پیام های شما- پاسخ ما
اسناد حزبی
متعلق به همه توده ای هاست
ما به وعده خود برای پاسخ به نامه های شما دو بار در ماه وفادار ماندیم، اما پاره
ای از دوستان به خواهش ما برای ننوشتن پیام به فینگلیسی عمل نکردند. برخی پیام ها
زبانی مناسب و برخوردی منصفانه ندارند، اما قصد ما انتشار این پیام ها نیز هست.
البته غیر از آن پیام هائی که به درد نشریه "شلمچه" و سایت "رجانیوز" می خورد و ما
از انتشار آنها معذوریم.
در این صفحه و در پاسخ به نویسندگان پیام ها و خوانندگان راه توده، تلاش می کنیم به
برخی سئوالات با دقت تدوین یک مقاله پاسخ بدهیم، که دراین شماره نمونه هائی از آن
را ملاحظه می کنید. برویم بر سر اصل مطلب. یعنی پیام ها که شمار آنها کم نیست:
احسان- یادمانده ها چرا دنبال نمی شود؟
راه توده- ما هم امیدواریم بزودی شروع شود
----------------
شریفی راد- راه تودۀ ارجمند. برای اولین بار شما را
در اولین روزهای غرش طوفان ۲۹ خرداد ۸۸ پیدا کردم. تا قبل از آن تصورم از شما بسیار
منفی بود، به دلیل بی اطلاعی. بعد از دستیابی به شما، چند باری در مقالات شما تعریف
از گذشته حزب را دیدم. فکر می کنم نباید تعریف کرد، باید گذاشت خوانندگان خود به
نتیجه برسند.
راه توده- اگر مصداق هم ذکر می کردید، آنوقت دقیق تر
می توانستیم پاسخ بدهیم. اما اگر در برخی مطالب اشاره به سالهای گذشته و نشان دادن
اوضاع امروز جمهوری اسلامی می شود و از صحت پیش بینی های گذشته سخن به میان می آید،
این تعریف نیست، بلکه تائید آن نظرات است. ضمن آنکه، همه آنچه که حزب در گذشته
انجام داده، بی عیب و نقص نیست. از جمله و بعنوان نمونه، ما در همان سالهای اول
جمهوری اسلامی، تمرکز بیش از حد روی افراد حاکم کردیم که درست نبود. به همان اندازه
که نقد تند مخالفان سیاست حزب با ادبیات اتهامی درست نبود. مهم آنست که ما بتوانیم
از اشتباهات گذشته برای موضع گیری های امروز درس بگیریم. راه توده سعی می کند این
مسیر را برود. ما با همین احتیاط است که با مسائل درون حزبی هم برخورد تند نداریم و
معتقدیم شرط حل بسیاری از مسائل درون حزبی اتخاذ سیاست فعال درارتباط با جنبش داخل
کشور و رویدادهای ایران است. با تحقق این شرط است که می توان برخی مشکلات سازمانی
را نیز حل کرد. امیدواریم این توضیحات بسیار مختصر که بیشتر شبیه اشاره می ماند تا
پاسخ، هم شما و هم دیگرانی که به این مباحث بسیار علاقمند هستند را راضی کرده باشد.
موفق باشید.
----------------
اردوان پارسی- ما هرگز حمایت
شما از اعدام های سالهای ٦٠ و ٦١ را از یاد نمی بریم. شما بدون شك احمق ترین
سیاسیون تاریخ ایران هستید كه هنوز غصه به دامن شوروی نیفتادن آذربایجان را می
خورید و در حالی كه همه جهان تعفن كمونیسم را حس كرده همچنان آرزوی تبدیل دنیا به
كوبای كثافت زده و كره شمالی ویران را دارید. حماقتتان رقت بار است.
راه توده- آقای اردوان که اگر یقین داشتیم نام واقعی
شما همان است که نوشته اید، نیازی به انتشار آدرس ای میل شما نبود، تا اگر دیگرانی
هم پاسخی دارند مستقیما برای خودتان بنویسند.
از آنجا که قرار بر این شده نامه های اینچنینی هم منتشر شده و پاسخ داده شود، هم
نامه شما را منتشر کردیم و هم چند کلامی پاسخ یا توضیح می دهیم.
اول- در آن سالهائی که شما به آن اشاره کرده اید، حزب توده ایران روزنامه رسمی و
روزانه داشته و اطلاعیه های آن نیز در کشور منتشر می شده است. شما به جای آنکه راه
آسان پرخاش و توهین را انتخاب کنید، راه توام با زحمت تحقیق را انتخاب کنید و در
اینترنت ( سایت مرکز اسناد و یا بخش آرشیو راه توده) جستجو کنید و یک نمونه پیدا
کنید که حزب توده ایران از اعدام های سال 60 و 61 دفاع کرده باشد.
دوم- در ارتباط با تاریخ آذربایجان بهتر است از خود آذربایجانی ها سئوال کنید تا
برایتان بگویند در طول یکسال حکومت فرقه دمکرات آذربایجان چه خدماتی به مردم آن
منطقه شد. این تبلیغات ارزان دوران جنگ سرد را کنار بگذارید و بروید دنبال واقعیات.
شاه هم، با همین استدلال سالها جنایاتی که در حمله نظامی به آذربایجان کرد را توجیه
می کرد.
سوم- اگر شما بوی تعفنی احساس می کنید، به خودتان مربوط است. اطرافتان را جستجو
کنید، شاید کانون تعفن را پیدا کردید.
چهارم- با اطلاعات اندک بهتر است درامور داخلی کشورهای دیگر دخالت نکرده و قضاوت
نکنید. واقعا نظر مردم امریکا لاتین نسبت به کویا همان است که شما بیان کرده اید؟
زندگی مردم در محاصره چند ده ساله کره شمالی – بعد از پایان جنگ کره و تقسیم
امپریالیستی آن- واقعا بدتر و کشورشان ویران تر از افغانستان امروز و یا پاکستان و
دهها کشور دیگر جهان است؟
پنج- ما که نمی دانیم، شما اطلاع دارید که چرا نزدیک به 7 دهه، هنوز هم از نقش و
تاثیر عمیق حزب توده ایران در جامعه ایران سخن می گویند؟ این چه حماقتی است که ما
داریم و تا این حد تاثیر گذاریم و دیگرانی – شاید
--------
و . ح. و- سلام. خسته نباشید
در سال 1356 به جمع عاشقان به حزب پیوستم. سال 1363 از کشور ... به ایران برگشتم.
1364 دستگیر شدم و 1367 آزاد شدم. در زندان با دوستان زیادی هم بند یا هم اتاق
بودم. مردان بزرگی که بسیار از آنها آموختم. سعید آذرنگ، ابوالحسن خطیب، نیک آئین،
زارع، قربان نژاد، علی شعبانی، کیوان مهشید، مرتضی کمپانی، سرهنگ قنبری و دهها
انسان شریف دیگر. افتخار می کنم که این مردان بزرگ را در زندگی ام دیدم.
تا یکسال پیش ایران بودم، اما بدلیل ناراحتی قلبی و مشکلات مالی و با امید درمان
خویش از ایران خارج شدم و پس از7 توانستم خود را به آمریکا برسانم . سه ماه با
مداوا و بیمارستان سپری شد و مدت کوتاهی است که سر پا شده ام .
ضمنا در رابطه با ترکیه و استالین تاکنون مطلبی برایتان ننوشته ام که در صفحه پاسخ
به نامه ها به آن اشاره کرده اید . چند مقاله و ترجمه برایتان تهیه کرده و فرستاده
ام که خوشبختانه چندتای آنها را منتشر کرده اید. در آینده همکاری بیشتری خواهم
داشت.
راه توده- دوست گرامی. از آشنائی با شما خوشحالیم و
انتظار داریم همانطور که وعده کرده اید مطلب و ترجمه برای ما ارسال دارید و ضمنا
شروع کنید به نوشتن خاطراتی که از رفقائی که از آنها نام برده اید دارید. بویژه
درباره مناسبات و نظراتی که این رفقا در زندان داشتند. ستایش از قهرمانی ها به جای
خود، باید در باره زندگی در زندان این رفقا نوشت. چیزهائی که بنظر حاشیه ای اند،
اما اتفاقا همین حاشیه ها بسیار خواندنی و فراموش نشدنی اند. ببینیم چه می کنید.
موفق باشید.
----------------
علی مهدی زاده- با درود و خسته نباشید. یک خواهش
دارم.میشه مصاحبه از استاد ابتهاج تهیه کنید . یا گزارشی از شب شعر ایشون در لندن؟
با سپاس
راه توده- شب شعر مورد نظر شما در سایت های دیگر منتشر شده و حتی گزارش آن از تلویزیون بی بی سی نیز پخش شده است که می توانید از طریق آن سایت ها به نتیجه برسید. در باره مصاحبه، 50 در صد مسئله حل است. یعنی، ما از خدا می خواهیم، اما باید دید 50 در صد دوم هم موقعیت لازم را برای مصاحبه با ما دارد یا خیر؟
Hamid Reza Zare
salaam. man dar malaysia daneshjoo hastam . hamishe sayte shoma
ra mikhoonam . taze az
Iran oomadam . yak sale . shayad betoonam dar khabarha va tahlile vagaye komaki
bokonam. meci.
راه توده- نخست، یکبار دیگر می دهیم و خواهش می کنیم،
پیام به لاتین برای ما ننویسید. در همین شماره نیز بسیاری از پیام های لاتین را حذف
کردیم. دوم، از شما دوست عزیز که امیدواریم برنامه فارسی روی کامپیوتر خود سوار
کنید، انتظار داریم هرچه زودتر آستین ها را بالا زده و همکاری با ما را شروع کنید.
از همان محلی که زندگی می کند و درباره اوضاع همانجا هم که برای ما بنویسید کار را
شروع کرده اید. بویژه در باره فعالیت احزاب و گروه های متمایل به چپ و یا چب.
ببینیم چه می کنید!
------
مهر- در رابطه با آخرین تحلیل رفیق کیانوری راجع به
انفعال سیاسی در مهاجرت، در سایت ( متاسفانه اسم را اشتباه تایپ کرده اید و
نتوانستیم بخوانیم) مقاله ای بود، از هواداران سازمان اکثریت در ایران، که یک بخش
آن خیلی برای ما دلنشین بود و برایتان می فرستم که منتشر کنید:
بحران سیاسی:
سازمان ما در این چند سال اخیر نتوانست رویکردهای سیاسی منسجمی را اتخاذ کند. ما
همواره اسیر و دنباله رو حوادث بوده ایم. نمونه آن انتخابات اخیر و جنبش اعتراض پس
از آن بود، که حتی نخواسته و یا مایل نبوده اید به علل و ریشه های آن بپردازید.
سازمان ما که تا اوجگیری کارزار انتخاباتی، انتخابات در ایران را مدیریت شده و غیر
مؤثر برای تغییر و تحولات اجتماعی کشورمان میدانست، در عرض چند روز تمامی تحلیل های
قبلی را فراموش و با عجله و سردرگمی غیرقابل تصوری وارد کارزار انتخاباتی گردید.
صدور اعلامیه انتخاباتی با این شعار که به احمدی نژاد رأی ندهیم، اوج پراکنده گوئی
بود. بالاخره ما هواداران ماندیم، که رأی بدهیم یا ندهیم؟ و اگر قرار است رأی بدهیم
به چه کسی باید رأی بدهیم؟ تنها میدانستیم که نباید به احمدی نژاد رأی بدهیم.
بیانیه ای سلبی که پنج گزینه ایجابی را می توانستیم برای آن متصور شویم؛ ۱-
انتخابات را تحریم کنیم، ۲- به موسوی رأی دهیم، ٣- به کروبی رأی دهیم، ۴- به رضایی
رأی دهیم و ۵- رأی سفید بدهیم. چنین موضعگیری مبهمی از یک سازمان سیاسی، تنها
بیانگر بحران سیاسی است ...
راه توده- دوست گرامی، با توجه به کوشش ما برای پرهیز
از پرداختن به مواضع سیاسی احزاب و سازمان های دیگر، ناچار شدیم بخش هائی از مطلب
ارسالی شما را حذف کنیم و برخی اصطلاحات آن را نیز ویراستاری کرده و سپس منتشر
کنیم. و همانطور که مشاهده می کنید، توضیحی هم در ارتباط با نامه شما و مطلبی که
فرستاده اید نداریم!
-------
صفا فروتن- با درود!
متاسفانه در شماره امروز نشریه از دو موضع کاملا متفاوت به حزب و دولت چین پرداخته
اید. خوشحال می شوم نظر دقیق شما را در این مورد بدانم.
راه توده- دوست عزیز، اجازه بدهید ما کمی تنوع نظر را
حفظ کنیم و به همین دلیل خوشحال می شویم که اگر شما هم نظر و اطلاعی دارید برای ما
بفرستید تا منتشر کنیم. یکی از ایرادهائی که به حزب توده ایران می گیرند اینست که
تنوع نظرات را تحمل نمی کند. اجازه بدهید ما نشان بدهیم که چنین نیست.
--------
H.G- با خواندن تفسیرهایتان، و با توجه همه جزییات از
"امام خمینی" گفتن تا همه را تشویق به کوتاه آمدن و از مرز "سبز" فراتر نرفتن و
غیره و غیره ... یک نتیجه گیری میشود کرد: دارید مو به مو همان فرمولی را به کار می
بندید که سی سال پیش کیانوری استفاده کرد و به سختی شکست خورد! شما از تجربه قبلی
هیچ نیاموخته اید. آنقدر عاشق فرمول خودتان شده اید که حتا وقتی مردم از شما جلوتر
میزنند میخواهید آن ها را قانع کنید به عقب برگشته و از شعار فراتر از "جمهوری
اسلامی" دست بکشند! حتا باور نمی کنید آن شعار مال مردم باشد و آن را به یک گروه
نسبت می دهید؛ به قولی، وقتی چیزی در جعبه شما جا نگرفت ببر یا بکش تا اندازه شود،
جعبه تغییر کردنی نیست. ظاهر سن از مرحله ای که میگذرد قدرت خلاقه از بین میرود؛ به
یک نسل تازه زیر سی سال نیاز هست تا فرمولی تازه بیابد. حیف.
راه توده- دوست عزیزی که متاسفانه نه خود را معرفی
کرده اید و نه حداقل یک نام ایرانی برای خود انتخاب کرده اید تا مخاطب قرار بگیرید،
تصور نمی کنید استدلالی که کرده اید نتیجه گیر کردن در مهاجرت سیاسی و دوری از
اوضاع ایران باشد؟ یقین دارید شعاری فراتر از جمهوری اسلامی یعنی انقلابی شدن و
جوان شدن؟ نه دوست عزیز. مطلبی را که در همین شماره درباره شعار جنبش و عمل حاکمیت
منتشر می کنیم با دقت و چند بار بخوانید. قطعا پاسخ خود را در آن می یابید. از بحث
ها تخیلی اکثر مهاجرین سیاسی فاصله بگیرید و به واقعیات داخل کشور وصل شوید تا به
نظرات مشترک برسیم.
ضمنا، برای یک بحث و استدلال جدی، باید دقیق سخن گفت و یا نوشت. در کجای راه توده
شما خوانده اید که ما از اصطلاح "امام خمینی" استفاده کرده ایم؟ (البته غیر از نقل
قول های احتمالی) بموجب کدام جمله و مقاله می نویسید که ما همه را تشویق کرده ایم
از مرز "سبز" فراتر نروند؟ و اساسا این مرز سبز که مورد اشاره شماست چیست؟ لطفا و
با دقت برای ما بنویسید. در باره ادعای شکست سیاست سالهای نخست حزب در برابر جمهوری
اسلامی که شما به شیوه دشمنان حزب آن را سیاست کیانوری اعلام کرده اید و لابد امثال
طبری و جوانشیر و بهزادی و نیک آئین و دهها چهره کم نظیر در ترکیب رهبری حزب را
انسان های کم دانش و کم عقل و دنباله رو کیانوری، تصور می کنیم اگر حتی اشارات کینه
توزانه علی خامنه ای در موضع گیری های بعد از انتخابات 22 خرداد علیه حزب توده
ایران دنبال کرده بودید، به نتیجه دیگری در باره سیاست حزب ما در برابر جمهوری
اسلامی می رسیدید. بموجب استدلالی که شما می فرمائید، همین حالا هم دلیل کودتای 22
خرداد و به زندان افتادان رهبران مجاهدین انقلاب اسلامی و جبهه مشارکت و دیگران و
دیگران باید سیاست های شکست خورده آنها باشد! و لابد برای اجتناب از این شکست باید
به زعم شما از ابتدا با شعار مرگ جمهوری اسلامی و لابد مرگ بر خمینی به صحنه می
آمدند!
بیشتر بخوانید، دقیق تر ببینید، عمیق تر بیاندیشید و منصفانه تر قضاوت کنید. تحولات
اجتماعی دارای پیچیدگی هائی است که برای درک آنها به این توصیه هائی که کردیم نیاز
است. موفق باشید.
----------------
علی- سلام. خسته نباشید
من از خرم آباد باهاتون تماس میگیرم. من عضو و طرفدار هیچ گروهی نیستم ولی اینو
میدونم که الان اکثریت هم سالان خودم توی دانشگاه که درتظاهرات هم شرکت می کنند
جمهوری اسلامی را نمی خواهند.
راه توده- دوست عزیز ما صلاح دیدیم که نامه شما را
بصورت خلاصه منتشر کنیم، اما مضمون آن را حفظ کنیم.
به شما هم توصیه می کنیم که مقاله "شعارهای جنبش و عمل حاکمیت" را دراین شماره راه
توده با دقت بخوانید. حتما پاسخ های خود را درآن پیدا می کنید. از شهر و منطقه
خودتان برای ما بنویسید.
----------
…..Mohammad ZAHEDI
راه توده- دوست عزیز "زاهدی". اگر نامه خود را به خط
فارسی نوشته بودید آن را منتشر می کردیم. اما از تبدیل فینگلیسی به فارسی معذوریم.
البته چند خطی از آن را با زحمت خواندیم. در باره خاطرات زنده یاد به آذین و انتشار
آن در راه توده انتقاد کرده بودید. تصور می کنیم اگر مقدمه ای در اولین شماره
انتشار خاطرات به آذین نوشتیم را با دقت خوانده بودید و سپس مشی ما را در انتشار
این خاطرات دنبال کرده بودید، به نتیجه ای غیر از آنچه برای ما نوشته اید می
رسیدید. بر خلاف تصور شما، اتفاقا این خاطرات را نه یکبار، بلکه چند بار همه اعضای
شورای سردبیری، مسئولین بازتایب و ویراستاری آن تا پایان خوانده اند و بر همان نظری
هستند که در مقدمه مورد اشاره نوشته ایم. اساسا تایپ دوباره این خاطرات و خارج کردن
آن از "پ.د.اف" با هدف جدا کردن دوران شکنجه و مشاهده شکنجه دیگران و پرهیز از
نظرات شخصی نویسنده صورت گرفت. آن مقدمه را دوباره بخوانید و از این پس نیز نامه به
خط فارسی برای ما بنویسید. و البته با به کارگیری اصطلاحات و قضاوت های سنجیده تر.
-------------
Mrh- با سلام به رفقا. امروز در سایت صدای مردم
متعلق... مطلبی از پرسش و پاسخ های رفیق کیانوری دیدم. آنهم بعد از سال ها...
راه توده- دوست عزیز. از نامه شما همین یک خط و نیم
را بیشتر صلاح نمی دانیم منتشر شود. روش راه توده پرهیز از این نوع قضاوت ها و
بدبینی ها نسبت به افراد است. این که افرادی دارای تفکری در گذشته بوده اند و یا هم
اکنون هم هستند، دلیل آن نمی شود که ما یکباره با آن اصطلاحاتی که شما به کار برده
اید درباره آنها قضاوت کنیم. ضمنا به شما هم توصیه می کنیم به جای انتقاد از انتشار
مطلبی از پرسش و پاسخ های زنده یاد کیانوری در این و یا آن سایت، این روش را تشویق
کنید. خوشحال شویم که ما همه با هم شویم نه آن که طرفدار سیاست همه بر هم باشیم. چه
عیبی دارد که دیگران هم مطالب پرسش و پاسخ را منتشر کنند؟ مگر پرسش و پاسخ ها ارثیه
ایست برای یک گروه از توده ای ها؟
امیدواریم نرنجیده باشید و استدلال ما را پذیرفته باشید. موفق باشید
---------
علی رستمی- رففای محترم راه توده! بعد از درود وعرض
ادب به همه دست اندرکاران سایت وزین "راه توده". من نوشته ای تحت عنوان:"چهل و
پنجمین سالگرد حزب دموکراتیک خلق افغانستان " تحریر نموده ام. در صورتی که شما لازم
می بینید و در زمینه نشر همکاری می نماید، لطفأ ای میل خود را برایم بفرستید تا
ارسال کنم .
راه توده- دوست و همسایه گرامی ما در افغانستان. آدرس
ای میل مورد نظر را برای شما ای میل کردیم. منتظر مقاله شما هستیم.
--------------------
داوود- با سلام وحسته نباشید .بنده از خوانندگان
همیشگی شما محسوب می شوم. مدتی بود به دلیل عمل جراحی موفق به مطالعه سایت نبودم.
جدیدا خاطرات زندان به آذین قسمت دوم را منتشر كرده اید. می خواهم بدانم ایا این
مجموعه قسمت اول هم داشته است وچگونه می توانم ان را دریافت كنم؟ اگر ممكن است
راهنمایی بفرمائید چون قصد انتشارش را دارم.
راه توده- دوست گرامی، این خاطرات که از شماره 248
انتشار آن را آغاز کرده ایم؛ به قسمت چهارم در همین شماره راه توده رسیده است. ما
در مقدمه شماره اول نوشته ایم که با چه انگیزه و چه بخش هائی از این خاطرات را
منتشر می کنیم. مراجعه کنید به بخش آرشیو راه توده و شماره 248.
-------------------
javad - chera hezbe tudeh dar amrica faiat nadareh?
راه توده- دوست گرامی. اگر نامه شما به این کوتاهی
نبود از انتشار آن نیز به دلیل فینگلیسی نوشتن معذور بودیم. پاسخی برای سئوال شما
نداریم، اما همین ارتباط هم خودش یعنی فعالیت. دست به کار ترجمه و نوشتن شوید و با
ما ارتباط خود را حفظ کنید. هر ارتباطی که سمت گیری آن ایران و روشنگری باشد، ما از
آن استقبال می کنیم.
----------------
ahad zoriyeakbar-
salam lotfan elam farmaid dar teflis va minsk nomaindegi darid va aia sharayet
akhze nomaiandegi chist? ma mitaqvani daftar nomayandegi zire nazare shoma
bezanim?
راه توده – دوست گرامی. با تشکر و سپاس از محبت و همت
شما به اطلاع می رسانیم که ما در هیچ کجای دنیا دفتر نمایندگی نداریم و مایل به
گشایش چنین دفتری نیز نیستیم. بنابراین اگر بتوانید با ما از طریق ارسال اخبار،
ترجمه و مقالات و نظرات ارتباط داشته و همکاری کنید استقبال می کنیم.
-----------------
محمد علی آتیک- بیلدر برگ. رفقای گرامی
لطفن با درج مقالات آبکی، غیر عاقلانه و بی منبع که به درد بحث در قهوه خانه ها
میخوره با آبروی حزب و خودتون بازی نکنید!
راه توده- دوست عزیز ضمن سپاس از شما بخاطر نگرانی که
نسبت به آبروی ما دارید، دو توصیه می توانیم برای شما داشته باشیم. لطفا یکی از
مقالات غیر آبکی و غیر قهوه خانه ای را که در روزها، هفته ها و یا سالهای اخیر
خوانده و پسندیده اید برای ما ارسال دارید تا بلکه سرمشق ما شود. از آن بهتر و
مفیدتر این که یک مقاله ای به قلم خودتان نوشته و ارسال فرمائید تا هم خود خوانده و
درس بگیریم و هم منتشر کنیم تا دیگران بخوانند و بیهوده وقت خودشان را صرف مقالات
قهوه خانه ای نکنند.
توصیه دوم که به اولی هم باز می گردد اینست که فارسی را کامل و درست بنویسید.
"میخوره"، "خودتون" که در یک خط نوشته خود به کار برده اید غلط است. فعل خوردن را
صرف کنید. اگر به "میخوره" رسیدید به ما خبر بدهید. جمع "تون" را هم هرکجا در متون
فارسی و یا صرف و نحو فارسی دیدید ما را خبر کنید.
تازه با لطفن هم موافق نیستیم، گرچه در سالهای اخیر روی وبلاگ ها و در روزنامه های
داخل کشور باب شده است. موفق و منصف باشید!
-----------------------
Read- همراه با یک لینک
راه توده- با تشکر از ارسال لینک مورد نظر خودتان که
ما آن را برای بررسی و ترجمه احتمالی برای دوستان مسلط به زبان انگلیسی فرستادیم،
اگر چند خط هم در باره مضمون این سایت و هدف از ارسال آن را قید می کردید بسیار
مفیدتر بود.
راه توده 251 11.01.2009