در كتاب پر ارزش قانون كار و كارگر، در صفحه 78 آماری از كارگاه های تجاری و صنعتی در ایران ارائه شده است كه بسیار گویا و در جهت روشن شدن مطلبی که می خواهم بنویسم بسیار مثبت است. البته اگر بصورت جدول زیر که ارائه می دهم در بیآید بسیار گویاتر و شفاف تر جلوه می کند و خواننده می تواند در یك زمان كوتاه به كلیه اطلاعات مورد نظرش دسترسی داشته باشد، بهتر در ذهن می ماند و بهتر قابل انتقال است، در صورتیكه فقط متن (نثر) این اندازه نمی تواند مفید باشد.

توزیع كارگاه های تجاری و صنعتی برحسب تعداد افراد نیروی كار(مأخذ)

آمارهای ارائه شده، احتمالاَ از سرشماری مركز آمار ایران می باشد و آنها بصورت جدول ارائه داده اند. تنظیم جدول هائی اینگونه بسیار ضروری است زیرا کارگرانی که سطح سواد کافی ندارند- حتی خوانندگان روزنامه كار و كارگر که خوانندگان و علاقمندان اصلی اش کارگران هستند- روشن تر می تواند از آن استفاده کنند.
بعنوان نمونه 95 درصد كارگاه های كردستان به نوشته روزنامه کاروکارگری 31ر2ر83 كمتر از 10 كارگر دارند، که می تواند در جدولی که نمونه آن را در بالا ارائه دادم گنجانده شود. بقیه شهرها و استان های کشور نیز به همینگونه.
آمار فوق بعلت اینكه وضع كارگران، كارگاه های زیر 10 كارگر در استان كردستان را روشن می كند و آمار آنرا ارائه می دهد، بسیار مفید می باشد. در حقیقت این آمار بشكلی دست آنهایی كه از قانون معافیت كارگاه های زیر 5 نفر و زیر 10 نفر پشتیبانی می كنند را رو می كند و نشان می دهد 95 درصد نیروی كار استان كردستان كه خود از نظر سیاسی اهمیت ویژه ای برای یكپارچگی ایران دارد از حقوق ابتدایی و حداقل حقوق انسانی هم برخوردار نیستند و در حقیقت چه ظلم هایی تحت عنوان های ... در حق كارگران می كنند. حتماَ كارگران كارگاه های زیر 10 نفر جزء‌نوع بشر نیستند. حتماَ جزء‌ برده ها، نوكران و غلامان حلقه بگوش این مملكت هستند. (محتوای كتاب قانون كار و كارگران نیز بهترین گواه بر درستی گفته های فوق می باشد)
مطلب فوق (95 درصد كارگاه های ...) كه 73 درصد كارگاه ها فعال و بقیه یعنی 27 درصد غیرفعال هستند، یعنی یك سوم تولید در استان كردستان با آن حساسیت ویژه انجام نمی شود و از همه مهمتر اینكه یك سوم نیروی كار این كارگاه های بیكار شده اند و معلوم نیست كه الان چه كار می كنند، بعلت فشار اقتصادی آیا در باند قاچاق كالا وارد شده اند؟ آیا در باند مواد مخدر وارد شده اند؟ آیا در باندهای دزدی و فسادهای متنوع موجود وارد شده اند؟ و آیا ...
آنهایی كه در این مملكت نه به نیروی كاربها می دهند، نه به تولیدبهاء‌ می دهند، آنهایی كه ناآگاهانه (آگاهانه امرشان جداست) مخالف تولید داخلی هستند و معتقدند كه باید از كشورهای خارج كالا وارد كرد و قاچاق كالا، قاچاق مواد مخدر و ... را در كشور دامن می زنند و موافق فقیر بودن مردم هستند تا بهتر از آنها اطاعت كنند، فكر كرده اند كه «وقتی كه فقر از یك در وارد می شود دین و ایمان هم از در دیگر خارج می شود» یا نه؟
در كتاب «قانون كار و كارگر» در صفحه 40 چنین آمده است «در حقیقت طرح خروج كارگاه های زیر سه نفر كه در تصویب نهایی به كارگاه های زیرپنج نفر مبدل گردید، سه میلیون كارگر را در معرض رفتاری قرار داد كه مغایر با حقوق كار در اسلام و حقوق كار متعارف در 50 سال گذشته در كشورمان بوده است، این مصوبه نه تنها فقط به اشتغال نمی انجامد، بلكه سبب بیكاری ارزان صدها هزار نفر می گردد. محاسبات كارشناسان وزارت كار گویای از دست رفتن رقمی معادل 400 هزار شغل است كه در نتیجه اجرای همه جانبه این طرح عملی خواهد شد.»
خصوصی سازی
حدود یكسال پیش حسن صادقی همزمان با تظاهرات و اعتصابات كارگران در شهر بهشهر اعلام كرد كه طی 6تا7 سال اخیر بیش از 1840000 تن كارگر براثر خصوصی سازی بیكار شده اند و حدود 130000 تن در معرض بیكارشدن و ... می باشند.
چه خوب بود اگر این آمار و ارقام نیز بطور دقیق در یک جدول تهیه شده و انتشار می یافت تا در حد یک سخنرانی باقی نمانده و فرامو نشود. دادن ارقام كلی بدون ارائه مصداق های آنها كار دقیقی نیست.
تهیه جدول آماری پیشنهادی چندان دشوار نیست. مثلا:
- 350 نفر از كارگران صنایع اراك بیكار شدند، براثر طرح تعدیل ساختارها و بازسازی صنایع (كار و كارگر 26/2/83 شماره 3848).
- تعطیلی 750 كوره آجرپزی در همدان كه مسلماَ توأم با بیكاری عده ای از نیروی كار می شود. (كار و كارگر شماره 3848)
- پرداخت 34 میلیارد ریال به بیكاران یزدی (كار و كارگر شماره 3849، 27 اردیبهشت 83)
- اداره كل كار و اموراجتماعی منطقه كرج : بالغ بر 1786 مورد به تإمین اجتماعی جهت برقراری بیمه بیكاری معرفی شده اند. (كار و كارگر شماره 3850، اردیبهشت 83)
- جمعیت 2000 نفری كارگران بافكار در حال حاضر به 300 نفر رسیده اند (تركاشوند كار و كارگر شماره 3850، صفحه 10)
- 83 تن از كارگران بلاتكلیف شدند. با واگذاری جهان روبه شركت بنرو 83 نفر از كارگران جهان رو، به بیرون كارخانه هدایت شدند (كار و كارگر شماره 3852)
- ابریشم گیلان تعطیل و 300 كارگر بیكار (كار و كارگر شماره 3851)
- چرا ذغال سنگ البرز مركزی 6000 كارگرش را تعدیل كرد (ص 9 كار وكارگر شماره 3851)
- تجمع كارگران چینی هیس (شركت چینی هیس بعلت مشكلات مالی یك ماه است كه تعطیل شده است. (صفحه 9 شماره 3851 كار و كارگر)
- بیكاری، جوانان را به مشاغل سیاه كشانده است. (كار و كارگر شماره 3851)
- بازخرید (بیكارشدن) 100 نفر در خود رولنت (كاروكارگر شماره 3853)
- 12 تن از كارگران قفل سازی ایران اخراج شدند (كار و كارگر شماره 3853)
- بیكاری و بلاتكلیفی 250 كارگر شركت ریسندگی صوفی آباد كرج (كار و كارگر شماره 3853)
- پارسال در آذربایجان غربی 4 هزار نفر اخراج شدند (كار و كارگر شماره 3853)
آمار ناقص فوق را تنها بعنوان نمونه از روزنامه کاروکارگر ارائه دادم تا مشخص شود که اگر این آمار جدول بندی و رده بندی شده و سپس بصورت جزوه مستقل انتشار یابد، اعتبار آنها چقدر ماندگار تر و بهتر است تا آنکه بصورت پراکنده در روزنامه ها منتشر شده و سپس فراموش شوند.
حتی می توان جدولی هفتگی و یا ماهانه و حتی سالیانه برای ارائه بحران در تولید و کارخانه های ایران تهیه و منتشر کرد تا فاجعه مستندتر از معرض دید قرار گیرد و نه تنها کارگران، بلکه دیگر اقشار و طبقات اجتماعی عمیق تر بخوانند و بدانند چگونه تولید در ایران در پای تجارت سربریده شده است.

 

راه توده شماره 114
04.12.2006