پیام های شما
پاسخ های راه توده
تاریخ حزب توده ایران
از کوره راه تبلیغات ضد توده ای نمی
گذرد
رژیم شاه ما را وابسته می دانست، در حالی که خود وابسته
مستقیم به امریکا بود و پس از سرنگونی رژیم شاه حکومتی که خود سیل دلار نفتی و
اسلحه را برای شیعیان منطقه می فرستد و در ایران برای آنها مجلس در تبعید درست می
کند، ما را وابسته به اتحاد شوروی می دانست. به این بهانه و از آن خنده دارتر، به
اتهام کودتای تحت حمایت اتحاد شوروی به حزب ما حمله ور شد و نه تنها بزرگترین و
تاریخی ترین جنایات را آفرید بلکه پشت انقلاب را شکست!
دوستان گرامی حمید پناهی، مرتضی
ایزدیار، مهدی مبین زاد، رویا فرائی، اسمرادل، اردشیر فرخزاد، بهزاد کیان پیشه،
سیاوش آریا، شاکری40، مرتضی نیری، منیژه یاعلی، روشن نگار، ریاحی،امیر فکری،
mzg_azat، پیمان آشتیانی، رضا جورابچی، نیما 74، دکتر امیرفکری، مجتبی و فریدون
آرام، کورش 43، جاوید، جوادی جعفری، سعید، سینا ایرانی،نورشمس، دوستی از اهواز،
غلام نیاراز، حسن حسنی، امیرصارمی، حسین امین، فریدا فراست، مرتضی آزادیار، راسپین
دادمان، داریوش، پژمان، جمشیدجم، خسروتهرانی، منصور، کاظم جلالی، عباس، بهروز،
افسانه، رامیز و ناصربرزوئی پیام های شما دریافت و اقدام شد که امیدواریم موفق به
دریافت راه توده تا حالا شده باشید. البته یادآوری کنیم که شما در صورتیکه درایران
باشید می توانید نشریه را دریافت دارید. این نکته ایست که تاکنون چند بار در این
صفحه به آن اشاره کرده ایم.
سعید- سلام و دو سئوال. من می خواستم بدانم که آیا شما ترجمه سرود انترناسیونال را
دارید؟ آن ترجمه ای که مرحوم پورهرمزان تهیه کرده بود و آیا این ترجمه را می شود
تهیه کرد؟ سئوال دیگرم اینست که آیا ترجمه کتاب کاپیتال که مرحوم ایرج اسکندری زحمت
آن را کشیده بود وجود دارد و آیا این کتاب را می شود تهیه کرد؟ خیلی خوشحال می شوم
که اگر بتوانید مرا راهنمائی کنید. با عرض تشکر و خدا نگهدار.
راه توده: دوست عزیز، با سلام متقابل. سرود مورد بحث
در دسترس است و ما در یکی از شماره های آینده بصورت مستقل و یا همراه با شرحی از
سوابق مبارزاتی و فرهنگی زنده یاد پورهرمزان آن را روی سایت راه توده قرار خواهیم
داد. کتاب کاپیتال نیز در دسترس است اما نه آنچنان که ما بتوانیم آن را برای افراد
طالب مطالعه آن ارسال داریم. این کتاب را شما می توانید در کتابخانه های فارسی و یا
انجمن های متعدد شهرهای بزرگ آلمان، یعنی کشوری که شما در آن ساکن هستید پیدا کنید
و برای مطالعه دریافت کنید. اگر نظر و پیشنهاد دیگری دارید و یا راهنمائی بیشتری
لازم داشتید، از همین طریق اطلاع دهید.
هومن- درود بر رفقا. درس 30 ماترياليسم ديالكتيك در فرمت pdf در صفحه مربوطه نيست.
لطفا اقدام كنيد.
راه توده: از توجه و تذکر شما سپاسگزاریم و مسئله با مسئول فنی سایت راه توده
درمیان گذاشته شد که امیدواریم تا حالا این مشکل رفع شده باشد.
رضاعبدي- با سلام
با توجه به مطالبي كه در رابطه باوابستگي شديد حزب توده ايران به اتحاد شوروي سابق
شنيده مي شود، 1- آيا حزب توده ايران ازطريق اين وابستگي در تمامي مسائل خود تغذيه
مي شد؟ خواهشمندم به طور شفاف توضيح دهيد
2 - آيا واقعا حزب توده ايران قصد بر اندازي نظام اسلامي ( كه به راي 98 در صد مردم
رسيده بود) را داشت ؟
3 - خواهشمندم در رابطه با اتهاماتي كه به حزب توده نسبت داده شد و منجر به دستگيري
بسياري از سران حزب و پيامدهاي بعدي آن شد توضيح دهيد. با تشكر
راه توده: یک زمانی صاحبان کارخانه های نوشابه های
متنوع غیر الکلی با هم رقابت تبلیغی شدیدی داشتند. حتی دهان برخی روحانیون قم را هم
شیرین کرده بودند تا فتوا بدهند و دادند که گویا "کوکا کولا" چون از خرما درست شده
نوشیدنش اشکالی ندارد! و این برای از میدان به در کردن پپسی کولا رقیب سر سخت
کوکاکولا بود. کانادا درای، 7 آپ، فانتا و انواع دیگر نوشابه ها نیز در این کارزار
تبلیغی حضور داشتند اما رقابت اصلی میان پیسی و کوکاکولا بود. در اوج این تبلیغات
لطیفه های ابتکاری خنده داری مردم ساخته بودند که البته چون تلفن همراه هنوز اختراع
نشده و "اس ام اس" هم نبود، بیشتر دهان به دهان و محفل به محفل می گشت. دراین رقابت
بالاخره پپسی جلو افتاد و مردم در آورده بودند و یا شاید هم خود تولیدکنندگان این
لطیفه را پخش کرده بودند: «یکی رفت رستوان و موقع سفارش غذا وقتی پیشخدمت پرسید:
نوشابه چی میل دارید؟ طرف گفت: سه تا پپسی که یکیش کانادا درای باشد!»
دوست بسیار عزیز، با خواندن سه سئوال شما، بی اختیار یاد این ماجرا افتادیم و
خواستیم برای آنکه تبسمی کرده باشید ابتدا آن لطیفه و شوخی را بنویسیم و سپس
بپردازیم به سئوالات شما. درحقیقت این لطیفه، جان کلام در باره تبلیغ وابستگی حزب
توده ایران به حزب کمونیست اتحاد شوروی سابق است. به نوعی که مثلا وقتی شما و امثال
شما نیز می خواهید و می خواهند کمی درباره حزب توده ایران بدانند- حتی از زبان و
قلم ما و نه از زبان و قلم حکومت های قبل و بعد از انقلاب 57- بی اختیار، از
همانجائی شروع می کنند که تبلیغات 6 دهه گذشته علیه حزب توده ایران بر محور آن قرار
داشته است. یعنی وابستگی به اتحاد شوروی. دوست عزیز شناسنامه بیش از 60 دهه فعالیت
سیاسی حزب توده ایران در آن دو سئوالی نیست که طرح کرده اید. نگاهی به تاریخ معاصر
ایران بیاندازید تا جای پای حزب توده ایران را در هر تحول و خیز برای ترقی و حتی
انقلاب 57 ببینید. به همین اخباری که از نیمسال 1325 در راه توده منتشر کرده ایم
مراجعه کنید تا با گوشه ای از 6 ماه نقش حزب توده ایران در تاریخ معاصر کشور آشنا
شوید. با این همه، تصور نکنید از پاسخ می گریزیم. خیر!
1- حزب توده ایران عضوی از اعضای جنبش کمونیستی جهان بوده و هست. در این جهان،
چندین دهه اتحاد شوروی در کنار همه انقلابیون و احزاب کمونیست جهان قرارداشته است.
خواه نا خواه حزب توده ایران نیز در این جبهه قرار داشته است. آنچه که بعنوان
وابستگی تبلیغ کرده و می کنند، همین است. یعنی رابطه طبیعی دو حزب که یکی از حاکمیت
بود و دیگری در اپوزیسیون کشورش. این که مهاجران و گریختگان از چنگال کودتای 28
مرداد و یا حوادث و رویدادهای پیش از آن را در کشورهای سوسیالیستی و در راس آنها
اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی پناه دادند و یا به حزب ما برای ادامه مبارزه اش کمک
کرده باشند نامش وابستگی نیست. شما نگاه کنید به روابطی که هم اکنون از سوی
همانهائی که درجمهوری اسلامی ما را وابسته به اتحاد شوروی می دانستند با تشکل های
اسلامی و حتی تشکل های مسلح و درحال جنگ در لبنان و فلسطین و افغانستان و عراق وجود
دارد. آنها که یاری شوروی به حزب ما برای دراختیار داشتن یک رادیو در کشور
بلغارستان را وابستگی اعلام می کنند همانهائی هستند که دلارهای نفتی ایران را همراه
با سلاح به کشورهای اسلامی می فرستند تا شیعه را تقویت کرده باشند!
فریب نخورید، این اتهامات بخشی از جنگ سرد علیه اتحاد شوروی و همه احزاب کمونیست
برای چندین دهه بود. اگر درد و بهانه رابطه با اتحاد شوروی بود، چرا حالا که اتحاد
شوروی دیگر وجود ندارد باز هم تشنه به خون توده ای ها هستند؟ مرور کنید سخنرانی های
رهبر در یکی دو سال اخیر علیه حزب توده ایران تا متوجه شوید ما چه می گوئیم.
2 و 3- اتهام براندازی جمهوری اسلامی از طریق یک کودتای سرخ و همزمان با آن ورود
ارتش سرخ به ایران – به سبک همین عمل درافغانستان- بهانه ای بود برای یورش به حزب
توده ایران. شما و دیگرانی که در جستجوی حقایق هستید، اگر گفته ها و نوشته های ما
نیز برایتان حجت نیست، مراجعه کنید به مصاحبه اخیر فرمانده سابق کل سپاه پاسداران
"محسن رضائی" که اتفاقا شغلش در زمان یورش به حزب ما فرماندهی اطلاعات و امنیت سپاه
پاسداران بود و نقش کمی هم در آن حمله و یورش نداشت. او نیز مانند هاشمی رفسنجانی،
حالا، یعنی 25 سال پس از آن یورش و نزدیک به دو دهه پس از اعدام رهبران و کادرهای
زندانی حزب توده ایران اعتراف کرده اند که ماجرای "کودتای حزب توده" دروغ بود و حتی
از قول آیت الله خمینی رهبر وقت جمهوری اسلامی نیز در همین ارتباط استدلال می
آورند. پیش از رضائی و هاشمی رفسنجانی، میرحسین موسوی نخست وزیر دوران جنگ نیز در
مصاحبه ای گفت که ماجرای کودتای حزب توده یک دروغ بود. بنابراین، برپایه یک دروغ و
پرونده سازی انگلیسی نه تنها حزب توده ایران را به قتلگاه بردند و کمر انقلاب 57 را
شکستند، بلکه در ذهن امثال شما تخم این دروغ را کاشتند. سرنوشت جمهوری اسلامی را
مردم ایران تعیین می کنند نه حزب توده ایران و یا هر سازمان و حزب دیگری. این نظر
قطعی ما بوده، هست و خواهد بود. پیش و بیش از آن نیز، این خود جمهوری اسلامی است که
زمینه های براندازی خود را در تقابل با خواست های مردم ایران فراهم می کند. حزب ما
زیر فشار نیروهای سلطنت طلب و مخالف انقلاب 57 است به این جرم که طرفدار انقلاب 57
بوده و ضمن اتحاد و انتقاد با رهبری جمهوری اسلامی در سالهای پیش از یورش و پس از
آن فعالیت می کرده است. هنوز هم شما شاهد شعار "سرنگونی جمهوری اسلامی" توسط توده
ایها نیستید، به همان دلیل که دربالا به آن اشاره شد. یعنی براندازی و سقوط یک
حکومت در درجه نخست بستگی به عمل و روش خود آن حکومت و سپس اراده مردم دارد و حزبی
زنده و ماندگار است که از مردم فاصله نگیرد و تنها نیم گامی از آنها جلوتر حرکت
کند. ما بیش از آنکه چوب تبلیغاتی و ضد تبلیغاتی را از "براندازی جمهوری اسلامی"
بخوریم، از حمایت از انقلاب و نظام برآمده از درون آن- به هر دلیل و استدلالی که
جای باز گوئی آن دراینجا نیست- جمهوری اسلامی می خوریم. آدرس را اشتباهی به شما
داده اند.
امیدواریم در حد پاسخ گوئی در ستون نامه ها و پیام ها به سئوالات سه گانه شما که در
واقع دو سئوال است نه سه سئوال پاسخ گفته باشیم.
موفق و موید باشید
----------------
وسنا داوودی- با درود فراوان. لطف كنيد آدرس سايت فرقهء دموكرات آذربايجان را
بنويسيد.
راه توده: دوست گرامی این آدرس در صفحه پیوندهای راه
توده وجود دارد. به این صفحه مراجعه فرمائید.
----------------
همنشین بهار:
سلام بر شما و سلام بر آقا رضا شلتوکی انسان شریفی که تا ابد زنده است. با قدردانی
از نوشته های خوبتان ــ اجازه می خواهم پرسش زیر را با شما در میان بگذارم:
آیا این مسئله واقعّیت دارد که بعد از قتل عام سال ۶۷ در ایران، مقامات حزب کمونیست
شوروی، عملا مانع تجمع و اعتراض به این کشتار شوم شدند؟ منظورم تجمع و اعتراضی است
که برخی از ایرانیان ساکن شوروی برای برگزاری‌اش در مسکو، تلاش می کردند. در صفحه
۱۷۵ کتاب «خانه دائی یوسف»، اشاراتی به این مسئله شده و اقای فرخ نگهدار نیز، در
مصاحبه با آرش ضمن تأیید حساسیت‌های دولت شوروی به نوعی گزارش کتاب خانه دایی یوسف
را توجیه می‌کنند.
آیا اصلا حزب کمونیست شوروی ، بعد از قنل عام ۶۷، در برابر آن موضع گرفت؟
شما دسترسی به پرودا (اواخر ژانویه و اوائل فوریه ۸۹ ) دارید؟ گفته شده در تاریخ
فوق، اعتراض حزب کمونیست موجود است که با توجه به مناسبات حسنه آنزمان شوروی با
جمهوری اسلامی (نامه خمینی به گورباچف ــ آمدن شوارنادزه به تهران و سفر رفسنجانی
به مسکو و رای ممتنع شوروی به نقض حقوق بشر در ایران...) گزارش پرودا بعید است
واقعی باشد. خواهش می کنم مرا راهنمائی کنید. منتظر ایمیل شما میمانم.
راه توده: دوست عزیز. گیریم همه آنچه که دراین ارتباط
گفته اند حقیقت هم باشد و بقول معروف مو هم لای درزش نرود. این حقیقت چه دردی را از
هزار درد بی درمان ما و شما و مردم ایران در شرایط کنونی درمان می کند؟ چرا باید در
لابلای چرخ دنده های این نوع کارزارهای تبلیغاتی له شد؟ ما نمی دانیم واقعا از
برپائی چنین مراسمی در مسکو، در آن زمان جلوگیری شد و یا نشد، و اگر شد دلائل دولت
شوروی وقت چه بود و یا آنها که می خواستند این مراسم را برپا کنند چه شعار و حرفی
داشتند. یگانه مسئله ای که دراین ارتباط بخاطر داریم آنست که رادیو "صلح و ترقی" که
همان زمان از مسکو برنامه پخش می کرد، در چندین برنامه خود به ماجرای قتل عام
زندانیان سیاسی پرداخته ومطالبی را در اعتراض به این جنایت پخش کرد. شاید بیانیه ای
رسمی و یا برنامه ای از رادیو مسکو نیز در این ارتباط پخش شده باشد که چون دقیق
بخاطر نداریم از تاکید وتائید آن معذوریم. در اتحاد شوروی، رسم برای اعتراض همیشه
بیانیه های رسمی بود و نه تظاهرات خیابانی به سبکی که در کشورهای غربی شاهد آن
هستیم. یعنی هر کس می تواند برود یک گوشه ای- حتی مقابل سفارت خانه یک کشور-
تظاهراتی برپا کند و بعد هم برود به خانه اش و دولت هم بی اعتناء به این تظاهرات و
بی آنکه رسما اعتراضی به موضوع مورد اعتراض و تظاهرات بکند به کار و رابطه خودش
ادامه میداد.
فکر نان کنید، خربزه ای که امثال مجله "آرش" و یا نوشته هائی مانند "خانه دائی
یوسف" قاچ می کنند و جلوی ما می گذارند، آب است و شکم را سیر نمی کند. بهاری و
پرشکوفه بیاندیشید تا در تابستان این دوران درختی پر بار باشید.
----------------
داروک- آقایان برای حزب کیهان مصور درست کردید. آیا صاحبان این عکس ها از استفاده
شما از آنها و اسم و رسم شان در نشریه تان آگاهند و راضیند؟
راه توده: دوست گرامی ایکاش حداقل می نوشتید کدام عکس
ها منظورتان است و چه هدفی را با این نوشته یک خط و نیمی دنبال می کنید. امیدواریم،
حداقل گرفتار تنگ نظری نباشید و ضمنا احساس خود متولی بودن هم نداشته باشید!
پرویز کامبخش:
از علاقه مندان خاص حزب توده ام و اعتقاد کامل به انسان های شریف و انسان دوستان
این جریان با شکوه مارکسیستی ایران که تا پای جوغه های دار فریاد زنده باد کارگران
و پاینده باد کمونیسم را سردادند دارم . با آنکه دیگر آن فریاد ها از گلو های آتشین
چون دکتر تقی ارانی ، خسرو روزبه، مرتضی کیوان، صمد کامبخش، نورالدین کیانوری،
احسان طبری، سیاوش کسرایی و.... به گوش نمیرسد، با آنهم که امروز آنها دیگر وجود
ندارد به حزب توده افتخار دارم. از کشور افغانستان این نامه را برایتان می فرستم تا
ابعاد ناشناخته چه گوار این اسطوره ضد امپریالیزم را برای تمامی کارگران و علاقه
مندان چه و مبارزین ضد امپریالیزم سرمایه داری از طریق این سایت به معرفی بنشینیم.
از کاریکه در راه تدام مارکسیم و ادامه حزب توده انجام داده اید و امروز هم ما را
به یاد آن گذشتگان با شکوه و مارکسیستان ایرانی میاندازید ممنونم .
راه توده: دوست گرامی. نامه شما را عینا منتشر کردیم
و مقاله ای را که در ارتباط با مبارزات چه گوارا نوشته اید را در یکی از شماره های
آینده راه توده منتشر خواهیم کرد. امیدواریم با همین قلم خوب و روان اخبار و گزارش
هائی را در باره کشور افغانستان برای ما بنویسید.
موفق باشید
----------------
همایون- با سلام
من به دنبال به دست آوردن تمامی شماره های مجله ی دنیا هستم. لطفا راهنمایی
بفرمایید چطور میتونم حداقل یه کپی از آنها را پیدا کنم و داشته باشم؟
راه توده: خواست و درخواست بسیار دشواری را با ما در
میان گذاشته اید. دوست عزیز ما خودمان هم دوره کامل دنیا را نداریم، گرچه با دشواری
بسیار توانسته ایم بسیاری از آن ها را فراهم کرده و در کتابخانه راه توده جمع کنیم.
از محل اقامت خودتان ننوشته اید تا بتوانیم راهنمائی کنیم چگونه می توانید لااقل به
بخشی از هدف خود برسید.
--
* سلام خسته نباشید. لطفا کتاب سرمایه را در تمامی سه جلد آن اگر دارید برا ی ما
بفرستید. با تشکر و احترام مسئول و سردبیر سایت ایران آزاد از آلمان.
راه توده: همکار گرامی. خواست دشواری را با ما طرح
کرده اید. این کتاب را تنها می توانید در کتابخانه های معتبر و مجهز در آلمان پیدا
کنید. هر کس که آن را دراختیار دارد بدشواری به دیگری حتی قرض می دهد چه رسد به
ارسال و بخشش آن. معذوریم و دست شما را می فشاریم.
--------------------
بنفشه- یک برنامه ای بریزید که تمام افرادی را که تا به حال معرفی کرده اید و عکس و
توضیحات در شماره های مختلف راه توده در موردشان وجود دارد به صورت یک مجموعه همیشه
روی صفحه سایت باشد. یعنی وقتی روی اسامی کلیک کنیم لینک مطلب باز شود. من همه را
روی کامپیوترم دارم و به ترتیب حروف الفبا گذاشتم، درست مثل یک دائره المعارف می
شود و خیلی لازم است اما باید دقیق باشد. در بعضی از این مطالبی که نوشتید
اشتباهاتی وجود دارد. اگر این کار را بکنید عالی خواهد شد. شاید هم باید جدولی مثل
شماره های مختلف نامه مردم درست کرد. نمیدانم ولی بسیار کار ارزنده ای است. حالا
خیلی ها هنوز مانده اند. تازه اول کار است. بخصوص نسوان بیچاره. اگر من جای شما
بودم حتی کسانی را که زمانی با حزب بودند و بعد از حزب رفتند و یا اخراج شدند را هم
معرفی می کردم.
دلم ریش می شود، بچه ها ی این دوره خیلی کم می دانند. دست شما درد نکند.
راه توده: دوست گرامی از نامه محبت آمیز و توصیه های
صمیمانه و مشفقانه شما سپاسگزاریم. این نکات را با بخش فنی سایت در میان گذاشتیم و
حتما به پیشنهاد شما توجه جدی خواهد شد، اما بد نبود اگر آنچه را که خود در
کامپیوتر خویش درست کرده اید را هم برای ما یک نسخه و بعنوان نمونه می فرستادید تا
بلکه راهنمای عمل ما شود. این نامه شما در کنار آن نامه یک خط و نیمی که در بالا
آوردیم و معترض انتشار عکس هائی در راه توده است که نه خود نوشته و نه ما توانستیم
دقیقا حدس بزنیم نشان دهنده توجه خوانندگان راه توده به زحمتی که تهیه کنندگان آن
می کشند.
دست شما را می فشاریم
----------------
سلام . من سارا هستم. دانشجوی رشته ... دانشگاه تهران. من امروز سایت شما را دیدم و
تقریبا تمام مطالب را خواندم، خیلی تاثیر گذار و ناراحت کننده بود. مسائل و مطالبی
را خواندم که هیچ وقت چیزی در موردش نه دیدم و نه شنیده بودم. متاسفانه اینجا چیز
هائی را باید دید و شنید که رژیم می خواهد و هیچ نشانی از آزادی نیست.
با خواندن مطالب شما واقعا ناراحت شدم، چون دری تازه بر روی من باز شد و چیزهائی را
فهمیدم که تا الان سال ها با آن فاصله داشتم.
دوست دارم اگر شما اجازه بدهید و بتوانم به شما کمک کنم. من می توانم مطالب جدیدی
برای شما جمع آوری کنم و مقالاتی بنویسم. این چنین شاید بتوانم کمکی به روشن شدن
مردم و آزادی خودمان کرده باشم.
از اینکه وفتتان را گرفتم من را ببخشید.
راه توده: از دریافت نامه شما بسیار خوشحال شدیم. ما
هم اعتقاد داریم که بسیاری حقایق و مطالب هست که نسل جدید کشور را حکومت از دانستن
آنها محروم کرده است و اساسا تلاش دوره جدید اینترنتی راه توده نیز متوجه همین کم
اطلاعی است. انتشار عکس ها، خاطرات، معرفی چهره ها و حتی یافتن و انتشار دادن سنگ
قبرهای توده ایها که درجای جای ایران چهره در خاک کشیده اند نیز همین هدف را دنبال
می کند. همچنان که باز انتشار آثار بالینی حزب توده ایران.
در ارتباط با آمادگی شما برای همکاری نیز ما از همینجا دست در دست شما می گذاریم و
هر آنچه را بنویسید و ارسال دارید قطعا برای اطلاع و آگاهی ما مفید است و در صورت
موافقت شما- با در نظر گرفتن همه ملاحظات ضروری- آنها را منتشر نیز خواهیم کرد.
فامیل شما و رشته تحصیلی شما را با توجه به ملاحظات ضروری منتشر نکردیم که فکر می
کنیم قابل درک باشد.
منتظر نوشته های شما هستیم
----------------
* درود برشما
من تقربیا یک سال و نیم است که به سایت شما می آیم و از مطالب بسیار مفید این سایت
استفاده می کنم و چند بارهم برای شما نامه نوشتم که شما با صبر وحوصله پاسخ دادید.
اما امروز یک انتقاد به پخش خبرهای مربوط به تخریب آرامگاه شهیدان توده ای در ج ا
دارم. البته این انتقاد به دلیل بی احترامی به این قهرمانان ملی نیست، این انتقاد
را از طرف یکی از دوستداران حزب توده و راه توده و تمامی شهیدان این حزب بنگردید.
به نظر شما آیا بهتر نیست به جای این اخبار مطالبی در باره شخصیت و تلاش ها و
قهرمانی های آنها در راه آزادی بنویسید، تا جوانانی چون من بیشتر با این افراد آشنا
شوند. مقدار مراجعین به سایت شما و دیگر سایت ها هم خط شما نشان می دهد با تمامی
تلاش های رژیم جوانان حقیقت را یافته اند و این تلاش ها بی اثر بوده است /
راه توده: دوست بسیار گرامی. پرداختن به نظرات و تلاش
های قربانیان توده ای استبداد و دیکتاتوری چه در زمان شاه و چه در جمهوری اسلامی
هرگز نمی تواند و نباید مانع از انتشار اخبار مربوط به تلاش حکومت ها برای پاک کردن
جای پای شهدای توده ای و دیگر شهدای راه آزادی و عدالت و بهروزی ملت ایران شود. چرا
باید یکی قربانی دیگری شود. ما اگر بتوانیم و دوستان مطلع همکاری بیشتری کنند باید
هر دو کار را با هم پیش ببریم. برای مثال محل خاکسپاری دکتر تقی ارانی ستون یاد بود
مبارزه کمونیست ها در ایران است، چرا نباید نوشت و با عکس نشان داد که حکومت در
تلاش نابودی آنست؟ و یا اگر سنگ قبر قربانیان کودتای 28 مرداد در این و یا آن
گورستان متروکه تهران یافت می شود چرا نباید توجه افکار عمومی را متوجه آن کرد تا
نتوانند آن را نیز از بین ببرند. همان تلاشی که برای حفظ قطعه 33 بهشت زهرا اکنون
می شود و تا کنون به دولت احمدی نژاد اجازه تخریب آن را نداده و یا تلاشی که برای
حفظ گلزار خاوران می شود، باید در رابطه با دیگر قربانیان و حفظ محل خاکسپاری آنها
بشود. نام آنها را باید زنده کرد و قطعا از زندگی و آثار و فعالیت های آنها نیز
گفت. اجازه بدهید هر دو کار را در حد توان خود و با همت یاران تازه نفسی که در داخل
کشور به میدان آمده اند پیش ببریم.
موفق باشید و هوشیار باقی بماند
----------------
حمید رضا . پ- درود بر تمامی رفقای توده ای در سرتاسر جهان !
از ایران ، سرزمینی که خون توده های زحمتکش خاک آن را در جدال با دژخیمان آبیاری
نموده ، به تمام اعضا حزب پر افتخار توده ایران درود می فرستم و دستانتان را می
فشارم . لطفا مطالب بیشتری در این سایت آگاهی دهنده خود درباره افکار لنین و چه
گوارا ارائه نمایید .
رفیق وفادار شما
راه توده: نامه محبت آمیز شما دریافت شد و حتما به
توصیه شما عمل خواهیم کرد.
----
امین. سوئد- پس از چندی به سایت شما مراحعه کردم. برای من چه لحظه شگفتی بود، وقتی
فهمیدم آقای عموئی زنده هستند.ایشان را از15 سالگی می شناختم، وقتی خاطرات آقای
کیانوری را خواندم. پدرم محمد صارمی درسال های 1349- 1352 افسرزندان قصر بود. هنوز
هم از منش و رفتار ایشان برای من تعریف می کند. امیدوارم بتوانم روزی به ایشان
بگویم جوانان توده ای چون من چقدر به امثال ایشان افتخار می کنند.
راه توده: خرسندیم که در صفوف توده ایها قرار دارید و متاسفیم که با این تاخیر از
ادامه حیات رفیق عمومی مطلع شده اید. از تماسی که گرفته اید بسیار خوشحالیم و
امیدواریم آستین همت را بالا زده و گوشه ای از بار بر زمین مانده را همراه و همگام
با ما بردارید.
----------------
پیام- با سلام
من در ارتباط با جنبش های دهقانی در خاورمیانه و ایران تحقیق می نمایم. لطفا اگر
نوشته هایی در این ارتباط در دست دارید در اختیار اینجانب نیز قرار دهید.
راه توده: در این ارتباط نمی توانیم مطالب ویژه ای را
برای شما تهیه کرده و ارسال داریم اما می توانیم توصیه کنیم که روی سایت راه توده
مراجعه کنید به آثار منتشر شده از احسان طبری، امیر نیک آئین و بویژه حماسه داد که
تحقیقی بی بدیل از زنده یاد جوانشیر است.
ما را هم بی نصیب از نتیجه تحقیقات خود نگذارید. موفق باشید
----------------
مرتضی آزاد یار- با تشکراز تمامی تحریریه راه توده و خسته نباشید به شما که هنوز
فانوس امیدتان در دست، کورسو زنان در انتظارپگاه اید. درپایان در خواست راه توده از
طریق ایمیل را دارم.
راه توده: در خواست شما اجابت شد و بابت پیامی که
ارسال داشته اید سپاسگزاریم.
----------------
افسانه- خسته نباشید عزیزان و مرسی از زحمات شما. غرض از مزاحمت این بود که مایلم
نشریه راه توده را آبونه شوم. لطفا مخارج و چگونگی پرداخت آن را ذکر کنید.
راه توده: درخواست شما اجابت شد که امیداریم تاکنون
نشریه را دریافت کرده باشید. درباره مخارج و چگونگی پرداخت آن نمی توانیم در این
صفحه پیرامون آن توضیح بدهیم. چنانچه در ایران هستید، ای میل دیگری زده و این نکته
را مشخص کنید تا با شما تماس بگیریم.