زایمان پُر درد جهان نوین است

مهاجمینی که از آستین اسرائیل و ترکیه در آمدند و با تجهیزات کامل نظامی شهر حلب سوریه را تسخیر کردند، بر خلاف تصوراتی که رسانه های غربی به آن دامن می زنند و برخی تحلیگران نظامی در دام آنها افتاده اند، نه ارتش آزادیبخش اند و نه انقلابیون رهائیبخش. آنها همان طالبان و القاعده و داعش اند که ماموریت اجرا می کنند. مزد می گیرند، آموزش می بینند و حاضر به خدمت می شوند. از میان مسلمان های متحجر نیرو می گیرند. از جمله از چچن ها، ازبک ها، ایغورها، تاجیک ها، طالب ها و...

نه تنها در خاورمیانه، که در افریقا نیز آنها را برای ماموریت های محوله آموزش داده اند. در باره ماهیت و وابستگی آنها همین کافی نیست که نظامیان ترک و اوکرائینی در صفوف آنها جای دارند و رهبریشان می کنند؟ در گذشته تویوتای لندکروزو ژاپنی در اختیارشان گذاشتند (داعش) و اکنون تانک و پهپاد. توحش آنها هیچ تفاوتی با توحش داعش ندارد.

اسرائیل در نوبت های مختلف سوریه را بمباران کرد و سپس ارتش زمینی تروریست ها با بهره گیری از آن بمباران ها وارد حلب شد. مثل هر جنگ دیگری. ابتدا بمباران هوائی و سپس ورود نیروی زمینی.

عزم اسرائیل و امریکا کوتاه کردن دست ایران از سوریه و لبنان است تا بتوان گام بعدی را برای رسیدن به مرزهای ایران از طریق عراق و شاید آذربایجان و بلوچستان بردارد.

ترکیه و اسرائیل درچند محاسبه اشتباه گروههای شبه نظامی داعشی را به امید رسیدن آنها به دمشق و سرنگونی دولت بشار اسد، با توپ و تانک و فرماندهان نظامی ترک ها راهی سوریه کردند. این اشتباه محاسبه که امریکا نیز در آن سهم دارد، از آنجا ناشی شد که آنها سوریه امروز را با سوریه دوران انقلاب های رنگی در منطقه خاورمیانه فرض کردند. درحالیکه نه مردم سوریه مردم 2005 اند و نه دولت و ارتش سوریه آن ارتش و دولت 2005. در این 20 سال چشم و گوش مردم سوریه به روی حقایقی باز شد که در کشورهای همسایه آنها روی داد و کشتار و ویرانی به بار آورد.

اشتباه دیگر آنها این بود که حمایت جبهه شرق از دولت سوریه را در محاسبه خود نگنجاندند. روسیه اینبار به نیابت از جبهه شرق به یاری دولت سوریه شتافت و ایران نیز پس از 3 روز تعلل و دو دلی، بر تردیدهایش غلبه کرد و هواپیماهای حامل سلاح و نفرات نظامی را به سوریه ارسال و اعزام کرد.

 در ادامه همین اشتباه محاسبات، سازمان دهندگان تهاجم نظامی جاری، موقعیت دولت سوریه و شخص بشار اسد در میان کشورهای منطقه و رهبران آنها را هم محاسبه نکردند. سخنرانی آتشین اسد در اجلاس سه هفته پیش اتحادیه عرب در عربستان، او را در کسوت پیشرو ترین رهبر جهان عرب نشان داد. او در این سخنرانی بشدت علیه اسرائیل و امریکا و جنایاتی که در لبنان و غزه مرتکب شده و می شوند موضع گیری کرد.

حوادث جاری در سوریه، هنوز خاتمه نیافته، اما تردید نیست که به آن نتیجه ای نخواهد رسید که مثلث امریکا- ترکیه- اسرائیل آرزوی آن را دارند.

ناتو با تمام تجهزاتی که در اختیار ارتش اوکراین گذاشت، در آن کشور زمین گیر شد. حوادث سوریه یک هزارم حوادث اوکراین هم نیست.

جهان در حال زایمان مناسباتی نوین است و هیچ  زایمانی بی درد نخواهد بود. در این زایمان نه تنها منطقه ما، بلکه افریقا و امریکای لاتین و آسیای دور نیز هزینه خواهند داد، اما زایمان ناگزیر است. آنچه در سوریه می گذرد، ناله ای برخاسته از همین زایمان است. آنچه که باید درک کرد و در محاسبه تحلیلی خود از حوادث جاری در سوریه و لبنان و شاید ایران گنجاند همین زایمان پر درد است.

تلگرام راه توده:

https://telegram.me/rahetudeh

        پیج فیسبوک راه توده