از کدام موضع و برای چه هدفی؟

تلاش برای یافتن راهی جهت باز کردن درهای مذاکره میان ایران و آمریکا در دولت رئیسی تا حدودی علنی شد که همچنان نیز ادامه دارد. این تلاش نباید و نمی تواند در جهت مخالف پیوند ایران به جبهه شرق و طرفداران خاتمه بخشید به هژمونی و رهبری امریکا بر جهان باشد. این رهبری از بعد از جنگ دوم جهانی تاکنون میلیون ها انسان را به باد فنا داده است و باید به آن خاتمه بخشید.

درباره مذاکره با امریکا، اکنون دو مسئله وجود دارد. یکی مسئله ضرورت ادامه این تلاش‌ها و کوشش‌ها برای یافتن راهی جهت آغاز مذاکرات و تفاهم میان ایران و ایالات متحده آمریکا  که بی گمان باید ادامه یابد و هر تصوری غیر از این یعنی تن دادن به خواست کاسبان تحریم ها که تاکنون موجب وسیع ترین فساد سیاسی و اقتصادی در حکومت شده است.

 مسئله دوم عبارتست از میزان امیدواری به موفقیت این تلاش‌هاست که موضوع بحث است.

در واقع تشخیص احتمال موفقیت این تلاش‌ها کم نیست. از یکسو آمریکا با نوعی انزوای بین المللی مواجه شده و رشد استقلال از امریکا در میان مردم و اپوزیسیون دولت های حاکم بر اروپا شرایط را  برای فشارهای دیپلماتیک و سیاسی به امریکا ممکن تر از هر زمان دیگری کرده است. بویژه با ظهور دو پیمان بریکس و شانگهای که ایران نیز به هر دو آنها پیوسته است و همچنین نقش ایران در  کریدورهای تجاری و اروآسیا.

در داخل ایران نیز افکار عمومی خواهان ادامه کوشش‌های دیپلماتیک برای کاهش تنش با امریکا و اروپا درعین حفظ استقلال کشور و قدرت اتمی و نظامی آن است.

فشار تحریم ها بر جامعه ایران و فسادی که در حکومت بوجود آورده و فقری که به مردم تحمیل کرده به نقطه اوج خود رسیده است و شرایط کنونی مدت زیادی نمی تواند ادامه یابد.

بنابراین، یا باید متکی به موقعیت نظامی و منطقه ای و پیوند با جبهه شرق به سمت مذاکره رفت و یا به سمت ماجراجویی هائی خطرناک. زیرا جایگزین مذاکره ادامه بحران داخلی و فشار به مردم است.

انتخابات اخیر ریاست جمهوری و پیروزی دکتر پزشکیان نشان داد که  خواست مردم اشتی ملی و رعایت آزادی‌های سیاسی و اجتماعی و محکم کردن پشت جبهه سیاسی و اقتصادی کشوراست. همچنان که پایان دادن به حاکمیت اقتصاد تجاری و ضرورت تقویت صنعت و تولید و خاتمه بخشیدن به خصوصی سازی ها و سلب مالکیت از اموال عمومی. لازمه این مسیر در پیش گرفتن یک برنامه منسجم برای دوران انتقالی برای رسیدن به تولید ملی و رفع نیازهای ملی است.

خطر راه دوم کشیده شدن کشور به سمت فشار اقتصادی، مذهبی و اجتماعی به مردم به امید کنترل بحران راه حلی است که کوچکترین امیدی به موفقیت آن وجود ندارد.

تلگرام راه توده:

https://telegram.me/rahetudeh

        پیج فیسبوک راه توده