جنگ و جهانی شدن- قسمت هفتم
آذربایجان
سرکوبگران نقاب
برداشتند و کارگزار
امریکا شدند
واشنگتن با ايجاد گوام و استرتژي جاده ابريشم، تشكيل حكومت هاي دست نشانده طرفدار امريكا در طول لوله هاي نفتي را دنبال مي كند. گوام و ديگر اتحادهاي نظامي پشتيبان اين حكومت ها خواهند بود و مي كوشند روسيه را از منابع نفت و گاز موجود در حوزه درياي خزر محروم كنند.
هدف استراتژيك غولهاي نفتي كنترل مخاذن نفتي آذربايجان و دالانهاي مختلف عبور لوله هاي نفتي از پايتخت آذربايجان "باكو" در سواحل درياي خزر است. از سال 1993 حيدر علي اف در چارچوب اجرای فرامین امریکا در آذربايجان روي كار آمد. علي اف قبلا عضو هيئت سياسي حزب كمونيست اتحاد شوروي و يكي از اعضاي بلندپايه ك. گ. ب بود. وي در اتحاد با "صورت حسين اف" "رئيس كلان جواداف" و طي يك كودتا به قدرت رسيد. در سال 1994 "معامله قرن" با توسعه ميدان استخراج نفت در منطقه باكو بين آذربايجان و كنسرسيوم نفتي بريتيش پتروليوم- آموكو به امضا رسيد. كلان علي‌اف با تسلط كامل بر شركت نفتي دولتي آذربايجان "سوكار" با كنسرسيوم مذكور يك شركت مشترك تشكيل داد. بعلاوه چون وي با قاچاق مواد مخدر ارتباط داشت، موفق شد دولت آذربايجان را وادار كند مواد خام، مخصوصا مس و نيكل را در بازار سياه به فروش رساند و از اينطريق سودي كلان به دست آورد. موسسه هاي مالي غربي مثل بانك جهاني به شكلي فعال در استخراج نفت و گاز آذربايجان به نفع فراملي هاي غربي شركت كردند. هيئت حاكمه آذربايجان و همچنين كارمندان عاليرتبه اين كشور كميسيون هاي قابل توجهي دريافت كردند. فساد عميق در دولت آذربايجان ورود سرمايه هاي خارجي به اين كشور را تسهيل نمود. "در حاليكه ششصد هزار آذري در زير خط فقر زندگي مي كردند، رهبران آذربايجان در ضيافت هاي پرززق و برق كمپاني هاي نفتي شركت مي كردند. با اين ضيافتها كمپاني هاي نفتي سعي مي كردند امتيازاتي براي خود از رهبران آذربايجاني كه منابع ملي مملكت را به نفع شخصي خود به حراج گذاشتند دريافت نمايند. در همان زمان كه در باكو حكومت علي اف شش ميليارد دلار بعنوان سود از امضاي قراردادها دريافت نموده بود، بخشي از مردم اين كشور در اردوگاه هاي پناهندگي زندگي ميكردند. (اين مبلغ بيشتر از كمكي است كه به دو كشور ارمنستان و گرجستان روي هم داده شده بود.)
به منظور كاهش نفوذ روسيه در درياي خزر " طرح جابجايي" لوله هاي مختلف نفتي منطقه پيش بيني شد. لوله هاي نفتي باكو – سوپسا در سال 1999 بهنگام جنگ يوگسلاوي افتتاح شد. اتحاد "گوام" اين لوله ها را از نظرامنيتي حفاظت مي كند. اين لوله ها در مناطق زير نفوذ روسيه قرار ندارند، يعني نفت لوله ها از باكو به سوپسا در گرجستان وارد و از آنجا توسط كشتي هاي نفتي به ترمينال پيودوني در نزديكي ادسا به اوكراين صادر مي‌شود. دو كشور گرجستان و اكراين عضو اتحاد نظامي گوام مي باشند. ترمينال پيودني با موافقت رييس‌جمهور اوكرايين "لئونيد كوچما" از اعتبار و وام مالي غربي ها برخوردار شد. نفت وارداتي به اين ترمينال ميتواند از طريق لوله هاي نفتي دروژبا كه قبلا احداث شده و از اسلواكي، مجارستان و جمهوري چك عبور مي‌كند و به منطقه جنوب وارد مي‌شود. گسترش ناتو كمي قبل از افتتاح لوله هاي نفتي باكو- سوپسا انجام شد، كه قسمت ارتباطي جنوب را كه در خاك مجارستان و جمهوري چك قرار دارد حفاظت مي كند. بعبارت ديگر مسير لوله هاي نفتي از سواحل درياي خزر تا اروپاي غربي كشورهايي هستند كه زير نفوذ و حفاظت ناتو قرار دارند.
مقاله در فرمات
PDF :