اومانیته - ترجمه جعفر پویا

ترکیه قصد خود برای پیوستن به بریکس را اعلام کرد. برخی از کارشناسان بلافاصله به این فکر افتادند که آیا به عنوان یکی از اعضای اصلی ناتو (دومین ارتش بزرگ آسیا) نقش نوعی «اسب تروا» را برای نیروهای ائتلاف آتلانتیک‌ بازی خواهد کرد؟

خود ائتلاف آتلانتیک شمالی دقیقاً برعکس این نگرانی را داشت: آیا ترکیه به خاطر دوستان جدید بریکس خود وحدت خود را با انها تضعیف خواهد کرد یا خیر.

نگرش نسبت به خود بریکس، پس از گسترش قابل توجه آن در آخرین اجلاس سران در آفریقای جنوبی و با توجه به اضافه شدن برنامه های جدید در نشست بعدی در"کازان" در ماه اکتبر، هشدار دهنده است. به عنوان مثال، در ایالات متحده، توجه خود را به این واقعیت جلب کرده که برنامه اصلی اقتصادی بریکس اخیراً با محتوای سیاسی بسیار جدی سمت گیری کرده است. به ویژه اینکه هیچ یک از اعضای این گروه سند نهایی نشست موسوم به اجلاس صلح سوئیس درباره اوکراین را امضا نکردند و برخی مانند چین حتی حضور در آن اجلاس را ضروری ندانستند. در مقابل چشمان ما، استدلال نظری در مورد دنیای چندقطبی شکل های کاملا ملموسی به خود می گیرد.

ترکها درجهت باد تاریخ تصمیم می گیرند و خود را وام دار هیچکس نمیدانند. حتی ترکیه میتواند در هر دو گروه  بطور همزمان بماند.

آیا بریکس در شرایطی که اختلافات بین ناتو و بریکس در حال گسترش است، آنکارا را شریک کاملا وفادار خود خواهد دانست؟ در اتحاد آتلانتیک شمالی، هیچکس از تمایل ترکیه برای پیوستن به رقبای خود راضی نیست. بیهوده نیست که رهبران ترکیه، با اعلام ابتکارات جدید، به طور همزمان وفاداری خود را به "رفقای قدیمی" نشان می دهند. بنابراین، ترک ها در موافقت با نامزدی دبیرکل جدید ناتو، حتی ستیزه جوتر از سلف خود، نخست وزیر سابق هلند، "مارک روته"، اعلام کردند که تأیید آنها تعیین کننده است. بر اساس گزارش روزنامه صباح، آنکارا از مدت ها پیش به بررسی دقیق نامزدهای پست دبیرکلی ناتو پرداخته است.

"عمر چلیک" نماینده حزب حاکم عدالت و توسعه، اخیراً به برخی از متحدان ناتو و سران کشورهای عضو ناتو که اظهاراتی در جهت افزایش تنش در جنگ روسیه و اوکراین کردند هشدار داد.

همچنین باید توجه داشت که ترک‌ها و مجارها تنها اعضای بلوک ناتو هستند که در آخرین طرح صلح پوتین در مورد اوکراین آن را دارای «محتوای سازنده» توصیف کردند.

در عین حال ترکیه در روابط خود با واشنگتن لجاجت خاصی نشان می دهد. برای مثال، در ماه مه، رجب طیب اردوغان سفر به ایالات متحده را که قبلا برنامه ریزی شده بود و دیدار با بایدن را بدون هیچ توضیحی لغو کرد. ترک ها به سادگی می‌دانستند که کاخ سفید می خواهد آنها را در ارتباط به نزدیکی با بریکس سرزنش کند. البته آمریکا به سادگی ترکیه را رها نمی کند .

"جف فلیک"، سفیر آمریکا در آنکارا، به ویژه «ابراز امیدواری کرد که ترکیه به بریکس نپیوندد، اما خاطرنشان کرد که چنین اقدامی روابط این کشور با غرب را تغییر نخواهد داد. البته نه به همان اندازه که رئیس هیئت دیپلماتیک آمریکا در هانوی تلاش کرد تا سفر پوتین به ویتنام را لغو کند.

امریکا همچنان به دخالت آشکار در امور داخلی ترکیه ادامه میدهد.

آنکارا تاکید می کند که عضویت بالقوه خود در بریکس را نه به عنوان یک استراتژی، بلکه به عنوان بخشی از یک هدف کلی برای دستیابی به استقلال نسبی در سیاست جهانی خود می داند. آنها انتظار دارند که این افزایش نفوذ ژئوپلیتیکی، موقعیت مذاکره ترکیه را در سازمان های مختلف بین المللی مانند سازمان ملل متحد و گروه 20 تقویت کند و در نتیجه موقعیت کلی ترکیه را در صحنه جهانی تقویت کند.

یکی از انگیزه های اصلی درخواست ترکیه برای عضویت در بریکس، به گفته کارشناسان ترکیه، تنوع بخشی به اقتصاد این کشور است. بی ثباتی اقتصادی اروپا و ایالات متحده، تنش های سیاسی و اختلافات تجاری روابط ترکیه با امریکا را تحت تاثیر قرار داده است.

ترکیه با عضویت در بریکس قصد دارد تعاملات اقتصادی منطقه ای و جهانی خود را گسترش دهد، به بازارهای جدید دست یابد و روابط تجاری خود را با بزرگترین اقتصادهای نوظهور تقویت کند. چه درخواست ترکیه برای عضویت در بریکس محقق شود یا نه، این آرزو بر جاه طلبی های استراتژیک آن تاکید می کند و منعکس کننده چشم انداز در حال تحول برنامه سیاست خارجی ترکیه است.

"هاکان فیدان"، رئیس سابق سرویس اطلاعاتی ترکیه و اکنون وزیر امور خارجه این کشور، در سفر اخیر خود به چین، از شهرهای "ارومچی" و "کاشغر" بازدید کرد و سفری پر شور از ایالت "سین کیانگ" داشت. او در آنجا با نمایندگان مسلمانان "اویغور" ترک زبان ملاقات کرد و به جهان اعلام کرد که آنها "آزادانه و آزاد" زندگی می کنند. با انجام این کار، "هاکان فیدان" روایت دیرینه غرب مبنی بر اینکه "اویغورها" در ایالت "سین کیانگ "در معرض سرکوب گسترده قرار دارند را در هم شکست. این مثبت‌ترین تأثیر را در پکن ایجاد کرد. باید دید آیا این برای تایید نامزدی ترکیه برای بریکس در آینده نزدیک کافی خواهد بود یا خیر.

"هاکان فیدان" همچنین در جریان نشست اخیر وزرای خارجه بریکس در "نیژنی نووگورود"، فعالانه از مزایای عضویت کشورش برای تقویت نفوذ جهانی حمایت کرد. وزیر ترکیه در پخش بعدی شرکت تلویزیونی "نابرترک" گفت که این و سایر موضوعات در نشست سازمان همکاری شانگهای که قرار است 3 تا 4 جولای سال جاری در "آستانه" در دیدار روسای جمهور پوتین و اردوغان برگزار شود، مورد بحث و بررسی قرار دهد. وی همچنین تصریح کرد که ترکیه انتظار دارد ولادیمیر پوتین رئیس جمهور روسیه در آینده نزدیک به این کشور سفر کند. آنکارا ظاهرا انتظار دارد که در برابر فشار فزاینده غرب، مسکو از این دعوت استقبال کند. اعضای بریکس هنگام بررسی نامزدی ترکیه مطمئناً باید انتخاب های دشواری داشته باشند. این وسوسه بزرگ است که وزن بریکس را با قبول عضویت ترکیه به یک قدرت منطقه‌ای قدرتمند افزایش دهیم. اما نگرانی هایی نیز وجود دارد که اتحاد این گروه به دلیل ادامه وابستگی اقتصادی و نظامی-سیاسی آنکارا به غرب تضعیف شود. شاید بهترین راه حل ارائه نوعی وضعیت میانی در قالب «مشارکت استراتژیک» و مواردی از این دست باشد، البته اگر این برای ترک های مغرور مناسب باشد..https://www.stoletie.ru/tekuschiiy_moment/chlen_nato_turcija_dumajet_o_briks_743.htm

تلگرام راه توده:

https://telegram.me/rahetudeh

        پیج فیسبوک راه توده