تحول در حاکمیت و سیاست هایش با شورش مردم و یا حمله نظامی؟ |
تحولات در ایران تا حد امکان انفجار اجتماعی در ایران قطعی است! هر حادثه ای- حتی حوادث طبیعی ـ به این تحول و انفجار احتمالی کمک خواهد کرد و هر نوع دخالت و فشار اقتصادی و تبلیغاتی از خارج نیز برخلاف تصور و پیش بینی های حاکمیت بجای ایجاد وحدت مذهبی و ملی، می تواند در خدمت انفجار قرار گیرد. حتی بدون حوادث طبیعی و غیر طبیعی نیز شاهد اوج گیری تنش ها بین مجلس و دولت خواهیم بود. بدین ترتیب، خواب حکومت یکپارچه، در نظامی که هنوز سرانجام قطعی غلبه کامل یک طبقه بر آن معلوم نیست و هنوز با شعار حمایت از توده مردم می کوشد نقاب انقلابی را بر چهره خود حفظ کند، خوابی باطل است. شکل و شمایل و لباس یکدست و یکپارچه، هرگز به معنای ماهیت یک پارچه یک حکومت طبقاتی نیست! همچنان که لباس روحانیت دلیل یکپارچگی طبقاتی روحانیت نبوده و نیست، لباس نظامی نیز دلیلی بر واحد بودن پایگاه و خواستگاه های طبقاتی نظامی ها و سپاهی ها نیست. حتی تضمینی برای حفظ ماهیت کنونی بسیج هم نیست! با بحرانی تر شدن اوضاع اجتماعی، سیاسی و اقتصادی باید درانتظار صف بندی ها جدید و آشکار در کل نظام بود. برخلاف تصور راستگرایان، اگر چالش های سیاسی جنبه نظامی به خود بگیرد و بحران ها از چارچوب راه حل های سیاسی خارج شود، ما چه بخواهیم و چه نخواهیم و حاکمیت چه دانسته باشد و چه ندانسته باشد دگرگونی ساختاری نظام حاکم گریز ناپذیر میشود. حتی زمینه هایی دیده می شود که براساس آنها بتوان گفت ایران مراحل پایانی دوران اصلاحات سیاسی از راه های مسالمت آمیز را پشت سر می گذارد! این سخن به معنای آن نیست که بزودی مردم دست به اسلحه خواهند برد، اما به معنای آن هست که رقابت ها، اختلافات، تسویه حساب ها و حتی جهت گیری ها و سمت گیری های طبقاتی حاکمیت- با توجه به نقش سپاه در تمامی آنها- نمی تواند به دور از برخوردها و راه حل های نظامی باشد. بزودی بر همگان روشن خواهد شد که تفنگ ها، خودی ها را زودتر نشانه خواهند گرفت و صف بندی های سیاسی، به صف بندی طرفداران و مخالفان راه حل های مقابله با بحران ها تبدیل خواهد شد. این سمت گیری ها تا اعماق واحدهای نظامی که هنوز خود را مانند روحانیت "نماد حاکمیت" می دانند رسوخ خواهد کرد و اتفاقا گریبانگیری روحانیون و نظامی ها از یکدیگر و متهم کردن یکدیگر به بحران آفرینی جدی تر از گرفتن گریبان مردم توسط این دو نیرو خواهد شد. این همان نکته ایست که باید در محاسبات سیاسی خود گنجاند. حادثه فردا اتفاق نخواهد افتاد، اما کلیت آن و سمت و سوی حرکت را می توان پیش بینی کرد: امکان حل مسالمت آمیز تضاد حاکمیت با مردم روز به روز کمتر می شود و هر نوع رقابت و حتی گرایش های طبقاتی متمایل و یا مخالف خواست های مردم در مجموع حاکمیت جمهوری اسلامی نیز متاثر از این سمت گیری خواهد بود، همچنان که تقابل روحانیون و نظامی ها که به آن اشاره کردیم.
تلگرام راه توده:
|