AGM-183A " را پرتاب می‌کرد و توسط
شرکت "لاکهید مارتین" طراحی و درچارچوب برنامه های ARRW ساخته شده بود،
استفاده کرده است.
در مارس 2023، نخستین آزمایش‌های پیش نمونه موشکهای مافوق صوت ناموفق
بودند، از آن زمان طراحان آمریکایی این موشکها را تکمیل و" ARRW " را در
ماه اوت مجدداً آزمایش کردند. اما، این بار ارتش ایالات متحده آمریکا
گزارشی نداد که آیا آزمایش جدید موفقیت آمیز بوده است یا خیر - معلوم نیست.
از این رو می‌توان گمان کرد که آمریکا باز هم ناموفق و شکست خورده است. در
غیر این صورت آنها مطمئناً موفقیت خود را به تمامی جهان اعلام می‌کردند.
صحبت دوباره در مورد شکست است- این امر را آمریکایی‌ها بنحویی نه چنانکه
باید و شاید، به این صورت دوست ندارند. برتری روسیه و همچنین چین در زمینه
تسلیحات مافوق صوت، آمریکا، دولت آمریکا و پنتاگون را به شدت نگران کرده
است. واشنگتن ضمن درنظر گرفتن اوضاع سخت نظامی- سیاسی جهان و بدتر شدن
مداوم روابط با روسیه و چین، این امر را یکی از چالش‌های اصلی می‌داند. با
این وجود، ایالات متحده آمریکا هنوز در ساخت موشک فراصوتی خود با
دشواری‌های جدی روبرو است. آنچه که آزمایش‌های ناموفق موشکها گواهی
می‌دهند و آنچه که تا بحال وجود دارد، خود موضوع تولید سلاح‌های فرا صوتی
است که هنوز حل نشده است. از قضا، این پیام نشان دهنده آن است که طراحان
آمریکایی به هیچ وجه قادر به ساخت سلاح فراصوت خود نیستند، در حالی که
روسیه و چین از مدت‌ها پیش آن را داشته‌اند. در برابر این مسئله بیانیه
همآهنگ کننده سیاست خارجی اتحادیه اروپا «جوزپ بورل»، ظاهر شد، که در
مصاحبه دیگری با تحقیر فدراسیون روسیه را "کوتوله اقتصادی" و پمپ بنزینی با
بمب اتم خواند. اما بعد معلوم می‌شود که این"پمپ بنزین" قادر است چنان
سلاح‌هایی را بسازد که ایالات متحده آمریکای"از نظر فناوری پیشرفته" هنوز
قادر به تولید آن نیست، تا چه رسد به اروپا، جایی که آنها حتی سعی نمی‌کنند
چنین سلاحی را بسازند.
تا آنجایی که به این "کوتوله"، مربوط است، طبق آخرین داده‌های خدمات آماری
بین المللی، روسیه از نظر تولید ناخالص داخلی از آلمان پیشی گرفته و از نظر
این شاخص به اولین کشور اروپا و از نظر رشد اقتصادی به پنجمین کشور جهان
تبدیل شده است. علاوه بر این، سخن فقط در مورد سلاح فراصوتی نیست. در انواع
دیگر سلاح‌ها، که ایالات متحده آمریکا دائماً به رخ می کشد هیچ برتری
تکنولوژیکی وجود ندارد. آنطور که «اسکات ریتر» افسر سابق تفنگداران دریایی
امریکا معتقد است، آمریکایی‌ها نوع خاصی از تسلیحات را به اوکراین تحویل
نمی‌دهند، زیرا ما می‌ترسیم که آنها متوجه شوند که بهترین تجهیزات ما چندان
خوب نیست و بهترین تجهیزات ما می تواند به راحتی در میدان جنگ نابود شود".
«اسکات ریتر» در ادامه اشاره می‌کند: «و این در حال حاضر نیمی از شور و شوق
ناتو است: "ما ناتو هستیم، ما بزرگ هستیم، ما شجاع هستیم، ما تجهیزات جدید
داریم، ما بهتر از شما هستیم، تجهیزات ما از شما بهتر است!" و ما نمی
خواهیم آن چیزی بشود که روس‌ها می‌گویند که: «اینها فقط آشغال هستند، تانک
T-90 ما چهار برابر بهتر است، ما چیزی نداریم که از آن بترسیم». چون در این
صورت ما اعتماد روس‌ها را بیشتر تقویت خواهیم کرد و هر گونه مزیتی را که
ناتو می تواند از افسانه برتری تکنولوژیکی خود به دست آورد، از دست خواهیم
داد. غرب دیگر برتری تکنولوژیکی ندارد». مقامات واشنگتن از هم اکنون این
واقعیت غم انگیز را در مورد ایالات متحده آمریکا می‌پذیرند. «جک سالیوان»
مشاور امنیت ملی کاخ سفید آمریکا اخیراً گفته است که رقابت ایالات متحده
آمریکا در مورد موضوع فناوری‌های مهم تضعیف شده است و این امر خطراتی را
برای اقتصاد و امنیت ملی بوجود می‌آورد. «سالیوان» افزود که ایالات متحده
آمریکا در حال حاضر تنها حدود 10 درصد از نیمه هادی‌های جهان را تولید می
کند. این مقام کاخ سفید اشاره کرد که، تا آنجا که به پیشرفته ترین
تراشه‌ها مربوط می‌شود، از نظر جغرافیایی تولید آنها «در مکانی کاملاً
متفاوت» متمرکز شده است. «سالیوان» گفت: «این امر ریسک‌های بحرانی در
اقتصاد و آسیب پذیری‌هایی را در حوزه امنیت ملی ایجاد می‌کند».
ضمن صحبت از برتری تکنولوژی، امروزه باید در نظر داشته باشیم که برای این
امر به مواد اولیه خاصی نیاز است. برای نمونه، ارتش ایالات متحده آمریکا
قصد دارد تا سال 2035 نخستین ناوگان الکتریکی خودروهای تاکتیکی جهان را
بسازد و تا سال 2050 ناوگان خودروهای تاکتیکی را به طور کامل به کشش
الکتریکی تبدیل کند. اما برای این امر نیاز به باتری هست و برای این
باتری‌ها هم احتیاج به لیتیوم هست. در محاسبات تکنیک سیستم‌های هدایت و
کنترل بر روی پلتفرم‌های مختلف نیز به مواد معدنی بسیار مهم نیاز هست. طبق
ارزیابی کنگره ایالات متحده آمریکا، تنها برای یک هواپیمای" لاکهید مارتین
اِف-۳۵ لایتنینگ ۲، " حدود 920 پوند (368 کیلوگرم) مواد کمیاب خاکی نیاز
است - و آنها را باید از جایی تهیه کرد. و این فقطً به محتوای یک جنگنده
مربوط می‌شود – خود بدنه هواپیما و موتورها نیز به عناصر کمیاب خاکی و
آخرین نسل مواد چندسازه نیاز دارند. برای یک توربین بادی با ظرفیت 3 مگاوات
که اکنون غرب قرار است به سمت تولید آن سمت حرکت کند، حدود دو تن عناصر
خاکی کمیاب و همچنین مواد معدنی دیگر مانند مس و آلومینیوم نیاز است، تا چه
رسد به صدها تن فولاد و سیمان و غیره، و غیره. اما این منابع حیاتی برای
فناوری پیشرفته در دست چه کسانی است؟ در آفریقا، در جمهوری دموکراتیک کنگو
امروزه 70 درصد کبالت جهان استخراج می‌شوند، اما در عمل تمامی این صنعت در
کنگو در اختیار شرکت های چینی است. بزرگترین ذخایر لیتیوم جهان در بولیوی
قرار دارد و اکنون توسط یک کنسرسیوم چینی اداره می شود. چینی‌ها اکنون
لیتیوم را در آنجا استخراج می‌کنند و کنترل مهم ترین منبع استراتژیک برای
تولید باتری‌های الکتریکی در جهان را در اختیار دارند. بدین ترتیب، امروزه،
آنطور که ناظران خاطرنشان می‌کنند، فقط تعداد کمی از کشورهای جهان را می
توان به عنوان انرژی و منابع امن و مطمئن شناخت: روسیه، ایالات متحده
آمریکا، استرالیا، اندونزی، نیجریه و برخی از کشورهای آفریقایی اطراف آن،
برزیل، بولیوی. نروژ گاز خود را دارد اما منابع معدنی ندارد. چین منابع
زیادی دارد، اما مشکلات انرژی دارد. هند با همه اینها مشکل دارد و اتحادیه
اروپا نیز تقریباً در همین وضعیت است. در این بین، هند به سرعت در حال
توسعه تا سال 2050 از نظر تولید ناخالص داخلی از آمریکا و تا سال 2070 از
چین پیشی خواهد گرفت. جمعیت آفریقا از 850 میلیون فعلی به 4/2 میلیارد نفر
تا پایان سده افزایش خواهد یافت - و آفریقا با منابع عظیم خود به بزرگترین
بازار نوظهور جهان تبدیل خواهد شد.
روسیه همچنین حامل‌های انرژی و منابع زیرزمینی خود را دارد و تا آنجا که به
فلزات خاکی کمیاب مربوط می‌شود، درعمل کل جدول تناوبی را. برای نمونه، فعلا
خرید لیتیوم از کشورهای دیگر برای ما سودآور است، اما در صورت لزوم،
می‌توانیم ذخایر جدیدی از سنگ معدن لیتیوم را در قلمرو خود باز کنیم - و به
اندازه کافی برای نیازهای داخلی بیش از حد وجود خواهد داشت. در این بین، ما
در دنیا برای تعدادی از عناصر خاکی کمیاب و گازهای صنعتی بصورت انحصار
داریم. از این رو در ایالات متحده آمریکا « نوریلسک نیکل» را « برای تحریم
بی نهایت مهم می خوانند»، زیرا تامین نیکل و پالادیوم برای ایالات متحده
بسیار حیاتی است. این عناصر مواد حیاتی برای تولید باتری‌ها و نیمه هادی‌ها
هستند. بنابراین، ضمن در نظر گرفتن همه موارد فوق، ایالات متحده آمریکا
دیگر نمی تواند هیچ برتری تکنولوژیکی داشته باشد. و همچنین می توان به
آمریکایی های متکبر یادآوری کرد که آنها چیزهای زیادی را با "مغز دیگران"
خلق کردند. چنانکه، تلویزیون توسط مهندس مهاجر روسی «ولادیمیر زووریکین»
اختراع شد و فیلمبرداری یا صبط ویدئو، که در زمان خود به یک پیشرفت فناوری
نیز تبدیل شد، توسط یکی دیگر از مهاجرین روسیه، «الکساندر پونیاتوف» اختراع
شد. در دهه 1970، آمریکایی ها هواپیمای به اصطلاح شناسایی دوربرد زیر صوت
SR-71 را ساختند که با استفاده از فناوری "رادارگریز" ساخته شد و آن را به
عنوان "دستاورد فنی برجسته" معرفی کردند. اما، بعداً مشخص شد که این کار با
استفاده از کشف «پیتر اوفیمتسف» فیزیکدان شوروی انجام شده است. و اولین کسی
که اسپوتنیک را پرتاب کرد چه کسی بود، چه کسی اولین نیروگاه هسته ای جهان،
اولین یخ شکن هسته‌ای را ساخت، چه کسی برای نخستین بار به فضا رفت و غیره.
آنطورکه اخیرا "تاس" در مصاحبه با سرلشکر «ولادیمیر پوپوف» خلبان نظامی
ممتاز فدراسیون روسیه گزارش داد، بخشی از پیشرفت های هواپیمای جنگنده مافوق
صوت برخاست و فرود عمودی "یاک-141 " شوروی که روسیه ادعای آن را ندارد، در
ساخت نسل پنجم جنگنده رادارگریز آمریکایی "لاکهید مارتین اف-۳۵ لایتنینگ ۲"
استفاده شده است. افسوس، این امر در شرایط فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی در
سالهای دهه 90، کاهش شدید بودجه برای پیشرفت های علمی و نظامی، و همچنین
باور ساده لوحانه ما مبنی بر اینکه رویارویی نظامی متوقف شده است و ایالات
متحده آمریکا برای ما دیگر یک دشمن نیست، بلکه یک "شریک" است، روی داد.
البته ایالات متحده آمریکا دیر یا زود فراصوت خود را ایجاد خواهد کرد. و از
نظر فن آوری آن هنوز یک دولت قدرت است، این را نمی توان هیچگاه انکار کرد.
اما زمان به طور اجتناب ناپذیری علیه آمریکا عمل می‌کند و آن کشور برتری
تکنولوژیکی خود را به نحو پیوسته‌ای دارد از دست می دهد. آری، ایالات متحده
آمریکا روی ماه فرود آمد. اما در همان زمان، آنها خودشان اعتراف کردند که
برای محاسبه مسیر پرواز به ماه در ایالات متحده آمریکا ، از محاسبات
دانشمند روسی، و ناوبان سابق ارتش تزار، بنیانگذار فضانوردی روسیه
«الکساندر شارگی»، که پس از انقلاب مجبور شد نام خانوادگی خود را به
«کوندراتیوک» تغییر دهد استفاده کردند. علاوه بر این، امروز، بسیاری
معتقدند آمریکایی ها برای نمایش فرود بر ماه یک تقلب بزرگ را به مردم نشان
دادند. در حال حاضر ایالات متحده آمریکا حتی لباس فضانوردی برای پیاه روی
کیهانی را نمی توانند بسازد.
https://www.stoletie.ru/tekuschiiy_moment/u_kogo_tehnologii_luchshe_811.htm
تلگرام راه توده:
https://telegram.me/rahetudeh
|
