وجدان بيدار ايتاليائي ها
برلوسکوني را طرد کرد
ستاره عسگری
روزنامه "دی ولت" چاپ آلمان نوشت: برلوسکوني نخست وزير پيشين ايتاليا صاحب 3 کانال تلويزيوني است. او برخلاف قوانين ايتاليا پس از تصاحب کرسي نخست وزيری از اجرای قانوني که نخست وزير را موظف به دراختيار نداشتن شرکت های تجاری مي کند (در ايتاليا کانال های تلويزيوني مراکز تجاری شناخته مي شوند) خوداری کرده بود.
عليرغم اين نقض قانون و بهره گيری همه جانبه برلوسکوني از 3 شبکه پر بيننده تلويزيوني ايتاليا جهت تبليغ برای خود، ائتلاف چپ ميانه ايتاليا در انتخابات اين کشور به پيروزی رسيد و "رومانوپرودی" کانديدای اين ائتلاف نخست وزير ايتاليا شد.
حزب پرودی در ائتلاف با حزب کمونيست ايتاليا (ريفوندا زيونه کمونيستا) موفق به کسب اکثريت آراء شد. برلوسکوني برای پيروزی در اين انتخابات، با احزاب راست و شبه فاشيست ايتاليا (ليگا نورد) نيز ائتلاف کرد. دختر موسوليني رهبر فاشيست در جنگ جهاني دوم در اين ائتلاف از برلوسکوني حمايت کرد. رسانه های خبری آلمان در رابطه شکست انتخاباتي برلوسکوني نوشتند: نتيجه اين ا نتخابات نشان داد وجدان اجتماعي ايتاليا همچنان قادر به تشخيص دقيق ماهيت جريانات سياسي و اجتماعي در اين کشور است. اکنون حزب کمونيست ايتاليا به دبير کلي فاوستو برتينتي طرحي را در معرض قضاوت افکار عمومي ايتاليا قرار داده است که در صورت تصويب آن در مراجع قانونگذاری ايتاليا قدرت امپراطوری رسانه های ديداری و شنيداری متعلق به برلوسکوني محدود خواهد شد. فاوستو برتينتي در يک مصاحبه با خبرنگاران ايتاليائي اعلام کرد: امپراطوری تلويزيون های خصوصي و مراکز وابسته به آن ها بايد با قوانين جديدی محدود شوند.
امپراطوری رسانه ای برلوسکوني در ايتاليا فقط به 3 کانال تلويزيون محدود نمي شود، بلکه او دارای نفوذ قابل توجهي در ديگر کانال راديوئي و تلويزيوني و حتي رسانه های نوشتاری ايتالياست و از طريق آن ها اهداف سياسي خود را پيش مي برد. اکثر کانال های تلويزيوني ايتاليا به کانال های «مبتذل» معروف هستند. اين کانال ها علاوه بر پخش فيلم های بي محتوا و زيان بخش، بيش از اندازه مرسوم تبليغات تجاری پخش مي کنند و حتي فحشای تلويزيوني، فال بيني و کف خواني و خرافات را تبليغ مي کنند. کاری که از چند سال پيش، چند کانال تلويزيوني در آلمان نيز آغاز کرده اند. اين کانال های تلويزيوني نيز پر بيننده اند و عمدتا به تقليد از کانال های تلويزيوني امريکائي برنامه پخش مي کنند.
نيکاراگوئه به جبهه چپ
امريکای لاتين باز مي گردد؟
انتخابات نيکاراگوئه، رويداد بزرگي است که 6 کشور امريکای لاتين که در آنها دولت های متمايل به چپ قدرت را بدست گرفته اند به همراه کوبا اميد بسيار به نتيجه آن دارند. به همان اندازه که اين جبهه اميد به نتيجه اين انتخابات و بازگشت انقلابيون سانديس به قدرت هستند، دولت های دست راستي امريکای لاتين و بويژه کاخ سفيد نگران چنين نتيجه ايست.
در پايتخت نيکاراگوئه سفير امريکا رهبران احزاب دست راستي و حاکم را به اتحاد در برابر جبهه چپ فراخوانده و حتي با آنها نشست هائي را ترتيب داده است. او در اين ديدارها احزاب دست راستي را به اتحاد و اعلام يک کانديدا و پرهيز از تفرقه فراخواند.
ساندينست ها پس از يک جنگ رهائيبخش از 1990- 1979 قدرت را در اين کشور در دست داشتند. زير فشار "ريگان" رئيس جمهوری وقت امريکا و در جريان يک محاصره کامل اقتصادی و فشار سنگين ناشي از فروپاشي اتحاد شوروی دولت ساندينست ها تن به يک انتخابات پرتقلب داده و از قدرت کنار رفتند. اکنون نظرسنجي ها نشان مي دهد كه مردم نيکاراگوئه يک بار ديگر مي خواهند به "اورتگا" رهبر ساندنيست ها و رئيس جمهور سابق راي بدهند. اين انتخابات قرار است در ماه نوامبر سال جاری برگزار شود.
فرمات PDF : بازگشت