فرو رفت!

آنها که رویدادهای درون حکومتی جمهوری اسلامی را از ابتدای تشکیل جمهوری اسلامی دنبال کرده اند و امروز نیز بر حوادث کشور اشراف دارند، نه تنها به خوبی، بلکه با حیرت و افسوس تحلیل های هفتگی، بویژه تحلیل هفتگی 17 مرداد سال 1361 را می خوانند.

در این تحلیل به نقش 75 نماینده مجلس در رای منفی آنها به مسکوت ماندن قانون شوراها اشاره می شود. همین عده سرانجام موفق شدند اکثریت را کنار زده و قدرت را در چنگ بگیرند.

 آنها که آیت الله خوئینی ها را نتوانسته بودند به حاشیه برانند و آیت الله خمینی او را امیرالحجاج خود اعلام کرد، پس از فوت آیت الله خمینی توانستند او را خانه نشین کنند. آنها که حتی در مجلس وقت فریاد می زدند "لیبرالیسم اقتصادی" انقلاب را به کام مرگ خواهد کشید، خود به کام مرگ کشیده شدند و موتلفه اسلامی بعنوان لیبرالیسم تجاری اقتصاد جمهوری اسلامی را بدست گرفت و سرانجام کار را کشاند به 65 میلیارد دلار واردات سالانه و نابودی تولید داخلی. آنها که در مساجد و حتی نماز جمعه ها بانگ ریختن خون توده ایها را برداشته بودند، سرانجام پس از یک دهه جنایت هولناک (دهه 60) به اهداف خود رسیدند و در رکاب سرمایه داری تجاری گام برداشتند. آنها حتی آیت الله موسوی اردبیلی را که ندانست به کدام ورطه کشانده می شود، پس از درگذشت آیت الله خمینی از راس قوه قضائیه پائین کشیده و پس از کشاندن او به بیابان های قم و تهدید به قتل (احتمالا ضرب و شتم وی) در گوشه حوزه علمیه قم چهار زانو نشاندند.

پس از ترورهائی که بنام و یا بدست مجاهدین در ابتدای دهه 60 اجرا شد و پشت روحانیت طرفدار آرمان های انقلاب را برای میدان داری آیت الله خزعلی ها و آیت الله مصباح یزدی ها خالی کردند، سرنوشت تلخ تری برای آیت الله منتظری رقم زدند. ترورهای مذهبی و سیاسی روحانیون هم خط آیت الله خمینی همانگونه انجام شد که علیه آقایان منتظری و خوئینی ها و اردبیلی اجرا شد. جمهوری اسلامی یکشبه و یکساله و چند ساله به نقطه کنونی نرسیده است. حزب توده ایران با تمام تجربه و دانش خود در سالهای ابتدای تاسیس این جمهوری در میدان ایستاد که کار به اینجا نکشد که کشیده است. ارتجاع مذهبی و امپریالیسم پرقدرت تر و نیروهای مدافع آرمان های انقلاب خام اندیش تر و بی تجربه تر بودند. حزب توده ایران آینده را نشان می داد و طیف چپ رو– از مجاهدین خلق تا فدائیان خلق- را از ماجراجوئی برحذر می داشت و به مذهبیون آرمان خواه حکومت خطر تفرقه در جبهه انقلاب و مانورهای بی امان جناح راست را گوشزد می کرد. از فراز "واترلو" (نبردی که سرنوشت ناپلئون را رقم زد) به میدان مملو از کشته ای که پشت سرمانده نگاهی بیاندازیم و تحلیل های هفتگی و پرسش و پاسخ های حزب توده ایران را بخوانیم. بخوانیم نه برای آنکه افسوس بخوریم و یا وقت خود را پر کرده باشیم. بلکه بخوانیم و برای امروز و فردا بیاموزیم. این تحلیل هفتگی را در همین شماره راه توده می خوانید.

تلگرام راه توده:

https://telegram.me/rahetudeh

        پیج فیسبوک راه توده