|
بخشی از تحلیل سیاسی نورالدین کیانوری در سال 1373 "جبهه ضد ارتجاع" کامل کننده "جبهه متحد خلق" |
|
نورالدین کیانوری، رهبر حزب توده ایران در سالهای فعالیت علنی حزب در داخل کشور، پس از قریب 8 سال از زندان جمهوری اسلامی بیرون آمد. ابتدا در یکی از خانه های امنیتی جمهوری اسلامی بود و سپس و بتدریج آزادی مشروط به عدم فعالیت سیاسی را بدست آورد و در آپارتمانی که دخترش برای او و مریم فیروز در میدان سنائی تهران اجاره کرده بود مستقر شد. او پس از استقرار در این خانه، بتدریج تحلیلی از اوضاع انقلاب، موقعیت کشور و گذشته و آینده حزب نوشت که آن را دخترش در جریان سفر (سال 1373) به فرانسه و امریکا برای دیدن فرزندانش که در خارج کشور تحصیل میکردند، با خود از کشور خارج کرد و به آدرس صندوق پستی راه توده که در صفحه اول این نشریه مندرج بود پست کرد. ما این تحلیل را در دو نوبت و با عنوان "سخنی با همه توده ایها" منتشر کردیم که با واکنش های منفی و بدبینانه شخص علی خاوری روبرو شد. از جمله این که چرا این تحلیل را برای من نفرستاده و برای راه توده فرستاده؟ و نتیجه گرفت که این توطئه است! (لابد توطئه به زیر کشیدن ایشان از رهبری حزب در خارج از کشور؟) و یک سلسله بحث های دیگر که جای طرح آن در اینجا نیست. در بخشی از آن تحلیل، کیانوری که در زندان با چهره دیگری از جمهوری اسلامی آشنا شده بود و پس از بیرون آمدن از زندان با حکومت و جامعه ای روبرو شده بود که بکلی با جامعه انقلابی و حکومت سالهای اول انقلاب تفاوت داشت، شعار جبهه واحد ضد دیکتاتوری که شعار حزب در انقلاب بهمن بود را با ضرورت جبهه واحد ضد ارتجاع کامل کرد و در همان تحلیل سخنی با همه توده ایها که در نوع خود وصیت نامه سیاسی او بود، نوشت:
« ... ما با هر سياستي كه جايگزيني هر نيرويي (بویژه سلطنت طلب ها) را به جاي ولايت فقيه مي‌پذيرد، وداع مي‌كنيم. ما تنها از يك جايگزين دمكراتيك براي ج. ا. پشتيباني مي‌كنيم. ما در مقابل نيروهاي ارتجاعي ضد رژيم به همان اندازه مي‌ا‌يستيم كه در مقابل نيروهاي ارتجاعي طرفدار رژيم، و از نيروهاي انقلابي ضد رژيم به همان اندازه پشتيباني مي‌كنيم كه از نيروهاي انقلابي طرفدار رژيم. بدين وسيله ما مواضع مجموع نيروهاي ارتجاعي را، در مقابل مواضع مجموع نيروهاي انقلابي تضعيف مي‌كنيم و بدين وسيله است كه بتدريج جبهه واقعي دمكراسي در مقابل ارتجاع، و انقلاب در برابر ضد انقلاب در سطح جامعه آشكار مي‌گردد. معتقدم، كه آنچه كه امروز در مقابل مردم ايران و نيروهاي مترقي و دمكراتيك قرار دارد، در واقع همچنان عبارت است از تشكيل "جبهه متحد خلق" با ماهيت ضد ارتجاعي. جبهه‌اي متشكل از همه آن اقشار و طبقات اجتماعي كه با كلان سرمايه‌داري وابسته و ارتجاع پيوند ندارد و همه نيروها و احزاب و سازمان‌هاي سياسي، كه با حاكميت آن بر كشور مخالفند. چنين جبهه‌اي مي‌تواند راستگرايان حاكم بر ج. ا. و متحدين خارج كشور آنها را، كه هر دو بر سرسپردگي به صندوق بين‌المللي پول و در پيش گرفتن راه سرمايه‌داري وابسته و ادامه سياست خانمان برانداز "تعديل اقتصادي" تاكيد دارند، منفرد و منزوي ساخته، اقتصاد كشور را از فرو رفتن بيش از اين در بحران عميقي كه امپرياليسم و ارتجاع براي آن طراحي كرده‌اند، نجات داده و فضاي سياسي مناسب و ضرور را در جهت گذار جامعه ايران به نظامي دمكراتيك فراهم سازد. مبارزه براي تشكيل اين جبهه، با هر نام و عنوان از مبارزه عليه امپرياليسم و وابسته ساختن اقتصاد كشور به تابع امپرياليسم جدا نيست. از ميان رفتن استقلال ملي و باز كردن دروازه‌ها بر روي كالاها و سرمايه امپرياليستي، تقويت مواضع كلان سرمايه‌داران در اقتصاد و جامعه، ببار آوردن بدهي‌هاي كلان خارجي، تورم لجام گسيخته و حذف سوبسيدها و خدمات و تامين اجتماعي، بعنوان دواي همه دردها، خصوصي‌سازي‌هاي گسترده و تحميل همه فشارها به گردن توده‌هاي زحمتكش، همه و همه پيامدهاي اجتناب ناپذير دنبال كردن راه سرمايه‌داري وابسته و بويژه در شرايط سلطه بي‌رقيب امپرياليسم در سطح جهاني است. اما بزرگترين اشتباه اين خواهد بود كه مبارزه فوري و تاخيرناپذير در اين زمينه‌ها را به پس از سرنگوني ج. ا.، طرد ولايت فقيه و يا انجام انتخابات و يا بوجود آمدن هر شرايط سياسي ديگري وابسته سازيم.
تلگرام راه توده:
|
راه توده شماره 932 - 13 تیر 1403 اشتراک
گذاری:
