بازگشت
|
شب
بزرگداشت |
در تهران، جمع زيادی از دگرانديشان با سابقه و قديمی، به همراه شماری از اهل فرهنگ و ادبيات ايران، مراسم شصت سال حضور سياسی محمد علی عموئی، با سابقه ترين زندانی سياسی كشور را برپا داشتند. اين مراسم تا آنجا كه گفته شده، در خانه عموئی و به صورتی غافلگير كننده برپا شد. بدين صورت كه عموئی خود در جريان چنين مراسمی نبود و برگزار كنندگان مراسم به همراه كسانی كه از برپائی آن با خبر شده بودند، همراه با لوحی كه برای وی تهيه كرده شده بود به خانه او مراجعه كردند. شايد، از جمله انگيزه‌های تعيين نكردن وقت و روز برگزاری اين مراسم، مراعات پاره‌ای ملاحظات امنيتی و مزاحمت‌های قابل پيش بينی امنيتی بود. گفته می شود، اين مراسم، درعين سادگی و رعايت همه مسائل امنيتی (از جمله شمار شركت كنندگان و فضای محدود آپارتمانی كه عموئی در آن زندگی می كند) يكی از به يادماندنی ترين ديدارها و مراسمی بود كه در دو دهه گذشته برپا شده است. ديداری همراه با شعر و مرور خاطرات و گاه اشك شوق ديدارهائی كه تازه شد و ياد كسانی كه دست جنايتكاران آن ها را از دامان ملت ايران و حزب توده ايران چيد!
سپاس از صميمت و رفاقت يگانه پاسخ عموئی به كسانی بوده كه با پای خويش آمده بودند اما پای رفتن و دل كندن نداشتند.
چند روز پس از اين پاسداشت رفيقانه، روزنامه شرق در چند خط خبر اين مراسم را منتشر كرد و سايت‌های "امروز" و "پيك نت" به نقل از آن روزنامه هر كدام اين خبر را انتشار دادند.
عموئی از جمله بازماندگان سازمان نظامی حزب توده ايران در سال های پيش از كودتای 28 مرداد است كه با اين كودتا سر از زندان شاه در آورد و بيش از 24 سال در زندان كودتا ماند. در آستانه انقلاب و گشوده شدن درهای زندان ها، عموئی كه در زندان و غيابا به عضويت كميته مركزی حزب توده ايران انتخاب شده بود نيز، به همراه ديگر زندانيان سياسی آزاد شد. آخرين پلنوم كميته مركزی حزب توده ايران در مهاجرت كه با فرار شاه از ايران و پيش از انقلاب بهمن 57 در آلمان دمكراتيك برگزار شد، عموئی را به عضويت دفتر سياسی حزب و دبير كميته مركزی حزب توده ايران انتخاب كرد. او در همين مقام حزبی بود كه در جريان يورش به حزب توده ايران دستگير شد و يكبار ديگر سر از زندان و شكنجه گاه درآورد. همه زندانيان توده‌ای و غير توده‌ای دهه 60 كه شكنجه‌های مخوف دوران لاجوردی را يا ديده اند و يا خود تجربه كرده اند يكصدا گفته اند، آنچه كه بر سر عموئی و چند عضو ديگر رهبری حزب توده ايران آوردند در تاريخ شكنجه ايران بی نظير بود. از جمله شاهدان و راويان اين شكنجه عباس امير انتظام است كه برای دورانی نيز با عموئی هم بند بود. اين دوران از زندان 13 سال به درازا انجاميد و اگر نبود گزارش "گالين دو پل" گزاشگر ويژه حقوق بشر سازمان ملل متحد كه شخصا با عموئی در زندان اوين ملاقات و گفتگو كرده بود، بی شك عموئی نيز در قتل عام 1367 به دار كشيده شده و يا تيرباران شده بود.
بدين ترتيب، آن كه از شصت سال مبارزه و جان بازی اش در راه آرمان‌های والای انسانی مردم ايران تجليل شد، 37 سال از عمر خود را در دو زندان شاه و جمهوری اسلامی پشت سر گذاشته است.
در جريان قتل‌های زنجيره ای، اسناد و ليستی از اسامی كسانی كه بايد كشته می شدند فاش شد كه محمد علی عموئی در راس آن قرار داشت، اما از بيم واكنش‌های بين المللی، محافل جنايتكار و آمرين و عاملين اين قتل ها، كه در حقيقت آمرين و عاملين قتل عام 67 بودند، ترجيح دادند آن مرحله از قتل‌ها را با چهره‌های ديگری آغاز كنند و سپس در نوبت های بعدی به سراغ عموئی بروند. بدين ترتيب داريوش فروهر، پوينده و مختاری در صدر آن ليست قرار گرفتند.
فرمات
PDF :
بازگشت