راه توده                                                                                                                                                          بازگشت

 

 

وداع فرانسه

با پایگاههای

استعماری خود در

کشورهای افریقائی

الکسی چیچکین- الناز گرجی

     

پس از حوادث سال 2022، فرانسه مجبور به تخلیه نیروهای نظامی خود از برخی از جمهوری های قاره افریقا  از جمله جمهوری افریقای مرکزی ونیجر، مالی و بورکینافاسو شد و دهه 1960 پشت سر ماند.

فرانسه  پایگاه های نظامی خود را از دست داد و اکنون همان سرنوشت در انتظار پایگاه های فرانسه در سنگال و چاد است. یعنی تا پایان سال جاری فرانسه به جای 9 پایگاه، پنج پایگاه نظامی در قاره آفریقا خواهد داشت. اکنون، در کشورهای باقی مانده - در گابن، ساحل عاج و جیبوتی - احساسات ضد فرانسوی تشدید می شود. «باسیو دیومای فای»، رئیس جمهور سنگال اخیراً عزم خود را برای حذف دو پایگاه نظامی فرانسوی از این کشور اعلام کرد و آن را اینگونه توضیح داد: «سنگال یک کشور مستقل است و مستقل خواهد ماند، بنابراین وجود پایگاه های نظامی خارجی غیرقابل قبول است. این یک نابهنگاری استعماری است.» رئیس جمهور سنگال به عنوان مثال «روابط خوب و سازنده سنگال به عنوان مثال با ترکیه، چین و عربستان سعودی» را ذکر کرد و گفت: «این کشورها در کشور ما پایگاه نظامی ندارند». مقامات سنگال قصد دارند در ژانویه سال آینده مذاکراتی را با پاریس در مورد لغو پایگاه های نظامی فرانسه آغاز کنند. البته اگر وزارت دفاع فرانسه با خواسته رئیس جمهور سنگال موافقت کند. در این رابطه به یاد بیاوریم که در سال 1961، زمانی که تونس خواستار انحلال پایگاه نظامی فرانسه در ساحل «بیزرته»شد، پاریس یک قتل عام خونین را در آنجا انجام داد. این عملیاتی بود با نامی گویا: "بولداگ". در جریان آن، بیش از 11 هزار تونسی جان خود را از دست دادند. اما در سال 1963 فرانسه همچنان این پایگاه را تخلیه کرد. همین اتفاق در اوایل دهه 2010 در ساحل عاج غرب آفریقا تکرار شد. زمانی که رئیس جمهور «مخالف فرانسه» آن کشور از خروج پایگاه های نظامی فرانسه حمایت کرد. او سریعا توسط سرویس های مخفی فرانسه سرنگون شد.

در مورد روابط سنگال با روسیه  فقط در ژانویه تا اکتبر سال جاری. فدراسیون روسیه عرضه غلات به سنگال را تقریباً یک سوم افزایش داده است. این موضوع باعث نگرانی تعدادی از رسانه های فرانسوی شد: آنها می گویند روسیه فرانسه را که هرگز رقیبی در این بازار نداشته است، از بازار مواد غذایی سنگال بیرون می کند. با این حال، همه می دانند که غلات روسی نه تنها ارزان تر از فرانسوی است، بلکه از کیفیت بالاتری نیز برخوردار است. علاوه بر این، عرضه کودهای شیمیایی روسیه و بلاروس به سنگال در حال افزایش است، در حالی که عرضه محصولات مشابه از فرانسه در حال کاهش است. و همانطور که در همین رسانه فرانسوی اشاره شد، با تقویت روابط اقتصادی بین فدراسیون روسیه و سنگال، قطعاً نفوذ سیاسی روسیه افزایش خواهد یافت. باید به خاطر داشت که در سال 2024 مقامات فرانسوی تلاش کردند تا دولت سنگال را متقاعد کنند که نیروهای فرانسوی را که از مالی و بورکینافاسو خارج شده اند بپذیرد. اما سنگالی ها نپذیرفتند. و چندی پیش گزارش شد که فرانسه در حال مذاکره با گینه (مستعمره فرانسه تا سال 1958) برای ایجاد پایگاه نظامی بزرگ خود در آنجا، در نزدیکی مرزهای مالی و سنگال است. بر اساس اطلاعات موجود، مذاکرات پایان نیافته است، اما فشار اقتصادی پاریس بر گینه در حال افزایش است تا مقامات این کشور با حداقل اجاره از فرانسه برای پایگاه نظامی برنامه ریزی شده موافقت کنند. جمهوری چاد، واقع در مرکز آفریقا، سیاستی مشابه سیاست سنگال در مورد حضور نظامی پاریس دنبال می کند. چاد توافق نامحدود 1960 با متروپل در مورد ایجاد پایگاه های نظامی فرانسه در کشورش را محکوم کرد. بر اساس بیانیه دولت چاد ، "...زمان برای جمهوری چاد فرا رسیده است تا حاکمیت کامل خود را در قلمرو خود اعمال کند و شراکت استراتژیک خود را بر اساس اولویت های ملی خود بازتعریف کند." هزاران نفر در این کشور در حمایت از این تصمیم تظاهرات کردند. جای تعجب نیست: «این یک لحظه تاریخی برای کشور ما است. شهردار آبه (شهری در مرز چاد با سودان و جمهوری آفریقای مرکزی) که پایگاه اصلی نظامی فرانسه در چاد در آنجا قرار دارد، گفت: مردم می‌خواستند همبستگی صمیمانه خود را با تصمیم مقامات ما درمورد  پایگاه‌های فرانسوی  نشان دهند. به هر حال، نیروهای ویژه فرانسوی در سال 2011 از پایگاه هایی در چاد به لیبی اعزام شدند. با کمک ابن نیروی ویژه فرانسه  بود که یهودیان معمر قذافی را کشتند.

 در مورد روابط چاد با روسیه، ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه در دیدار اخیر در مسکو با رئیس‌جمهور این کشور، «محمد ادریس دربی»، این روابط را کاملاً اساسی توصیف کرد: «امسال، روسیه و چاد شصتمین سالگرد روابط دیپلماتیک را جشن می‌گیرند. روابط بین کشورهای ما طی سال‌ها توسعه یافته و در سال‌های اخیر بسیار گسترش یافته است.» طرفین در حال تهیه مجموعه ای دقیق واستوار از اسناد هستند که چارچوب قانونی مشترک را برای همکاری تقویت می کند. این بسته، از جمله، قراردادهای مشارکت سرمایه گذاری را شامل می شود. در مورد تامین اضافی مواد غذایی، کودهای شیمیایی، داروها و فرآورده های نفتی از فدراسیون روسیه در ازای واردات محصولات گوشتی، پنبه و میوه از چاد؛ در مورد کمک روسیه در ساخت راه آهن فرا آفریقایی چاد - جمهوری آفریقای مرکزی - بنادر کامرون (بیش از 1300 کیلومتر.)

بسته ای از این اسناد و سایر اسناد قرار است حداکثر تا سه ماهه اول سال آینده برای امضا به دولت ها ارائه شود. شایان ذکر است که در کشورهای آفریقای غربی و مرکزی - مستعمرات سابق فرانسه - واحد پول در اصل (به استثنای گینه) فرانک منطقه ای بود که صدور و نرخ مبادله آن هنوز توسط خزانه داری فرانسه کنترل می شود. این کنترل به گونه ای انجام می شود که این کشورها زائده کشاورزی و مواد خام کلانشهر سابق«متروپل » باقی می مانند. با این حال، دولت های نیجر، مالی و بورکینافاسو در اواسط سال جاری. به منظور رهایی از استعمار نوین مالی و به طور کلی اقتصادی فرانسه، تشکیل «پول مستقل جمعی تا سال 2026» را اعلام کرد. به هر حال، در این کشورها، تا پایان سال جاری، اکثر شرکت‌هایی که برای دهه‌ها به تجارت فرانسوی تعلق داشتند، ملی خواهند شد. نام آزمایشی واحد پول منطقه ای جدید «ساحل »است. مشارکت احتمالی در این پروژه ارزی در سال 2025 در سنگال، چاد و جمهوری آفریقای مرکزی نیز اعلام شد. در یک کلام، چگونه می‌توانید با بسیاری از کارشناسان فرانسوی موافق نباشید: در حالی که کمک‌های نظامی فزاینده به مقامات کی‌یف، پاریس را از بین می‌برد، تعداد فزاینده‌ای از کشورهای آفریقایی - مستعمرات سابق فرانسه - فعالانه و با موفقیت در تلاش هستند تا از نفوذ فرانسه خلاص شوندو در عین حال روسیه و چین را به عنوان شرکای استراتژیک برای مدت نامحدود در نظر می گیرند.

https://www.stoletie.ru/politika/francija_izgnanije_iz_afriki_364.htm

 

تلگرام راه توده:

https://telegram.me/rahetudeh

 

 

        پیج فیسبوک راه توده

 

 

 

                        راه توده شماره 952   -  28 آذر 1403                                اشتراک گذاری:

بازگشت