ترجمه- آزاده اسفندیاری

 رویدادهای سال گذشته در دنیای غرب پر از تناقض است: "کشورهای دموکراتیک" مجموعه  دموکراسی های خود را با عناوینی مختلف، کاملا علنی و بدون هیچ پرده پوشی به نمایش گذاشتند. قبلاً حداقل سعی می کردند بهانه هایی بیاورند، حیله گر باشند، هیاهو کنند و یا با خیمه شب بازی کالای های تقلبی خود را عرضه کنند، اما در سال 2024 دیگر بی پرده نیات خود را عملی کردند. برگ انجیر به پایین لغزید و دیگر چیزی پنهان نماند.

آیا انتخاب مردم رومانی باب میل ما نیست؟ خب ما می توانیم و انتخابات رومانی را به بهانه ای مضحک باطل می کنیم.

آیا نمی توان مولداوی را وارد اتحادیه اروپا کرد؟ ما در انتخابات ریاست جمهوری مولداوی، به شهروندان این کشور که در روسیه مقیم هستند، اجازه رأی دادن را نمی دهیم، اما با چند برابر کردن آرای مولداوی ها در غرب اروپا دست به تقلب می زنیم و سر انجام نتایج را به دلخواه خود جعل می کنیم. (1)

آیا مردم گرجستان در انتخابات خود رای نادرست دادند؟ ما برای آنها "میدان" ترتیب می دهیم و سعی می کنیم دولت منتخب قانونی را تحت رهبری یک شهروند فرانسوی باطل اعلام کنیم.

آیا زلنسکی بدون انتخابات به ریاست جمهوری خود ادامه داد؟ بیایید او را نماد دموکراسی معرفی کنیم.

با وجود همه این ها، آیا رابرت فیکو، در اسلواکی بدون اجازه به قدرت رسید؟ این نخست وزیر غیر "متعارف"، در اثر شلیک گلوله به شدت مجروح شد و غرقه در خون به زمین افتاد! شاعری ناشناس از غیب رسید و به این سیاستمدار محبوب شلیک کرد. هر چند جای خوشحالی است که فیکو، زنده ماند.

خوب! اینجا حومه اتحادیه اروپا است و با اعضای شکست خورده و غیر خودی آن مشکلی جدی وجود ندارد. شاید در کشورهای پیشرو اروپایی به اصطلاح ارگ های دموکراسی، اوضاع به گونه ای دیگر پیش می رود؟ نه واقعا.

یک رقیب سیاسی در فرانسه، مارین لوپن، با زندان و ممنوعیت شرکت در انتخابات روبرو است زیرا عده زیادی از مردم به او رای می دهند و او رئیس جمهور کشور می شود، ایا اینطور نیست.

در آلمان، این سوال که آیا حزب آلترناتیو برای آلمان باید ممنوع شود یا نه به طور جدی مورد بحث است، زیرا بخشی از شهروندان سیاستهای این حزب را قبول دارند و می خواهند به آن رای دهند. رهبران حزب به خشونت فیزیکی تهدید می شوند.

یک نامزد غیرمتعارف ریاست جمهوری در آمریکا دو بار در جریان کارزارهای انتخاباتی ترور شد. اولین بار، دونالد ترامپ به طور معجزه آسایی جان سالم به در برد زیرا او کمی سر خود را چرخاند و گلوله تکه ای از گوش او را پاره کرد. تنها تقصیر او این بود که اکثریت آمریکایی ها می خواستند به او رای دهند. کاری که در نهایت انجام دادند.

این بدان معناست که اکنون پدران بد نامی بر کشورهای غربی حکومت می کنند که از بلندی به اراده مردم تف می کنند.

و تناقض اینجاست: در کشورهایی که غرب آنها را "اقتدارگرا" میخواند، انتخابات دموکراتیک و عادلانه  است: فقط به برخی از انتخابات دیگر کشور ها نگاه کنید. رهبر پیروز به وضوح درک می کند که بر اراده اکثریت مردم تکیه می کند و این به او قدرت واجازه می دهد تا از استقلال کشور خود دفاع کند.

اما کشورهایی که دهه ها به ما، مردم "عقب مانده"، درباره نحوه برگزاری درست انتخابات درس می دادند، در واقع یک دیکتاتوری بی پرده را اجرا می کنند.

این شبیه همان داستان "سانسور" است. روسیه و چین متهم به "محدود کردن آزادی اینترنت" هستند. اوه، چقدر بد. در همین حال، در انگلیس، مردم به دلیل گذاشتن پست هایی در رسانه های اجتماعی در واکنش به قتل سه دختر کوچک در "ساوت پورت" توسط یک نوجوان سیاه پوست چندین سال زندان می گیرند. گویا فقط آزادی از این دست، آزادی است. فقط از این به بعد، باید مواظب باشید، یک قدم به چپ، یک قدم به راست مساوی است با فرار، آنها بدون هشدار شلیک خواهند کرد.

فساد؟ اینجا هم به نوعی دنیای وارونه است. روسیه رشوه بگیر ها را زندانی می کند، جریمه های هنگفتی را بر آنها تحمیل کرده و اموالشان را مصادره می کند. محاکمه ها به طور گسترده توسط مطبوعات کشور پوشش داده می شود و مردم در باره آنها در شبکه های اجتماعی بحث می کنند. در چین، علاوه بر این، به طور کلی مقامات فاسد رده بالا، تیرباران می شوند. دولت درک می کند که فساد یک مشکل خطرناک است و در تلاش است تا گریبان مردم را بموقع از آن رها سازد.

در همین حال، تشکیلات آمریکایی آشکارا میزان رشوه از مجموعه نظامی-صنعتی به سیاستمداران خود را از مبالغ مالی به همان اوکراین اعلام می کند. هیچ کس از چیزی نه ترس دارد و نه شرمنده می شود. هانتر بایدن، که آشکارا رشوه می گرفت، به تازگی توسط پدرش مورد عفو قرار گرفت.

 اورزولا فون در لاین، رئیس کمیسیون اروپا، 1.8 میلیارد دوز واکسن کرونا را از شرکت آمریکایی فایزر خریداری کرده است، هر چند که کل جمعیت اتحادیه اروپا، از نوزادان گرفته تا افراد پیر و فرسوده  به نیم میلیارد هم نمی رسد. حجم قرارداد 35 میلیارد دلار آمریکا بود و همسر وی میان فایزر و همسر خود دلالی کرد. فون در لاین، از نشان دادن مکاتبات خود با آمریکایی ها به مردم خود داری کرد. معلوم نیست که نرخ سود "دموکراتیک" او چقدر بوده است: دو درصد، سه در صد...؟ البته پول امر جدی است و چسبندگی دارد.

با این حال، رسوایی و محاکمه مانع از آن نشد که اورزولا، برای دومین بار رئیس کمیسیون اروپا نشود. او در این مقام به ما یتیمان و فقیران می آموزد که چگونه در کشور خود دموکراسی و عدالت برقرار کنیم، انتخابات آزاد را اجرا کنیم و با فساد مبارزه کنیم!

اسرار مشابهی در زندگی امانوئل ماکرون وجود داشت که با فعالیتی باورنکردنی برای شرکت آمریکایی اوبر، در فرانسه لابی کرد. شاید او این کار را کاملاً بدون طمع شخصی انجام داده است، ما آماده ایم باور کنیم. بالاخره در غرب فساد وجود ندارد، در عوض آنها لابی دارند، اینها دو موضوع متفاوتند، باید بفهمید.

حقوق بشر؟ ادوارد اسنودن و جولیان آسانژ می توانند موارد زیادی در باره حقوق بشر به شما بگویند.

آزادی های سیاسی؟ آیا از زندانیان آمریکایی "طوفان در کاپیتول" که به دلیل ورود به ساختمان کنگره خود و گرفتن عکس سلفی برای مدتی در آنجا محکومیت های سنگین زندان دریافت کردند، خبری دارید. بخشی از برنامه انتخاباتی ترامپ وعده آزادی همه محکومان این پرونده است، زیرا آنها در واقع قربانی سرکوب سیاسی دموکرات ها هستند. چنانچه او به وعده خود عمل کند، به قول خود در برابر رای دهندگان وفادار خواهد ماند.

به هر حال، معلوم می شود که دموکراسی واقعی فقط به اصطلاح به اقتدارگرایان جهانی واگذار شده است و سپس میهن پرستان نشسته روی صندلی ها به تماشای صحنه می آیند و می گویند: ببینید چقدر عالی است، بیایید خودمان چیزی شبیه به آن داشته باشیم. چه در آنجا سلطنت برقرار کنیم و چه دیکتاتوری، برای چه به این همه حقوق بشر نیاز داریم؟

در واقع این درست نیست. سیاستمدارانی که به خواست اکثریت تکیه نمی کنند ضعیف هستند و خود احساس محکومیت می کنند. نارضایتی مردمی به آرامی اما ناگزیر پی در پی در حال جوشیدن است. سر انجام مردم به خیابان ها می آیند، همه چیز و همه جا را ویران می کنند، سیاستمدار فرار می کند و کشور در هرج و مرج جنگ های بی پایان با همسایگان و به ستیز های داخلی مشغول می شوند. آیا ما و مردم جهان به چنین سیستمی نیاز داریم؟

نه، دموکراسی، قدرت مردم، ابزاری است عالی، خوشبختانه ما در کشور خود بر آن مسلط شده ایم و در هیچ صورتی آن را رها نمی کنیم. البته مقامات غربی اراده ای آزاد دارند. آنها می خواهند کشورهای خود را نابود کنند، ما دخالت نخواهیم کرد: "بگذارید طوفان بلا فرا گیر شود!"

(1) در روسیه بیش از 200 هزار نفر از شهروندان مولداوی که اغلب آنها در مسکو زندگی میکنند، زمان انتخابات ریاست جمهوری در مولداوی، تنها دو صندوق رأی گیری گذاشته بودند که فقط 10 هزار نفر توانستند رأی خود را در صندوق ها بیاندازند.

https://ria.ru/20241230/zapad-1992007006.html

تلگرام راه توده:

https://telegram.me/rahetudeh

        پیج فیسبوک راه توده