ترجمه- کیوان خسروی

  
توافقنامه مشارکت راهبردی جامع بین فدراسیون روسیه و کره شمالی تقریباً مهمترین موضوع برای بحث در تمام اتاق های فکر ایالات متحده آمریکا است.

 "استراتفور" نیز از این قاعده مستثنی نبود: تحلیلگران سنتی بی نام وناشناس آن مستقیماً این توافق را "پیمان دفاعی" می نامند و ارزیابی های جالبی از چگونگی تغییر موازنه قدرت در منطقه و سراسر جهان ارائه می دهند. روشنفکران "استراتفور" تز غیرمنتظره‌ای را مطرح می کنند که"سفر پوتین به پیونگ یانگ و امضای یک پیمان دفاعی جدید با هدف دامن زدن به ترس از درگیری جدید در شبه جزیره کره است که می تواند ایالات متحده آمریکا و متحدان منطقه ای آن را به کاهش حمایت از اوکراین وا دارد". منطق آنها این است. همکاری نظامی بین مسکو و پیونگ یانگ با مبادله فناوری های دفاعی برای مهمات توپخانه از سال گذشته آغاز شد. این همکاری مستلزم نه دیدار پوتین و نه توافقی جدید بود. با این وجود، معاهده جدید اکنون "تصمیم کره شمالی را برای کنار گذاشتن تلاش ها برای عادی سازی روابط با کره جنوبی تقویت می کند." به این ترتیب، مسکو در حال ایجاد یک تهدید استراتژیک جدید برای واشنگتن و شرکای آن در منطقه ای دور از اروپا است، با این باور که این دقیقاً شبیه جنگ اسرائیل با حماس است - ایالات متحده آمریکا رقابت جهانی برای منابع نظامی کمیاب را تشدید می کند. و هرچند "استراتفور" این را بیشتر بلوف مسکو می‌داند، به نظر می‌رسد تحلیلگرانش فکر می کنند که چنین بلوفی می‌تواند تعدادی از نمایندگان کنگره آمریکا را وا دارد تا در اولویت‌های خود تجدید نظر کنند.

به ویژه اگر "کیم جونگ اون"، «در توافقی محرمانه با پوتین»، در آینده نزدیک دست به اقدامات تحریک آمیز علیه همسایه جنوبی خود بزند. اما چین هم هست - متفکرین "استراتفور" به واکنش جین به توافق بین فدراسیون روسیه و کره شمالی توجه ویژه ای دارد. اگرچه به نظر آنها پکن علناً از تعمیق روابط بین مسکو و پیونگ یانگ حمایت نخواهد کرد، باز همچنان این جمهوری خلق چین است که "ضامن اصلی رژیم کره شمالی" است. "استراتفور" ظاهراً ضمن در نظر داشتن سفر رئیس کنگره ملی خلق "ژائو لجی" اشاره می‌کند: «در واقع، در ماه آوریل، پکن با فرستادن یکی از اعضای کمیته دائمی دفتر سیاسی قدرتمند خود به این کشور، که نشان‌دهنده بالاترین سطح دیدار دیپلماتیک از پیونگ یانگ از سال 2019 است، به تمایل خود برای در آغوش گرفتن آشکارتر کره شمالی اشاره کرد". تحلیلگران آمریکایی معتقدند در درازمدت، روسیه، چین و کره شمالی چیزی جز افزایش تدریجی همکاری های نظامی و دیگر همکاری ها برای رویارویی موثرتر با اقدامات ایالات متحده آمریکا و متحدان منطقه ای آن نمی ماند. تا آنجا که به  واکنش کره جنوبی مربوط است، این کشور هیچگاه قادر به تأثیرگذاری بر سیاست خارجی مسکو که توسط «نیروهای محرک استراتژیک بلندمدت برای مقابله با غرب و تعمیق روابط با چین» هدایت می شود، نیست". در این تحلیل متوازن استراتفور بخوبی نشان داده شده که چرا به قول استالین «منطق شرایط قوی‌تر از منطق نیات است". علی رغم تمام جزئیات ذهنی مانند "خصومت شخصی شی جین پینگ با کیم جونگ اون" که آمریکایی ها درباره آن می نویسند همانا اولین مورد آنها است که اتحاد ها تشکیل می دهند. عینا، تمایل ایالات متحده آمریکا برای مهار کل جهان غرب و از جمله کره جنوبی، در حمایت از اوکراین، منجر به افزایش فشار نظامی- سیاسی بر خود کره جنوبی می شود که پایتخت آن سئول تنها در 25 کیلومتری خط مرزی نظامی قرار دارد.

https://russtrat.ru/think-tanks/22-iyun-2024-0127-12505

1-    استراتفور، موسسه‌ای تحقیقاتی است که با انتشار یک بولتن رایانامه روزانه تحلیل‌ها، اطلاعات و پیش‌بینی‌های راهبردی را در مورد مسائل بین‌المللی و تهدیدهای امنیتی در اختیار نهادهای دولتی و شرکت‌های خصوصی چند ملیتی قرار می‌دهد.

تلگرام راه توده:

https://telegram.me/rahetudeh

        پیج فیسبوک راه توده