راه توده ـ تولیدات داخلي

کارخانه توليد داخلي

از پای بست ويران شده

سهراب نيا

«دولت تصويب كرده است محصولاتي كه در كشور توليد و همان ميزان نيز نياز كشور را تامين مي كند، وارد نشود»، وزير جهاد سازندگي - مطبوعات ايران 27/12/84

1)- تجربه تاريخي جهان در قرون اخير گواه بر اين است كه اولين شاخص ملي و مردمي بودن يك دولت دفاع از توليدات داخلي با هر قيمتي و با تمام نيرو مي باشد. مهم ترين دليل در اين امر"حفظ اشتغال موجود " و در درجه بعد " ايجاد اشتغال جديد" مي باشد. به عبارت ديگر توليد منشا اشتغال برای نيروی كار و شغل و كار از مهمترين حقوق اساسي انسان ها يعني نابودی بيكاری، فقر، فساد، فحشا، اعتياد و… مي باشد. ارتقای كيفيت توليدات هم زمان با حمايت از توليدات. برای تداوم توليدات داخلي - جهت حفظ بازار داخلي و در درجه بعد سازماندهي صادرات - لازم است كه يك دولت ملي در عين دفاع از توليدات داخلي در جهت افزايش روز به روز كيفيت كالاها با تمام توان بكوشد، دليل مهم اين امر وجود رقابت شديد چه در سطح داخلي و چه در سطح جهاني است.

2)- اگر اين تصميم دولت واقعي باشد و نه مانوری جنگي و مصاحبه وزير جهاد كشاورزيی باری از واقعيت را با خود داشته باشد، بايد در آينده نزديک شاهد مبارزه سخت بين نابود كنندگان توليدات داخلي و طرفداران توليدات داخلي در همه بخش ها و از جمله بخش كشاورزی باشيم. امری که بسيار دشوار بتوان آن را پذيرفت. چرا، که بايد به مناسبات دولت با کارگران، قانون کار، تحصن ها، اعتصاب های کارگری، ادامه واگذاری کارخانه ها به تجار و... نگاه کرد، که با ادعاهائي که فعلا جنبه تبليغات جنگي دارد فاصله ای نجومي دارد.

اين نوع اظهارات در دولت جديد مانور سياسي است، زيرا برخلاف اظهارات وزير جهاد كشاورزی، تنها در يک قلم با وجود 40 هزار تن پنبه داخلي در انبارها باز هم پنبه وارد کشور شده و "تا زماني كه واردات پنبه وجود داشته باشد معضلات مربوط به اين بخش به هيچ وجه رفع نمي شود."

بگذريم که شب عيد نيز به بهانه دفاع از ارزاني قيمت از مصر و پاکستان مركبات وارد کشور کردند.

در حالي که تا شب عيد عمر دولت جديد به يکسال نزديک شده و همين دولت در صورت داشتن صداقت در رفتار مي توانست تا قبل از رسيدن شب عيد اعتبارات لازم را در اختيار باغداران بگذارد، انبار ها و سرد خانه های جديد در مناطق توليد محصولات باغي (مركبات، سيب درختي و…) بنا کند و انبارهای دولتي را با قيمت مناسب به مرکبات توليد داخلي اختصاص دهد و با اجاره سرد خانه ها و انبارهای خصوصي به ياری باغداران بشتابد. همين دولت مي توانست به تشكل های كشاورزان- تعاوني های توليد و تعاوني های روستايي و…. کمک کند تا باغداران بتوانند محصولات خود را تا موقع مناسب (بازار شب عيد) نگهداری و سپس با قيمت عادلانه (نه سيخ بسوزد نه كباب) به بازار عرضه نمايند. شب عيد 86 نيز خواهد رسيد. يکسال ديگر خواهيم ديد اينگونه عمل خواهد شد يا نه و دلالان و واسطه ها و ميدان داران طرفدار واردات (آن هم با تعرفه صفر) و عوامل آنها در وزارت بازرگاني و وزارت جهاد كشاورزی همچنان بر مرکب مرکبات وارداتي سوار خواهند بود يا نه؟

وزير جهاد گفته است با خريد 50 هزار تن مرغ توسط دولت به ياري ، صنعت مرغداری در حال نابودی رفته است. دولتي که تصور کند با خريد 50 هزار تن مرغ (نگاه کنيد به مصرف روزانه مرغ در کشور70 ميليوني ايران) صنعت مرغداری در کشور را نجات داده بر کشتي اوهام و تخيلات سوار نيست؟

فقط کافي است نگاهي کوتاه به سيستم بانکي کشور کنيم تا بدانيم آب از کدام سرچشمه گل آلوده است. سيستم بانكي جمهوری اسلامي هيچ گاه از توليدكنندگان پشتيباني نكرده است، بلكه حامي سيستم تجاری است و تنها از دلال ها و تجار پشتيباني مي کند. اتفاقا، اگر نقشه ای برای آبادی در سر باشد، جبران ويراني توليد داخلي از دگرگوني همين سيستم آغاز مي شود نه با 50 هزار تن مرغ از توليد کنندگان داخلي خريدن. ما چنين برنامه ای در دولت نمي بينيم. فعلا يگانه حقي که اين دولت برای ملت تعيين کرده "سوخت اتمي" است!