بازگشت

مردم ـ دوره هفتم، سال اول، شماره 64 شنبه 21 مهر ماه 1358

اختناق

 سبب پیدایش، نتیجه وعواقب آن

 

6 ماه پس از انقلاب57

آزادی را پاس دارید

اگر می خواهید انقلاب

 از کف نرود

 

اختناق، به عنوان وسیله تحمیل اراده طبقه حاکمه بر خلق، وقتی پدید می آید که منافع آن طبقه حاکمه با منافع خلق در تضاد قرار گیرد. طبقه حاکمه دوران «آریامهری» ـ سرمایه داری بزرگ و زمینداری بزرگ وابسته ـ نمی توانست بدون اعمال اختناق حکومت کند، زیرا منافع آن در قطب مقابل منافع خلق ـ زحمتکشان و محرومان شهر و روستا و روشنفکران خدمتگزار مردم بود. طبقه حاکمه ضد خلقی از آزادی بیان، عقیده، قلم، احزاب . . . یعنی آزادی های دمکراتیک به طور کلی ـ ، چون جن از بسم الله می ترسد، زیرا این آزادی ها «بسم اللهی» است بسیجنده مردم علیه «جن». از اینرو اختناق برای طبقه حاکمه ضد خلقی هم وسیله اعمال قدرت و هم وسیله بقا است. هم وسیله تامین منافع خود از طریق دستبرد به منافع خلق است و هم وسیله ای برای حفظ موجودیت خویش در برابر واکنش خلق.

         ولی در آخرین نتیجه، اختناق قادر به حفظ موجودیت رژیم ضد خلقی، حکومت طبقه حاکمه ضد خلقی نیست. اختناق فقط برای مدت معین، بیش و کمی « فنر» خشم مردم را می فشرد و در نتیجه بر قدرت واکنش آن صد چندان می افزاید و در شرایط کمابیش مساعد، این فنر فشرده شده، ناگهان می جهد و مانع را قویا می پراند. پس اختناق در نهایت، چاره درد رژیم های ضد خلقی نیست. مثال، ایران «آریامهری»، اتیوپی «هیلاسه لاسی»، یونان «سرهنگان سیاه»، پرتقال «سالازار کائتانو» و غیره. آزادی به بند کشیده شده، قفس اختناق را می ترکاند.

         اختناق، به عنوان وسیله اعمال قدرت ممکن است ناگهانی، صاعقه وار، بدنبال یک کودتای ضد خلقی پدید آید و نیز ممکن است خزنده پیش آید، اندک اندک چارچوب آزادی های دمکراتیک را تنگ و تنگ تر کند و سرانجام مسلط گردد. حالت دوم، یعنی اختناق خزنده، زمانی برای پیدایش و پیشرفت زمینه پیدا می کند که زاویه متعابدی بین منافع طبقه حاکمه و خلق به وجود آید، طبقه حاکمه راهی جدا از منافع خلق در پیش گیرد، دچار انحراف گردد. این حالت می تواند برای حکومت هایی که صفت خلقی را می توان بر آن ها نهاد، پیش آید. در نتیجه تنگ نظری های طبقاتی، کوته بینی ها، تناقضات گروهی درون هیئت حاکمه و عوامل دیگری که سرانجام منافع هیئت حاکمه را از منافع خلق جدا می کند. هیئت حاکمه به راه اعمال قدرت خشن، از جمله به وسیله اختناق کشانیده می شود.

         در هر حال، اختناق موجب سلب آزادی عقیده و بیان و . . .، منع انتقاد سازنده و ارائه طرق رفع مشکلات مبتلا به کشور و در نتیجه باعث نضج و رشد سریع تملق و چاپلوسی، رشوه خواری و ارتشاء و فساد است. از این لحاظ اختناق یک بیماری خوره وار اجتماعی است. اختناق «سنگ ها را می بندد و سگ ها را می گشاید» با تمام عواقب وخیم آن، که مردم ستمدیده ما، طی بیش از نیم قرن حکومت فاسد و سفاک و جنایتکار پهلوی شاهد و در معرض آن بودند.

         در شرایط مشخص کشور ما، گرایش به سوی اختناق سم مهلک است، زیرا اولا زمینه را برای نضج، تشکل و سرانجام هجوم ضد انقلاب فراهم می کند. وقتی نیروهای خلقی، نیروهای انقلابی از افشا توطئه ها منع شوند و یا جوی فراهم آید که بیان آزاد عقاید و افشا توطئه ها دشوار گردد، ضد انقلاب جان می گیرد، رفته رفته، با تشدید اختناق، زمینه حمله متقابل ضد انقلاب به وجود می آید و امکان ایراد ضربه از جانب ضد انقلاب، که واژگون شده ولی با تمام نیرو برای باز پس گرفتن «بهشت گم شده اش» در تلاش و تکاپو است، فراهم می آید. ثانیا در شرایط مشخص کنونی، که کوهی از مشکلات ـ ارثیه رژیم ضد خلقی و ضد ملی واژگون شده ـ در برابر ماست و برای هر یک از این مشکلات، در تمام زمینه های زندگی اقتصادی، اجتماعی، سیاسی، نظامی، امنیتی و فرهنگی می بایستی راه حلی پیدا کرد، گرایش به سوی اختناق موجب فلج کار، باعث گمراهی، به جای راه یابی است. تنها در شرایط وجود و تضمین آزادی های دمکراتیک، آزادی اندیشه ها و بیان آن ها، آزادی تبادل نظر و تقاطع نظرات، آزادی انتقاد سازنده است که می توان گره از مشکلات کشور و راه سازندگی کشور را به سود خلق هموار کرد.     

         وظیفه مبرم و بسیار ضروری که اکنون، هم در برابر نیروهای اجتماعی و هم در برابر مقامات حاکمه مسئول قرار دارد، تامین، تکامل و تضمین آزادی های دمکراتیک است. نیروهای اجتماعی و احزاب و سازمان های سیاسی وفادار به انقلاب بزرگ مردم ایران و تحکیم پیروزی آن، شخصیت های ذی نفوذ مذهبی و غیر مذهبی آزادیخواه ـ همه با هم باید آزادی های دمکراتیک را، که بعد از رهایی کشور از یوغ سلطه امپریالیسم، بزرگترین دستاورد انقلاب است، حفظ کنند و آن را، مصون از هرج و مرج و سوء استفاده ضد انقلاب، توسعه و تکامل بخشند. وظیفه مقامات مسئول نیز تضمین آزادی های دمکراتیک است، نه فقط بر مبنای تحمل اندیشه های مختلف و انتقادات، بلکه بر مبنای تدوین و تصویب قانون تضمین کننده آزادی های دمکراتیک و اجرای بی خدشه آن.  

 

 

   مقاله در فرمات PDF :

بازگشت