با صدقه "خیُرین"

برخی شبکه‌های اجتماعی سخنرانی یکی از اعضای اتاق بازرگانی را منتشر کرده اند که حرف های درستی می زند. او در این سخنرانی می گوید جمهوری اسلامی و جامعه ایران افرادی را به مجرم تبدیل می کند، یا آنها را به خودکشی سوق می دهد و سپس آنها را زندانی می کند و یا دست آنها را می برد و یا اعدام می کند، در حالیکه اینها راه حل نیست و می توان با ایجاد کار برای این افراد جلوی افزایش جرم و جنایت را در جامعه گرفت.

محتوای سخنان ایشان در کل درست است. اینکه ایشان یا هر کس دیگر بکوشد به افراد کمک کند بسیار نیکو و قابل ستایش است. اما مشکل اصلی در جایی است که آقای نبی (سخنران) در آن سخنرانی، خودش می گوید در اتاق بازرگانی؛ یعنی در نهادی که رئیس سازمان امور مالیاتی آن را "اتاق فراریان مالیاتی" نام داده است فقط در یک قلم بابت 21 میلیارد دلار واردات با کارت‌های بازرگانی حتی یک ریال مالیات هم نپرداخته‌اند. این غیر از نقش آنها در قاچاق، استخدام کولبر، واردات مواد اولیه و خروج ارز از کشور تحت عنوان "صادرات غیرنفتی" و غیره است.

اعضای این اتاق دهها سال است حاضر نیستند مالیات بدهند و حتی در زمان آیت الله خمینی برای آنکه از اینها مالیات بگیرند به "احکام ثانویه" ‌متوسل شدند و مجمع تشخیص مصلحت نظام اصلا برای آن شکل گرفت که قانون کار و پرداخت حق بیمه کارگری که اینها مخالف آن بودند و آن را غیرشرعی می دانستند را تصویب کند. کسانی که به پرداخت مالیات بر سود و دارایی و ثروت و حق بیمه و قانون کار اعتقاد ندارند چگونه میتوانند و یا می خواهند جلوی جرم و جنایت را در کشور بگیرند؟

دولت مدرن در جهان با مالیات اداره می شود نه با صدقه و خیراتی که اتاق بازرگانی به آن اعتقاد دارد و در حقیقت پشت آنها سنگر گرفته تا مالیات ندهد. باید خطاب به آنها گفت: شما مالیات خود را بدهید، نیکوکاری و کارآفرینی پیشکش. ما از نظام‌های سوسیالیستی که مسئله همبستگی و جلوگیری از فقر و بی مسکنی و پریشانی مردم قبل از هر چیز برای آنها یک اصل اخلاقی و بنیاد زندگی اجتماعی است (برای نمونه چین) سخن نمی گوییم. اگر اعضای اتاق بازرگانی در یک کشور سرمایه داری مثل سوئد یا نروژ زندگی می کردند 70 درصد دارایی شان را بعنوان مالیات بر درآمد و ثروت از شان می گرفتند و با همان مالیات کشور را اداره می کردند و بهداشت و آموزش و خدمات عمومی رایگان و بازنشستگی آبرومند بوجود می اوردند و جرم و جنایت کاهش می یافت که نیاز به دخالت و نیکوکاری اعضای اتاق بازرگانی و کلان بازاری ها نبود.

مشکلاتی که این سخنران اتاق بازرگانی به آنها اشاره می کند واقعی است اما راه حل‌های این مشکلات صدقه نیست. اگر گردانندگان اتاق بازرگانی دست از خلاف و قاچاق و خروج ارز از کشور بردارند، با واردات، کارخانه‌های داخلی را زمین نزنند. با صادرات، ارزاق مورد نیاز مردم و مواد اولیه مورد نیاز تولیدکنندگان را گران نکنند. به قانون کار و حقوق کارگران و زحمتکشان احترام بگذارند، مالیاتشان را هم به نرخ کشورهای پیشرفته سرمایه داری بپردازند وظیفه مدنی خود را در برابر مردم و کشوری که از آن سود می برند انجام داده‌اند و وظیفه‌‌ای بیش از این برعهده آنان نیست.

تلگرام راه توده:

https://telegram.me/rahetudeh

        پیج فیسبوک راه توده