تاجر با برادر فقیرش
افراشته
ممکنه خواهش ما را بپذیری اخوی؟
یک قلم هجره نیایی و مزاحم نشوی.
بله تصدیق:که شش تا قد ونیم قد داری
راست است این که به جان آمدی از بیکاری
نه وکیلم، نه وزیرم، نه رئیس الوزرا
حقش این است که ضایع نکنی وقت مرا
درد بیکاری اگر کرده ترا زار و ذلیل
در مجلس که نبستند، برو پیش وکیل
بیخ گوش کرشان نعره و فریاد بزن
نشنیدن اگر، سیلی آزاد بزن
به خیالت رسیده علی آباد دهی است؟
رگ یکدانه من همچه خبرهایی نیست
بام من بیشتر و برف من از تو بیشتر است این محیطی است که
هر کس به خیال خویش است
ابوی موقع مرگش نه کفن داشت نه گور پدرم
سوخت که کردم دو سه تا شاهی جور
یاد باد آن عبا کهنه قبا کهنه به دوش
بوده ام در سندی کهنه فروش
پوست انداخته و رنج کشیدم بسیار
تا شدم حضرت اقای رئیس التجار
گنج بی رنج میسر نشد؛ها؛پس چی؟
فرقش اینجاست که تو مسگری و من مسچی
هنر آن نیست که سوهان بکشی سگ بزنی هنر آن است که خوش
باشی. پشتک بزنی
چهره ات از عرق و دوده و زنگ آهن
شده همرنگ به این کفش دمپایی من
میل دارم که بگذارم سر کار بروی
سر املاک زنم رفته مباشر بشوی
ترسم از چانه ی هرز تو و شهرت طلبیت همه جا سفره کنی
پهن؛ فلانی اخوی است
عار دارم که بگویند تو نوکر هستی
چه رسد آن که بدانند برادر هستی
ابدا میل ندارم بیایی منزل
می شوم پیش زنم؛ دختر بیگانه؛ خجل
بچه ام تربیتش روی اصول و فندی است دایه اش
ایرلندی؛ دکتر اسکاتلندی است
میس مادام؛ دایه ی او؛کرده ممنوع اکیدا
طفل ولگرد تو بازی نکند با بهمن
بچه های تو همه زرد و ضعیفند و ذلیل
همه سودایی و درد و مرض و زخم و زگیل
که به تو گفته خود را داخل آدم بکنی؟
که به تو گفته زن و بچه فراهم بکنی
اینهمه برهنه و عور چرا ساخته ای
اینهمه کور و کچل از چه پس انداخته ای
دو سه تا یی که بزرگند به صنعت بگذار
هفت هشت ساله قبیح است بماند بیکار
دو سه تای دگرش را بده، از سر وا کن
پرورشگاه و گداخانه در آنجا جا کن
کلفت چابک. خوش بنیه و چالاک و قوی کیمیایی
است در این شهر، به جان اخوی
توی این شهر در این قحط رجال کلفت
مگر این مادر اطفال تو مرده، نکبت؟
الغرض، روح روان، راحت جانم، اخوی
عاجزانه متمنی است مزاحم نشوی
در فرمات
PDF :