روزنامه پراودا- ترجمه آزاده اسفندیاری

روز 24 اکتبر، در جریان بحث و بررسی پیش نویس قانون بودجه فدرال برای سال 2025 و برای دوره های برنامه ریزی سال های 2026 و 2027، گنادی زیوگانف دبیر کل کمیته مرکزی حزب کمونیست فدراسیون روسیه و رئیس جناح حزب کمونیست، از تریبون مجلس دومای دولتی بیاناتی بدین شرح ایراد کرد:

 همکاران محترم!

 ما در شرایطی قرار داریم که ناتو به سرکردگی آمریکا جنگ وحشیانه ای را علیه جهان روسیه آغاز کرده و ادامه می دهد. ما باید همزمان در چندین جبهه پیروز شویم. قبل از هر چیز در امر ژئوپلیتیک، خط مقدم برای دفاع و حمله، باید سه مسئله را در سطح اجتماعی- اقتصادی بطور بنیادی حل کنیم: جلو گیری از کاهش جمعیت، فقر و عقب ماندگی و فناوری. همین طور برنامه ریزی برای بسیج و اتحاد حد اکثری شهروندان کشور.

این روزها ما میتوانیم با شادی و افتخار به رئیس جمهور و همه شهر وندان شاد باش بگوییم: اجلاس سران بریکس که در کازان برگزار می شود، نمونه ای از توانایی روسیه را نشان می دهد که ما در حال به دست آوردن یک پیروزی تاریخی در جبهه ژئوپلیتیک هستیم. کاری که پس از سالهای سخت برای اولین بار توانستیم با همدلی و اتحاد، کشور هایی با تمدنهای باستانی و بزرگ، مانند چین، هند و آفریقا و امریکای لاتین را به کشور خود دعوت و به گفتگو و رایزنی بپردازیم. گردهمایی های از این دست به ما امکان و توانایی می دهد تا در حل مسائل گرهی جهانی گام برداریم و از آن جمله افسارگسیختگی وسرکشی آمریکا و متحدان آن را مهار کنیم. ما با هم دلی می توانیم از این اجلاسیه در خور توجه بخود ببالیم.

در هنگام این گردهمایی بزرگ رئیس جمهور توانست هفده جلسه برگزار کند. من توانستم تقریباً همه جلسات وی را باز بینی کنم و در نهایت از عملکرد، فرم و حال و هوای آنها که الهام بخش و توأم با پیروزی بود احساس غرور بکنم (کف زدن نمایندگان.)

و اما در باره بودجه سال آینده، من با علاقه به تمام گزارش ها و سوالات در باره بودجه را با توجه گوش دادم و باید اذعان کنم که برای اولین بار حتی در چنین شرایط اضطراری، بودجه تا حد زیادی متعادل بود. زمانی که همین موضوع را با رئیس جمهور در میان گذاشتیم، وی گفت: بودجه به سختی و دشواری بسته شده است، اما اگر از تجارب بی نظیر گذشته خود بهره بگیریم، امکان اضافه کردن آن را خواهیم داشت.

از منظری دیگر چه تجربه ای از مقاومت ما ارزشمند تر است؟ ما و شما توانستیم با متحد کردن همه نیروها، اساساً حمله رعد آسای آمریکایی ها و هم پیمانان آن را دفع کنیم. ما توانستیم تقریباً از زیر بار 20 هزار نوع تحریم علیه کشور خود کمر راست کنیم و اقتصاد و امور مالی کشور را به بالندگی و استحکام برسانیم. ما به جد بر این باوریم که هیچ کشوری نمی تواند چنین ضربه همه جانبه ای را تاب بیاورد. ما توانستیم بر انزوا غلبه کنیم. کشورهایی که تا چندی پیش از روسیه روی برگردانده بودند این روز ها تماس می گیرند و وقت ملاقات میخواهند (کف زدن نمایندگان.)

در مجتمع نظامی-صنعتی، متخصصین کشور در سه شیفت کار می کنند و این مجتمع، محصولاتی با بالاترین کار برد و کیفیت را تولید می کند. بیهوده نیست که شورای دومای ما، که از گروههای کار بازدید می کند، به منطقه اورال رفته و به محل این مجتمع می رود. من زمانی در آنجا خدمت سربازی کردم، آنجا موارد بی نظیری برای دیدن وجود دارد، آنجا رمز واقعی پیروزی نظامی ماست.

خوشبختانه مدارس و مراکز آموزشی ما سر انجام آموزش میهن پرستانه را آغاز کرده اند. همه این موارد دلگرم کننده است و تا حدی در بودجه نیز منعکس می شود.

اما من می خواهم توجه آقای سیلوانوف (وزیر داریی) را جلب کنم، او یکی از حرفه ای ترین تامین کنندگان مالی ما است: دو سوم بودجه از طریق مالیات بر ارزش افزوده، اضافه شدن مالیات بر صادرات محصولات ما، افزایش تعرفه ها و جریمه ها تشکیل می شود و با توجه به وضعیت اقتصاد، طبیعی است که باید افزایش یابد. به دیگر سخن در این راستا وقت آن رسیده است که الیگارش ها و ثروتمندان از اقتصاد و حوزه اجتماعی کشور کثیرالمله ما حمایت کنند.

امروز می خواهم در این باره به شما یاد آوری کنم: در شرایط حاضر 500 الیگارش 700 میلیارد دلار پول در اندوخته های خود دارند که با نرخ کنونی روبل برابر با 63 تریلیون روبل است. یعنی یک و نیم برابر بودجه، یعنی 40 درصد از کل دارایی های مالی کشور در دست آنهاست. این ثروت یک ذخیره عظیم است. اراده ای را که اکنون در سطح بین المللی و بازار داخلی از خود نشان می دهیم باید در باره آنها نیز اعمال کنیم.

خب! مشکلات و معایب کار چیست؟ رئیس جمهور معتقد است که باید به نرخ بالای رشد اقتصادی جهانی برسیم. توجه داشته باشید که امسال نرخ رشد 3.9 درصد خواهد بود. این رشد قابل توجه است. اما نگاه کنید، ما دوباره در حال پایین آمدن از سطح جهانی هستیم و این توانایی ما را برای تحقق همه اهداف از جمله اهداف استراتژیک به شدت نقض می کند. رشد سرمایه گذاری در سال جاری 11 در صد است که برای سال آینده نیز همین رقم برنامه ریزی شده است. لذا توجه کنید که ما در آینده به سطح بالا تری از توسعه نخواهیم رسید و این در جا زدنها غیر قابل قبول است که معنی آن کاهش قابل توجه نرخ رشد دستمزد است.

هزینه های بودجه 41.5 تریلیون روبل شده است که این افزایش بسیار خوبی است. اما سهم بودجه در تولید ناخالص داخلی رو به کاهش است. در نتیجه شرایط برای دزدها و اختلاس کنندگان بیشتر فراهم خواهد شد.

من به شما توصیه می کنم مطالب امروز روزنامه های پراودا و سویتسکایا راسیا را بخوانید. روز شنبه یک پلنوم از طرف کمیته مرکزی حزب کمونیست فدراسیون روسیه برگزار می شود که به تجربه منحصر به فرد دستاورد های اتحاد شوروی در پیروزی بر فاشیسم و میلیتاریسم ژاپن اختصاص دارد. سال 1943، یعنی سال سوم که اوج جنگ بود، همچنین سال 1944 رشد صنعت اتحاد شوروی رقم 17 در صد را داشت و بودجه آن بدون کسری تنظیم شد. در عین حال سال 1945 یک پنجم بودجه به علم و آموزش اختصاص یافت. اینها مثالهایی برای چگونگی حل مشکلات امروز است.

بیایید به بودجه فعلی نگاه کنیم. در شرایط حاضر سهم واردات کشور از صادرات بیشتر است. تورم بالا بحرانی ترین موضوع اقتصادی است. نرخ 19 درصدی ارائه شده توسط بانک مرکزی ضعف اساسی سیاست مالی و اقتصادی ماست. اگر به راه حل این معضل توجه نشود، کل صنایع ما از ساخت و ساز گرفته تا صنایع با فناوری های پیشرفته، دچار آسیب جدی خواهند شد. این یک رویکرد کاملاً اشتباه است که به ما اجازه نمیدهد مشکلات مبرم را در شرایط جنگ حل کنیم. باید توجه کرد که تورم در چین 2 درصد، در آمریکا 5 در صد و در اروپا 3.6 در صد است. ما باید به عمق مسائل پی ببریم زیرا که غربی ها به ما فشار می آورند و از تحمیل تورم 20 درصدی  صحبت به میان می آورند.

موضوع دیگر اینکه برای ما روشن نیست که آیا رشد قیمت ها با اراده دولت و یا بانک مرکزی بالا می رود. این در حالی است که قیمت سبزیجات فصل را از 20 تا 30 درصد و برای نان نیز با چنین رقم هایی افزایش داده اند.

من اصرار دارم یک بار دیگر تأکید کنم که اگر 10 میلیون نفر از شهروندان ما با حقوق ماهانه 14 هزار روبل ( حدود 150 دلار) یا کمتر در ماه به زندگی خود ادامه می دهند، تضمین ثبات داخلی غیرممکن خواهد بود. یعنی یک زندگی نیمه گرسنگی که نزدیک به قعر فقر است. اگر 20 درصد از شهروندان یک کشور فقط غذای کافی برای خوردن داشته باشند، به این معنی است که از رشد و توسعه کشور نمیتوان دم زد. اگر 60 درصد مردم پس انداز نداشته باشند و نتوانند همزمان کالا های مورد نیاز خود را خریداری کنند، نمی توانند فرزندان خود را در شرایط امروزی در حد بالندگی تربیت کرده و پرورش دهند.

دیروز در دومای دولتی، معاون نخست وزیر و وزیر ساخت و ساز و مسکن و خدمات عمومی، در باره مسکن و خدمات عمومی، سخنرانی های بسیار جالبی داشتند. آنها مشکلات را فهمیده اند و چاره راه را نیز بخوبی می دانند. اما در یک کشور بزرگ و سرد سیری، هیچ مالک خصوصی قادر به تضمین عملکرد عادی کل این کشور بزرگ نیست. زمستان گذشته، 15 شهر در منطقه مسکو دچار سرما و یخ زدگی شدید شدند که در آینده این ارقام اضافه خواهند شد: 60 درصد از لوله ها فرسوده شده اند. آنها را نمی توان در یک زمان کوتاه جایگزین کرد چرا که مالک خصوصی انگیزه و توانایی آن را نخواهد داشت. بنابراین، ما باید همه چیز را در اینجا مشکل یابی کنیم و به تجربه سیستم مسکن دولتی شوروی برگردیم. حجم مسکن هایی که نیاز به تعمیر اضطراری دارند در حال افزایش است. اگر این روند همچنان ادامه پیدا کند، تا سال 2030، 40 میلیون متر مربع زیر ساخت ها نا ایمن خواهند بود. برای تعمیر آنها به حداقل 4 تریلیون روبل نیاز داریم.

با این حال آموزش، بهداشت، علم و همه موارد از این دست، اولویت های اصلی کشور هستند و اگر سرمایه گذاری خود را در این زمینه ها دو برابر نکنیم، جزء باهوش ترین و پیشرفته ترین و موفق ترین کشورها نخواهیم بود. این در حالی است که همه موارد ضعفها در سخنرانی رئیس جمهور آمده است.

مناصب و برگماری اصلی مدیریت عمومی کشور، امنیت دولتی و دفاع ملی است. ما تا حد امکان از این خط حمایت خواهیم کرد تا افراد متخصص و با صلاحیت رشته امور را در دست بگیرند اما به طور کلی، معتقدیم که سیاست اجتماعی-اقتصادی کشور باید از سمت و سوی شیوه های مخرب و دزدی یلتسین- گیدار که منجر به پایمال شدن زندگی مردم شده است خارج شود.

https://gazeta-pravda.ru/issue/118-31611-2528-oktyabrya-2024-goda/budem-dobivatsya-chtoby-nashi-predlozheniya-byli-prinyaty

تلگرام راه توده:

https://telegram.me/rahetudeh

        پیج فیسبوک راه توده